Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
eerste blad.
20ste Jaarg.
Zondag 17 Januari 1897.
No. 5695.
bureau looierstraat 50.
CLAUDIA.
I
Parijsche Kroniek.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland -2.—
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
De gedeeltelijke vernieuwing van den
enaat had op Zondag 3 dezer in de grootste
TOte plaats. De uitslag ervan zal noch
en geest noch het gehalte dezer hooge
Vergadering wijzigen, en de verwachtingen
er radicalen en socialisten zijn gelukkig
hter teleurgesteld de uitslag voltooide de
reeks van nederlagen gedurende de laatste
baanden door deze partijen ondervonden,
°P eene voor het groote publiek gerust
stellende wijze.
Dok zal het kabinet-Méline er zijn voor-
^eel mede doen. Zijne positie is er onaf-
ankelijker door geworden, en zoo het zich
v°or onhandigheden weet te wachten, dan
'gt zijn weg voor eenigen tijd gebaand.
De hervatting der parlementaire werk-
Zaamheden is Dinsdag den 12n dezer, te
Ridden eener zichtbare onverschilligheid,
öegor.nen. Alleen verschafte hel dwaze
°Ptreden van den Mahomedaan geworden
afgevaardigde, dokter Grenier, eenige af-
e,dingzijne verschijning, in het wit gekleed
lftet tulband op zijn hoofd, verwekte reeds
Veel nieuwsgierigheid, doch toen hij, alvorens
zaal binnen te gaan, driemaal de treden
Van het perron kuste, steeg zij tot een
a'genaeene verbazing.
Tegen de kosten voor het buffet der
Kamer uitgetrokken, waaraan alle leden
j®°eten bijdragen, heeft deze omgekeerde
"mzelman reeds geprotesteerd voorgevende,
daar hij niets dan water zal drinken,
i) ook niets te betalen heeft. De verkiezing
Van dezen exentriek wordt te Pontarlier,
^arvoor hij zitting heeft, algemeen als een
8rap beschouwd, en daar hij het nu ernstig
8aat opnemen, wordt het bepaald kluchtig.
Het oudste lid in jaren, graat Lemercier,
Presideerde deze eerste zitting en hield een
^ooie reden, eindigende met de woorden
5)
Zij en eenige andere moedige dochteren
Pebben uitstekende diensten bewezen aan
ie Kerk, door den heiligen Willibrordus en
"en heiligen Bonifacius in deze gemeente
8esticht en met hun zweet en bloed beze
ild zij brengt verlichting aan de ongeiuk-
Jj'gen, zij onderwijst de kinderen, zij is met
e zorg belast van alles, wat ons verdrukt
geloof aangaataan hare handen worden de
j.e'k, de ciborie en de sieraden van onzen hei
den godsdienst toevertrouwd; zij waarschuwt,
^.e'ijk gij gezien hebt, de katholieke geloo-
'gen, en haar rein leven en standvastig
geloof zijn een machtig voorbeeld en een
Poorslag geweest voorde wankelende zielen 1).
van Marcus Aurelus LaboremusLaten
wij hopen, de Kamer dit jaar nuttig werk
zal doen en in afwachting daarvan over
iets anders schrijven.
Nog niet lang geleden kwam ik bij toe
val door de oudste buurt van Parijs en
herinnerde mij, dat zich daar een kerk
moest bevinden, welke het in ouderdom
ver van de Notre-Dame wint. Het quartier
was dat van de Sorbonne en de kerk die
van St. Severin in de straat van denzelfden
naam gelegen. Van buiten reeds kan men
zich niets eerbiedwaardiger voorstellen dan
dit godshuis, welks oorsprong zich in
de eeuwen verliest. Het binnenste maakt
evenzoo een grootschen indruk en het zoude
een schande voor Parijs en geheel Frank
rijk zijn, indien de hulp welke de kerk
fabriek vraagt, om dit oude gebouw van
Parijs voor geheel verval te behoeden, mocht
geweigerd worden.
Voor zoover ik uit goede bronnen kon
vernemen, neemt men algemeen aan, dat
de primitieve kapel van Saint Severin daar
gebouwd werd ter nagedachtenis van een
heilig man, Severin geheeten, die onder de
regeering van Childebert leefde en door
zijne deugden de bewondering van allen
opwekte.
In de negende eeuw werd deze kapel,
evenals de meeste Parijsche gebouwen, door
de Noormannen verwoest en daarna weder
gedeeltelijk herbouwd. Sedert dit tijdstip
werd zij herhaalde malen vergroot, veran
derd of hersteld en wel in 1347 en 1489,
in welk jaar de rechtervleugel in de kruis
boogstijl er aan werd toegevoegd.
Van toen af aan werd de Saint Severin
een der belangrijkste en meest bezochtste
kerken der stad. Het was van haar toren
dat 's avonds de klok luidde om in de buurt
der Universiteit het uur aan te geven, dat
men de vuren uit moest doen en haar hoofd
portiek was met hoefijzers behangen welke
door hen die ten strijden toogen, daar wer
den aangebracht, nadat zij eerst in de kapel
van den Heiligen Martinus zijne bescher
ming hadden afgevraagd.
De krijgsman deed dan den sleutel der
kapel in een groot wierookvat gloeiend wor
den en brandmerkte zijn paard daarmede
de zijdevervolgens ontnam hij het een
zijner hoefijzers, dat hij als ex-voto aan de
deur der kerk spijkerde.
Tengevolge harer uitbreiding was de Saint
Severin een der eerste kei ken van Parijs
die een orgel bezat en werd daarmede in
1358 door meester Regnault de Douy s>gou-
verneur des grandes escholles dela parouesse
de Saint Séverin," zoowat grootmeester der
hoogeschool, begiftigd, en dit vorstelijk ge
schenk wekte niet weinig den naijver van
vele Parijsche pastoors op.
Naast de kerk bevond zich het kerkhof,
dat zeer lang is blijven bestaan en waar
men door een poortje moest binnen komen,
waarop de volgende zonderlinge inscriptie
te lezen stond
sPassant, penses tu passer par ce passage,
Ou pensant j'ai passé
Si tu n'y penses pas, passant, tu n'es pas sage,
Car en n'y pensant pas, tu te verras passé.
Op ditzelfde kerkhof heeft in 1474 een
scène plaats gegrepen zoo buitengewoon en
sterk de tijden kenschetsende, dat ik niet
wil verzuimen het in weinig woorden te
vertellen.
De geneesheeren en chirugijns hadden
aan Lodewijk XI medegedeeld dat vele
hooge personages door de steen, koliek en
steken in de zijden gekweld waren en dat
het zeer nuttig zoude zijn de plaats te
onderzoeken waar die ziekten ontstonden,
dat men zich niet beter kon inlichten dan
op een levend persoon proeven te nemen
en vroegen dientengevolge dat men hen
een pas tot den dood door ophanging ver
oordeelden vrijschutter, die door deze kwalen
veel geleden had, zoude overleveren.
Lodewijk XI stemde in het verlangen van
de mannen der kunst om zich te bekwamen
En zal mejufvrouw Claudia, uwe klein
dochter, de voetstappen van hare tante
drukken
Claudia is een kind, met de teederste
zorg opgevoed, en als een liefelijke plant
voor storm en onweder behoedzij heeft
een levendig geloof, maar is uiterst schroom
vallig, en de strenge leefwijze van hare tante
zou haar schrik aanjagen.
Gij zijt dus van plan haar uit te hu
welijken.
Heer van Gheldof schudde het hoofd, en
zeide droevig
-- Ik wenschte dat ik het kon doenhet
is eene teedere bloem, zij heeft behoefte
aan eene zachte, liefderijke behandeling, en
aan eenen steun, waarop zij kan vertrouwen
maar waar zou men die hier vinden?....
Hij ging niet voort met spreken, en ver
wijderde zich zuchtend.
Deze woorden brachten den jongeling tot
nadenkende schoonheid van Claudia had
reeds een diepen indruk op zijn hart ge
maakt een grootmoedig besluit deed zijn
bloed sneller vlietenhij was vrij en kon
zijn leven wijden aan het kind, dat misschien
spoedig geheel alleen op de wereld zou staan.
Waarom zou zij mijne vrouw niet
worden? sprak de ridder tot zicn-zelven.
Indien men in onze vereeniging wil toe
stemmen, zal ik haar, wanneer de vrede
gesloten is, naar Dauphiné, naar mijn voor
vaderlijk kasteel leiden. Zij is van een edel
geslacht, zij is katholiek, wat zou onze ver
bintenis in den weg kunnen staan
Het langdurig verblijf van het regiment
van Brionne te Naarden 1) gaf hem den
tijd om zijn voornemen tot rijpheid te bren
gen hij gevoelde, dat van het welslagen
zijner plannen het geluk zijns levens afhing.
Hij besloot met heer van Gheldof te spre
ken en zijn hart voor hem open te leggen.
De grijsaard verzocht eenige dagen om er
over na te denken, en, nadat de bepaalde
termijn verstreken was, begaf hij zich naar
den jongeling, die hem met ongeduld ver
beidde.
Gij verlangt met mijne kleindochter
te huwen, en naar, na het sluiten van den
vrede, naar uw vaderland te leiden. Ik moet
u gulweg bekennen, dat ik, in gelukkiger
tijden, uw voorstel niet zou hebben aange
nomen ik zou bij voorkeur gewenscht hebben,
toe en stond den vrijschutter aan hen af.
De ongelukkige werd naar het kerkhof van
St. Séverin gevoerd, hetgeen voldoende aan
duidde dat naar de verwachtingen der
geneesheeren zij hem na de operatie nog
slechts goed achtten om begraven te wor
den. En daar begon in het bijzijn van vele
toeschouwers de menschelijke slachtpartij.
Het merkwaardigst van alles was, dat
onze patient er niet onder bezweek. Na
alles nauwkeurig onderzocht en bewerkt te
hebben, plaatsten de chirurgijns de inge
wanden weder in het lichaam van den
vryschutter, die zorgvuldig genaaid en ver
bonden verder zoo goed behandeld werd,
dat hij na veertien dagen weder op de been
was. De Koning, die veel belang in de
genome proef stelde, schonk hem niet alleen
genade doch nog een handgeld op den
koop toe.
Als bij mirakel aan de galg en de ontleed-
tafel ontkomen, haastte *de dankbare vrij
schutter, zich zoodra hij hersteld was, zijne
devotie in de kerk van St. Séverin te gaan
houden, en wat had hij inderdaad beter
kunnen doen
Van het kerkhof is niets meer te ontdek
ken en de zwaar beschadigde kerk is geheel
tusschen oude huizen ingebouwddoch voor
liefhebbers van oudheden is èn het gebouw
èu de omgeving juist geschikt om hen de
grootste voldoening te schenken. Een zeer
kunstig gebeeldhouwde groep van de Heilige
Maagd der Zeven Smarten en de prachtige
geschilderde ramen uit de 14de, 15de en
16de eeuw trekken dadelijk de aandacht,
en wanneer men het geluk heeft den eer-
bieawaardigen jovialen pastoor dezer thans
wat vervallen parochie te spreken te krijgen,
dan kan men nog zeer veel aardigs over
dezen in alle deelen interessante hoek van
het vroegere Parijs, vernemen.
Parijs, 1/15 Januari 1897.
Fidélius.
dat mijn kind in haar vaderland bleef en
niet van de voorvaderlijke gebruiken be
hoefde af te wijken. Maar wij leven in
droevige dagen de toekomst is duister en
ofschoon ik voor mij-zelven, die aan den
rand des grafs, sta, niet vrees, ben ik echter
beducnt voor mijne kleindochter, voor dat
dierbare wezen, dat nog slechts de eerste
schrede heeft gezet op het doornig levenspad.
Claudia is vreesachtig, zij heeft behoefte
aan vrede en liefde. En welken vrede kan
men verwachten in ons arm land, dat door
partijschap wordt verscheurd, en waar de
Katholieken worden vervolgd, als het hert
door de jagers Liefde helaaszij heeft
niemand in de wereld dan ons, mij, een af
geleefde grijsaard, en hare tante, die door
den arbeid en het beoefenen van goede
werken is uitgeput. Wij zullen weidra onze
aardsche loopbaan hebben volbracht, en dan
zal het arme kind geheel verlaten zijn.
Wordt vervolgd.)
j D De Zusters klopjes, ook thans nog bekend onder
naam van Klopjes, hebben aan de Hollandsche
^'saie in vroeger dagen al de diensten bewezen, die
en hier Jacoba ziet verrichten zij zijn door de Staten
hij" Holland dikwijls vervolgd geworden. Zij vervulden
in i lijdende Kerk, de diensten, die de diakonessen
eerste eeuwen der Kerk vervulden.
1) De Franachen kwamen te Naarden in Jnni 1672
en verlieten die stad eerst in Juli 1673
