Dagblad voor Schiedam en Omstreken. H0Nsr6::rrr hh' Een bezoek aan Pompeji. 19de Jaarg. Zondag 5 Januari 1896 No. 5384. bureau ^ofmdraaf 50. *ms EERSTE blad. De ^ailjsche Kroniek. Feuilleton. - i) PRIJS TAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.50 o. - 0.05 - ïjiffii PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billyke overeenkomsten aangegaan. d,.nttr.^ 1 de Nieuwe Hchie niet T °cMr.?wfMaandag-avond verschijnen. glasblazerThvlnSrder ^lazerij door de drukte s °armaux, waarvan zooveel gen. De 6maa 1 's> wd nog maar niet sla- nioet vem'°nd WaaroP de aanstaande fabriek doch het i^Z' ,S Lreeds te Albi Sekocht' toebehooren h ekend aan wien ziJ zal Worden z9 geadministreerd moet Cn Wal de te volgen richting zal zijn. tweeën Crwarr'n£ 's compleet. Een vai keuren' nf8'] TemPs> zal men zien ge eene Q'( 200 gewenschte fabriek zal eene in ndi8e fabriek worden, dat is 1,6 adnj'0 waarvan de fondamenten en se/en d'n'Stratle door de wijsgeerige begin- sociali r versckdlende afdeelingen van het kan Sme Zuden keheerscht worden, en dan Welker- verzekerd zÜn> dat de gelden, doe 1 Jeenverzameld werden om haar te ttio"} teVen' boe kelangrijk hun bedrag ook bod 1 Zldn' we'dra 'n den afgrond zonder dwfm We'ke men £aat graven, zullen ver- jnen ot het zal eene fabriek van beperkte operatie worden, de arbeid van een zeker o rT werkkeden als associés vereenigd en ft crling verantwoordelijk, met éen woord, eene gewone inrichting van nijverheid en koophandel en indien er dan met een goed zmnigheid en strikte dicipline gewerkt da°r dan kan de zaak zeker slagen, doch n is het immers weder een gewone bur- «'zaak, die verre van de maatschappelijke üe te verzwakken, zooals de revolution eren altijd voorgeven, haar zal steunen z Versterken. Zoo heeft de logica der feiten e fs de ondernemers der werkstakers van fcrmaux vastgezet en wij zijn nieuwsgierig 106 zij zich er zullen uit helpen. De Romeinsche correspondent van het derland, die een bezoek bracht aan otnpeji, schrijft naar aanleiding daarvan het volgende k Was reeds vroeger geweest in het j Ude Pompeji, de doodenstad, en had uren arig rondgewandeld in haar eenzame straten, eUsschen haar tempels en baden, tribunalen or' theaters, atriums en peristyliums. De otgravingen gaan echter steeds nog voort zoo wist ik, dat er onlangs een woonhuis d voorschijn was gekomen, zóo ongeschon- en met zulke frissche muurschilderingen, t het de moeite waard was er nogmaals u tochtje voor te ondernemen. .Wij komen met den trein een uur P°rens van Napels aan. Wat een rust, Een sterfgeval dat anders bijna ongemerkt zoude zijn voorbijgegaan, heeft hier veel geschrijf gegeven, namer.lijk de dood van den jongen archi-millionair Max Lebaudy, die het ongeluk had op zijn 21sten jaar ongeveer dertig millioen francs van zijn vader te erven. Niet sterk van gezondheid en van het leven op alle mogelijke manieren willende genieten, werd hij, na in het weel derige Parijs links en rechts ongeloofelijke sommen verkwist te hebben, in het einde van het vorige jaar, zijn diensttijd gekomen zijnde, als gewoon soldaat bij zijn regiment ingelijfd. Zijn reeds verzwakt lichaam kon de vermoeienissen van den dienst niet doorstaan, en hij kwam al spoedig in het hospitaal te Fontainebleau terecht, waar de majoor hem voor den geneeskundigen raad deed komen. Wat in geen er.kel land der wereld zoude kunnen gebeuren, werd nu hier vertoond. De socialistische bladen be gonnen zich met dien zwakken rijken jongen te bemoeien zijn ziekte was slechts voorge geven om uit den dienst ontslagen te wor den en men deed allerhande bedreigingen, indien deze rekruut met consideratie zoude behandeld worden. Het gevolg was, dat men hem niet ontsloeg of durfde ontslaan, en hij van het eene hospitaal naar het andere werd overgebracht tot hij nu eenige weken geleden in dat van Amélie-les-Bains belandde. Daar werd hij door typhuskoort- sen aangetast, die er schenen te heerschen, en stierf er de vorige week op nog geen 23-jarigen leeftijd als slachtoffer van zijne millioenen en nog meer van een democra tisch régime, waaromtrent het meer dan hoog tijd is dat er een einde aan wordt gemaakt. Of is het niet ergerlijk dat een zekere pers zulk een invloed zelfs op hooggeplaatste militairen kan hebben, dat zij, uit vrees van voor omgekochten te worden aangewezen, hun gevoel van menschelijkheid op zijde zetten en zoo wreed worden dat zij een zieke aan de tering lijdende rekruut niet doodeenvoudig naar huis durven zenden, omdat hij bij ongeluk millionair is. Wat men aan geen anderen burger- of boeren jongen weigert, om thuis bij zijne familie, die dat vraagt, verzorgd te worden, staat men niet aan den rijken toe en uit standen- haat moet deze in het hospitaal sterven. De afgevaardigde, de heer Georges Berry, die het quartier van Parijs waar de familie Lebaudy woont, vertegenwoordigt, deed in de Kamer Vrijdag den 27sten December de vraag aan den minister van Oorlog, den heer Cavaignac, om door eenige bevredigende verklaringen het openbaar gevoelen te willen bedaren, hetwelk met hem beweert, dat in deze treurige zaak niemand zijn plicht heeft gedaan. »Indien de zieke rekruut geen «Lebaudy had geheeten, zeide hij, dan Zoude »de keuringscommissie hem nooit geschikt «voor den dienst verklaard hebben en in «het regiment was hij nooit opgenomen, sin het hospitaal zoude men hem evenmin sin de algemeene ziekenzaal verpleegd heb- sben, doch al is de vrees een slechte raad- sgeefster, toch vermindert zij de verant- swoordelijkheid niet." Bij deze woorden viel de altoos zoo correcte heer Leon Say hem in de rede met uit te roepen: »Het is omdat hij rijk was dat hij zoo behandeld werd. Er bestaat in ons land geen gelijkheid voor de rijken." De helft der Kamerleden juichte dit krach tig protest toe, en George Berry besloot zijn vraag met de volgende woorden: «De «ware democratie bestaat niet in de eene «klasse der maatschappij boven de andere *te begunstigen of te benadeelen, de gelijk heid voor de wet moet evengoed aan den «rijken als aan den arme verzekerd zijn. «De Fransche democratie moet eene ware «democratie wezen. Zij moet hare bescher- «ming zoowel aan de grooten als aan de «kleinen schenken. Zij moet tegen verkeerde «handelingen als die welke den dood van «den soldaat Lebaudy veroorzaakten, pro- «testeeren." De minister trachtte zich er af te maken door te zeggen dat er verschil van opinie tusschen de militaire doctoren en de com- een stilte, een zonnige kaalheid om ons heen. Het landschap bestaat uit bebouwde velden en enkele verspreide huizen. Voor ons ligt de stoffige weg, die langs de bouw vallen van het oude Pompeji naar het nieuwe leidt een gehuchtje dat den naam van svalle di Pompei" draagt, en beroemd is door ziju wonderdoende Madonna. Voor wij, door het hotel «Diomede" heen, de onder- aardsche gang ingaan, die tot de ontgraven stad toegang geeft, willen wij eerst eens om de afgebrokkelde stadsmuren heen een vogelvlucht-overzicht van het geheel nemen. Wij zien zoo beter de ligging der straten en pleinen en kunnen gemakkelijker nagaan welke gedeelten er nog onder de bebouwde velden verborgen liggen, waarover wij zoo straks zullen wandelen tot aan het amphi theater, dat in zijn eenzaamheid blootligt, maar in werkelijkheid met de stad verbonden is. Een oneindige eenzaamheid en verlaten heid ligt over die steenmassa. Wij wandelen op de hoogte, waar de Pompejanen hun tweede verdieping hadden, zóo ze die hadden men heeft daarvan alleen maar hier en daar sporen gevonden. Nu gaan we terug naar den hoofdingang, een lange overwelfde afdalende straat of gang ter zijde waarvan een klein museum is aangebracht. Het grootste deel der beelden, fresco's, huisraad bevindt zich in het museum te Napels; hier evenwel zijn, behalve wat kunstvoorwerpen, de interessante gipsafgiet sels van menschelijke gedaanten, waarvan de meeste lezers zeker afbeeldingen hebben gezien. Het zijn liggende of zittende, heele of halve figuren met zeer duidelijke gelaats trekken, die doodsangst uitdrukten. Mogelijk hehben niet al mijn lezers een voorstelling hoe de menschenvormen werden voortgebracht. Men vond bij de ontgravingen dikwijls menschelijke overblijfselen, hetzij van ge raamten, hetzij van volkomen 'bewaarde personen, die bij de aanraking tot stof ver vielen, maar om die vormen heen had zich een korst gevormd van met water vermengde asch, waaronder Pompeji bedolven werd. De binnenzijde van deze korst bewaarde dus nauwkeurig den vorm van den persoon, zooals hij als 't ware levend begraven was, schoon de vleeschdeelen en kleederen onder deze korst vergingen en ook de beenderen dikwijls in elkaar waren gevallen. Fiorelli, mandeerende officieren had bestaan, en dat hij nieuwe inlichtingen gevraagd had. Zijr.e laatste woorden waren wel om de nieuws gierigheid nog meer gaande te maken. Hij zeide, dat men in het dossier vreemde en treurige stukken gevonden had, namentlijk die van een persoon die zich erg met den heer Lebaudy scheen te bemoeien en die, toen er sprake was dat hij afgekeurd zoude worden, met een dagblad campagne dreigde. Er zouden misschien redenen zijn om den minister van Justitie te verzoeken deze zaak gerechtelijk te doen onderzoeken Deze woorden werden toegejuicht, en de zaak was hiermede afgeloopen. Voor dat het 1895 ten einde liep, heeft ook de Senaat de begrooting van 1896 aan genomen. Het mag zeker zonderling heeten, dat bijna alle Staten met reeds een jaar vooruit hunne uitgaven vast te stellen, juist het tegendeel doen van wat een verstandig huisvader in practijk brengt, namelijk, eerst te zien wat zijn inkomsten zullen zijn, om daarnaar zijne uitgaven te regelen, en daar de Staat toch ook maar een groot huishouden is, zoo vraagt men zich af waarom hij ook dien wijzen weg niet volgt? Misschien wel omdat hij bij eventueele tekorten zich er altijd met te leenen uit kan redden, iets dat iedere huisvader niet kan doen, en deze dus met meer voorzichtigheid doet handelen. Al zijn er in het einde van dit jaar eenige onweerswolken van uit Turkije en later van over den Oceaan uit de Vereenigde Staten naar Europa komen overwaaien, toch gelooft mer, dat het voorloopig in 1896 nog niet tot een oorlog komen zal en de vrede, hoe ge wapend ook, is zeker verkieselijker. Ook in Engeland is dit algemeen de opinie. De Franschen, vroeger overal de haantjes de voorsten, schijnen van rol verwisseld te hebben en thans maar liever als toeschou wers op te treden, hetgeen zij voorheen de Engelschen zoo verweten. Men ziet: een ieder krijgt zijn beurt. Hoe men den toestand ook moge inzien, de beroemde achaeoloog, die, nu oud, onge veer een halve eeuw lang op meesterlijke wijze de ontgravingswerken heeft geleid bedacht toen een zeer vernuftige methode om de indrukken, die de vormen in de korst hadden nagelaten, te bewaren. Zoodra men op zulk een stiet, werd er een opening naar binnen gemaakt, waarin men gips liet vloeien tot de geheele ruimte gevuld was, en nadat dit hard was geworden, hakte men voor zichtig de korst daaromheen wegmen kreeg op deze wijze zelfs de kleinste details der gelaatstrekken weergegeven. Niet alleen heeft men in de open lucht dergelijke men schelijke gedaanten gevonden, maar zelfs tot in de kelders was de asch tot op twee meters opgehoogd. In de villa vad Diomedes, een der rijkste woningen, die men vond, lagen in de gewelven een 18 tal personen, waarschijnlijk bedienden, die meenden hier voor den aschregen beveiligd te zullen zijn. Zij vermoedden niet, dat deze overal door de reten zou doordringen en zij zoo den verstikkingsdood moesten sterven. {Slot volgt,)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1896 | | pagina 1