Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Dinsdag 13 October 1896.
No. 5616.
bureau ^otevztvaat 50.
DE WOEKERAARS.
algemeen overzicht.
Feuilleton.
PRIJS TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.-
Afzonderlijke Nommers- 0.05
prijs der advkrte;nti;ën:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
12 October '96.
verl>lyf var. den Czaar aller Russen
het'6 ^00^sta(^ van Frankrijk is nog steeds
der '10o^e'' van den dag, in zoover de pers
tin» ®e^ee'e wereld zich nog met nabetrach-
jlQb6n °P dit gewichtig historisch feit bezig
Va^tl Op zich zelf beschouwd is het bezoek
den meest autocratischen vorst van
r °Pa aan een democratische republiek
j s een zeer merkwaardig ieit, dat stof
^er>' v°or tal van merkwaardige beschou-
j, Sen. Door dit bezoek wordt, zooals de
ische Temps in een overigens niet al
s ^e'der artikel opmerkte, op de meest
j, 1 Arende wijze geconstateerd «dat de
aeht'SCta republiek haar politieken leertijd
Pee:
alle,
er den rug heelt," dat ze in de Euro
pe geschiedenis is opgenomen niet
als een voldongen feit, waaraan niets
lejt6r te veranderen valt, doch ook als een
dat door allen wordt erkend en aan-
rd als een natuurlijk feit, twelk alleen
j, naökelijk is van den vrijen wil van het
^ansche volk. Dit bezoek houdt uit dit
«Punt beschouwd een erkenning van de
Publiek als wettige regeering in en een
ae aan de republikeinsche instellingen.
4|s a dit bezoek ook beschouwd worden
p ®en bewijs voor het bestaan eener
^a0sch-Russische alliantie en hebben de
°r de beide Staatshoofden in den loop
p feesten gesproken woorden daarover
licht verspreid Wanneer men
tich
streng aan de gebruikte termen houdt,
dit niet het geval. Bij het dessert, na
et diner op het Elysee, zeide de Czaar in
o woord op den toost var. president Faure
„ik ben diep getroffen door de ont-
d ngst die de Keizerin en mij is bereid in
2e groote stad Parijs, de bron van zooveel
q rr"ift, van zooveel smaak en zooveel licht.
ÖVergetelijken tradities getrouw, ben ik in
Naar het Fransch.
(1
l jonge baron Paul de Bran tel kwam
£..e' bleek en heel opgewonden thuis, in
rj,Jn fraai jongeheerenkwartier in de Rue
traf°ut. Hij wierp zijr. hoed op de divan,
l °k zijn handschoenen driftig uit en bekeek
t aa% eer.ige papieren, die men op de
j e' had gelegd, 't Waren rekeningen van
in ?ranc'ers> sommige met een toelichting,
'aconieken koopmansstijl.
t6rn bitter glimlachje kwam op zijn lippen,
^ijl hij mompelde
h Als het wild uitgeput is, schieten alle
J\den toe zoo gaat }jet i
belde zenuwachtig, en een bediende
1 grijze haren, wiens gelaat een onver-
Frankrijk gekomen om in u, mijnheer de
president, het hoofd van een staat te be
groeten, waaraan wij met zulke dierbare
bonden verbonden zijn. De president had
in zijn toost van «unie" gesproken, de Czaar
gebruikte de uitdrukking «dierbare ban
den" noch de een noch de ander heeft zich
van het woord «alliantie" bediend, niettemin
is het moeielijk aan het niet bestaan eener
zoodanige alliantie te gelooven, en de staten
van de Triple-alliantie zullen, hoe ongaarne
ook, zich er bij moeten neerleggen. Voor
Frankrijk is dus de staat van afzondering
geëindigd, waarin het sinds 1871 heeft
geleefd en het heeft in de oogen van Europa
weder definitief zijn plaats in de rij der
mogendheden hernomen.
Door de Parijsche pers klinkt begrijpelij
kerwijze een toon van dankbaarheid en
groote voldoening. Het woord «verbond"
is wel niet uitgesproken, maar, schrijft de
Figaro, te Cherbourg is slechts de «vriend
schap" van beide volken herdacht, op het
Elysée het woord «banden" gebruikt en te
Ch&ions de «kameraadschap" der legers
betoost niets (heet het met eenige over
drijving) dat duidelijker of meer beteekenend
zou kunnen zijn. Clovis Hugues, een der
sociaal-democratische afgevaardigden van
Parijs, wijdt in den Intransigeant van
Rochefort, welk blad den Czaar bijna be
wondert in deze dagen, een afscheid aan
Nicolaas van vijftien coupletten. Deze Czaar,
verwacht de dichter, zal zich weten schoon
te wasschen van de verheven misdaad koning
te zijn. In enkele bladen komt een zin
speling voor op de mogelijkheid van een
samengaan tot het ongedaan maken van het
gebeurde in '70. Nicolaas, heet het in den
Siècle, wil den eerenaam van Tsar repa
rateur verdienen. Intusschen blijkt van
andere zijde, dat de Czaar allerminst tot
bevordering van reucmc/ie-plannen ter weder-
verovering van Elzas-Lotharingen gezind is.
De revanche, merkteen derFransche bladen
terecht op, is een zaak waaraan men altijd
stoorbare deftigheid uitdrukte, kwam binnen.
Pierre, ben je bij mijnheer Alcide
Dantier geweest
Ja, baronhij antwoordde, dat hij on
mogelijk kon komen, omdat hij van avond
op reis ging.
En mijnheer Desloges
Dat hij niet bij kas was het speet
hem zeer, dat hij u niet kon helpen.
En graat D'Autien
Hij liet zeggen dat hij afWezig was.
Allen hetzelfde het spreekwoord heeft
wel gelijkzwermen vrienden in de dagen
van voorspoedniemand als men ze r.oodig
heeft. Hebben de leveranciers ook zulke
varieerende antwoorden gegeven
Neen, mijnheer zij hebben eenstem
mig verklaard, dat ze niet konden wachten.
En hebt gij hun gezegd, dat ze volledig
zouden betaald worden
Ik heb mij aan uwe orders gehouden,
baron.
- 't Is goedniemand van hen zal een
centime verliezen.
Toen Pierre merkte, dat de baron hem
niets meer te zeggen had, ging hij heen.
De baron, alleen gebleven, doorliep opnieuw
de papieren, die met een plompe welspre-
moet denken, doch waarvan men nimmer
moet spreken.
De Czaar heeft bij zijn vertrek uit Pagny,
op het oogenblik voor hij de Fransche grens
zou overgaan, aan den President der repu
bliek een telegram gezonden van dezen in
houd «Ik wensch U nogmaals te verzekeren,
hoezeer wij getroffen zijn door de warme
ontvangst te Parijs. Wij hebben het hart
van dit schoone land voelen kloppen. De
herinnering zal onuitwischbaar blijver, in
onze harten. Ik verzoek u van onze gevoelens
mededeeling te doen aan gansch Frankrijk".
President Faure heeft op dit telegram ge
antwoord «De beste wenschen der repu
bliek vergezellen Uwe Majesteiten op de
nieuwe baan van Haar bestuur."
De Franschen hebben zich groote gelde
lijke opofferingen getroost voor de ontvangst
van den keizer van Rusland. De keizer zelf
heeft ook met ruime hand de onkosten be
streden, welke te zijnen laste kwamen. Er
wordt n. 1. beweerd, dat hij gedurende zijn
verblijf anderhalf milioon francs heeft uit
gegeven, waaronder 800,000 francs voorde
installatie der Russische ambassade.
Voor zoover de dagbladen in Duitsch-
land hoofdzakelijk die te Berlijn, aan het
verblijf van den Czaar in Frankrijk nog
artikelen wijden, doen zij dit door een ge
nomen, in dezen gedachtenaging. Bij de
otficieele toosten is tot het laatste oogen
blik toe, het woord «alliance" zorgvuldig ver
meden, zoodat men vastellen mag dat in
de politieke verhouding geen verandering is
gekomen. Na den roes van groote geest
drift zal in Frankrijk wel allengs weer de
ontnuchtering volgen, maar verbazen moet
men zich hierover dat een vrijheidslievende
republiek voor de Russische autocratie zoo
tot in de wolken zich opwinden kon. De
conservatieve en orthodox-protestantsche
Reichshote maakt daarenboven de sarcas
tische opmerking het is toch een scherpe
ironie der geschiedenis, dat aan het einde
onzer op de vrijheid zoo trotsche eeuw de
kendheid hem vertelden, dat hij onvermij
delijk geruïneerd was.
Hij was vijf-en-twintig jaar, en nog maar
drie jaren was het geleden, dat hij het
vaderlijk erfdeel in handen kreeg. Het waren
jaren geweest van dolle verkwistinghij
had maar uitgegeven zonder te tellen, alsof
hij putte uit een onuitputtelijke geldkist.
Jong, knap, en ir. 't-bezit van een naam
die een goeden klank had onder den Fran
schen adel, had het hem aan talrijke vrien
den niet ontbroken, die hem meesleepten
in hunne vermaken en thans stond hij voor
de droeve werkelijkheid, dat hij na 't be
talen zijner schulden, zoo arm zou zijn
als Job.
Zijne gedachten dwaalden terug naar het
oude kasteel Brantel, gelegen in een der
wildste gedeelten van Bretagne.
In deze woning, welker feudaal karakter
door voorgaande geslachten was geëerbie
digd, was zijn jeugd verloopendaar was
hij opgegroeid onder het waakzaam oog
eener moeder, die het voorbeeld gegeven
had van alle deugden en wier nagedachtenis
werd gezegend door den geheelen omtrek,
waar zij als een verstandige weldoenster
veel lijden had verzacht.
Czaar en de Paus, beiden vertegenwoordigers
van het staats- en het kerkelijk absolutisme,
het grootst succes hebben en 't meest be
wonderd en gevierd worden.
Op tamelijk gereserveerden toon spreekt
de Duitsche pers tot nu toe over het be
zoek van den Czaar aan Darmstadt, doch
naar aanleiding van de ontvangst van de
souvereinen in die stad maakt de christe-
lijk-soeiale Zeil, het orgaan van pfarrer
Neumann, het feit openbaar dat de evan
gelische geestelijken van Darmstadt en de
overheid der evangelische kerk daar gewei
gerd hebben aan de feestelijkheden deel te
nemen. De reden hiervan moet zijn zoo
seint deBerlijnsche correspondentder N.R.Ct.
niet dat men zich niet verheugt over het
weerzien der eenmaal zoo geliefde Hessische
prinses in haar vaderstad, maar dat de ge
voeligheid over haren overgang tot de Rus-
sisch-orthodoxe kerk nog geenszins uit de
harten der evangelische Darmstadters is
verdwenen. Darmstadt toch heeft een over
wegend evangelische bevolkingin de afge-
loopen week nog heeft de Evangelische
Bond tot bescherming van protestantsche
belangen daar onder warmen bijval der be
volking een driedaagsch congres gehouden,
zoodat de evangelische patriotten thans met
grooter deelneming hunne geloofsgenooten
in de Russische Oostzee-provincies gedenken
die nog steeds het hun toekomend recht
op volle geloofsvrijheid missen dan dat
ze geneigd zijn mee te doen aan de feeste
lijkheden ter eere van het Russische keizer
paar, die trouwens, zoo volgend vlak op
het Russisch-Fransche jubelfeest, aan vele
inwoners van Darmstadt aanstoot geven.
De redactie der Zeit. voert als ver
ontschuldiging voor het leest te Darmstadt
de omstandigheid aan, dat de Russische en
Hessische vorstenhuizen door oude en zeer
nauwe familiebanden zijn vereenigd, en her
innert er aan, dat bijvoorbeeld na den oorlog
van 1866 de grootvader van den tegenwoor-
digen Czaar aan den grootvader van den
Hij dachL aan den wint ';g, .toen men
haar naar het eenvoudige dorpskerknof had
gebracht.
Hij zag zich gezeten aan den familiedisch
tegenover zijn vader, een heldhaftig soldaat
met barsch voorkomen, streng voor anderen
hard voor zich-zelven, die kortaf zijn on
wrikbare beginselen te kennen gat.
Hij riep voor zijne gedachten alle toonee-
len van dat patriarchale leven terug, dat
hem nu in een poëtisch licht verscheen hij
zag weer het oude terras, vanwaar de blik
een verren horizon omvatte den tuin, die
afliep naar de beek, waar hij forellen vischte
de heesters der boschjes waar hij 's zomers
schaduw ging zoeken. En daar verrees ook
weer voor hem het schoone, glimlachende
gelaat van een jong meisje, wier stem zijn
oor streeldehij zag haar blozen, als zijn
moeder bescheiden zinspeelde op.toekomst
beelden, die haar liefde zag.
Wordt vervolgd.)
K>e,
-TTTv