Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 19de Jaar sr. Dinsdag 18 Februari 1896. No. 5420. ■gSm-eait ?$ofersfraaf 50. JJ® Jostpl Martiis Bottemame, Liza's belofte. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: ^°or Schiedam per 3 maanden f 1.50 franco per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nommers- 0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. genade Gods en de Gunst van den Apostolischen Stoel BISSCHOP VAN HAARLEM, As UISPrelaat van 2. H. Leo XIII, Sistent-Bisschop bij den Pauselijken A#,.,. Troon' Ue Geestelijkheid en de Geloovigen van ons Bisdom. zaligheid in den heer. In de ""lien f vÜtt' n*0t an(lers beschikt pr: '^sten verjaardag beleven onzer heilige ®sterwijding. ver °ote dankbaarheid zijn Wij aan God prjSc"uldigd. Niet alleen voor dat langdurig Hjyler'even, maar veel meer nog voor den Bes k"30 Van Senade Ons in dat tijdsverloop B0 0 otlken. Indien Mozes in het Oud Ver- reeds met vreugde tot de Joden mogt zullen Wij den -"See*1 volk, hoe groot ook, heeft >.°"eri hun zoo nabij, als onze God ons is, zoo dikwerf wij Hem aanroepen Vgf ^Ve'l£e dankbare vreugde moet ons dan desVU"en' vylt'® Jaren 'an8 Bet altaar 'bat ^eeren betreden, onzen God en Zalig- t er in onze handen gedragen en in ons ontvangen hebben et zal u dus niet verwonderen, Beminde Q °°vigen, dat Wij, uit dankbaarheid jegens v°lgaarne medewerken tot het groot je 6 plan om een nieuwe Kathedraal te eene ijer{j van gansch het Bisdom, °P het voorbeeld onzer Katholieke vaderen Monument te stichten ter eere van den v. e'boogste. Ook u moeten wij dankbaar u voor uwe medewerking en de milde iJ^gen, die het begin van dien bouw (5) eo mogelijk gemaakt. Toch kan dat een klein begin zijn en veel zal Q0(lig wezen, om dat werk te voltooien, tj" daartoe te geraken, zonder u te veel 0|1 bezwaren, hebben wij, in overleg met hoogwaardig Kapittel en de ZeerEer- WBe New-Yorksche novelle van Rosenthal-Bonin. 4) Liza Werd bleek, toen rood, maar ant- de^de, zonder zich een oogenblik te be Ik ga met u mee, papa! Europa is ejj i wij zullen niet altijd bij elkaar zijn llc vrees niet, Dobson te ontmoeten, Gp het gezicht van den heer Castor Vr6fen een bevrediging, ja bijna ingehouden j .gde te lezen te zijn. yo0,2a bemerkte dit niet, want zij keek sp ^Urend naar de groote, witte wolken '.„^''achtte met geweld haar ontroering en kloppen van haar hart te bedwingen. °en zij in haar kamer was, zuchtte zij waarde Dekens besloten, jaarlijks in de maand Augustus eene kollekte voor dat doel te doen houden, die u tijdig door uwe Pas toors zal worden aangekondigd. Nog eene andere pligt, Wij gevoelen het, Beminde Geloovigen rust op ons. Bij de herinnering toch aan Gods groote weldaden kan de gedachte niet uitblijvenhoe heilig moet hij zijn, die, door God tot priester uitverkoren, vijftig jaren lang aan het altaar op zoo innige en gemeenzame wijze met Jesus Christus heeft mogen verkeeren hoe vol moet zijn hart wezen van vurige liefde voor zijnen goeden GodEn als wij dan de oogen op ons zeiven slaan, met hoeveel schaamte moeten Wij dan helaas voor God erkennen, dat wij zoo weinig dankbaar zijn geweest voor zoo groote genadedat de gewoonte, om zoo gemeenzaam met den Goddelijken Zaligmaker om te gaan, in plaats van onze liefde te vermeerderen, haar veeleer heeft doen verflauwen dat wij Gods goed heid bijna met onverschilligheid hebben beloond Hoewel derhalve de verjaardag onzer Priesterwijding zoo God ons spaart tot op dien dag voor ons een dag zal zijn van dankbare herinnering, vooral indien Wij op dien dag de H. Priesterwijding mogen toedienen aan de jeugdige Levieten van het Seminarie, toch zal die dag voor Ons geen dag van feestvreugde kunnen wezen, inte gendeel, wij hopen dien dag, zooveel Ons mogelijk zijn zal, in stille vernedering voor God door te brengen. Maar Wij gevoelen het, dit is niet genoegWij moeten eer herstel geven en trachten aan te vullen, wat Ons ontbrak, of waarin Wjj zijn te kort gekomen. Daarvoor nu behoeven Wij, Beminde Geloovigen, uwe medewerking, die Wij bij deze inroepen. Wij zijn namelijk voornemens nog dit jaar, om eerherstel te geven aan onzen Goddelijken Verlosser voor de onverschillig heid, ondankbaarheid en smaad Hem in het Sacrament Zijner Liefde betoond, in Ons uit het diepst van haar hart en in haar strakke oogen kwam een uitdrukking van smarten de trotsche schoone weende stille en heete tranen. Ik bemin hem zoo als voor twee jaar, zei ze, »en ik zal nooit de zijne kunnen worden, ik dwazeEr staat een krachtige belofte tusschen hem en mij en nooit zal ik mij vernederen kunnen, om hem te toonen, dat ik wenschte, die akelige woorden nooit gesproken te hebben. Hij heeft het even ernstig opgenomen, als ik ze hem toe- geslingerd heb, deze twee jaar hebben het mij bewezen, dat hij mijn woorden vast houdt anders had hij wel gepoogd, mij weder te naderen. Er was gelegenheid genoeg voor. Ik heb, wreed tegenover mij- zelve, uit dwaasheid, ijdelheid en grillig heid mijn geluk verwoest, maar ik zal hem weerzien, misschien wel spreken, in zijn nabijheid leven en dat schijnt mij reeds geluk toe, al is het dan ook droevig. Op zijn Amerikaansch volgde snel de daad op het vlugge besluit, en reeds drie weken later waren de Castors in Parijs en ontmoet ten daar Dobson. De heeren spraken elkan der dikwijls en ook Liza ontmoette Dobson. Bisdom in te voeren eene voortdurende aanbidding van het Allerheiligstezoo namelijk, dat het gansche jaar door, over dag zoowel als des nachts het H. Sacrament plechtig zal zijn uitgesteld, nu eens in deze, dan in gene kerk of kapel van het Bisdom, opdat Jesus Christus, die uit liefde tot ons daar dag en nacht verblijft, ook dag en nacht daar aanbeden en gehuldigd worde. Om vele redenen zullen Wij de nachtelijke aanbidding alleen eri uitsluitend doen plaats hebben in geestelijke gestichten door de daar inwonende personenen van hunne godsvrucht, vooral van die der Godgewijde maagden verwachten wij veel, zoowel eer herstel aan onzen God, als genade en zege ningen voor onze Diocese. Maar ook gij, Beminde Geloovigen, die te midden der wereld leeft, zult volgaarne tot die voort durende aanbidding medewerken. Bezoekt, wanneer andere plichten U niet verhinderen, met eerbiedige godsvrucht uwe kerk op den dag waarop in uwe Parochie het H. Sacra ment zal zijn uitgesteld, bidt dan, dit ver zoeken Wij u, veel voor uwen Bisschop en vraagt voor hem van den barmhai'tigen Jesus de genade van een zalig sterfuur en eene gelukkige eeuwigheid. Dit herderlijk schrijven mogen Wij niet eindigen, zonder u met een enkel woord te vermanen, de wetten der H. Kerk in den aanstaanden vastetijd nauwkeurig te onder houden en zulks te doen met een rouwmoe dig en boetvaardig hart. Bidt veel, allereerst voor u zeiven, maar vervolgens ook voor de belangen der H. Kerk en voor haren grij zen Opperherder, Paus Leo XIIIvoor het heil van ons Vaderland, van onze jeugdige Koningin en hare Koninklijke Moeder de Koningin-Regentes, en voor al uwe overhe den, zoo geestelijke als wereldlijke. Overeenkomstig de Ons daartoe door den Apostolischen Stoel verleende volmacht, geven Wij tJ dit jaar de gewone Dispen- satiën in de Kerkelijke wetten van onthou ding onder de gewone voorwaardenwelke Dispensation en voorwaarden door de Wel De ontmoeting was echter slechts vluch tig zij wandelden, op een middag, eenige uren door het Louvre. Hij was even kalm, hoffelijk, vriendschappelijk als altijd, ter wijl Liza, onder de meest tegenstrijdige gevoelens, daardoor zonder het te willen stijf was. Dobson verliet Parijs en reisde naar het Zuidenook Castor vond spoedig de hoofd stad van Frankrijk niet meer belangwek kend genoeg, om haar nog verder te bezien en reisde naar Zwitserland. In Lucern ontmoetten Dobson de Castors elkaar weder, en toevalligerwijze logeerde men zelfs in hetzelfde hotel. Liza en Dobson zaten naast elkaar aan tafel en Liza werd steeds meer opgewonden door de zich steeds gelijk blijvende, onverstoorbare kalmte van den geliefden man. De heer Dobson ver haalde, dat hij op de pas geopende St. Got- hardbaan naar Milaan wilde reizen den volgenden dag reeds. De heer Castor verheugde zich, dat hij van plan was, den volgenden dag diezelfde reis te maken, zoodat zij dan waarschijnlijk samen konden reizen. De heer Dobson boog en sprak eenvou- Eerwaarde Pastoors en Rectoren zullen worden afgekondigd. Krachtens een nieuwe Apostolische vol macht verleenen Wij bij deze aan de geloovigen van ons Bisdom, voor dit jaar, d. i. tot aan de 40-daagsche Vaste van het volgend jaar, dispensatie in de Onthoudings- wet op alle Zaturdagen, uitgenomen die Zaturdagen welke geboden vastendagen zijn. De geloovigen blijven derhalve dit jaar verplicht zich van vleeschspijzen te ont houden op de Zaturdagen van de Vaste, de Quatertemper-Zaturdagen, en op de Zatur dagen voor het feest van Pinksteren, van de H.H. Petrus en Paulus en van Allerheiligen. Echter vermanen Wij U om door aal moezen en andere goede werken aan te vullen wat door het gebruik maken van deze dispensatie aan uwe boetedoening ontbreekt. En zal dit Ons herderlijk schrijven in alle tot Ons Bisdom behoorende kerken alsmede in de Kapellen waarover een Rector is aangesteld, op de gebruikelijke wijze worden voorgelezen. Gegeven te Haarlem, den 10den Februari 1896. f CASPAR, Op last van Z. D. Hoogwaardigheid, C. J. JUFFERMANS, Secretaris. ALGEMEEN OVERZICHT. 17 Febr. '96. Het ministerie—Bourgeois in Frankrijk bevindt zich in eene moeilijke en zonder linge positie. Na door den Senaat te zijn bestookt, werd het in de Kamer gehand haafd doch Zaterdag 11. had het opnieuw een stormloop in den Senaat te verduren en werd het weder op een votum van wan trouwen onthaald. De toestand is allerzon derlingst: het Kabinet was opgeroepen om den Augiasstal door het Panama-schandaal en de Zuiderspoorkwestie veroorzaakt, te dig zonder eenige ontroering, dat hem dat zeer aangenaam zou zijn. Liza zat stil en keek op haar bordbij den vroolijken toon der stem van haar buurman moest zij zich bedwingen, om niet in tranen uit te barsten. Den volgenden morgen ontmoette men elkaar op de stoom boot en in Fluelen ging men op den trein. De trein was zeer vol. De drie reisge- nooten konden niet bij elkander zitten. Dobson moest aan de andere zijde van de coupé gaan zitten. Hij zette zich kalm neder en hield zich bezig met zijn verrekijker en reisboek. Wordt vervolgd.) NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT iwHiymiimin *el?£p D 'eoter. IV, 7. BISSCHOP VAN HAARLEM.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1896 | | pagina 1