Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
20ste Jaan
Zondag; 9 Mei 1897
No. 5789.
bureau looierstraat 50.
EERSTE BLAD.
ie ei
Peniiieiiis ?oor
mie werfflii.
EUPHROSYNE.
feuilleton.
PRIJS TAN DIT BLAD:
^°or Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
iÜ)
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
-CSrï
onder k 61 ''anssen te Maastricht heeft
schrift °venstaanden titel weder een vlug-
VolcPnfl uitgeven, waaraan wij het
v°'gende ontleenen
^derLd"6"80116'^6 besekeninS zÖn) in
circa i°P 0ngeveer 5 millioen zielen
vrouwo ongelukkige werklieden, zoo
hoower,11 naannen, die door gebrekenen
in Öri °U erdom n'et meer in staat zijn
'aa^f6 nootlzakelijkste behoeften hunner
j 7 levensjaren te voorzien,
een aai' buizend ongelukkigen
gnlde^enS1°en ^°n wor(^en verleend van 12
aan ot 40 cent Per dag, gelijk
verei« w P'er ^aar' dan zou eene som
mil li C Worden van 'sjaars minstens 5
'hoen gulden.
aan (T Part'c.ubere weldadigheid evenals
zulka6 1Cieële instellingen is het onmogelijk
Ulke «om bijeen te brengen.
en V0n onm°ge'ij't is het van de patroons
de w^l werk'ieden te vorderen, dat op
b eirkloonen worde gekort de benoodigde
v ragen tot oprichting en instandhouding
een pensioenfonds.
»r r b'iji' dus niets anders over dan onder
4,j 'S toez'cbt en gratis beheer van de Rijks-
Fon l'niS^a^e 'n s*,e"en een Nationaal
het j' U'1 'nd'recte middelen, speciaal voor
neJ doel aan te wijzen.
kh^6*" z^n als van zelve de wittebroods-
Land ren'- ^at Z^n meer gegoeden in den
fond d'e geroePen z«n om dat Nationaal
terv'/j st'ckten en in stand te houden,
'J de werkman, desverkiezende, daaraan
u cent behoeft te betalen.
Uits)00' ^aar voedde de werkman zich
He *!lten(* met ro99ebrood. Bij de toene-
n e welvaart, in de vette jaren, dat overal
Novelle nooR MATHILDE.
12)
kamer610"611 sne'de Euphrosyne kamer in,
kwam Ult' tot dat zij in den linkervleugel
genst^.edee' voor haar ingericht. Niette-
van j13 e ul bet sierlijke en gemakkelijke
zij hpi6 vertreb'Jen, die alles bevatten, waarin
Uaam>agen schiep, bekroop haar een onaange-
vettroLpVOe'' toen bemerkte hoe haar
Scheiri geheel van die van Lerinval ge-
ziin 6n 7aren- HU scheen dus van zins
1eur«Vr?0 dke 'evenswijze van Roche-aux-
misn hervatten. Toch verborg zij haar
juich?6^611 °P. de best mogelijke wijze,
alles e' z?nS> liefkoosde haar vader en prees
wat haar slechts onder de oogen kwam.
erinval keek vroolijk en scheen tevreden.
Eunhl gden mor£en zeer vroeg was
euphrosyne reeds gekleed. 8
spoorwegen werden aangelegd, is de werk
man zich gaan voeden met tarwebrood
niet omdat dit voor hem beter was dan het
roggebrood maar uit loutere jaloerschheid
omdat de wittebroodskinderen tarwebrood
aten.
In de laatste jaren geeft de werkman
weer de voorkeur aan het roggebrood
omdat dit hartelijker, voedzamer en veel
gezonder voor hem is dan het tarwebrood;
hij vindt thans het wittebrood maar flauwen
kosthij kan zelfs niet begrijpen hoe hij
het zoo langen tijd met dat flauwe brood
heeft kunnen uithouden.
In de statistiek van den in-, uit-en door
voer, uitgegeven door het Ministerie van
Financiën over 1895, staat op bladz. 427
van het le deel vermeld, voor den doorvoer
met overlading, ingevoerd ter zee, Tarwe
186 kilogram.
Die drie cijfertjes bewijzen meer dan alle
folianten door den Minister van Financiën
uitgegeven, dat de Tarwe, evenals alle andere
vrije goederen, ten doorvoer bestemd en
doorgevoerd, feitelijk aangegeven en werke
lijk begrepen is onder de hoeveelheden,
voorkomende op den algemeenen Invoer en
op den algemeenen Uitvoer, evenals op den
invoer tot verbruik en op den Uitvoer uit
het vrije verkeer.
Bijna alle doorgevoerde goederen vrij van
rechten, komen alzoo tweemaal voor op de
statistiek, behalve die, doorgevoerd zonder
overlading langs de spoorwegen.
In de statistiek van 1895 staat ook de
Tarwe nog genoteerd aan f 13.en het
Tarwemeel aar. f30.de 100 kilogram.
Het is dus zaak aan die officieele statis
tiek niet te veel vertrouwen te schenken.
Om nu te weten te komen hoeveel
vreemde tarwe werkelijk in consumptie is
gebracht, moet de hoeveelheid, op den
algemeenen Invoer voorkomende, met die,
vermeld op den algemeenen Uitvoer, ver
minderd worden. Hetzelfde moet worden
gedaan voor het Tarwemeel en voor den
»Kom Minette," zeide zij tot haar hupsch
kameniertje, »wij zullen in het dorp een
wandeling maken en het eens opnemen."
»Met zeer veel plezier juffrouw 1 Maar
dan moet gij mij eerst toestaan naar de
Mis te gaan. Bij mijn vertrek uit Parijs heb
ik moeder plechtig beloofd, de kerk zoo
min mogeiijk te verzuimen."
»En ik zal het u niet belettenIk wil
ook eens gaarne de kerk zien. Maar het
is nu nog te vroeg en wij zullen eerst in
den tuin ronddwalen."
Als twee jonge vlinders fladderden de
beide meisjes langs boom en struikoveral
was er een verrassing, beeken, die uit een
rots opborrelden en kalm wegvlieten, lande
lijke prieeltjes of huisjes, overdekte gangen,
beeldgroepen of heuvels, van waar men een
schoon vergezicht had. Eindelijk ontrukten
zij zich aan den betooverende tuin en snelden
het dorp in, Euphrosyne groette ieder, die
haar tegen kwam vrienddlijk, kuste de kleine
kinderen, die aan moedershand wandelden,
drukte de hand der meisjes van haar jaren
en toen zij aan de kerkdeur kwam, had
zij reeds menig hart gewonnen.
Weldadig deden [haar ieders vriendelijk,
dankbare blikken aan, gewoon als zij was
post, Brood, Beschuit enz. en dan verkrijgt
men
aan Tarwe ruim 4 mill, heet.,
Tarwemeel 85 kgr.,
Brood, beschuit enz. 3
Werd er een invoerrecht geheven op
Tarwe, zuiver of gemengd, van fl.het
mud gelijkf 4.000.000.
op Tarwemeel, zuiver of
gemengd van fl.50 de 100
kilogram, maakt- 1.275.000.
op Brood, beschuit, En-
gelsche biscuits, macaroni,
vermicelli enz., van 1 cent
per k.g. geeft- 60.000.
dan zou dat invoerrecht
bedragenf 5.335.000.
juist de som, vereischt voor het door ieder
een zoo gewenscht pensioenfonds ten be
hoeve onzer arme ongelukkige natuurge-
nooten, en let wel, alléén en uitsluitend te
betalen door de wittebroodskinderen, d. w. z.
door de gegoeden der Maatschappij, die uit
weelde of genotzucht bij voorkeur het tarwe
brood willen of wenschen te eten.
Als nu de werkman zich vergenoegt met
het roggebrood, dan behoeft hij zelf voor
zijn pensioen geen cent te betalenen
blijven er alsdan over 4 millioen witte
broodskinderen, dan kost het dezen, per
hoofd, slechts 5 kwartjes over een geheel
jaardat is nog lang geen halve cent per
dag, ongevoelig, zonder eenige moeite op
te brengen om een werk van weldadig
heid te stichten, dat alle werken van wel
dadigheid m deugd en menschlievendheid
overtreft.
De nieuwe kiezers hebben de macht in
handen als zij maar kiezen mannen voor
de Provinciale Staten en de Tweede Kamer,
die hun vooraf de verzekering geven te
zullen zorgen voor een pensioenfords en dat
de goederen, welke in Nederland kunnen
worden gemaakt of vervaardigd ook daar
gemaakt zullen worden.
aan de terugstootende behandeling der in
woners van Roche-aux-Fieurs. De kerk was
eenvoudig, zooals het een dorpstempel past,
doch zoo sierlijk en netjes, dat men dadelijk
daaruit moest opmaken, hoeveel smaak
degene, die er zorg voor droeg, moest hebben.
De pastorie, die er aan grensde, was' nog
nieuw en uit grijzen steen gebouwd. Kam
perfoelie en wijnstokken slingerden zich
om de ramen en voor de deur stonden twee
banken, die eiken vermoeiden reiziger of
bedelaar tot rust uitnoodigden twee vens
ters en een deur alléén bevonden zich in
I het voorste gedeelte, een kleine tuin strekte
zich achter het huis uit. Het was geen kuust-
S gewrocht, integendeeleen stuk grond, be
plant met moeskruiden en eenige weinige
veldbloemen, doorsneden van een snelstroo-
mend beekje, waarover een houten vonder
naar een klein prieel leidde de lievelings
plek van den zielenherder van Montemart
vormden het geheele park, dat niet eens
door een schutting omgeven was, daar men
het lage h ekje van meidoorn dien naam
niet kon geven. Toch had niemand ooit
een bloemje, een bezie uit den tuin ontvreemd;
zoo heilig was ieder het eigendom van den
hooggeachten priester.
Daarvoor is noodig een verbeterd tarief
van rechten in het belang van allen, en
van iedereen, in het belang van de kleine
zoowel als van de groote zonen van hetzelfde
Vaderland.
Het tegenwoordig tarief is schuld van al
de ellende die onder de werklieden wordt
aangetroffen, omdat het den Nationalen
Arbeid, de nationale productie vernietigt.
In alle landen tracht men het Nationale
werk, de nationale voortbrengselen door
invoerrechten te beschermen en het arbeids
veld uit te breidenin Nederland heeft
juist het tegenovergestelde plaatshonderden
bewerkte artikelen worden in Nederland
ingevoerd zonder een cent rechten te be
talen van andere artikelen zijn de rechten
zoo gering, dat in het Buitenland de spot
er mede wordt gedreven, zoo zelis, dat alle
bocht, restanten, overproductie, enz., welke
niet in het Buitenland zijn te plaatsen, ook
voor ons vaderland bestemd zijnwaardoor
zelfs alle concurrentie op eigen bodem
onmogelijk wordt gemaakt; terwijl onze
werklieden, al waren zij de knapste van
de wereld, voor hun werk, in het buitenland,
overal door de hooge invoerrechten de deuren
en vensters gesloten vinden.
Nederland staat zóó met zijn vrijhandel
geheel alleen, in de wereld. Als nu ons
handelsstelsel alléén ook goed was, dan zou
Nederland het aardsch paradijs moeten
wezendan zou tenminste de proef op de
som zijn.
Maar de uitkomsten bewijzen geheel iets
anders.
De werkeloosheid neemt er met den dag
toe, en de nationale rijkdom vermindert
onophoudelijk.
Dat moet veranderen, en de verbetering
kan alléén komen van de nieuwe kiesge
rechtigdenals zij kiezen mannen van
ondervinding, uit den Landbouw en de
Industrie, in last hébbendeEerstens, de
bescherming van den Nationalen Arbeid
tegen de overheerselling van den vreemden
Eupnosyne en haar jonge gezellin kniel
den achter in de kerk neêr. De H. Mis begon
juistde pastoor was een man van lange
gestalte, met bleek, mager gelaat, waarop
sporen van lijden te lezen waren. Zeer oud
was hij nog nietmaar toch was menig zilver
wit haar tusschen de ravenzwarte vermengd
en zijn voorhoofd met diepe groeven door
ploegd een vriendelijke glimlach en een
paar indrukkingsvolle oogen gaven hem
iets aangenaams, dat ieder hart innam.
Euphrosyne, bemoedigd door zijn uiterlijk,
wilde hem verzoeken zich met de leiding
harer ziel te belasten. Zij had het Armand
zoo vast beloofd en tot nu toe geen begin
gemaakt met de uitvoering. Vader behoefde
het immers niet te weten en al wist hij
het, zou zij hem toch wel zijn toestemming
onlokken,
»Kom naar de pastorie," sprak zij tot
Minette na het eindigen der H. Mis.
Wordt vervolgd.)
.O
0.05