Dagblad voor Schiedam en Omstreken. m 19de Jaarar. Zondag 22 Maart 1896. JVo. 5449. "23ureau "jSofersfraaf 50. EERSTE BLAD. ie. Fenlll e ton. ALGEMEEN OVERZICHT. (Slot volgt.) NIEUWE SCHIEDA PRIJS TAN DIT BLAD: 'Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50 1' ranco per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nommers- 0.05 De Paus niet vrij vraagt Crispi zoo ^snigwerf mensch, waar zitje verstand? de waarborgenwet dan? Neen, de Paus b 'n Rome vrijer dan hij in eenigen staat Sr wereld zou zijn. p ^et is dan toch verwonderlijk, dat de dUs van die vrijheid niets bemerkt. Pat komt zegt Crispi dan omdat Paus oud wordt en oude menschen, dat eet je, worden mopperaars. Maar heusch, e H. Vader heeft het bij ons zoo kwaad Liegen, ja dat kan Crispi meesterlijk aar schijnt hij les in gehad te hebben. En feiten scheef voorstellen, daar is hij een ^aas in. En de Kerk vervolgen, en dan met .6n honigzoete stem verzekeren, dat hij bij Q zijne handelingen het welzijn der Kerk P bet oog heeft, hij wijkt erin voor niemand. oe droomde men bij den wederrechte- 'J en roof, aan den Kerkelijken Staat ge- ri®e^> van een machtig Italiaansch konink- ^lJen in de hoofdstad, in Rome, daar de Paus dan wonen, vrij, volkomen vrij. enminste de overweldigers zeiden, dat ze et droomden, maar in werkelijkheid was 6 aanval op 's Pausen Staten slechts een v°orspel van den aanval op den alouden godsdienst, die Rome en Italië groot had gemaakt. »De vrije Kerk in den vrijen Staat!" s er wel ooit een woord gesproken, dat eer sarcasme bevat dan dit van Cavour, J^dinië's eersten minister? Welk eene Ofj.lIIoewel 8edert de inzending van dit artikel het t L8" ^e' tooneel ia verdwenen, verliest t'iSaM, ,Iuetil TRn ziin waarde, wijl de verhouding C» '7' Pal'8 en het ,eene" Italië nog steeds 'eranderd is gebleven. r®d PRIJS DER ADTERTENTIËN: Van 1—6 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. wereld van gedachten ligt er in dat woord voor hem, die de gebeurtenissen der laatste jaren heeft gadegeslagen. De Kerk vrij Vraag het hun, die bij den nachtelijken tocht zich hadden aangesloten, die de overbrenging van het lijk van Pius IX vergezelde. Vraag het onzen H. Vader Leo XIII, die door eene wet van het der Kerk vijandige Italiaansche ministerie de goederen der Propagande fide ziet jver wereldlijkt." Vraag het onzen H. Vader Leo XIII, die in September jl. getuige moest zijn van het zoogenaamde feest, het schandelijkste, dat ooit gevierd is, wegens den roof van de Kerkelijke Staten. De Kerk vrij De Paus niet belemmerd in zijne bewegingen? Maar luister dan naar de taal, die iederen dag in Rome weerklinkt luister naar de redevoeringen in 's Pausen eigen stad, uitgesproken door de bitterste vijanden van den Vader aller geloovigen, waarin zij in eene taal, als alleen de hel kan ingeven, het Pausdom als den vijand van den Staat, als den vijand van alle ont wikkeling en beschaving uitkrijten waarin zij oproer prediken. Cavours zielsverlangen is verwezenlijkt de Paus is gevangene in eigen paleis. Zijn woord»de vrije kerk in den vrijen Staat was een parool, en niets dan dat. Maar slechts ten deel toch is zijn droombeeld verwezenlijktWat door hem werd begonnen heeft niet geleid tot eene vernedering der Kerk. De Kerk is niet de dienaresse van den Staat geworden zij is eene zelfstandige macht gebleven, eene wereldmacht. Hoe kan het anders? Het woord van Christus toch kan niet falen: Tu es Petrus, et super hanc petram, aedificabo ecclesiam meam, etportae inferi non praevalebunt adversus eam. »Gij zijt Petrus en op deze steenrots zal ik mijne Kerk bouwen, en de poorten der hel zullen haar niet overweldigen." Schitterender dan ooit vertoont zich Chris tus Stichting in haren vollen middagluister. Elf Pausen hebben vóór Pius IX het voor- lin^le arme moeders konden haar zuige- ije5en met voeden, en moesten kin- st'en van een of twee maanden wat gier- Pap met den vinger in het mondje duwen. v0 e" z°rgden toch trouw voor die wichtjes Le r?at. ZÜ zeiven den mond er aan zetten, tty: eine bedeeling moest voor vier en ntig uren strekken. ^'clw ^dden zij nog maar iets gehad, om <W verwarmen, maar die tcbbers had- 8°m n'ets ^an vui'e 'omPen tot bedekking, S eer? versleten baal, een lap katoen, «h Hma'je. soms in het geheel niets, tlpi ,at ,n een weer van 12 graden onder ho- Daarbij maakt de honger het lichaam e veel gevoeliger voor de koude. Iederen morgen kwam de politie de lijken der be- vrorenen opnemen en buiten de stad neder- leggen, en daarmede was haar taak ten einde. Waarlijk, als men dat lijden zag, die kinderen, die vrouwen, vooral die grijsaards met niets dan gerimpeld vel over beende ren, allen stervend van honger, verweet men bijna zich-zelven iets gegeten te heb ben! Men begrijpt dat in dergelijke om standigheden alle middelen om aan den kost te komen goed geacht worden. De velden en wegen waren dan ook overal bezet met rooversbenden niemand durfde zich op we<* begeven, tenzij in gewapend gezelschap! Doch laat ons van de eerste ramp, waar over boekdeelen zouden te schrijven zijn, afstappen, en onze aandacht vestigen op de tweede, den oorlog. China heeft menigwerf oorlog gevoerd en overwinningen behaald, maar dat was in een strijd tegen landgenooten, Tataren, Eleoethen of andere stammen van hetzelfde' ras. Zoo vaak echter de strijd moest gevoerd worden met eene Europeesche mogendheid of met Japan, iets wat onder de dynas- tiën der Yuen en Ming meermaals is voor- gekomen, moesten de zonen des hemels 1 het onderspit delven. Waarom Omdat ons recht gehad gedurende hun Pontificaat het gouden feest hunner H. Priesterwijding te vieren. In allen eenvoud, slechts omgeven door het Hof en hunne familiebetrekkingen, hebben zij God gedankt voor deze buiten gewone genade. En als Crux de Cruce, Pius IX, dit feest viert, snelt de geheele wareld naar Rome om te jubelen met den opperherder der geloovigen. En als Leo XIII het viert, is de geestdrift over de geheele wereld ten top gestegen. Men had gemeend, met den Paus de Kerk te kunnen en zullen treffen. De aloude Moederkerk zou de dienaresse van den Staat worden als zoodanig het aanzijn aan eenige secten geven, en het doel was bereiktChristus' Stichting zou van de aarde verdwenen zijn. Onnaspeurlijk zijn de wegen Gods. Tot een gevangene wendt zich de machtige Duitsche Keizer ter beslechting zijner ge schillen met het Katholieke Spanje. En Von Bismarck, de »man van staal en bloed", de man, die ook de Kerk voor zich meende te kunnen doen bukken, heeft den tocnt over de Alpen moeten aanvaarden. Wir gehen nicht nach Canossa had hij, de machtige rijkskanselier, gezegd. En toch er is ver ademing voor de Duitsche Katholieken ge komen en toch ook de Jezuïeten zullen terugkeeren. »De vrije Kerk in den vrijen Staat Wij, Kaholieken, wij nemen dit woord van Cavour over, hoewel dan in anderen zin. Vrij zal de Kerk eerst zijn, als het erfgoed van St. Petrus weder in de handen van den rechtmatigen eigenaar is terug gekeerd als Leo XIII zetelt in het Vaticaan, niet meer gevangene, maar als Vorst. Of die tijd spoedig zal aanbreken? Het is niemand gegeven door te dringen in de eeuwige raadsbeluiten Gods doch de tee kenen wijzen op eene naderende oplossing. Cato, de oude, sloot iedere redevoering, die hij in den Romeinschen Senaat hield, steeds met deze woordenOverigens ben ik van meening, dat Carthago moet ver nederd worden. En Carthago werd ver nederd de derde Punische oorlog maakte een einde aan het eertijds zoo machtige Afrikaansche Rijk. Zoo óók moeten wij, Katholieken, niet moede worden aan te dringen op herstel van 's Pausen wereldlijke macht. Laat ieder in zijnen stand daartoe krachtig mede werken. arm keizerrijk is blijven staan waar het stond, terwijl alle overige volken vooruit gingen. Y\at zouden zij met hunne vuur steengeweren en ouderwetsche snaphanen tegen de nieuwere wapenen beginnen En de geweren dezer laatste soort, welke zij bezaten, waren in hunne handen volkomen nutteloos, wegens gebrek aan opleiding en oefening. De oorlog door Japan ondernomen zou weinig moeite kosten en weinig menschen- levens niemand twijfelde daaraan, en reeds na het eerste treffen kon de uitslag voor speld worden. Onze arme Chineesche soldaten hadden geene wapenen, geene krijsvoorraad, geene ziekententen, geene hoofden, geene heel meesters, kortom niets. Om aan den kost te komen, plunderden de troepen eenvoudig elk dorp uit dat zij doortrokken, en zoo ging het geheel China uoor. Immers, de Ke:zer had al zijne generaals, alle weerbare mannen onder de wagens geroepen daar kwamen er dus uit alle provinciën, en bijna allen te voetdat was eene algemeene ramp voor het land. Zeer velen bereikten hunne bestemming, toen de vrede gesloten was. De soldaten uit het zuiden trokken 21 Maart '96. De minister van financien in België heelt eergisteren in den Senaat zijn alcohol-ont- werp op gelukkige wijze verdedigd tegen den aanval van den oud-minister Le Jeune. Hij beklaagde zich over de onaangename bestrijding die hij in den Senaat met name van L. Jeune ondervond en gaf te verstaan, dat hij zou aftreden als het ontwerp viel. Hij betwistte, dat de wet het drankmisbruik in de hand zou werken en belooide een ontwerp tegen het alcoholisme. Dit ontwerp zou zijn doel trachten te bereiken door verhooging van den prijs en vermindering van het getal slijterijen van sterken drank. De beraadslaging over het voor Egypte gevraagde crediet gaf gisteren in den ver gadering van het Lagerhuis in Engeland der oppositie aanleiding zich in afkeurenden zin over de politiek der regeering te uiten John Morley stelde eene vermindering van het crediet voor Egypte met 100 p. st. voor, teneinde het Huis in staat te stellen zich tegen de nieuwe politiek in Egypte te verklaren. De minister van koloniën, Chamberlain, verdedigde deze politiek als noodzakelijk in het belang van Egypte. De politiek van Engeland in zake de ontruiming van Egypte zeide hij, wordt door hetgeen wij nu doen, niet aangetast. Wij hebben nooit te dezen aanzien door ons gegeven beloften verloo chend, ofschoon vroegere regeeringen mis- Peking door, barrevoets en met een katoe nen hemd tot eenige kleeding, in eene koude van 15°. Door de pelswinkels te plunderen konden zij zich wel van warme kleederen voorzien, doch er was natuurlijk geen voorraad genoeg voor allen. Om zich te verwarmen staken zij deuren, vensters, soms geheele huizen in branddit hulp middel was echter ook al niet van langen duur. Het zou onbegonnen werk zijn te willen beschrijven wat de soldaten zei ven geleden hebben en het volk hebben doen lijden. Niemand zou het bestaan van zooveel ellende willen gelooven. En toch de regeering deed wat ze kon en zag op geen geldmaar dit raakte onderweg zoek, en vulde de spaar potten der mandarijnen de soldaten en het arme volk kregen er niets van. Een aantal soldaten zijn naar de Japanners overgeloopen alleen om niet van honger te sterven. Na den oorlog moest ieder maar zien hoe hij thuis kwam.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1896 | | pagina 1