Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Kennisgeving.
20ste Jaar sr.
Zondag 28 Maart 1897.
No. 5754.
"^Bureau l&oterstvaat 50.
EEBSTE blad.
X^«e"Er''Se"
IN DE VAL.
'"'""■Cm: berichten.
Vep -
achting van gemeentegrond ter
egenheid van de jaarmarkt
of kermis.
feuilleton.
b6Saabkdoboer rrtrdVdat de diefstal
Parijsche Kroniek.
PRIJS VAN DIT BLAD:
J°or Schiedam per 3 maanden
ranc° Per post door geheel Nederland l
A&onaerlijke Nommers
f 1.50
2.
- 0.05
PRIJS DER ADVEBTENTIËN:
Van 1—6 regels l I I l l f 0.60
Elke gewone regel meer 1- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
der gSntEEfïER EN WETHOUDERS
*ÏP Uonriowi BIEDAM zijn voornemens
f6s «"ÏÏ83"? de" 15n April 1897,
ktiIZE, bu nbS ,en twee ure, ten Raad-
inschrijving te ver-
öraa4mfiuaatsen voor Garonssels of
sIontao>nP SeIl0'nwels, Stoomtrams,
gelijke inr-!sses' H'PPodrömes of der
ende i,lcüt,nffen gedurende de aan-
189?. I aiIharkt of kermis in Jnli
?6Diïb?rhT.fard^n van ^rpachting met
l?ZaRe ochoorende teekening liegen ter
a^ëni .n meente"Secretarie (afd
Ce,lt Per o ZiJ" t6gen Getaling van 10
De^Lf^P'fr aldaar verkrijgbaar.
V|Pg hij h g l°rmulieren voorde inschrii-
daar Jt bo,Vengemelde verpachting zijn mede
fiM;eda™. den 27sten Maart 1897.
9erneester en wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De secretaris,
VERNÈDE.
A* aangewplap^plaat^n zullen in loco wor-
nvPril 1899 Vp Maandag den i2n
ziX6' tQt biim -6S voorn|iddags ten tien
Wa hebben JtI ri,ng waarvan gegadigden
Aan de le OPENBARE KOSTELOOZE
SCHOOL te Schiedam (Hoofd de heer
P. van Vlaardingen), wordt gevraagd een
Onderwijzer 3e klasse,
jaarwedde f 500 met verhooging van f 100
voor hoofdakte, van 150.voor akte hand-
teekenen en (na voordracht C. v. T. L. O.)
met f 50.voor 3 en opnieuw met f50.
voor 6-jarigen dienst.
Sollicitatiestukken vóór 12 April a. s.
franco in te zenden aan den Burgemeester,
So>" ha(f "ve^f !ier', eioer>aar van »Belly-
§>>ge 1/2 ?.De gasten, waarvan
q acht, b un bedienden mede hadden
be2' bevond °kw„terwiJi ieder zich in bet
overal 'do een der dienstboden.
gr0 ®r van rn„,, rameiL te sluiten, in de
<W ..v°Pd ze Pp°UW Effingham op den
Ze l ZlJ dit eeni<r«»- geopend étui bggen en
bied 1 aan de Prf l vr,eemd vond> deelde
bet Qoze verFk'ia"^he panier d^r dame
en fiS'6raad Uit i-, baar mevrouw
lt\ z« haar t Gt,U1 bi-'na no°* droeg
st6r bamer werd daak wdde mededeelen.
rniSscK>rden zo d°1°!'.zocht' ze}fs de ven-
SW0 len ook pppgJ ,dlg naoez|en, of er
bleef*1' doch «n 1 binnen kon zijn ge-
*eg all6S te verSeefs de broche
en der huisgenooten, ver-
Met de eerste mooie lentedagen is de
natuur als door een tooverslag uit haren win
terslaap ontwaakt, en overal brengt de zoele
voorjaarslucht en het jonge groen opgewekt
en nieuw leven. Het meest bemerk ik
dit 's morgens, wanneer ik naar mijne
bezigheden ga, dan zie ik met een waar
genoegen in de levendige straten die lange
rijén mannen en vrouwen van verschillende
standen en conditiën, die reeds aan den
arbeid zijn of er zich heen begeven. Die
duizende zwoegenden voor hun dagelijksch
brood en ter verkrijging van wat welzijn
en hun deeltje dier genoegens welk een
ieder, die fatsoenlijk werken wil en moedig
en gezond is en zijne begeerten weet te
beperken, zich kan verschaffen, zijn de ra
deren der maatschappij. Het ware geluk,
wat men ook zeggen moge, bestaat niet in
rijk te zijn, doch veel meer in de voldoening
welke men smaakt met zijn plicht te doen,
een gerust geweten te hebben en door vol
harding en eerlijkheid niet alleen het bestaan
voor zich-zelven, doch ook voor hen die men
liefheeft, te verdienen.
Deze moraal is al oud en komt misschien
aan de kinderen van het einde dezer eeuw
wel wat nuchter voor, maar toch is zij de
eenige goede en de band welke de maat
schappij nog bijeen houdt, want waar zoude
klaarde de gastheer: wat denkt gij, Jeph-
son
Het schijnt wel, antwoordde de aan
gesprokene, een advocaat van naam.
Geef dan toch eens een ander ant
woord wellicht hebt gij een blik in de
zaak.
Ik zou om een detective zenden, meen
de een kapitein der grenadiers, terwijl de
advocaat van naam bedaard een andere
sigaar opstak.
We zijn niet in Londen, de eerste
stad de beste is Golway, dertig mijl ver,
en ol daar een detectieve te vinden zou
zijn, betwijfel ik zeer.
Wat dan te doen
Eer een antwoord kon volgen, werd de
deur der rookkamer geopend en trad de
hofmeester binnen, een intelligent uitziend
man van omstreeks dertig jaar.
Neem mij niet kwalijk, mijnheer,
begon hij, maar we hebben van dien
diefstal gehoord en nu zouden wij, de
andere dienstboden en ik, gaarne zien,
dat onze kasten doorzocht worden en
Mag ik voor u antwoorden, Anstruther,
viel sir Richard Barnard den hofmeester in
de rede.
O ja, zeide de gastheer.
i bom over vijf minuten hier terug,"
beval hij den hofmeester.
Sir Barnard had oogenschijnlijk volstrekt
men wel belanden, indien de Artons en
soortgelijken met hunne machinatien en
omkooperijen ongestraft hunne rollen van
bedriegers konden blijven spelen en zij de
gelukkigen dezer aarde werden
De rechter van instructie, Mr. Le Poit-
tevin, heeft op de verklaring van Arton,
dat hij eindelijk bereid was uit de school
te klappen, de instructie der omkooperijen
in de Panama-zaak sedert de vorige week
weder in handen genomen en is daarvoor
in strikt incognito naar Londen geweest.
Indien men de berichten dienaangaande mag
gelooven, dan moet hij daar een gewichtig
document; bij een persoon die geheim moet
blijven, gevonden hebben.
In de zitting der Kamer van Maandag
vroeg de heer Argeillies aan den Minister
van Justitie inlichtingen over de berichten,
die sedert de heropening der Panama
instructie in omloop zijn, te meer daar er
verscheidene leden der Kamer in genoemd
worden. Voor allen en voor de Republiek
is het noodig, dat er aan die praatjes, indien
zij valsch zijn, een einde kome. Het ant
woord van den minister was niet heel dui
delijk; vooral met zijne verzekering dat de
Kamer er ongeschonden zal afkomen, wekte
hij zelfs verbazing. De senator, de heer
Isaac, welke weder evenals in 1893 als voor
10.000 francs omgekocht te zijn, genoemd
werd, heeft een brief aan den rechter van
instructie geschreven, waarin hij opnieuw
tegen deze aanklacht protesteert en verzoekt,
met Arton gehoord te worden. Aan dit
verzoek is gevolg gegeven en Arton heeft
moeten bekennen, de heer Isaac nooit per
soonlijk gezien te hebben, en dat indien zijn
naam op een zijner notieboekjes voorkomt,
dit alleen was om zich een zaak, waarin
de persoon van den senator van Guadeloupe
gemengd was, te herinneren. Het zoude
na tien jaren nu toch tijd worden, dat de
algemeen opinie in deze treurige zaak eens
voldoening kreeg.
Vele vreemdelingen die de kerk van het
Heilige Hart op Montmartre bezoeken, weten
meestal niet dat aan haar linkerzijde een
kleine kerk gelegen is, van welke iedere
steen om het zoo te noemen een herinnering
uit de eerste eeuwen van het christendom
verkondigt. De St. Pierre de Montmartre
is inderdaad een der oudste kerken, zoo
niet de oudste, der vroegere omstreken van
Parijs, en daar zij thans zoo bouwvallig ge
worden is dat zij gaat verdwijnen en aan
den dienst onttrokken, zoo wil ik voor zij
afgebroken is er nog eenige bekende bij
zonderheden van aanstippen.
Vanaf de eerste tijden dat het christendom
in Gallië was ingevoerd, bestond er op den
top van den Montmartre een kerk, welke
de Noormannen verwoestten, doch spoedig
door een kapel vervangen werd. Deze kapel
werd in de twaalfde eeuw door de monnik-
ken van het klooster van den »St. Martin
des Champs" gebouwd en aan Lodewijk VII
verkocht, welke haar aan zijne vrouw Aliï,
ten geschenke gaf en er de tegenwoordige
kerk deed bouwen tegelijk met een klooster
dat hij rijk begiftigde en de grondslag werd
der beroemde abdij van Montmartre.
Van al de gebouwen uit de twaalfde eeuw
is alleen de kerk nog overgebleven en daar
van is de nis het bouwkundig juweel van
Montmartre. Dit merkwaardig stuk, zeer
bekend onder den naam van Choeur des
dames omdat er vele abdessen begraven
werden, is gelukkig onder de historische
monumenten opgenomen, doch wordt sedert
lang met meer gebruikt. Gedurende de
revolutie werd er een toren op gebouwd
waar een luchttelegraaf dienst deed, welke
bij stormweder het geheele gebouw deed
niet geluisterd naar de gesprekken om hem
heenmen plaagde hem altijd, dat hij aan
niets dacht dan aan zijn Oostersche reizen.
»Ik hecht niets aan die kastenzoekerij,
vooral niet, als dat zoo zelf aan de hand
gedaan wordt. Ik geloof echter, dat ik een
veel afdoender middel weet om den dief te
vinden."
sEn dat is?" riep men door elkaar.
Gij zult u misschien verwonderen,
wanneer ik 't u zeg, het is juist iets voor
een modernen Engelschman om er hoofd
schuddend de schouders voor op te halen.
Voor den dag er mede 1
Een Hindoesch priester heeft mij het
kunstje geleerd. En ik geloof, dat wat zoo
goed gelukt bij Hindoes, zijn uitwerking
niet zal missen op de Westersche broeders
en zusters. Mag ik het beproeven, An
struther
Op ëén voorwaardedat het niet
schaadt.
Daarvan kunt ge verzekerd zijn.
Eerst moeten we de volle toestemming
der bedienden hebben.
Die zult ge dadelijk hebben, wanneer
ik hun medeel, dat ook de gasten op de
proef wenschen gesteld te worden, zeide
Anstruther lachend.
Zeg gij Tjn]an ,jan) dat auen zich over
een kwartier in de muziekzaal zullen ver
zamelen.
De holmeester Tinlan keek zeer teleur
gesteld, toen hij hoorde, dat kisten er, kasten
ondoorzocbt zouden blijven.
En nu moet ik den dames nog haar
toestemming gaan vragen," zeide sir Ri
chard.
Binnen enkele minuten kwam hij terug
met het bericht, dat men zeer met zijn plan
was ingenomen.
De muziekzaal was een hooge, ruime zaal
het dienstpersoneel stond op een rij tegen
den muur en de names zaten in een wijden
kring.
Sir Barnard plaatste zich in het midnen
der zaal en sprak aldus
Er heett hier in huis een diefstal
plaats gegrepen en allen wenschen, dat de
dief ontdekt wordt. De kisten en kasten te
doorzoeken, neemt te veel tijd weg en gaat
met groote moeilijkheden gepaard. Daarom
heb ik een ander middel, wat ik hoop dat
door alle aanwezigen goedgekeurd zal wor
den. Het is zeer eenvoudig en zal niemand
schaden. Gij allen ziet die alkoof daar aan
het eind der zaalieder wordt verzocht,
die binnen te gaan en de draperie, die er
voor hangt achter zich te sluiten, zoo lat
niemand, die vergaderd is, de handelingen
van dengene, die binnen is, kan zien.
(Slot volgt,)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
