Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
D
getrouwe Savoijaard.
20ste Jaar£.
Woensdag 25 Augustus 1897.
5876.
bureau IJSofersfraaf 50.
si
e
Of-
kennisgeving.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
y°°r Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regal meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Schietoefeningen.
Burgemeester van Schiedam,
°p verzoek van den heer Commis-
Holi„ ?er Koningin in de provincie Zuid-
Van het volgende bericht ter kennis
anghebbenden bij de scheepvaart
Schietoefeningen te IJmuiden Noordzee
j 3e District.
Bi
De Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
^bGEMEEK OYERZICHT.
24 Augustus '97.
- Dresidemt Faure in Rusland.
e President der Fransche republiek is
q. eren, Maandag, in Rusland aangekomen,
^eren-ochtend half negen weerklonk het
saluut van de Fransche oorlogs
^fste
jj. ®Pen voor Kroonststad. De Pothuau liet
4 bij het keizerlijk jacht Sjtandart het
Ij er vallen. Faure stond in rok, met het
van de Russische Andreas-orde om, op
in 't oog vallende plek. Grootvorst
6*is ging van (je Alexandria, die den
breeden wimpel van den Tsaar had gehe-
schen, aan boord van den Pothuau, om den
President af te halen en aan boord van de
Alexandria, te geleiden.
Grootvorst Alexis liep, nadat hij Faure
gegroet had, de eerewacht langs onder geest
driftige hoera's. Op een boot met toe
schouwers werd de Marseillaise gespeeld
de kapel van de Pothuau, speelde het Rus
sische Volkslied. Faure bedankte het publiek
herhaaldelijk door den hoed af te nemen
en te buigen. De geestdrift bereikte het
toppunt. De Keizer wachtte Faure aan de
valreep van de Alexandria, op. De Keizer
en de President kusten elkaar tweemaal.
Daarop geleidde keizer Nicolaas, president
Faure naar het dek en stelde hem en het
gevolg aan de marine-autoreiten voor. De
Alexandria heesch den keizerlijken stan
daard en de Fransche driekleur. Alle oorlogs
schepen en forten gaven een kanonsaluut.
De Alexandria liep om half twaalf met
den Keizer, den President, grootvorst Alexis
Alexandrowitsj, den Russsischen minister
Moerawjof en den Franschen minister Ha-
notaux, (beide beheerders van het departe
ment van buitenlandsche zaken) aan boord
en den breeden wimpel des Tsaren in top,
te Peterhof binnen. De hooge personen
werden door de grootvorsten ontvangen.
Bij de nadering van het schip werd een
saluut van 31 schoten gelost, faure gaf
de grootvorsten Wiadimir Alexandrowitsj en
Konstantijn '.Konstantinowitsj een hand en
nam zijn hoed at en bracht den militairen
groet bij het voorbijgaan van de eerewacht
der garde-marine. Daarop volgde een défilé
onder de tonen van de Marseillaise. Bij
het afrijden naar het groote paleis weer
klonk hoerageroep, onderweg al krachtiger
wordende, terwij! de dames met bloemen
wierpen. Evenzoo ging het op den rit naar
het Alexandria-paleis, om de Keizerin te
bezoeken.
Na den terugkeer van Faure van het
bezoek aan de Keizerin, werd in de met
Bene familie-geschiedenis uit de
Fransche omwenteling, in het
laatst der zeventiende eeuw.
kunst heerlijk versierde witte zaal van het
groote paleis te Peterhof een ontbijt van
34 couverts gegeven. Midden aan de tafel
zat de Keizer, rechts van hem Faure, aan
weerszijden de grootvorsten. Tegenover den
Keizer zat de bestierder van het ministerie
van het keizerlijk hof baron Frederiks, rechts
van dezen Hanotaux. Na het ontbijt bracht
Faure een bezoek aan de leden van het
keizerlijk huis.
President Faure zal in de Peters Pauls-
kathedraal te St. Petersburg op 't graf van
czaar Alexander III, niet gelijk eerst werd
gemeld, een gouden lauwerkrans, maar een
gouden olijftak nederleggen, waaraan een
lint hangt met het opschrift«October
1894—Augustus 1897. In pace concepta
foedera firmat tempus." (De tijd bezegelt
de in vredestijd gesloten verbonden.)
De Figaro verklaart de spreuk op de
volgende wijze. Kort vóór het bezoek van
het Fransche eskader aan Kroonstad spraken
een der Grootvorsten, een Russische minister
en de gezant van een der mogendheden in
tegenwoordigheid van Alexander ill over de
waarde en den duur van vredesverdragen
en vriendschapsverbonden. Het gesprek liep
over den vrede van Parijs en den vrede van
Tilsit. Wat was daar nog van overgebleven 7
De herinnering en de geschiedkundige
jaartallen.
Toen zeide czaar Alexander, die stil had
geluisterd «Door geweld, door den oorlog
brengt men nu juist geen vaste verbonden
en duurzame verdragen te voorschijn. Na
een pauze voegde hij er aan toe, op ieder
woord den klemtoon leggend «Daarentegen
bezegelt en bevestigt de tijd de midden
in den vrede aangegane bondgenootschap
pen."
Deze uitspraak, die de gezant heett
opgeschreven, is in het Latijn vertaald
en als wijdingsspreuk op den krans aange
bracht.
Het deksel van de kast, waarin de krans
komt te liggen, draagt behalve drie gouden
kronen het opschrift: »Manet ultima coelo"
het hoogste loon blijft den hemel voor
behouden. Deze woorden moeten de dank
baarheid aan den ontslapen stichter der
Fransch-Russische entente uitdrukken.
Volgens de Novoie Wremia hadden een
aantal Russische vrouwen vier groote drij
vende tribunes doen bouwen, die naar de
reede van Kroonstad zouden gesleept wor
den. Van die getimmerten af zouden Faure
en de Fransche zeelieden met bloemen
worden bestrooid. Het telegrafisch bericht
van Faure's aankomst meldt echter niet of
deze verrassende hulde werkelijk heeft plaats
gehad.
Bij deze eerste verassing zal het trouwens
niet blijven, want zoo officieel plechtig,
schitterend en correct de ontvangst van
Wilhelm was, zoo spontaan, uitgelaten en
hartelijk belooft die van Faure te zijn. De
leerhandelaars van St. Petersburg willen
den gewezen looier een adres aanbieden in
gouddruk op gekleurd Iederde theehande
laars willen aar, elk der drie Fransche
schepen een reusachtige samowar schenken
met thee vooi alle schepelingen per mar.
i/4 pond in een zijden zakje. De stad Peters
burg zal in den tuin van Kartawof aan al
de Fransche matrozen een heerlijk ontbijt
aanbieden, opgeluisterd door een zangkoor
waarvoor reeds 800 personen zijn ingeschre
ven. Door een klooster van Moskou zal een
heiligebeeldje worden aangeboden, dat eer
tijds door Lodewijk XVI was geschonken.
Nabij het Newsky Prospect is een reus
achtig beeld des Vredes opgericht, dat ont
huld zal worden op het oogenblik dat Faure
voorbijkomt. Gisteren-avond zouden te
Peterhof 500.000 Bengaalsche lichtkaarsen
ontstoken worden. De Staatsbankbiljetten-
drukkerij zal den President een album met
stadsgezichten aanbieden. De tramweg-maat
schappij geeft vrij vervoer aan alle Fransche
schepelingen op alle lijnen der stad. Kortom,
het is een algemeene wedijver in huldebetoon.
De correspondent van de Daily Telegraph
Dit
v was ook het geval in den omtrek
J. B het hertogelijk gebied van Plessis-aux-
Urnelleser bevonden zich aldaar geene
ve°Pte landeigenaren, geene zoogenaamde
°Uingen en de vreedzame wouden,
dat Wat' deze goede lieden wisten; was,
U de adellijken van daar vertrokken, het-
g 6(1 hen zeer bedroefde, omdat zulks een
jj °°t verlies voor hen was. Zij hadden nu
^Riand meer, die zich hunner aantrok,
aRneer de hagel hunnen oogst, den zegen
B het loon hunner vlijt, verwoesttenie-
die den armen zieken geneesmiddelen,
en den kinderen der behoeftigen linnen en
kleedingstukken uitreikteniemand, die
zich wegens den toestand van de tot den
arbeid onbekwameo bekommerde. Wel stond
het slot nog in allen luister daar, wat baatte
het echter der bedroefden lieden, dat zij
zich in de schaduw er van plaatsen, daar
hetzelve hun toch geene bescherming meer
geve konde.
Toen ook waren er vele apostelen, die
het woord der nieuwgeborene vrijheid ver
kondigden en eenen onverzoenlijken haat
tegen alles, wat bestond, door hunne woorden
te kennen gaven. Zulke zendelingen der
omwenteling vertoonden zich nu ook in den
omtrek van Plessis en hielden aldaar hunne
opgewonden redevoeringen.
Door zucht naar nieuwheid gedreven,
schaarden zich de vreedzame landlieden nu
en dan in ledige oogen blikken rondom zulke
volksredenaars. Wanneer deze hun echter
van de rechten der menschheid spraken,
en met hoogdravende woorden trachtten te
bewijzen, hoe strafwaardig deze rechten
tot hiertoe onderdrukt werden, zoo zagen
deze eenvoudige lieden elkander verbluft
aan, en wisten niet, wat dit beduiden moest.
Wanneer men hun de gelijkheid van alle
standen duidelijk wilde maken, dan wendden
zij het oog naar de torens van het slot en
schudden ongeloovig hunne hoofden, en als
men hen ten laatste op het einde van der
gelijke redeneeringen uitnoodigde, de adellij
ken zonder uitstel te vervolgen en tot in
den dood te bestrijden, zoo verbleekten zij,
maakten een kruis, en baden voor hunne
heeren; ook kon het hun volstrekt niet
bevallen, dat men hen voortaan met den
naam van burger zoude aanspreken.
Op een half uur afstands van Plessis
stond een slot, hetwelk door een, met
buitensporige inbeelding begaafden, markies
bewoond werd. Deze was de eenige adellijke,
die zijne voorvaderlijke bezittingen niet ver
liet. Hij hield zich voor buitengewoon ver
licht, en om ook zijn slot zoo veel mogelijk
te verlichten, liet hij, waar zulks maar
mogelijk was, vensters in de muren maken,
zoodat het gebouw ten laatste naar een
vogelkooi geleek, en op zekeren dag, van
de noodige ondersteuning beroofd, >n el
kander stortte.
Sedert de oprichting der vrijheidsboomen,
waarmede tegelijkertijd der verschrikking
aanbrak, sprak hij een ieder, die hem
1 ontmoette, met den naam van burger aan,
nam eene bijzondere kleeding aan en neu
riede op zijne wandelingen steeds patnotsche
liedjes. Dit alles scheen hem eenter noch
niet genoeg, want hij stak noch daarenboven
eene groote driekleurige kokarde op zijnen
hoed, terwijl zijn kleedermaker den last
ontving hem ook eenen driekleurigen pan
talon te maken.
Dus uitgedost slenterde hij overal rond
en bezocht alle volksvergaderingen, en
wanneer hem aldaar iemand eerbiedig
groette en hem met den titel van «markies"
aansprak, toonde hij zich gebelgd, zeggende
«Er zijn geene markiezen meer."
Gij schertst wat, mijnheer de markies,
zeide op zekeren tijd een eenvoudig land
man, want wij weten, wat wij, niettegen
staande de Parijsche nieuwigheden aan onze
landeigenaren verschuldigd zijn.
Hoe I watriep hij, de menschen zijn
alien gelijk. De omstanders evenwel waren
niet van dit gevoelen en zeiden daarom,
dat zulks wel het geval bij lieden van huns
gelijken, maar niet bij heeren van zijnen
stand was.
(Wordt vervolgd.)
o
V 8 mededeeling van den Minister van Oorlog
\^rj A.ugastQ3 zullen op den 4den September
noo^i? °P ^en H^en September 1897
cu'n8en gehouden worden van het fort te
De driehoek, welke als onveilig moet
aaDgemerkt, wordt aangegeven door het fort
ylag *eQ anker liggende zeil vaartuig en, een roode
X)e ma8t voerende.
°Hgev ^and van deze schepen tot het fort bedraagt
Cr ^00 M, terwijl zij ongeveer 6800 M. van
zijn.
*0rat sto°mboot zal op de dagen, dat er gevuurd
k°°r Z00Yee^ mogelijk, waarschuwen en des-
^ulp verleenen om bQiten den onveiligen
0^ komen.
dagen, dat er gevuurd wordt, zal van het
vóop r°ode vlag waaien van minstens een uur
a aanvang der schietoefeningen tot aan het
^l;t doen rail eenige schoten wordt slechts een
'ig ïaa 400 M. breedte en 600 M. lengte, onvei-
'®Ze snl"1'"' gedeelte is, gedurende den tijd, dat
eze v Tilt gedeelte is, geaurenae ueu »yu,
'We °lcn worden gedaan, afzonderlijk door roode
!?:en "gebakend.
V »B. a. Z." No. 112 )S05 1897).
Chiedam, den 24ston Augustus 1897.
Dpi w
V "-"ee sieaenngenai neigeen meu Cl
^r,cj was het slot Marienstein, de boeren-
