Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
de madone
20ste Jaarg.
Woensdag 11 Augustus 1897.
No. 5864.
bureau USofersfraaf 50.
algemeen overzicht.
ff
^ÏJICIEELE BERICHTEN.
Kennisgeving.
Openbare Aanbestedin
Feuilleton.
PRIJS TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 4-50
Franco per post door geheel Nederland -
Afzonderlijke Nommers
s Burgemeester en wethouders van
®Edam,
het rengen ter kennis van de ingezetenen, dat
tje> kohier no. 1 der plaatselijke directe
de,f St!n§ naar het inkomen, dienstjaar 1897/98
v." *1 Juli 1897, door den gemeenteraad
vol ld en den 2 Augustus daaraan-
le^6ll(Je door heeren gedeputeerde staten
v er prov ncie goedgekeurd, aan den ont-
Uit "6r ^er gemeente ter invordering is
rjf^kt en in afschrift gedurende vijf
te rekenen van heden, op de
le eiarie der gemeente voor een ieder ter
is nedergelegd.
°rdende voorts een ieder aangemaand
voun aanslag op de bepaalde termijnen te
dn 1 °P straffe van vervolging volgens
e '«vet.
h„?nL is hiervan afkondiging geschied, waar
behoort, den 10don Augustus 1897.
^Urgemeester en Wethouders voornoemd
VISSER L°. B.
De Secretaris,
VERNÈDE.
ij. I' Donderdag 9 September a.s. zal
r,i' Burgemeester en wethouders van
v ."'Edam, openbaar worden aanbesteed,
8ens bestek no. 45.
bet ophalen van asch en vuilnis en
bet uitbaggeren van havens en grach
ten binnen de gemeente Schiedam,
niet bijkomende werken.
Ij bet bestek is van 11 Augusti
lalin2 van f ft.lift. ter semeen
Augustus a.s. tegen
l ir®8 van f 0.50, ter gemeente-secretarie
bü riJgbaar en ligt ter inzage aan het
re*u der gemeentewerken.
^Qemeester en Wethouders van Schiedam,
VISSER, L°. B.
De Secretaris,
VERNÈDE.
10 Augustus '97
o be moord op d en minister-president van
Pftnje is thans het groote teit van den dag,
in de geheele beschaafde wereld wordt
®sproki
en.
Algemeen wordt deze afschuwelijke daad
aangemerkt als een wraakneming der anar
chisten. De jongste verbanning van een
aantal anarchisten uit Barcelona naar Enge
land en dezer opruiend manifest-vol felle
beschuldiging tegen dü Spaansche regeering
wegens ware of verzonnen mishandelingen
in den kerker ondergaan den haat der
nog achter gebleven anarchisten hebben
aangewakkerd en ook Gollis besluit tot den
aanslag op het leven van den minister
president hebben doen rijper..
De Spaansche minister van koloniën, die
eergisteren-avond te Santa Agueda (tusschen
Vittoria en San Sebastian) is aangekomen,
heeft nog het volgende medegedeeld over
den moord op Canovas.
Toen de premier door de kogels van den
moordenaar getroffen was, viel hij met het
gelaat naar voren op den grond, zoodat hij
aan het voorhoofd gekwetst werd. Hij heeft
geen woord gesproken en is in zwijm ge
vallen. Mevrouw CAriovas kwam van een
naburige galerij toesnellen op het hooren
van revolverschotenzij schreeuwde den
moordenaar scheldwoorden toe, maar deze
antwoordde: »Ik heb eerbied voor u, die
een eerbiedwaardige dame zijt, maar ik heb
mijn plicht gedaan en ik ben gerust. Ik
heb mjjn broeder van Montjuich gewroken."
De moordenaar schijnt ook geen Golli te
heeten maar José Santo. Te Barcelona,
waar hij een poos gewoond heeft, en een
boezemvriend was van Achieri, den dader
van den dynamiet-aanslag in de Cambios-
straat aldaar, stond hij bekend onder den
naam jAchilloti. Hij moet, evenals Emile
Henry tot de ontwikkelde anarchisten be-
hooren, en aan verscheidene bladen meege
werkt hebben, te Barcelona o. a. aan het
blaadje Ciencia sociale. Ook heeft hij veel
gereisdin Frankrijk, België, Engeland en
Zwitserland.
Volgens een ooggetuige, berichtgever van
de Correspondencia, werd de aanslag ge
pleegd terwijl Canovas op een bank een
courant zat te lezen. De ingenieur Aspiaza,
journalist Torris en de advocaat Suarez,
PRIJS DER ADTERTKNTIËN:
Van 1—6 regels
Elke gewone regel meer "Ü-1U
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
grepen den moordenaar, die nog op hen
schoot maar zonder hen te raken.
Het eerst had de Parijsche Soir eergis
teren een kort bericht van den aanslag op
en het overlijden van Canovas. Dit laatste
was toen aan de Spaansche ambassade te
Parijs nog niet bekend. De Parijsche politie
schijnt den aanslag vooruit gezien te heb-
ben. HetDood aan Canovas, Leve de anar
chie zou zij de laatste dagen op verschil
lende plaatsen op muren in Ur gelezen
hebben. Juist eergisteren-avond was de
bijeenkomst in Theatre de la Republique
ten voordeele van de martelaars van Mont
juich waar heftig in het Spaansch en het
Fransch geredeneerd werd.
Het eenige particuliere bericht in de
Parijsche pers over den moord van Canovas,
„eelt de Temps. De moordenaar is gekomen
van Londen, waar de revolver gekocht is,
met het doel om Canovas te dooden. Eerst
ging hij naar Madrid, waar hij geen gelegen
heid vond, sedert vier dagen was hij te Santa
Agueda, waar hij zich enkel door terugge
trokkenheid onderscheidde. Hij heeft Zater
dag bij het instappen van Canovas en Zondag
ochtend gedurende de H. Mis den premier
trachten te naderen. Zondagmiddag was de
ontmoeting toevallig. Toen de echtgenoote
van CAnovas op de schoten was toegeloopen,
en vernam dat de wonden doodelijk waren,
moet zij den schuldige met haar waaier in
't gezicht hebben geslagen en hem voor
moordenaar hebben uitgescholden. Deze had
kalm geantwoord geen moordenaar te zijn,
maar de wreker van zijn anarchistische
broeders. Angeolitti, welken naam hij heeft
opgegeven, verzekert geen medeplichtigen
te "hebben, en zegt dat deze moord de eerste
is van een rij executies in Spanje en elders.
Hij betreurt niet ook generaal Polavieja te
hebben kunnen dooden, in wien hij den
moordenaar van Rizal te Manila ziet.
Het is de tweede maal, dat door anar
chisten een aanslag op den heer Canovas is
gepleegd. Op 21 Juni 1883 is hij nl. op
zonderlinge wijze aan een aanval ontkomen.
Hij was gewoon om na de zittingen der
van
GUADELOUPE.
Kamer onmiddellijk per rijtuig naar zijn
woning terug te keeren, doch dien dag
moest hij toevallig eenige bezoeken afleggen.
Drie anarchisten, op een bank gezeten,
wachtten hem op aan de deur van zijn
hótel. Een hunner droeg een bom. het
rijtuig van den heer Canovas veijscüeeti, de
anarchisten stonden op en de bom wero in
de richting van het rijtuig weggeslingerd.
Op hetzelfde oogenbhk ontstond een he
vige ontploffing, de arm van den anar
chist was vreeselijk verminkt, terwijl zijn
beide kameraden met gevaarlijke wonden
op den grond lagen. De hoofddader was een
zekere Francisco Ruiz, te Madrid bekend
onder den naam Ernesto Alvarez. Hij was
drukker van beroep, afkomstig uit Barce
lona en ging door voor den leider der anar
chistische partij.
De heer Canovas niet bekend met het
gevaar, waaraan hij ontsnapt was, niet wei
nig verbaasd, toen hij, naar huls wande
lende, een vijfhonderdtal zijner vrienden,
behoorende tot alle politieke partijen, op
hem vond wachten, ten einde hem blijk te
geven van de verontwaardiging, welke zij
over den mislukten aanslag gevoelden.
De nieuwe Amerikaansche tariefwet is
ook in Duitschland ongaarne gezien.
De Norddeutsclie Algemeine Zeitung
bevat de volgende mededeeling Nadat de
nieuwe Amerikaansche tarieven 24 Juli kracht
van wet hebben verkregen ter verkrijging
van inkomsten voor de regeering ter aan
moediging der industrie in de Vereenigde
Staten, is door den keizerlijken zaakgelas
tigde te Washington wederom schriftelijk
protest aangeteekend tegen het heffen van
een aanvullingsrecht op suiker, evenhoog
als de uitvoerpremie, welke wordt verleend
in het rijk, waar de suiker gefabriceerd is.
De feesten ter eere van het Duitsche
keizerpaar in Rusland gegeven, hebben
een schitterend verloop, Tegen 11 ure
Zondag-ochtend kwamen de Duitsche keizer
en keizerin aan de landingsplaats te St.
Petersburg, waar hun door een deputatie
uit de stedelijke overheid brood en zout
5) {Slot.)
Deeds wanhopend zag ik mij dus wonder
lijk gered en van welk eenen ver-
phrikkelijken dood! Niet in het gevecht,
/j hoop der overwinning, zou ik sterven,
•haar vallen even als een dier op de slacht-
^.'k. Ik bracht de Madona dankbaar aan
J*H)ne lippen, en stak toen het beeldje weder
ah mijnen boezemdeze dankbetuiging
hheen den aanvoerder zeer te bevallen. Ik
■hörkte zulks, er, daarom wendde ik mij
Afstond tot hem, om genade te smeeken
v°or den Franschman, welken men juist
aan eenen boom gebonden, na hem van al
zijne kleederen te hebben beroofd. Het
weggeworpene Madonabeeld zou hem gered
hebben; maar dewijl men niet een eemg
teeken bij hem vond, hetwelk hem als
christen deed kennen, was er voor hem
geene genade te verkrijgen. Ik lag nog op
de kniën voor den bevelhebber voor
mijn eigen leven zou ik het nimmer gedaan
hebben toen de schoten vielen. Mijn
makker zonk doodelijk getroffen in zijne
boeien ineen. Zijne laatste woorden kon
ik niet meer verstaan doch de laatste blik,
dien hij op mij wierp, scheen zijnen dank
voor mijne deelneming uit te drukken. Zoo
ras de geweren waren afgeschoten, ijlde
ik naar den stervende, beurde zijn hoofd
0p) ontving zjjnen laatsten zucht en drukte
hem de oogen toe, ik bekommerde er mij
weinig oin, of soms iemand der bende de
lust mocht bekruipen, mij deswege met
eenen kogel te straffen. Gaarne hadde ik
het lijk losgebonden, om het de laatste eer
te bewijzen, maar de vijanden, die zich
wellicht hier niet veilig waanden, rukten
mij voort, en voerden mij langs rotsen en
bergpaden naar mjne medgevangenen.
Wij hadden vele ongemakken te verduren,
veel koude des nachts en hitte bij dag
honger en dorst, vermoeidheid en allerlei
kwellingen. Gedurende vijf dagen werden
wij aldus voortgesleept, en waren er reeds
op bedacht, de rampen eener langdurige
gevangenschap te moeten trotseren, toen
wij, even zoo ras als men ons had gevangen
genomen, weder bevrijd werden. Wij be
vonden ons op eenen weg, die door het
Ebrodal doorsneden wordt, en wilden op
de andere zijde dieper in het gebergte
doordringen, toen wij Fransche vaandels
zag wapperen. Lanciers draafden, in wolken
van stof gehuld, recht op ons aan, en onze
bewakers hadden de meest mogelijke moeite,
om nog tijdig in een ter zijde van den weg
gelegen bosch te ontvluchten.
Toen zij op zekeren afstand van ons ver
wijderd waren, viel het hun in, op ons te
schietenvoornamelijk op mij, dewijl zij
wisten, dat ik officier was, en zij deze het
liefst van kant maakten. Maar ook ditmaal
vlogen mij alle kogels gelukkig voorbij.
Weinige oogenblikken daarna stond ik
te midden van wapenbroeders, die aan
onze ontberingen en ellende een einde
maakten.
Nog een vol jaar leefde en streed ik in
Spanje, en werd van daar naar Rusland
gezonden. Op die reis voerde mijn weg mij
langs het kasteeltje op den berg. Het dorp
was verbrand er stonden nog eenige zwart
berookte muren op de plaats, waar ik de
gelukkigste dag mijns levens had doorge
bracht. Wat van den engel, die daar ver
toefde, van de gravin Aurelia geworden is,
is mij onbekend gebleven.
Ik had den tijd met, inlichtingen te vra
gen maar dat ik harer nog altijd gedenk,
zult gij gaarne willen gelooven, terwijl het
u voortaan niet meer zal bevreemden,
waarom ik het beeld der Moeder-Gods in
hooge eere houd. Telkens wanneer ik hare
beeldtenis zie, onverschillig waar, verschijnt
mijne wonderbare redding voor mijnen geest,
en een weldadig gevoel van dankbaarheid
overstelpt mijne ziel.
