Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
irpni
19de Jaarg.
Donderdag 10 September 1896.
No. 5588.
bureau **&oter£tvaai 50.
Het &oien leest Ier Zisterssclota.
dnttige Wli;rrren zijn °p even geest_
Feuilleton.
PRIJS TAN DIT BLAD:
voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
1.50
- 0.05
re.s,„ond T00r Bonaleurs
het Gouden Feest van T ,ge,eSenhe,d van
Zustere komst derEerw,
hehhnr. besloten als zij een aanvang
haal van^i"0?16"'- Nadat MaandaS hetont-
P'aat h 6 fhngen der Broedersscholen
S ad' dat die leerlingen ruimschoots
Vre6g®nhe'd gaf in de algemeene feest-
(je6ag te deelen, volgde gisteren tot slot
eestavond voor donateurs, die een groot
0ffZeer verscheiden publiek in de zaal der
«eren-Vereeniging te zamen bracht.
_rw. heeren geestelijken der beide paro-
brl<!" met het bestuur van de St. Willi-
We H Us"®t'cht'ng en eenige eerw. Broeders
on» 60 onder de leestgenooten bijzonder
'P>e 'eeslehjke bijeenkomst werd
§eleid door de harmonie-afdeeling »St. Am-
0('°S1US" van den Ned. R. K. Volksbond, die
18 als eerstelingen van haar goed gekozen
°gram de marsch Wiener Swaben en
ouverture Prins Conti van Leqocq,
gieten deed, waarna zij nog de Grand
a zer Therezen van C. Faust en Feest
ersch ten gehoore bracht.
°en »St. Ambrosius" aldus tot aller
benoegen het eerste deel van haar taak
afgewerkt, trad de zeereerw. pastoor
aniëjs, president der St. Willibrordus-
h^h*''0?) naar den katheder. Overbodig was
('e aandacht der vergadering te vragen
spreker die dezen avond voor haar zou
^Ptreden, zou die weten te boeienhij had
s slechts aan de feestgenooten voor te
ollen den zeereerw. pastoor Sarton, die
arna onder applaus den katheder besteeg.
§,Paof het bestuur der St. Willibrordus-
liikv. g uitgenoodigd tot slot der feeste
lijkheden hier als spreker op te treden, zou
sp .v°Joens diens eigen woorden eene des-
rilezing houden. Een dessert geeft nu
echts lichte spijzen, maar de spijskaart
-an het levensbanket geeft te veel
die
van
spijzen daarom zou hij den Katholieken
Schets uit de geschiedenis van Vlaanderen.
3)
Dezen nacht, nog dezen nacht, moet ik
"et middel vinden haar naar Frankrijk te
vervoeren om haar in veiligheid te brengen,
®h als een getrouw vriend van den overle
den vorst, moet ik het erfdeel van den zoon
j*an zijne vijanden ontrukken, alvorens zij
"bnne macht bevestigd hebben. Stemt gij
®r.. in toe ons in uwe boot te vervoeren
zult eene belooning verkrijgen, die eenen
'sscher zelden te beurt valt.
De storm is verschrikkelijk, zeide de
'sscher, de wind is ijskoudalvorens wij
e kusten van Frankrijk zullen bereikt heb-
zal die schoone bloem weggemaaid zijn.
U'J moet haar hier laten.
Maar de moordenaars zullen haar
V
PRIJS DER ADYKRTENTIËN:
Van 16 regelsf o.60
Elke gewone regel meer0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
van Schiedam, op w'en Goddank het woord
niet toepasselijk is dat zij den melk eener
lichte spijs behoeven een meer soliede spijze
voorzetten, een echt christelijk gerecht dat
in echt christelijke levenssappen, echt chris
telijk bloed omgezet, echt christelijke kracht
zou verleenen. Niet in een gouden vaas zou
hij dat gerecht aanbieden maar in den aarden
schotel van zijn eenvoud en het houten bord
zijner armoede. Spr. acht zich toch een
blinde in de wetenschappen de menschelijke
wijsheid is ver van zijne lippen, maar hij
zou zijn hoorderen een waarheid voorstellen
die bijna levend voor hen staathij zou
spreker over het offer in het christelijk
dogma of liever over het offer in het chris
telijk leven.
Na deze eigenaardige inleiding hield de
gevierde spreker over dit verheven onder
werp eene lezing zoo rijk van inhoud, zóo
hooggaand in beschouwing, dat wij ons niet
vleien durven haar hier ook maar eenigs-
zins naar waarde weer te geven.
Slechts in eenige ruwe trekke kunnen
wij eenig denkbeeld geven van hetgeen de
geachte spreker onder bijna ademlooze stilte
zijn talrijk gehoor te genieten gaf.
Te spreken over het offer in het christe
lijk leven, dat, achtte spr. eene noodzake
lijkheid in dezen tijd waarin de zelfzucht en
de genotzucht ten troon zijn verheven en
hoewel op de Katholieken van Schiedam,
wier geloof en liefde bekend is, in de verste
verte die woorden niet toepasselijk zijn, toch
ondervinden ook zij den invloed van den
verpesten dampkring, verpest door de ket
terij van het naturalisme, dat Christus en
Zijn Kruis loochent en het sensualisme, dat
de genotzucht ten troon heft. Ook voor de
brave, actieve, strijdende Katholieken van
Schiedam is het noodig een soort van geest-
lijk dieet te houden, in een tijd waarin de
levenssappen zich ophoopen, door zich te door
dringen van den geest des offers, het voort
durend offer in het christelijk levenspr.
zou daarom op zijne wijze met zijn gehoor
een weinig theologie behandelen.
In het vervolg zijner rede zette spr. daarna
uiteen, dat toen de Almachtige uit liefde
schiep, er een band gevormd werd tusschen
den Schepper en het schepsel, een band van
souvereiniteit van de eene, van afhanke
lijkheid, van de andere zijde. God heeft er
recht op, dat ieder schepsel terugkeere
tot zijn oorsprong. De erkenning van de
ontdekken en haar vermoorden. Hoe gij
zijt een man, een zeeman, en gij vreest
den storm
Ik vrees nietsmaar daar is mijn
zoon AlbertDat God u zegene, voegde hij
er bij, toen een jongeling op den drempel
der deur staan bleef. Wees welkomof
schoon gij in een slecht oogenblik komt.
Leg den grooten ijzeren sluitboom voor de
deur, en laat niemand hier binnen treden,
dan zal ik dezen vreemdeling eene schuil
plaats aanwijzen, die hem nog onbekend is.
Niemand zal hier levend binnentreden,
riep Albert uit, na zijn vader omhelsd te
hebben. Toen nam deze een der lampen,
die op den schoorsteen stonden, ging de
kamer door, waar de ongelukkige Marga-
retha van Vlaanderen uit hare bezwijming
tot het leven en tot de werkelijkheid van
al het wreede van haren toestand terug
keerde.
Indien zij beproeven de deur open te
breken, fluisterde de visscher aan het oor
zijner vrouw neem haar dan met u mede,
en beveel Albert en Emelina u te volgen.'
Vervolgens naar eene andere kamer gaande
gaf hij den lamp aan den graaf van Wavrin,
en naderde eenen muur, die aan dezezjjde
goddelijke opperheerschappij moet bestaan
in eene aanbidding van den Opperheer,
dankzegging van den Weldoener, bede tot
den Almachtige, en na den zondenval in
eene voldoening van Gods beleedigde majes
teit. Die afhankelijkheid en erkenning van
den Opperheer moeten uitwendig betoond
worden, en zouden het best uitgedrukt
worden door den vrijwilligen dood, waardoor
het leven wordt teruggeschonken aan Hem
Die het gegeven heeftmaar dat offer ver
langt God niet, maar hij vraagt toch dat
gene wat als 't ware een deel van het
menschelijk leven uitmaaktde dieren die
den mensch tot voedsel verstrekken, de
vruchten die hem tot spijze dienen. Dit
offer heeft het eerste menschenpaar reeds
in den staat van onschuld den Schepper
gebracht, toen Hij vertrouwelijk met hen
omging. En toen onze stamouders den
Opperheer dè schoonste bloemen, de heer
lijkste vruchten boden en de vernietiging
des offers, door het gebruiken der vereerde
vruchten afbeeldden, zijn ze naar het ge
voelen van vele Kerkvaders reeds gewezen
op het toekomstig Offer, den Heer Jezus Chris
tus, Die zij toen nog niet als den Verlosser
der wereld kenden; maar Die hun daar ge
openbaard werd als de Goddelijke Middelaar
Die den Hemelsche Vader een oneindige
hulde, aanbidding en eer zou brengen.
Na aldus het wezen en den oorsprong van het
offer geschetst te hebben, zette de gevierde
spr. uiteen, hoe na den zondenval hefoffer
eene voldoening werd voor de beleedigde ma
jesteit van God. Vier duizend jaren lang wer
den bloedige offers, van dieren, van menschen
zelfs, kinderen en maagden, als het edelste
wat de mensch bezat, gebracht; het offer
bloed rookte op tal van altaren als het
bewijs van 's menschen diepgevoelde schuld.
Daar verscheen het Kruis van Golgotha,
voor Christus wees alles naar dat Kruis,
met Christus waren al die voorafbeeldingen
opgelost, na Christus kwam alles van dat
Kruis, het middenpunt der wereldhistorie.
Christus kwam om een oneindige voldoening
te brengen voor de zonden der wereld. Zijn
geheele leven was een offer, maar toch
wilde Hij een dag waarop Hij Zijn offer
meer openlijk zou opdragen. Op den grooten
dag des lijdens heeft de Heiland de aarde
verzoend met den hemel. Het bloed van
Christus was nuttig voor de menschen, de
engelen, de sterren, allen schepselen; voor
het gebouw begrensde. Het was een oude
muur, het overblijfsel van een klooster, dat
bij eene kleine stad was opgericht, doch
die sedert lang reeds opgehouden had te
bestaan.
Deze muur was alles, wat van de oude
woningen was overgebleven. De visscher
drukte sterk met zijne schouders tegen een
der groote steenen, waarvan hij samenge
steld was, en tot groote verwondering van
den vreemdeling, draaide die steen op een,
spil, en werd men een kleinen trap gewaar,
die naar een onderaardsch gewelf' voerde.
Eenige woorden zijn voldoende om te zeggen,
dat die trap naar een geheimen doortocht
onder het zand door, naar het kasteel ge
leidde, waarin zich nog eene bewoonbare
kamer bevond, die alleen aan den visscher
bekend was. »Hier, zeide hij, zal de jeug
dige Margaretha door mijne vrouw en kin
deren verzorgd, gevoed en vertroost worden
gij en ik zullen vertrekken. Ik zal u gezond
en wel naar Boulogne geleiden, of de oceaan
zal ons beiden verzwelgen. Daar ten minste
kunt gij van den koning van Frankrijk de
hulp verkrijgen, die u noodig is om Vlaan
deren te bevredigen.
Naar Boulognezeide de vreemdeling,
de menschen die Hij verlost, de engelen die
Hij bewaard, de bewoners der sterren, zoo
zij er zijn, die Hij voor den val bewaard of
opnieuw opgericht heeft. Het lijden en de
dood van Christus was voor allen nuttig,
maar de Heiland wilde Zijn offer van on
eindige voldoening voortzetten, bestendigen,
en daarom vond Hij in zijn almacht het
middel om over geheel den aardbodem, alom
waarlijk, zelfstandig tegenwoordig te zijn,
alom ontwaren wij aar. het firmament onzer
ballingschap het licht van Jezus'tegen woor-
digheid in ieder kerk, in ieder kerkje is
Hij waarachtig tegenwoordighet is als de
Melkweg van 's Heeren liefde en grootheid,
een schouwspel dat de Engelen aanbiddend
doet neerzien naar de aarde. Gevoelde Dante
door de aanschouwing der ideale schoon
heid zijne ziel als verparadijst, ook in de
Eucharistie, verparadijst de Heer Jezus als 't
ware de zielen.
Na aldus in treffende bewoordingen tot
het hoogheilig Offer der Nieuwe Wet ge
komen te zijn, schetste de gevierde redenaar
het wezen des Offers in het Allerh. Sacra
ment, de lijdelijke toestand van den Christus
in het hoogheilig Liefdegeheim als ware Hij
dood meer dan aan het Kruis is hij hier
victima, slachtoffer, en in dien toestand ver
nieuwt Hij telken dage het Offer door Hem
aan het Kruis gebracht, een offer van aan
bidding, dankzegging, smeeking en verzoe
ning.
Spr. verzocht hier zijn gehoor als 't ware
verschooning dat hij zich "aldus in de theo
logie verdiept had maar in een tijd, waarin
zoovelen zich vermeten over de groote gods
dienstige kwesties uitspraak te doen, kan
het nuttig zijn een weinig theologie te be
handelen.
Na uiteengezet te hebben, dat wij het
offer van zelfvernietiging door Christus ge
bracht, waardoor Hij de glorie is ingegaan,
eveneens moeten brengen, om de eeuwige
vreugde te bereiken, daalde spr. af van de
hoogte der leer tot de praktijk van het
leven en schetste hij ons het leven van
een rijkaard, een leven vol zingenot en
egoïsme, een leven waarin de geurs des
offers ten eenmale ontbreekt, om daarna
aan te kondigen dat hij in het tweede deel
zijner lezing zou aantoonen, dat het leven
van een mensch moet zijn een leven door
trokken van den geur des offers, een offer
leven, dat Gode te meer welgevallig zal
naar BoulogneLaat ons liever te Berg of
te Calais aanlanden, want ik ben te Boulogne
niet bemind ik heb den ouden graaf van
Boulogne veel nadeel berokkend, en ik aarzel
niet mijn ongelijk te erkennen, ofschoon hij
sedert lang dood is, weet ik echter dat de
bevolking tegen mij verbitterd is, en geloot
ik dat het voorzichtiger is deze stad te ver
mijden.
Gelooft gij dan aan den duur van den
volkshaat of der volksliefde vroeg de vis
scher. Maar het kan niet schelen, laat ons
naar Boulogne gaan, waar gij den koning
van Frankrijk zult vinden, ten minste zoo
als mij een reiziger bevestigd heeft, die er
bijvoegde, dat de vorst naar die stad was
gegaan om over het graafschap Boulogne,
dat reeds sedert lang opengevallen was, te
onderhandelen. Hij zal u tegen uwe vijanden
beschermen, en zal u behulpzaam zijn aan
den zoon van uwen vorst het erfdeel weder
te geven, dat hem toekomt.
(Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT
O
