Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Dinsdag 13 October 1896. No. 5616. bureau ^otevztvaat 50. DE WOEKERAARS. algemeen overzicht. Feuilleton. PRIJS TAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden1.50 Franco per post door geheel Nederland - 2.- Afzonderlijke Nommers- 0.05 prijs der advkrte;nti;ën: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. 12 October '96. verl>lyf var. den Czaar aller Russen het'6 ^00^sta(^ van Frankrijk is nog steeds der '10o^e'' van den dag, in zoover de pers tin» ®e^ee'e wereld zich nog met nabetrach- jlQb6n °P dit gewichtig historisch feit bezig Va^tl Op zich zelf beschouwd is het bezoek den meest autocratischen vorst van r °Pa aan een democratische republiek j s een zeer merkwaardig ieit, dat stof ^er>' v°or tal van merkwaardige beschou- j, Sen. Door dit bezoek wordt, zooals de ische Temps in een overigens niet al s ^e'der artikel opmerkte, op de meest j, 1 Arende wijze geconstateerd «dat de aeht'SCta republiek haar politieken leertijd Pee: alle, er den rug heelt," dat ze in de Euro pe geschiedenis is opgenomen niet als een voldongen feit, waaraan niets lejt6r te veranderen valt, doch ook als een dat door allen wordt erkend en aan- rd als een natuurlijk feit, twelk alleen j, naökelijk is van den vrijen wil van het ^ansche volk. Dit bezoek houdt uit dit «Punt beschouwd een erkenning van de Publiek als wettige regeering in en een ae aan de republikeinsche instellingen. 4|s a dit bezoek ook beschouwd worden p ®en bewijs voor het bestaan eener ^a0sch-Russische alliantie en hebben de °r de beide Staatshoofden in den loop p feesten gesproken woorden daarover licht verspreid Wanneer men tich streng aan de gebruikte termen houdt, dit niet het geval. Bij het dessert, na et diner op het Elysee, zeide de Czaar in o woord op den toost var. president Faure „ik ben diep getroffen door de ont- d ngst die de Keizerin en mij is bereid in 2e groote stad Parijs, de bron van zooveel q rr"ift, van zooveel smaak en zooveel licht. ÖVergetelijken tradities getrouw, ben ik in Naar het Fransch. (1 l jonge baron Paul de Bran tel kwam £..e' bleek en heel opgewonden thuis, in rj,Jn fraai jongeheerenkwartier in de Rue traf°ut. Hij wierp zijr. hoed op de divan, l °k zijn handschoenen driftig uit en bekeek t aa% eer.ige papieren, die men op de j e' had gelegd, 't Waren rekeningen van in ?ranc'ers> sommige met een toelichting, 'aconieken koopmansstijl. t6rn bitter glimlachje kwam op zijn lippen, ^ijl hij mompelde h Als het wild uitgeput is, schieten alle J\den toe zoo gaat }jet i belde zenuwachtig, en een bediende 1 grijze haren, wiens gelaat een onver- Frankrijk gekomen om in u, mijnheer de president, het hoofd van een staat te be groeten, waaraan wij met zulke dierbare bonden verbonden zijn. De president had in zijn toost van «unie" gesproken, de Czaar gebruikte de uitdrukking «dierbare ban den" noch de een noch de ander heeft zich van het woord «alliantie" bediend, niettemin is het moeielijk aan het niet bestaan eener zoodanige alliantie te gelooven, en de staten van de Triple-alliantie zullen, hoe ongaarne ook, zich er bij moeten neerleggen. Voor Frankrijk is dus de staat van afzondering geëindigd, waarin het sinds 1871 heeft geleefd en het heeft in de oogen van Europa weder definitief zijn plaats in de rij der mogendheden hernomen. Door de Parijsche pers klinkt begrijpelij kerwijze een toon van dankbaarheid en groote voldoening. Het woord «verbond" is wel niet uitgesproken, maar, schrijft de Figaro, te Cherbourg is slechts de «vriend schap" van beide volken herdacht, op het Elysée het woord «banden" gebruikt en te Ch&ions de «kameraadschap" der legers betoost niets (heet het met eenige over drijving) dat duidelijker of meer beteekenend zou kunnen zijn. Clovis Hugues, een der sociaal-democratische afgevaardigden van Parijs, wijdt in den Intransigeant van Rochefort, welk blad den Czaar bijna be wondert in deze dagen, een afscheid aan Nicolaas van vijftien coupletten. Deze Czaar, verwacht de dichter, zal zich weten schoon te wasschen van de verheven misdaad koning te zijn. In enkele bladen komt een zin speling voor op de mogelijkheid van een samengaan tot het ongedaan maken van het gebeurde in '70. Nicolaas, heet het in den Siècle, wil den eerenaam van Tsar repa rateur verdienen. Intusschen blijkt van andere zijde, dat de Czaar allerminst tot bevordering van reucmc/ie-plannen ter weder- verovering van Elzas-Lotharingen gezind is. De revanche, merkteen derFransche bladen terecht op, is een zaak waaraan men altijd stoorbare deftigheid uitdrukte, kwam binnen. Pierre, ben je bij mijnheer Alcide Dantier geweest Ja, baronhij antwoordde, dat hij on mogelijk kon komen, omdat hij van avond op reis ging. En mijnheer Desloges Dat hij niet bij kas was het speet hem zeer, dat hij u niet kon helpen. En graat D'Autien Hij liet zeggen dat hij afWezig was. Allen hetzelfde het spreekwoord heeft wel gelijkzwermen vrienden in de dagen van voorspoedniemand als men ze r.oodig heeft. Hebben de leveranciers ook zulke varieerende antwoorden gegeven Neen, mijnheer zij hebben eenstem mig verklaard, dat ze niet konden wachten. En hebt gij hun gezegd, dat ze volledig zouden betaald worden Ik heb mij aan uwe orders gehouden, baron. - 't Is goedniemand van hen zal een centime verliezen. Toen Pierre merkte, dat de baron hem niets meer te zeggen had, ging hij heen. De baron, alleen gebleven, doorliep opnieuw de papieren, die met een plompe welspre- moet denken, doch waarvan men nimmer moet spreken. De Czaar heeft bij zijn vertrek uit Pagny, op het oogenblik voor hij de Fransche grens zou overgaan, aan den President der repu bliek een telegram gezonden van dezen in houd «Ik wensch U nogmaals te verzekeren, hoezeer wij getroffen zijn door de warme ontvangst te Parijs. Wij hebben het hart van dit schoone land voelen kloppen. De herinnering zal onuitwischbaar blijver, in onze harten. Ik verzoek u van onze gevoelens mededeeling te doen aan gansch Frankrijk". President Faure heeft op dit telegram ge antwoord «De beste wenschen der repu bliek vergezellen Uwe Majesteiten op de nieuwe baan van Haar bestuur." De Franschen hebben zich groote gelde lijke opofferingen getroost voor de ontvangst van den keizer van Rusland. De keizer zelf heeft ook met ruime hand de onkosten be streden, welke te zijnen laste kwamen. Er wordt n. 1. beweerd, dat hij gedurende zijn verblijf anderhalf milioon francs heeft uit gegeven, waaronder 800,000 francs voorde installatie der Russische ambassade. Voor zoover de dagbladen in Duitsch- land hoofdzakelijk die te Berlijn, aan het verblijf van den Czaar in Frankrijk nog artikelen wijden, doen zij dit door een ge nomen, in dezen gedachtenaging. Bij de otficieele toosten is tot het laatste oogen blik toe, het woord «alliance" zorgvuldig ver meden, zoodat men vastellen mag dat in de politieke verhouding geen verandering is gekomen. Na den roes van groote geest drift zal in Frankrijk wel allengs weer de ontnuchtering volgen, maar verbazen moet men zich hierover dat een vrijheidslievende republiek voor de Russische autocratie zoo tot in de wolken zich opwinden kon. De conservatieve en orthodox-protestantsche Reichshote maakt daarenboven de sarcas tische opmerking het is toch een scherpe ironie der geschiedenis, dat aan het einde onzer op de vrijheid zoo trotsche eeuw de kendheid hem vertelden, dat hij onvermij delijk geruïneerd was. Hij was vijf-en-twintig jaar, en nog maar drie jaren was het geleden, dat hij het vaderlijk erfdeel in handen kreeg. Het waren jaren geweest van dolle verkwistinghij had maar uitgegeven zonder te tellen, alsof hij putte uit een onuitputtelijke geldkist. Jong, knap, en ir. 't-bezit van een naam die een goeden klank had onder den Fran schen adel, had het hem aan talrijke vrien den niet ontbroken, die hem meesleepten in hunne vermaken en thans stond hij voor de droeve werkelijkheid, dat hij na 't be talen zijner schulden, zoo arm zou zijn als Job. Zijne gedachten dwaalden terug naar het oude kasteel Brantel, gelegen in een der wildste gedeelten van Bretagne. In deze woning, welker feudaal karakter door voorgaande geslachten was geëerbie digd, was zijn jeugd verloopendaar was hij opgegroeid onder het waakzaam oog eener moeder, die het voorbeeld gegeven had van alle deugden en wier nagedachtenis werd gezegend door den geheelen omtrek, waar zij als een verstandige weldoenster veel lijden had verzacht. Czaar en de Paus, beiden vertegenwoordigers van het staats- en het kerkelijk absolutisme, het grootst succes hebben en 't meest be wonderd en gevierd worden. Op tamelijk gereserveerden toon spreekt de Duitsche pers tot nu toe over het be zoek van den Czaar aan Darmstadt, doch naar aanleiding van de ontvangst van de souvereinen in die stad maakt de christe- lijk-soeiale Zeil, het orgaan van pfarrer Neumann, het feit openbaar dat de evan gelische geestelijken van Darmstadt en de overheid der evangelische kerk daar gewei gerd hebben aan de feestelijkheden deel te nemen. De reden hiervan moet zijn zoo seint deBerlijnsche correspondentder N.R.Ct. niet dat men zich niet verheugt over het weerzien der eenmaal zoo geliefde Hessische prinses in haar vaderstad, maar dat de ge voeligheid over haren overgang tot de Rus- sisch-orthodoxe kerk nog geenszins uit de harten der evangelische Darmstadters is verdwenen. Darmstadt toch heeft een over wegend evangelische bevolkingin de afge- loopen week nog heeft de Evangelische Bond tot bescherming van protestantsche belangen daar onder warmen bijval der be volking een driedaagsch congres gehouden, zoodat de evangelische patriotten thans met grooter deelneming hunne geloofsgenooten in de Russische Oostzee-provincies gedenken die nog steeds het hun toekomend recht op volle geloofsvrijheid missen dan dat ze geneigd zijn mee te doen aan de feeste lijkheden ter eere van het Russische keizer paar, die trouwens, zoo volgend vlak op het Russisch-Fransche jubelfeest, aan vele inwoners van Darmstadt aanstoot geven. De redactie der Zeit. voert als ver ontschuldiging voor het leest te Darmstadt de omstandigheid aan, dat de Russische en Hessische vorstenhuizen door oude en zeer nauwe familiebanden zijn vereenigd, en her innert er aan, dat bijvoorbeeld na den oorlog van 1866 de grootvader van den tegenwoor- digen Czaar aan den grootvader van den Hij dachL aan den wint ';g, .toen men haar naar het eenvoudige dorpskerknof had gebracht. Hij zag zich gezeten aan den familiedisch tegenover zijn vader, een heldhaftig soldaat met barsch voorkomen, streng voor anderen hard voor zich-zelven, die kortaf zijn on wrikbare beginselen te kennen gat. Hij riep voor zijne gedachten alle toonee- len van dat patriarchale leven terug, dat hem nu in een poëtisch licht verscheen hij zag weer het oude terras, vanwaar de blik een verren horizon omvatte den tuin, die afliep naar de beek, waar hij forellen vischte de heesters der boschjes waar hij 's zomers schaduw ging zoeken. En daar verrees ook weer voor hem het schoone, glimlachende gelaat van een jong meisje, wier stem zijn oor streeldehij zag haar blozen, als zijn moeder bescheiden zinspeelde op.toekomst beelden, die haar liefde zag. Wordt vervolgd.) K>e, -TTTv

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1896 | | pagina 1