Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
20ste Jaarir.
Dinsdag 27 Juli 1897.
No. 5851.
bureau ^oferefraaf 50.
WERNER.
Feuilleton.
PRIJS TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
^EMEEBi OVERZICHT.
20 Juli '97.
^ef6 ^atïler van afgevaardigden in België
tVe,.' bi-l de behandeling van het wetsont-
°P de hervorming van de burgerwacht
(je J ingenomen. Dit artikel bepaalt, dat
ürgerwacht (Schutterij) belast is met de
0() paving van orde en wet en van 's lands
%<J hankelÜkheid- Art-2 dat de burgerwacht
het ministerie van binnenlandsche
ifn stelt, is eveneens aangenomen,
he f6t bu's van afgevaardigden in Pruisen
Zaterdag-middag met 209 tegen 205
^hten dekleme socialistenwet verworpen.
j^.0 de vereenigde vergadering van de twee
van den Pruisischen Landdag las de
bQlrilSter Miquel daarna een koninklijke
°dschap voor, waarbij de zitting van den
gesloten wordt verklaard. De voor-
ter) prjns van "Wied, bracht een Hoch
den Koning uit, waarmede de vergade
rs driemaal met geestdrift instemde.
a de kleine socialistenwet is verworpen,
(je pruisische regeering er iets anders
gevonden de politie moet gereorgani-
6rd Worden. Zij is van meening, dat een
j^'tiecorps, dat staat onder de bevelen van
gemeentebestuur, geen voldoenden waar-
f°rg biedt voor het onderdrukken der
j^v°lutionnaire beweging. Daarom heeft zij
floten, dat de politie in groote steden in
vervolg direct zal staan onder bevel van
hiinisterie van binnenlandsche zaken,
°°als in Frankfurt, Breslau, Hannover en
^dere groote steden.
f..^et deze verandering van gemeente- in
'Jkspoiitie zal begonnen worden te Kiel.
deze oorlogshaven neemt de socialistische
^hang onder de werklieden van het arse-
onrustbarend toe. En nu meent men te
^erdijn, dat deze ongewenschte beweging
best kan worden gekeerd door een
politiemacht
Het gevaar voor eene staking op he t
°°fdkantoor der telegrafie in de hoofdstad
van Engeland is gelukkig afnemend. De
telegrafisten zijn teruggekomen op hun
besluit om overwerk te weigeren, nadat de
secretaris van de schatkist, de heer Hanbury,
en ook de postmeester-generaal, de hertog
van Norfolk, er in hebben toegestemd eenige
parlementsleden en gedelegeerden der tele
grafisten te ontvangen, die hun grieven
zullen voordragen. Het geschil is dus op
den goeden weg ter oplossing.
Te Londen is ter zake van Engelands
schandelijk gedrag jegens Transvaal veel
sensatie gewekt door een artikel van Rey
nold Newspaper, waarin niets meer of
minder verteld wordt, dan dat de prins van
Wales-zelf in de schurkenpolitiek van Cecil
Rhodes betrokken was Daarom, zoo heette
het, moest het onderzoek der Enquête-
Commissie zoo spoedig afgebroken worden
en daarom vooral niet verder aangedrongen
op overlegging der door Harcksley
namens Rhodes geweigerde telegrammen.
In die depêche zou nl. de naam van den
Britschen kroonprins op al te compromit-
teerende wijze voorkomen. Rhodes had den
Prins beloofd, diens naam ongerept te la
ten, zoo zijn Hoogheid tijdens het verhoor
van Rhodes dezen openlijk het bewijs wilde
geven van den voortduur zijner gunst, van
daar de vriendelijkheid van den Prins jegens
den boekanier tijdens diens verhoor voor de
commissie, vandaar dat de toekomstige ko
ning van Engeland zich niet ontzag den
man die als eerste minister van Kaapstad
en lord van den Geheimen Raad op land-
roof uittrok, openlijk de hand te drukken
Gelukkig dat de Westminster Gazette
»door het hoogste gezag" in staat gesteld
is, dit geheele verhaal voor volkomen on
waar te verklaren. Maar dat het door het
publiek geloofd kon worden, bewijst opnieuw
de noodzakelijkheid van het publiceeren der
geheimzinnige telegrammen.
Het agentschap Stefani maakt den heofd-
inhoud openbaar voor het resultaat der van
wege Italië door Nerazzini met den Negus
Episode uit den oorlog in Algiers.
2)
„Nauwelijks is hij twintig schreden van
jHln escadron zijdwaarts afgereden, of zijn
Paard houdt plotseling stil, strekt zijne beide
?°rbeenen uit, steekt de ooren op en hin-
a'kt en snuift en trappelt van angst. Ik
®h°et toch weten, wat hier schuilt, zeide
e officier van zijn paard stijgende.
Het edele dier had wel gelijk, dat het
§een stap verder gaan wildewant vlak
v?°r zijne hoeven lag een man op den grond
bfigestrektdeze man bijt in de planten,
die rondom hem groeien, en hij zwemt
a's het ware in eer. zee van bloed.
Die man is niet dood, zeide de officier,
twee mannen voor! riep hij den brigadier
tQe. De twee mannen kwamen terstond in
v°llen ren toesnellen.
gevoerde onderhandelingen. Menelik zou aan
Italië voorgesteld en zijnerzijds onherroepelijk
aangeboden hebben, bij het verdrag een
betere grens te bepalen dan in 1891 is
vastgesteld. Intusschen zou het territorische
status quo gehandhaafd blijven met waarborg
van volstrekte veiligheid en rust van de
zijde van Tigré, Voorts zou overeen
gekomen zijn, een handels- en vriend
schapsverdrag te sluiten, waarbij Italië de
bevoegdheid zou hebben een diplomatieke
vertegenwoordiging aan Meneliks hof aan te
stellen. De Italiaansche bezittingen in Bena-
dir er. het station Logh (Soma) zullen tegen
rooftochten worden beveiligd. De verleden
jaar getroffen overeenkomst ter vergoeding
van Meneliks onkosten voor de Ilaliaansche
krijgsgevangenen blijft onveranderd.
Majoor Nerazzini verklaarde voorts, dat
hij gedurende zijn verblijf in Abessinië altijd
met de hem verschuldigde onderscheiding
behandeld was.
De vredes-onderhandelingen m de hoofd
stad van Turkije gevoerd, vlotten wel niet
al te best, maar zij vorderen toch.
Nadat de Sultan te kennen had gegeven,
dat hij de grensregeling der militaire
attachés zou goedkeuren, heeft de militaire
staf van het paleis onder leiding van Shahir
pacha en de gansche staf van het hoofd
kwartier vergaderd, om enkele bijzonder
heden vast te stellen. Men stelde een linie
vast, welke nagenoeg geheel overeenkomt
met die der attachésalleen verlangde
de Sultan een paar dorpen bewoond door
een 3000 Kutzo-Wallachen, doch van dezen
eisch zal het aannemen der linie niet afhan
kelijk worden gesteld, ofschoon enkele ge-
gezanten aanvankelijk van meening waren,
dat elke wijziging beslist moest worden
geweigerd. Donderdag werden niettemin
de vredes-preliminairen goedgekeurd. Een
speciale commissie, bestaande uit de militaire
attachés, een Griekscb een Turksch offficier
werd belast met het instellen van een
onderzoek naar de aanspraken van den
Hier heb ik een man gevonden, die
zwaar gewond is en op sterven ligtmis
schien kan men hem nog redden, sprak de
menschlievende officieren zich nu tot een
der twee jagers wendende, die een Duitscher
was, beval hij hem, van zijn paard te stij
gen, den gekwetste er op te tillen en onder
zijne hoede te nemen.
De Duitscher, aan wien dit bevel gege
ven werd, was daarover gansch niet in zijn
schik: nogtans steeg hij, met hoe veel
weerzin dan ook, van zijn paard. Hij meende,
dat het geheel niet naar den eisch was,
zijn paard aldus te moeten afstaan. Hij
zette zijn aangezicht in eene verschrikkelijke
scheeve plooi, en zeide op eenen toon van
ontevredenheid: maar, kapitein, ziet gij
dan niet, dat het een Bedouin is
De officier wierp eenen gebiedenden blik
op hem, die hem aanstonds tot zwijgen
bragt, zonder hem door een enkel woord
het" onmenschelijke zijner aanmerking te
doen begrijpen, en hief met behulp van den
tweeden jager den stervende op het paard.
Deze was nagenoeg van alle kleederen ont
bloot, hij was door vijf lanssteken gewond
in de rechterzijde had hij eene wonde,
waarin men wel twee vingeren kon leggen.
Bijna al zijn bloed had hij verloren noch
tans hij leefde, en de kapitein meende hem
te kunnen redden, Toen hij op het paard
eene zittende houding had aangenomen,
opende hij de oogen, zag onrustig om zich
heenen, als hij, die naar iets of iemand
zoekt. De kapitein die begon te vermoeden,
dat hij niet alleen was, liet zijne oogen
weiden door het hooge gras, en na eenige
minuten te hebben gezocht, vond hij een
dood paard. Deze ontdekking helderde hem
datgene op, wat hij zich tot nu toe niet
had kunnen verklaren namelijk de tegen
woordigheid van dezen zoo zwaar gewonden
man op eene plaats, die zoo ver van elke
woning verwijderd was. Hij veronderstelde
niet zonder reden, dat deze man behoorde
tot den. stam van El-ou-Tiali, dat hij, zich
aan eenen wissen dood willende onttrekken,
zich op het eerste paard het beste had ge
zet, maar dat het arme dier zelf gekwetst
zijnde, hem tot in deze woestijn had ge
voerd, waar zij beiden gevallen waren. De
kapitein maakten bij zich zeiven deze aan
merkingen, toen een luide uitroep van ver
bazing der twee jagers, hem naar den
gekwetste riep.
Kapitein, zeide de jager die zijn paard
Sultan op bovengenoemde dorpen en zou
gisteren rapport moeten uitbrengen.
Men vordert dus De Turken hebben hun
goeden wil getoond, maar of zij daarmede
zoo ver zullen gaan, om, zooals van Grieksche
zijde beweerd wordt, Thessalië binnen tien
dagen te ontruimen, mag betwijfeld worden.
Het is immers niet aan te nemen, dat de
Turken het gebied, dat zij bezet houden,
zullen verlaten, zondereenigen waarborg voor
de richtige betaling der oorlogsschatting door
de Grieken. Als de kwestie van dien waar
borg ter tafel wordt gebracht, zal men
genoodzaakt zijn weer terug te komen op de
internationale contróle en, zegt een Duitsch
blad, >de Grieken zouden wel doen, wanneer
zij zich zeer spoedig met deze gedachte
verzoenden, daar zij anders in onafzienbaren
tijd de Turken Biet uit Thessalië kwijt zullen
worden."
Djevad Pacha is toch naar Creta vertrok
ken en aldaar geland maar zonder troe
pen I Van de zijde der Europeesche ad
miraals is zijr. ontvangst niet bijzonder
gunstig geweest, schijnbaar zeer ten on
rechte, want de oud-grootvizier is, zegt een
telegram uit Constantinopel, alleen naar
Creta gezonden wegens zijn groote kennis
van de daar heerschende toestanden en
omdat de hoop werdt gekoesterd, dat hij de
Muzelmannen vertrouwen zal inboezemen
en daar een gunstigen invloed uitoefenen
op de beraadslagingen der admiraals omtrent
de practische regeling der autonomie.
Als dit zoo is, bestaat er geen rede», om
zich over de komst van den pacha ongerust
te maken. Doch de toestand zou een totale
verandering ondergaan, wanneer de corres
pondent der Times gelijk heeft met zijn be
wering, dat Djevad Pacha binnenkort zal
gevolgd worden door 32 Turksche bataillons.
Zeker is in alk geval, dat de toestand op
Creta nog veel te wenschen overlaat en
het nog geruimen tijd zal duren, voor het
volkomen tot rust zal zijn gebracht.
De president der Noord-Amerikaansche
had moeten afstaanhet is geen Bedouin 1
het is geen Bedouin 1 het is een Duitscher 1'
De kapitein, zoo als men ligt denken
kan, stond zeer verwonderd, toen hij deze
tijding vernam; hij vroeg nadere ophelde
ring maar de jager wist niets anders te
antwoorden, dan het is een Duitscherhet
is een Duitscher! Intusschen was de onge
lukkige gekwetste door overtollig bloedver
lies geheel uitgeput, andermaal in flauwte
gevallen. Op het paard van den jager ge
zeten en door twee mannen ondersteund,
kwam hij in Algiers. Hij had nu het gebruik
zijner zinnen herkregen, maar kon nog niet
spreken. Men bracht hem naar het hospitaal
Bab-a zoun, waar hij, door den bekwamen
Girardin verpleegd, zich weldra buiten ge
vaar bevond.
De kapitein had middelerwijl den gevan
gene gestadig bezocht. Zoodra zijne dienst
het hem veroorloofde begaf hij zich naar
het ziekenhuis, en zoo haast de ongelukkige
gekwetste in staat was hem te antwoorden,
deed hij hem eenige vragen. De kapitein
had vroeger in Duitschland gediend en er
zoo veel Duitsch geleerd, dat hij in die taal
een gesprek kon voeren.
Wordt vervolgd
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
