Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Een Gouden Feest.
D
19de Jaarg.
Dinsdag 14 Januari 1896.
No. 5390.
bureau ^ofer^fraaf 50.
ekoninklijkebrievenpost.
PRIJS TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
Het volgend schrijven is Zondag 11., op last
j 2. D. Hw. den Bisschop van Haarlem,
a'le kerken van het bisdom op de ge-
ru'kelijke wijze voorgelezen:
Aan
de Katholieken van Nederland.
Op Maandag den lOden Februari 1896
y het vijftig jaren geleden zijn, dat de
pereen'ging van den H. Vincentius van
aPlo in Nederland te 's-Gravenhage werd
°Pgericht.
2ooals van alle groote goede zaken was
°°k haar begin klein.
Plet zaadje, schijnbaar bij toeval, doch
j 'Jkbaar door Gods Voorzienigheid in Ne
tland neêrgevallen, vond aldaar een vrucht-
^ren bodem, begon spoedig welig te wassen,
^eef groeien en is na vijftig jaren een
^achtigen boom gewordendie geheel
ederland weldadig overschaduwt.
Dank zij der nooit genoeg te prijzen mild-
adigheid van Neêrlands Katholieken, werden
'J in staat gesteld aan duizenden onzer
ehoeftige geloofsgenooten hulp en steun
bieden in lichamelijken of geestelijken
"ood,
^Velnu: zoudt gij 'tons dan niet terecht
®hyel duiden, als wij het feest van ons vijf
jarig bestaan voorbij lieten gaan, zonder
lastige pogingen aan te wenden, om, als
'jvende herinnering aan dien voor ons zoo
^éenkwaardigen dag, in de een of andere
Jh^nschelijke ellende te voorzien, en wel
®fst in eene zoodanige waarin helaas nog
f'>et voorzien is.
Daar geen liefdewerk, dus ook geen men
selijke ellende aan onze Vereeniging
reemd is, hebben wij ondervonden, dat in
j^s goed, weldadig Nederland de Katholie-
6,1 in de meeste, zoo niet alle behoeften
Vah ongelukkige geloofsgenooten, wier ver-
PRIJS DER ADTERTENTIËN:
Van 16 regels0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Feuilleton.
{Een schets uit Britscli Indië.)
(Slot.)
Hoewel het nog vroeg in 't voorjaar was,
®6<i de hitte zich zeer gevoelen. De wind
6rd door de steile hoogten aan weers-
ar»ten tegengehouden en daar de mannen
are laarzen droegen en serge jassen, zon-
n°g te spreken van tasch, helm en andere
0 "kelen, snakten zij in waarheid naar het
,,08enblik, waarop zij zouden kunnen uit
een te Kothal onder een vroolijk praatje
de »musketiers" die daar gelegerd
aren.
Dp eenmaal weerklonk een geweerschot
1 honderden echo's opwekte in den pas.
was korporaal Rollison geen dwaas.
j ahneer het escorte werd aangevallen, zou
1 geschied zijn met een salvo, niet met
n enkel schot. Dit moest dus een signaal
Sn. Hij bleef dan ook als een klis aan
pleging in gestichten noodzakelijk is, in
mindere of meerdere mate voorzien hebben.
Er bestaat echter een klasse van onge-
lukkigen, misschien de ongelukkigsten der
ongelukkigen, voor wie geen Katholiek ge
sticht bestaat, namelijk voor jeugdige of
volwassen idioten, die niet in krankzinni
gengestichten opgenomen mogen worden.
Katholieke instellingen, die vroeger nog
idioten opnamen, doen zulks tegenwoordig
niet meer, of slechts bij uitzondering op
zeer bezwarende voorwaarden.
En toch is een gesticht voor Katholieke
idioten, al is hun getal betrekkelijk gering,
zoo hoog, hoog noodig, want het verblijf
van een idioot in zijn gezin, is voor den
lijder of de lijderes zelf, en voor het gezin,
vooral als het arm en klein behuisd is,
allernoodlottigst, en kan de treurigste ge
volgen na zich slepen.
Het is dan onze vurige wensch om, ter
gelegenheid van ons vijftigjarig bestaan in
deze allertreurigste behoefte te gaan voor
zien, en aan jeugdige en volwassen katho
lieke idioten van beiderlei kunne eene goede,
geestelijke en lichamelijke verpleging door
religieusen te verschaffen.
Aan de oprichting en het onderhoud van
zulke instelling zijn natuurlijkerwijze moeie-
lijkheden verbonden. Voor welke moeielijk-
heden deinst echter de katholieke liefda
digheid terug, en welke heeft zij niet
overwonnen Bovendien wenschen wij, na
verkregen kerkelijke goedkeuring, bedaard
en in het klein te beginnen, en mocht
onverhoopt onze poging niet slagen, dan
hebben wij gelegenheid te over om de voor
de beoogde instelling te ontvangen gaven
goed te besteden.
Katholieken van Nederland, gij wilt onze
U zoo bekende St. Vincentius-Vereeniging
bij haar gouden feest toch wel een geschenkje
voor een liefdadig doel geven 1
't Klinkt niet opwekkend»Ken Idioten-
Gesticht," Bedenkt echter, dat de ongeluk
den Afghaan hangen, toen deze bij een
draai van den weg in snellen galop den
heuvel afrende recht naar den oever van
de rivier. Met een spoorslag wist Rollinson
zijn paard zelfs naast dat van den gids te
brengen en hield in den dollen ren naar
beneden het dier vast in de hand, terwijl
geen der bewegingen van Abbas thans aan
zijn oog ontsnapte. Toen de Afghaan hem
van ter zijde een blik van haat en woede
toewierp, vatte hij den lans bij den greep
hij besefte dat de gids een verrader was
Er was dan ook nu geen twijfel meer
mogelijk. Vlak voor hem stond een groote
rij gewapende Afghanen en wachtte den
kleinen troep af, die recht op hen toerende.
»Zal ik den verrader mijn lans door het
lichaam jagen dacht Rollinson. »Neen, dat
zou de zaak verergeren." Onmiddellijk zou
den de zwarten als hij den gids neerstiet,
hem en zijne makkers begroeten met een
hagelbui van kogels, zij zouden er onge
twijfeld geen van drieën het leven afbren
gen, Beter is het af te wachten, wat zij
zullen doen. Zoolang de korporaal vlak naast
den gids blijft rijden, zullen de Afghanen
niet durven schieten.
Voort rennen zij, door de rij der vijanden
heen langs de vijandelijke hutten, er is
kigsten der ongelukkigen het meeste recht
op onze broederlijke hulp hebben, en dat
Jezus Christus, onze God en Zaligmaker,
met de meeste liefde de ongelukkigste en
afzichtelijkste melaatschen hielp schenkt
ons dus eene milde bijdrage voor een Ka
tholiek idioten-gesticht
Als altijd vertrouwen wij op Uwe lief
dadigheid en als altijd zullen wij in dit
vertrouwen niet beschaamd worden. Kunt
gij niet veel geven, geeft dan weinig. Als
elk uwer iets geeft, komt de goede zaak
zeker tot stand.
De Hoof draad van de Vereeniging van
den 11. Vincentius van Paulo in Ne
derland,
Mr. Th. L. M. H. Borket, President.
Mr. J. G. S. Bevers, Secretaris.
Volgaarne voldoen wij aan het vereerend
verzoek van den geachten hoofdraad der
Vereeniging van den H. Vincentius a Paulo,
om bovenstaande circulaire aan het hoofd
van ons blad te plaatsen.
Het denkbeeld om, als blijvende herinne
ring aan den voor geheel Nederland merk-
waardigen dag van het vijftigjarig bestaan
der St. Vincentius-Vereeniging, eene nieuwe
instelling van weldadigheid in het leven te
roepen, verdient zoozeer den steun en de
medewerking van alle Nederlandsc.he Katho
lieken, dat het wel geen nadere aanbeve
ling behoeft.
Niet beter kan de schoone stichting van
den H. Vincentius a Paulo haar vijftigjarig
bestaan op Nederlandsche bodem blijvend
herdenken dan door de oprichting van een
gesticht voor die ongelukkigen, voor welken
nog geen toevluchtsoord van katholieke zijde
geopend is.
Gaarne verklaren wij ons dan ook bereid
tot dit hoogst prijzenswaardig liefdewerk
mede te werken, en stellen wij onze kolom
men beschikbaar voor de vermelding van
bijdragen, welke men ons voor dit doel zal
willen toezenden. Red.
geen schot gevallen. Wel hebben een paar
van de zwarte bandieten het geweer bij
den tromp gevat als om er de soldaten de
hersens mee in te slaan, maar voor de
dreigend opgeheven speren zijn ze op zijde
geweken.
Nu is de kleine cavalcade het dorp door
en rijdt het steile bergpad op, Rollinson en
Abbas Khan nog steeds vlak naast elkaar.
De korporaal rijdt aan de zijde van den
rotswand, in veel minder goede positie is
de gids, die vlak langs den peilloozen afgrond
rijden moet. Het pad wordt steeds smaller,
weldra zal een van beiden den teugel moeten
inhouden. Daar trekt met een gesmoorden
vloek de gids een mes. Rollinson houdt zijn
paard in en ontwijkt aldus den steek, maar
met bliksemnelheid draait de Afghaan zich
om in den zadel en werpt het vlijmscherpe
mes naar de borst van den korporaal. Nog
maakt deze een vlugge beweging, maar kan
niet geheel het mes ontwijken, dat in zijn
schouder blijft steken.
Maar nu is het ook met den verrader
gedaan. Woedend door de scherpe pijn,
steekt Rollinson hem zijn lans tot aan het
handvat door het lijf en Abbas Khan uit
een woesten kreet en waggelt in den zadel
dan gebeurt wat de korporaal al ge-
ALGrE31EE> OVERZICHT.
13 Jan. '96.
De moeilijkheden in Transvaal lossen zich
nog niet zoo spoedig op als de eerste be
richten deden Vermoeden. De onderhande
lingen tusschen de Transvaalsche regeering
en den Kaapschen president, sir Hercules
Robinson zijn vol zwarigheden. Er wordt
beweerd dat de Transvaal eischt inlijving
van Amatongland, dat onlangs bij Natal is
gevoegd en verder vernietiging van de con
ventie van 1884. Een paspoort wordt thans
in de geheele Transvaal geëischt. De toe
stand wordt nog altijd ernstig ingezien.
Te Johannesburg is de rust wel hersteld,
maar er heerscht nog groote slapte in zaken.
Men verzekert, dat de leden van het her
vormingscomité door het Hooggerechtshof
zullen worden gevonnisd, verscheidene zijn
gevlucht. Volgens den correspondent van
de Pall Mall te Kaapstad heeft de kleinzoon
van Kruger de openbare rust in Johannes
burg opnieuw in gevaar gebracht door aan
het hoofd van een gewapende Boerenbende
de sfad binnen te rijden en losse patronen
af te schieten. De overheden zonden hem
ten schielijkste terug naar Krugersdorp.
Naar de Times uit Pretoria verneemt, kregen
de Boerenoversten te Johannesburg bevel om
de Boerenkorpsen aan den Rand om Pretoria
bijeen te trekken.
De Volksraad is Vrijdag te Bloemfontein
in buitengewone zitting bijeen geweest om
te overwegen de tegenwoordige crisis in
Transvaal. President Kruger gaf uitdrukking
aan zijn verontwaardiging over Jameson's
daad en aan zijne voldoening over het feit
dat de Engelsche minister van koloniën,
Chamberlain, alle verantwoordelijkheid voor
die daad en de aan Jameson overkomen
nederlaag heeft afgewezen. Kruger hoopte,
dat de tusschenkomst van sir Hercules
Robinson leiden zou tot eene vreedzame en
redelijke oplossing der moeilijkheden.
vreesd heeft. Het paard van den gids schrikt,
doet een zijsprong en verdwijnt met zijn
berijder met de brievenzakken in den dui-
zelingwekkenden afgrond.
Twee dagen daarna vonden de woeste
bewoners van den Kh^berpas de brieven
zakken, maar voor de tweede maal waren
ze bedrogen. Ook deze zakken behelsden
niets dan lorren, oude kranten en keisteenen.
Een uur nadat Rollinson met Abbas Khan
vertrokken waren, had majoor Wistanley
drie onderofficieren afgezonden met de
kostbare gesteenten en den brief des Emirs
in eene gewone patroontasch op den rug.
Zij ontmoeten geen enkelen Afghaan, want
al de bewoners van den pas waren in den
omtrek aan 't snuffelen gegaan, of ook
Abbas Khan nog een middel zou vinden,
om zich van de soldaten te ontdoen.
Toen lange Jan Anderson en kruimelige
Bunn dan ook met hun gewonden korpo
raal na een langzamen marsch, voetje voor
voetje, Lundi Khotal bereikten, waren de
diamanten van den Emir daar reeds veilig
aangekomen, wat niet wegneemt, dat kor
poraal Rollinson een compliment ontving
voor zijn beleid, dat niet onverdiend was.
(II. D.)
I
I
I
NIEUWE SCHIEDAM COURANT
i!.r v: ii'ini'iii l'.lïïm
