Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Ce roode Hand. 19de Jaarg. Woensdag 6 Mei 1896. No. 5485. bureau jSofersfraaf 50. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden1.50 Franco per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nommers0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten ALGEMEEN OVERZICHT. 5 Mei '96. De bekende conservatieve afgevaardigde Kanitz heeft bij den Rijksdag in Duitscli- land een voorstel ingediend, om bij de derde eraadslaging over de Beurswet in behan deling te komen. Dit voorstel dat van con servatieve zijde ondersteund wordt, strekt 0Ifl den Rijkskanselier te verzoeken, onder handelingen aan te knoopen met de Staten, waar ten beurze termijnhandel in granen en producten van de maalderij wordt ge dreven, ten einde dien handel op te heffen. De uitslag dier onderhandelingen zal dan aan den Rijksdag worden medegedeeld. Het bestuur van de «Vrije vereeniging der Berlijnsche goederenbeurs" heeft tot den Bondsraad een schrijven gericht, waarin het volgende wordt aangevoerd »Het recht- streeksche of zijdelingsche verbod zal den termijnhandel naar het buitenland verplaat sen, en daar een belangrijke bron van Welvaart en uitzicht op een groot aandeel 'n den wereldhandel openen ten koste van Duitschland. Ir. Amsterdam, Antwerpen en andere groote buitenlandsche handels steden heeft men reedsin afwach ting van het verbod in de Duitsche wet, voorbereidselen getroffenom de uit Berlijn verdreven zaken over te nemen. De eigenlijke speculant zal zich dan ook door verplaatsing van zijn operaties naar het buitenland weten te helpen. Maar in een zeer hachelijken toestand komen de soliede kooplieden en de molenaars, die tot dusver door dekking op termijn op doeltreffende wijze voor de eventueel noodigen voorraad konden zorgen en na het verbod onvermij delijk gedwongen zullen zijn, speculanten te worden. Aldus zal de wet het tegendeel uitwerken van hare bedoeling en in plaats van het speculeeren te beperken, daartoe personen noodzaken die er tot dusver geen lust toe gevoelden". Ten slotte verzekeren de onderteekenaars, dat de landbouwers in slechter conditie zullen geraken en een groot aantal personen, (Slot,) Het was de man die loensch keek. Overweldigd door wanhoop en angst, be vond ik mij weer in St. Petersburg. Het was nutteloos tegen het noodlot to strijden. Ik schikte mij in mijn vreeselijk lot. De laatste dagen van genade gingen snel voorbij. Het was 31 October en den 3den Novem ber zou ik verslag van mijne «zending" moeten doen. Den tweeden November stond ik vermoeid en koortsig op. Ik besloot een wandeling te gaan doentoen ik de rotsen bereikt had, bleef ik op een afstand staan, keek zeewaarts, landwaarts en stadwaarts. die van den termijnhandel leven, hun brood winning zullen verliezen. In de vergadering door het Lagerhuis in Engeland gisteren gehouden, heeft de minis ter van koloniën, Chamberlain, kennis ge geven, dat hij een telegram had ontvangen van den gouverneur der Kaapkolonie, sir H. Robinson, van dezen inhoudMen wijst mij op de woorden «voorzitter" en suit- noodigingsbrief' in de cijfertelegrammen in het proces te Pretoria overgelegd. Zij doelen onderscheidenlijk op Jameson en op den brief aan Jameson gericht, door de vijf leden van het hervormingscomité. Ik kan niet stellig genoeg verklaren zegt het tele gram verder dat ik nooit de geringste aanduiding heb gekregen van hetgeen ge beuren ging. De ontdekking, die ik den 30n December deed, dat Jameson den vorigen avond Transvaal was binnengerukt, was me als een donderslag uit de blauwe lucht. Indien het tegenovergestelde verondersteld wordt, dan vertrouw ik dat gij in mijn afwezigheid mijn karakter zult verdedigen. Chamberlain zeide, dat hij, zooals van zelf sprak. Sir H. Robinson vertrouwde. Uit de publicatie van de briefwisseling van 20 April tot 2 Mei tusschen dr. Leyds sir Jacobus de Wet en sir Hercules Robinson gevoerd, blijkt, dat de regeering der Z.-A. republiek hare bezorgdheid uitsprak naar aanleiding van geruchten over het samen trekken van troepen te Mateking voor een inval in de Republiek. Sir J. de Wet stelde toen voor eene gemengde commissie van onderzoek te benoemen om de Republiek gerust te stellen. Sir H. Robinson wilde echter van het voorstel niet wetenhij wees de geruchten als zonder grond afde troepen waren alleen voor Matabelenland bestemd. De comedie van Bournemouth is eindelijk afgeloopen en wel zoo als reeds door iedereen werd verwacht. Cornelius Herz wordt niet uitgeleverdDe Londensche rechter, sir John Bridge, verklaarde, dat er geen rede bestond de vervolging voort te zetten, aan gezien men met kan verwachten, dat een enkele jury het schuldig zou uitspreken. De Er lag een stoomboot voor anker, de Vixen" Vermoeid van de wandeling zette ik mij neer en bemerkte op eenige meters afstands iets, dat aan kwam drijven. Het was een menschelijke gedaante, een lijk. Was zijn boot omgeslagen en had hij jammerlijk den dood gevonden of wie zal het zeggen Droevig keerde ik mij om. Er kwam iemand achter mij aanhet was Leila. Wat moet er van u worden, riep ze ontdaan uit. Hebt ge geen plannen. Mor gen is de 3e. Ik zeide haar, dat ik voornemens was mij tot het wettelijk gezag te wenden. Van geen nutgilde ze. Ze zouden eenigen onzer leden vatten en terechtstel len wellicht, doch uw dood zou spoedig volgen. In dat geval, hernam ik, moet ik mijn lot met gelatenheid tegemoet zien. Ik ben geen moordenaar. Haar gelaat klaarde op. Ik weet iets, riep ze uit. Deze doode is een uwer landgenooten, waarom zoudt gij niet sterven en hij leven Laat de heer moeilijkheid van deze zaak was vooral ge legen in den langen tijd, die sedert den dood van baron Reinach (Herz handlanger en slachtoffer), verloopen is. Sir John Bridge was van oordeel dat, indien hij in anderen zin, besliste, hij gedwongen zou zijn Herz in de gevangenis te zetten, en met het oog op zijn toestand was dat onmogelijk. Ten slotte verklaarde de rechter, dat dit een der treurigste zaken was, die hij ooit onderhanden had gehad en hij diep medelijden had met mevrouw Herz en hare kinderen. Zoo eindigt deze kwestie, die ruim drie jaar slepende is gehouden en blijkens eene mededeeling van den minister van binner.- landsche zaken in het Lagerhuis aan Enge land ruim 12000 gulden heeft gekost. In alle gemeenten van Frankrijk, circa 36000, hebben Zondag de verkiezingen voor de gemeenteraden plaats gehad, terver kiezing van totaal 314000 raadsleden. Deze verkiezingen werd met eenige spanning tege moet gezien na het optreden van het kabi net Meline— waardoor, dit zij ter loops op gemerkt, Frankrijk volgende St. Petersburg Viedomosti weder in een gezonden toestand is gekomen en wederom een factor is ge worden in de internationale politiek. De jongste politieke gebeurtenissen blijken weinig invloed gehad te hebben op deze verkiezingen. De positie der partijen is in bijna alle gemeenten gebleven zooals zij was het aantal kiezers moet evenwel grooter zijn geweest dan vroeger. Intusschen geldt dit nog slechts van den voorloopigen uitslag, want er zullen nog verscheidene herstemmingen noodig zijn en van alle plaatsen was de afloop nog niet bekend. Volgens een gisteren-middag ont vangen Reuter-telegram hebben in 152 voor naamste plaatsen de republikeinen over wonnen, in 37 de radicalen, in 11 radicaal socialisten, 1 de «ralliés" en in 10 de conservatieven. De regeering van Servië heeft haar leed wezen te kennen gegeven over de beleedi- ging der Hongaarsche vlag in de bekende betooging te Belgrado aangedaan en mede- Egerton verdronken zijn en draagt gij zijn naam, zoolang het u goeddunkt. Terstond begreep ik haar. Ik droeg het lichaam achter de rotsen in een grot en ofschoon het verre van aangenaam was, verwisselde ik zijn natte bovenkleederen met de mijne. Neem nu uw notitieboekje. Schrijf op een van de bladen«Onmogelijke redding. Den dood voor oogen in volle zee, schrijf aan mijn familie." Hebt ge dat Teeken net met uw eigen naam, George Egerton, en steek het boekje in den jaszak van den doode. En nu, mijnheer Egerton, vaarwel. Ik zal uw dood verklaren. Ge moet terstond aan boord van de «Vixen" gaan. Het zal geen moeielijkheid opleveren, want ik alleen sla u gade vandaag. Vaarwel, ik zal u nooit weerzien. Leila, liefste Leila, riep ik uit. Gij hebt mij het leven gered. Help mij het gelukkig te maken. Wordt mijn vrouw en kom naar mij toe, zoodia ik veilig mijn land bereikt heb. gedeeld, dat de prefect en de commandant der gendarmerie ontslagen zijn. Het inci dent is daarmede afgeioopen. De moord op den Shah van Perzië ge pleegd blijft nog steeds een der veelbe sproken feiten van den dag. Verder worden daaromtrent de volgende bijzonderheden gemeld: De Shah, vergezeld vandengroot- visier en verscheidene leden zijner hofhou ding had het voorplein van den muzelman- schen tempel op acht mijlen afstands van Teheran gelegen, overschreden en daar nog een aalmoes met eenige vriendelijke woor den gegeven aan een waterdrager. Hij was juist de eerste deur van de moskee doorgegaan, toen de moordenaar hem naderde en met een revolver aboutportant een schot op hem loste. De Shah, midden in de borst getroffen, viel voorover op de knieën, maar hij richtte zich weer op, deed nog eenige schreden en zeeg toen bewus teloos neer. De moordenaar werd dadelijk gegrepen. Volgens nadere berichten uit Teheran is de moordenaar Mirza Mohamed Reza, een ijverig aanhanger van den agitator Djema- leddin die in 1891 verbannen werd. Hij bekende dat hij was uitverkoren om den Shah te dooden en twee maanden op een gunstige gelegenheid heeft gewacht om zijn plan ten uitvoer te kunnen brengen. Dik wijls was hij in de nabijheid van den Shah geweest doch nooit dicht genoeg. Vrijdag deelde zijn beide nichten, die tot het dienst personeel van den harem van den Shah behooren, hem mede, dat de Shah voorne mens was de moskee te bezoeken. De moor denaar noemde acht personen, die mede plichtig moeten zijn. Aan de Times wordt uit Teheran gemeld, dat de moord op den Sjah ernstige onlus ten heeft uitgelokt te Sjiraz. De winkels werden geplunderd en er ontstonden ge vechten op straat, waarop de regeerings- troepen uitruktende bazaars werden gesloten en voor de bank werd een wacht opgesteld. De troepen herstelden de orde, en de winkels en bazaars werden weer Met haar antwoord maakte zij mij den gelukkigsten mensch ter wereld. Ik vertrok en liet haar bij het lijk achter. Ik haastte mij naar de «Vixen" en ging scheep. Toen ik Engeland bereikt had, schreef ik Leila en daar ze geen «zending'' van de Roode Hand te volbrengen had en niet onder toe zicht stond, kwam ze terstond over en werd mijne vrouw. Als ik de zaak van die zijde beschouw, betreur ik mijne aanraking met de Roode Hand der nihilisten geenszins. Uit de nieuwsbladen vernam ik, dat graaf Gribanoff door een verschrikkelijken, ge- heimzinnigen dood, zes maanden nadat ik St. Petersburg verlaten had, omkwam. NIEUWE SBHIEDAWISCHE COURANT

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1896 | | pagina 1