Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Ce roode Hand.
19de Jaarg.
Woensdag 6 Mei 1896.
No. 5485.
bureau jSofersfraaf 50.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
ALGEMEEN OVERZICHT.
5 Mei '96.
De bekende conservatieve afgevaardigde
Kanitz heeft bij den Rijksdag in Duitscli-
land een voorstel ingediend, om bij de derde
eraadslaging over de Beurswet in behan
deling te komen. Dit voorstel dat van con
servatieve zijde ondersteund wordt, strekt
0Ifl den Rijkskanselier te verzoeken, onder
handelingen aan te knoopen met de Staten,
waar ten beurze termijnhandel in granen
en producten van de maalderij wordt ge
dreven, ten einde dien handel op te heffen.
De uitslag dier onderhandelingen zal dan
aan den Rijksdag worden medegedeeld.
Het bestuur van de «Vrije vereeniging
der Berlijnsche goederenbeurs" heeft tot
den Bondsraad een schrijven gericht, waarin
het volgende wordt aangevoerd »Het recht-
streeksche of zijdelingsche verbod zal den
termijnhandel naar het buitenland verplaat
sen, en daar een belangrijke bron van
Welvaart en uitzicht op een groot aandeel
'n den wereldhandel openen ten koste van
Duitschland. Ir. Amsterdam, Antwerpen
en andere groote buitenlandsche handels
steden heeft men reedsin afwach
ting van het verbod in de Duitsche wet,
voorbereidselen getroffenom de uit
Berlijn verdreven zaken over te nemen. De
eigenlijke speculant zal zich dan ook door
verplaatsing van zijn operaties naar het
buitenland weten te helpen. Maar in een
zeer hachelijken toestand komen de soliede
kooplieden en de molenaars, die tot dusver
door dekking op termijn op doeltreffende
wijze voor de eventueel noodigen voorraad
konden zorgen en na het verbod onvermij
delijk gedwongen zullen zijn, speculanten te
worden. Aldus zal de wet het tegendeel
uitwerken van hare bedoeling en in plaats
van het speculeeren te beperken, daartoe
personen noodzaken die er tot dusver geen
lust toe gevoelden".
Ten slotte verzekeren de onderteekenaars,
dat de landbouwers in slechter conditie
zullen geraken en een groot aantal personen,
(Slot,)
Het was de man die loensch keek.
Overweldigd door wanhoop en angst, be
vond ik mij weer in St. Petersburg. Het
was nutteloos tegen het noodlot to strijden.
Ik schikte mij in mijn vreeselijk lot. De
laatste dagen van genade gingen snel voorbij.
Het was 31 October en den 3den Novem
ber zou ik verslag van mijne «zending"
moeten doen. Den tweeden November stond
ik vermoeid en koortsig op. Ik besloot een
wandeling te gaan doentoen ik de rotsen
bereikt had, bleef ik op een afstand staan,
keek zeewaarts, landwaarts en stadwaarts.
die van den termijnhandel leven, hun brood
winning zullen verliezen.
In de vergadering door het Lagerhuis in
Engeland gisteren gehouden, heeft de minis
ter van koloniën, Chamberlain, kennis ge
geven, dat hij een telegram had ontvangen
van den gouverneur der Kaapkolonie, sir
H. Robinson, van dezen inhoudMen wijst
mij op de woorden «voorzitter" en suit-
noodigingsbrief' in de cijfertelegrammen in
het proces te Pretoria overgelegd. Zij doelen
onderscheidenlijk op Jameson en op den
brief aan Jameson gericht, door de vijf leden
van het hervormingscomité. Ik kan niet
stellig genoeg verklaren zegt het tele
gram verder dat ik nooit de geringste
aanduiding heb gekregen van hetgeen ge
beuren ging. De ontdekking, die ik den
30n December deed, dat Jameson den vorigen
avond Transvaal was binnengerukt, was me
als een donderslag uit de blauwe lucht.
Indien het tegenovergestelde verondersteld
wordt, dan vertrouw ik dat gij in mijn
afwezigheid mijn karakter zult verdedigen.
Chamberlain zeide, dat hij, zooals van
zelf sprak. Sir H. Robinson vertrouwde.
Uit de publicatie van de briefwisseling
van 20 April tot 2 Mei tusschen dr. Leyds
sir Jacobus de Wet en sir Hercules Robinson
gevoerd, blijkt, dat de regeering der Z.-A.
republiek hare bezorgdheid uitsprak naar
aanleiding van geruchten over het samen
trekken van troepen te Mateking voor een
inval in de Republiek. Sir J. de Wet stelde
toen voor eene gemengde commissie van
onderzoek te benoemen om de Republiek
gerust te stellen. Sir H. Robinson wilde
echter van het voorstel niet wetenhij wees
de geruchten als zonder grond afde troepen
waren alleen voor Matabelenland bestemd.
De comedie van Bournemouth is eindelijk
afgeloopen en wel zoo als reeds door iedereen
werd verwacht. Cornelius Herz wordt niet
uitgeleverdDe Londensche rechter, sir
John Bridge, verklaarde, dat er geen rede
bestond de vervolging voort te zetten, aan
gezien men met kan verwachten, dat een
enkele jury het schuldig zou uitspreken. De
Er lag een stoomboot voor anker, de Vixen"
Vermoeid van de wandeling zette ik mij
neer en bemerkte op eenige meters afstands
iets, dat aan kwam drijven. Het was een
menschelijke gedaante, een lijk. Was zijn
boot omgeslagen en had hij jammerlijk den
dood gevonden of wie zal het zeggen
Droevig keerde ik mij om. Er kwam
iemand achter mij aanhet was Leila.
Wat moet er van u worden, riep ze
ontdaan uit. Hebt ge geen plannen. Mor
gen is de 3e.
Ik zeide haar, dat ik voornemens was
mij tot het wettelijk gezag te wenden.
Van geen nutgilde ze. Ze zouden
eenigen onzer leden vatten en terechtstel
len wellicht, doch uw dood zou spoedig
volgen.
In dat geval, hernam ik, moet ik
mijn lot met gelatenheid tegemoet zien. Ik
ben geen moordenaar.
Haar gelaat klaarde op.
Ik weet iets, riep ze uit. Deze doode
is een uwer landgenooten, waarom zoudt
gij niet sterven en hij leven Laat de heer
moeilijkheid van deze zaak was vooral ge
legen in den langen tijd, die sedert den
dood van baron Reinach (Herz handlanger
en slachtoffer), verloopen is. Sir John Bridge
was van oordeel dat, indien hij in anderen
zin, besliste, hij gedwongen zou zijn Herz
in de gevangenis te zetten, en met het oog
op zijn toestand was dat onmogelijk. Ten
slotte verklaarde de rechter, dat dit een der
treurigste zaken was, die hij ooit onderhanden
had gehad en hij diep medelijden had met
mevrouw Herz en hare kinderen.
Zoo eindigt deze kwestie, die ruim drie
jaar slepende is gehouden en blijkens eene
mededeeling van den minister van binner.-
landsche zaken in het Lagerhuis aan Enge
land ruim 12000 gulden heeft gekost.
In alle gemeenten van Frankrijk, circa
36000, hebben Zondag de verkiezingen voor
de gemeenteraden plaats gehad, terver
kiezing van totaal 314000 raadsleden. Deze
verkiezingen werd met eenige spanning tege
moet gezien na het optreden van het kabi
net Meline— waardoor, dit zij ter loops op
gemerkt, Frankrijk volgende St. Petersburg
Viedomosti weder in een gezonden toestand
is gekomen en wederom een factor is ge
worden in de internationale politiek. De
jongste politieke gebeurtenissen blijken
weinig invloed gehad te hebben op deze
verkiezingen. De positie der partijen is in
bijna alle gemeenten gebleven zooals zij
was het aantal kiezers moet evenwel grooter
zijn geweest dan vroeger.
Intusschen geldt dit nog slechts van den
voorloopigen uitslag, want er zullen nog
verscheidene herstemmingen noodig zijn en
van alle plaatsen was de afloop nog niet
bekend. Volgens een gisteren-middag ont
vangen Reuter-telegram hebben in 152 voor
naamste plaatsen de republikeinen over
wonnen, in 37 de radicalen, in 11 radicaal
socialisten, 1 de «ralliés" en in 10 de
conservatieven.
De regeering van Servië heeft haar leed
wezen te kennen gegeven over de beleedi-
ging der Hongaarsche vlag in de bekende
betooging te Belgrado aangedaan en mede-
Egerton verdronken zijn en draagt gij zijn
naam, zoolang het u goeddunkt.
Terstond begreep ik haar. Ik droeg het
lichaam achter de rotsen in een grot en
ofschoon het verre van aangenaam was,
verwisselde ik zijn natte bovenkleederen
met de mijne.
Neem nu uw notitieboekje. Schrijf op
een van de bladen«Onmogelijke redding.
Den dood voor oogen in volle zee, schrijf
aan mijn familie." Hebt ge dat Teeken
net met uw eigen naam, George Egerton,
en steek het boekje in den jaszak van den
doode.
En nu, mijnheer Egerton, vaarwel. Ik zal
uw dood verklaren. Ge moet terstond aan
boord van de «Vixen" gaan. Het zal geen
moeielijkheid opleveren, want ik alleen sla
u gade vandaag. Vaarwel, ik zal u nooit
weerzien.
Leila, liefste Leila, riep ik uit. Gij
hebt mij het leven gered. Help mij het
gelukkig te maken. Wordt mijn vrouw en
kom naar mij toe, zoodia ik veilig mijn
land bereikt heb.
gedeeld, dat de prefect en de commandant
der gendarmerie ontslagen zijn. Het inci
dent is daarmede afgeioopen.
De moord op den Shah van Perzië ge
pleegd blijft nog steeds een der veelbe
sproken feiten van den dag. Verder worden
daaromtrent de volgende bijzonderheden
gemeld: De Shah, vergezeld vandengroot-
visier en verscheidene leden zijner hofhou
ding had het voorplein van den muzelman-
schen tempel op acht mijlen afstands van
Teheran gelegen, overschreden en daar nog
een aalmoes met eenige vriendelijke woor
den gegeven aan een waterdrager. Hij
was juist de eerste deur van de moskee
doorgegaan, toen de moordenaar hem
naderde en met een revolver aboutportant
een schot op hem loste. De Shah, midden
in de borst getroffen, viel voorover op de
knieën, maar hij richtte zich weer op, deed
nog eenige schreden en zeeg toen bewus
teloos neer. De moordenaar werd dadelijk
gegrepen.
Volgens nadere berichten uit Teheran is
de moordenaar Mirza Mohamed Reza, een
ijverig aanhanger van den agitator Djema-
leddin die in 1891 verbannen werd. Hij
bekende dat hij was uitverkoren om den
Shah te dooden en twee maanden op een
gunstige gelegenheid heeft gewacht om zijn
plan ten uitvoer te kunnen brengen. Dik
wijls was hij in de nabijheid van den Shah
geweest doch nooit dicht genoeg. Vrijdag
deelde zijn beide nichten, die tot het dienst
personeel van den harem van den Shah
behooren, hem mede, dat de Shah voorne
mens was de moskee te bezoeken. De moor
denaar noemde acht personen, die mede
plichtig moeten zijn.
Aan de Times wordt uit Teheran gemeld,
dat de moord op den Sjah ernstige onlus
ten heeft uitgelokt te Sjiraz. De winkels
werden geplunderd en er ontstonden ge
vechten op straat, waarop de regeerings-
troepen uitruktende bazaars werden
gesloten en voor de bank werd een wacht
opgesteld. De troepen herstelden de orde,
en de winkels en bazaars werden weer
Met haar antwoord maakte zij mij den
gelukkigsten mensch ter wereld. Ik vertrok
en liet haar bij het lijk achter. Ik haastte
mij naar de «Vixen" en ging scheep. Toen
ik Engeland bereikt had, schreef ik Leila
en daar ze geen «zending'' van de Roode
Hand te volbrengen had en niet onder toe
zicht stond, kwam ze terstond over en werd
mijne vrouw.
Als ik de zaak van die zijde beschouw,
betreur ik mijne aanraking met de Roode
Hand der nihilisten geenszins.
Uit de nieuwsbladen vernam ik, dat graaf
Gribanoff door een verschrikkelijken, ge-
heimzinnigen dood, zes maanden nadat ik
St. Petersburg verlaten had, omkwam.
NIEUWE SBHIEDAWISCHE COURANT