Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
19de Jaar":.
Dinsdag 28 Juli 1896.
No. 5551.
bureau ISofersfraaf 50.
af: T\ï1Te
Een sonate aan de
ïeuiIieton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
^oor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
ALGEMEEN OVERZICHT.
27 Juli '96.
duran(lV6rkieZ!ngen b,iJven in België voort-
Jnfi 3n de°rde Van de" dag Den 5n.
12n JnH h V®rk,ezin^ voor de Kamer, den
verkie Stemmir,g e« gisteren, Zondag,
men Te!/»11 Pr°ïincia>e Staten. Warmee"
men weet met hoeveel hartstocht de ver-
mle'tngen m Kdgië W°rden ^ehouden dan
vastheid*6" TT* Staan over de zenuw-
vastherd van het Belgische volk, dat driemaal
n een maand naar de stembus moet gaan
n dan nog den moed niet verliest.
De partijverhoudingen uit de verschil-
lende provinciën zijn: de 83 provinciale
van Luik worden ingenomen door 46
pralen van allerlei kleur van conservatief-
kberaa tot radicaal, 22 sociaal-democraten
katholieken. Henegouwen heeft afge
kat !S<! 39 lü'eralen, 24 socialisten en 26
waarv Tq; Brabant tGlt 91 mandaten,
van 48 m bezit zijn van de katholieken,
van de liberalen en 2 van de sociaal-
staT0C/ntein' In d® Provincie Antwerpen
in n f v katholieken tegenover 24 liberalen,
Oost-V laanderen 78 katholieken tegenover
44 zit1 terWiJ1 Luxemburg van de
lieken L ZlCt lnoen°men door katho-
49 kathr J d°°r liberalen 5 Nftmen telt
LimK 6n 13 liberalen, terwijl
ken en m dan 44 katholie-
1 geen enkelen liberaal.
waarvan 25 katholieken en 24 lil
Luik 43 van de 83, zijnde 15 socialen/23
era eneni 5 katholieken; in Henegouwen
£.7111-o,89' nX 17 soc'a''sten, 12 libera-
en en 12 katholieken.
veel*2 v!tprij? I1bij d6Ze verkiezingen zal niet
De R Van die °P 5 en 12 Juli.
wordtlT Zal weer gesteund
worden door een aantal liberalen, terwijl in
ere plaatsen liberalen en katholieken
VÖ*
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf o.60
Elke gewone regel meer.
- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
samengaan, om op te trekken
sociaal- democraten.
Het zal dus zeer te betwijfelen zijn, dat
de liberalen de positie zullen herwinnen,
welke zij hadden' vóór 1894. In dat jaar
heeft er ook een totale ommekeer plaats
gehad in de Provinciale Staten. De liberalen
verloren eertijds van de 280 zetels niet
minder dan 94, waarvan 37 kwamen in
handen der katholieken en 57 in het bezit
der sociaal-democraten. Brabant, dat sedert
1830 door liberalen was bestuurd, zag zelfs
voor het eerst de liberale meerderheid ver-
drongen door een katholieke, al was die
meerderheid dan ook gering.
De slechte ontvangst der Duitsche so
ciaal-democratische leiders te Rijssel in het
noorden van Frankrijk is nog steeds het
onderwerp van den dag. Nader blijkt dat
het Fransche socialisten-congres tot heel
wat opschudding aanleiding heeft gegeven.
De niet-socialistische chauvinisten ergerden
zich over de vermetelheid der socialistische
leiders Liebknecht, Bebel en Singer, om
als Prussiens de Fransche patriotten door
hun tegenwoordigheid te beleedigen. En de
Progrès du Nord blies dat vuurtje wakker
aan en hitste tot demonstratie tegen de
«vijanden van Frankrijk" op niet enkel tegen
de vreemdelingen-zelven, maar ook tegen
hen, die ze duldden en als hun vrienden in
hun midden opnamen. De socialisten haastten
zich bij aanplakbiljetten hun getrouwen op
te roepen tot talrijke opkomst bij de ont
vangst der Duitsche «broeders" aan het
station. Maar de tegenpartij was zóo talrijk
dat Liebknecht, Bebel en Singer de voor
keur gaven aan een binnenkomst langs een
omweg met stille trom en op die wijze
reeds in de voor de ontvangst van het Con
gres bestemde vergaderzaal van het stad
huis zaten, toen de stoet, welke hen heette
af te halen, nog volop in de straten tegen
de vijandelijke demonstratie der niet-socia-
listische chauvinisten aan het kampen was.
De kreten «Leve Frankrijk!" «Leve Elzas-
2)
«Ik heb ook eeniso
gesprek gehoord," gino. j, ,ei) van uw
«Gij wenschtet te hooren 'OV'fn. voort:
zoudt gaarne willen'kortom is'hit
SVC??"6™™' Wann6er U h6t st'uk voor-
«Heb dank," sprak de jonge schoenmaker
«doch de piano is slecht en wij hebben'
8e®nnoten."
«Geen notenhernam Beethoven en hoe
heeft het de juffer dan aangelegd, om
"ter bleef hij in zijn woorden steken en
werd rood, want het jonge meisje wendde
if°t hem en aan haar doffe oogen zag
hlJ> dat zij blind was.
«Ik verzoek hartelijk om vergeving," sta
melde hij maar ik had niet bemerkt
Gij speelt alzoo naar het gehoor
«Ja, mijnheer."
«En waar heb ge dit stuk gehoord
«Ik heb het van eene dame hooren spelen,
die vóór twee jaren naast ons te Brussel
woonde. Gedurende de zomeravonden was
haar venster altoos geopend en ik ging voor
haar huis op en neer om haar te hooren,"
«En gij hebt het niet van iemand anders
gehoord V'
«Niet anders dan van haar op de straat.
De arme blinde scheen bij het uitspreken
dezer laatste woorden eenigszins verlegen
en zweeg bedeesd. Ook Beethoven sprak
geen woord meer en was in diepe gedachten
verzonken.
Spoedig daarop ontwaakte hij uit zijn
mijmering en plaatste zich eindelijk voor de
piano, op wier toetsen hij de handen legde.
Nu scheen het armoedig vertrek inderdaad
in een paradijs herschapen, want op het
oogenblik, dat de vingers van den toonkun
stenaar zich over de toetsen der piano be
wegen, schenen de tonen van dit instrument
sterker te worden, de gansche piano scheen
veranderd.
De drie toehoorders bleven onbeweeglijk
Lotharingen 1", en weg met de «Duitschers 1"
wisselden daarbij met het «Leve de sociaal
democraten, leve de Duitsche broeders
enz. enz. En toen de maire ter ontvangst
van de congresleden een toesspraak hield,
werd de menigte op het plein voor het
stadhuis zoo woelig en dreigend, dat de po
litie moest tusschenbeiden treden en een
15 tal personen in hechtenis nam.
Dat was het beginZooals wij reeds in
het kort meldden, hebben de ongeregeld
heden zich later, vooral bij de laatste zitting
in nog sterker mate herhaald. In den omtrek
van het Schouwburggebouw, waar de laatste
zitting gehouden werd, school het volk te
zamen en toen de socialisten het gebouw
verlieten, werden zij met gejouw en gefluit
begroet. Het bleef niet bij de reeds vermelde
ruitenbrekerij in de woningen van burge
meester en wethouders, maar het kwam
tot hevige vechtpartijen waarbij vele personen
werden verwond en een groot aantal in
hechtenis genomen Het koffiehuis Deplanche
op het stationsplein Place de la Gare werd
geheel vernield en de redacteur Boulanger
van de Depêche werd ernstig gewond.
De Duitsche niet-socialistische pers steekt
met de cosmopolitische helden Liebknecht
Bebel en Singer den draak en meent dat zij
hun welverdiend loon gehad hebben voor
het openlijk verloochenen hunner plichtma
tige Duitsche vaderlandsliefde en het laf
hartig hunkeren om Fransche gunst. Terwijl
de Vorwarts, het officieel partijorgaan der
socialisten te Berlijn, door een eigen tele
grafisch bericht uit Rijssel pogingen doet
om het gebeurde op het Congres daar zoo
onbeduidend mogelijk voor te stellen, geven
de anti-socialistische bladen in uitvoerige
telegrammen eenigszins dramatisch gekleur
de schilderingen, hoe onaangenaam de so
cialistische leiders daar ontvangen zijn ge
worden en hoe de Fransche patriotten ten
slotte met elkander duchtig aan het pluk
haren zijn gegaan, terwijl ze van de Duit
sche gasten geen notitie meer hebben geno-
op hun plaats en waagden het nauwelijks
te ademen. De broeder en zuster waren
stom van verwondering. De eerste had zijn
schoenmakerswerk ter zijde gelegd de an
dere met het hoofd voorover gebogen, was
tot het instrument genaderd en hield de
handen op de borst gekruist, als vreesde
zij, dat het kloppen van haar hart deze
onbeschrijflijk teedere tonen zou onderbreken.
Eensklaps werd het kamertje in het duister
gehuldde lamp was bij gebrek aan olie
uitgegaan en vulde nu het vertrek met een
onaangenamen walm. Beethoven onderbrak
zijn spel; de vriend opende het venster, om
het schijnsel der maan toegang tot het ver
trek te geven. Het werd daar bijna even
licht als voorheen, en het gelaat des kunste
naars, hetwelk door de zachte tinteling der
maan werd beschenen, kreeg een onuit
sprekelijke teedere uitdrukking.
Dit toeval scheen den gedachtengang van
Beethoven onderbroken te hebben. Zijn hoofd
zonk op de borst, zijn handen rustten op de
knieënhij scheen in diepe overweging
verzonken. In deze houding bleef hij gerui-
men tijd.
Eindelijk waagde het de jonge schoen
maker op te staan, tot hem te naderen en
men. Het tragisch-comisch lot van de leiders
der Duitsche socialisten heeft te Berlijn
zooveel spotternij en gelach verwekt, dat
de andere niet ongewone bedenkingen over
uitlatingen er. daden van Fransche chauvinis
ten zich in het geheel niet meer ernstig
laten hooren.
De socialistische manifestatiën zijn in
Engeland, althans in de hoofdstad Londen,
een gewoon verschijnsel. Een socialistische
manifestatie, ten gunste van den inter
nationalen vrede, welke gisteren-middag in
het Hydepark zou worden gehouden, onder
vond veel tegenspoed door den hevigen regen.
Slechts een klein aantal personen omringden
elk der twaalf tribunes. Het aantal Fransche
sprekers was vrij talrijk. Liebknecht ver-
tegenwoordigde Duitschland, Adler Oosten
rijk en Van der Velde was de vertegen
woordiger van België. Op het oogenblik
dat de sprekers begonnen, vielen er zware
stortregensde manifestanten verspreidden
zich naar alle kanten; de manifestatie was
bijna onmiddellijk afgeloopen. Toen de regen
was geëindigd, begon de zon weer te schijnen.
De heer Wilson was de eenige Engelsche
afgevaardigde, die deelnam aan de mani
festatie.
Weder zijn in Duitschland daden van
wreedheid, door een Duitschen vertegenwoor
diger tegenover inboorlingen in de koloniën
gepleegd, tot algemeen opzien bekend ge
worden. De bekende algemeene vertegen
woordiger der Duitsche Cultuurmaatschappij
van de Pagani (Duitsch-Oost- Afrika,),Friedrich
Schroeder, is op last van de Duitsche over
heid daar aan de kust, onder beschuldiging
van zware mishandeling en het dooden van
inboorlingen in hechtenis genomen, en ge
boeid naar de kust vervoerd. In het Berliner
Tageblatt trekt de vermaarde Afrika-reiziger
Eugen Wolf in levendige bewoordingen
voor Schroeder partij, hoewel reeds langen
tijd tegen deze ook van andere zijde dergelijke
beschuldigingen van wreedheid, evenals tegen
Carl Peters, Wehlan en Leist, zijn uitgespro-
hem met zachte, vreesachtige stem te vragen
«Wonderbare man, wie zijt gij toch
Beethoven hief het hoofd op en beschouwde
den jongeling met verwondering, alsof hij
den zin der woorden niet verstond en de
jongeling herhaalde de vraag.
De componist lachte met goedheid en
sprak eindelijk
«Luister." En nu speelde hij de eerste
strophen uit zijn symphonie in F. Dejon^e
schoenmaker en zijn zuster lieten gelijk
tijdig een vreugdekreet hooren. Zij hadden
hem erkend. «Gij zijt Beethoven 1" riepen
beiden opgetogen van blijdschap.
Hij stond op om zich te verwijderen, doch
werd door de vereenigde beden der aan
wezigen teruggehouden.
«Ach speel nog eenmaal, nog slechts een
enkel maal," sprak de blinde, wier verduis
terde oogen zoo gaarne een biddenden blik
op den kunstenaar schenen te werpen.
Deze liet zich weer tot de piano geleiden.
De glanzende stralen der maan schenen door
het venster en verlichtten zijn breed en
sierlijk voorhoofd.
«Ik zal een sonate op de maan impro-
viseeren," zeide hij met levendige uitdruk
king. Gedurende eenige minuten beschouwde
NIEUWE SCHIEDAM» COURANT
