Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
20ste Jaare
Donderdag 11 November 1897.
No. 5942.
"bureau ^ofersfvaaf 50.
PATER BRYDAYilE,
Nationale militie.
Kennisgeving.
Feuilleton.
m.
PRIJS TAS DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nummers
PRIJS DBB ADVBBTBNT1ËK:
Van 1—6 regelsf0'™
Elke gewone regel meer "U,1U
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
bFFICIEELE BERICHTEN.
Burgemeester en wethouders van
^edam,
j* Bfciet hebbende op art. 9 van het
ft>oinkhjk besluit van 17 December 1861
\glatsblad no. 127), gewijzigd bij dat van
Juli 1892 (.Staatsblad uo. 179)
„Hoepen op, allen die genegen moeten
als VRIJWILLIGERS bij de NATIO
NALE MILITIE in dienst te treilen, om
f cb te dien einde vóór 1 December aanslaande
gemeente secretarie aan te melden,
öe bepalingen der wet beirekkeiyk de
^a'iona(e militie van 19 Augustus 18öl
Staatsblad uo. 72), laatstelijk gewijzigd bij
wet van 4 April 1892 Staatsblad no.
tiju, ten aanzien der vrijwdtigers, de
>0'gende
Wnders brengen zij ter kennis van de
Wnghebbenden, dat tot het opmaken van
^et getuigschrift, bedoeld bij bovengemeld
art. 11, dagelijks ter secretarie de gelegen
heid is opengest: d.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 10don November 18J7.
Burqemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
VERNÈDE.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam zuilen op Donderdag 25 Novem
ber a.s., des namiddags ten 2 ure, ten
Raadhuize, onder de in die gemeente
gevestigde Boekdrukkers aanbesteden
Het Drukwerk der gemeente ge
durende de jaren 18981902.
Het bestek ligt ter inzage op de Ge
meente-Secretarie, terwijl het model ïnschnj-
vmgsbiljet aldaar van den 12n November
a.s. verkrijgbaar zal zijn.
ALttEKEES OVEKZICHT.
10 November '97.
De tocht van den nieuwen lord-mayor
door het voornaamste deel van de hoofdstad
van Engeland, de lord-mayor show, gevolgd
door het teestmaal in de Guild-Hall, biedt
Engelands premier steeds een welkome ge
legenheid zijne aliening omtrent den staat
kundigen toestand te openbaren. Ook gis
teren aan het feestmaal van den nieuwen
Lord-Mayor in de Guild Hall heeft lord
Salisbury weder de gebruikelijke rede ge-
gehouden. Op Afrika wijzend, zeide hij, dat
de onderhandelingen steeds vriendschappelijk
1 met Frankrijk, Italië en Portugal worden
voortgezet, maar nog lang kunnen duren,
Engeland wil daarbij door strikte rechts
beginselen en rijksbelangen geleid worden.
Het wenscht niets onrechmatig te verkrijgen.
Het verlangt, dat de handel aan Niger, Nijl
en Zambesi zijn loop neme. Wij willen
goede buren zijn, zeide de minister, maar
voelen ons toch genoopt te verklaren, dat,
hoewel wij in het verleden toegevend zijn
ueweest, de betrachting van die eigenschap
naar grenzen hebben kan en wij onze
rechten niet over boord laten gooien Leven
dige bijval).
Ziji rede vervolgende, zeide lord Salis
bury. et Europeesch concert is een lichaam,
dat aiisen handelt als al zijn leden een
stemmig zijn. Het is dikwijls moeilijk die
eenheid te verkrijgen, en gij kunt op geen
regeenng de verantwoordelijkheid leggen
van hetgeen het concer t niet heeft gedaan.
De geschiedenis van het aigeloopen jaar is,
dat wij Griekenland niet hebben kunnen
beletten zich in den oorlog te begeven, maar
met die ongelukkige uitzondeiing zijn wij
er in geslaagd, den vrede in Europa te
bewaren. Het is de roem van het Europeesch
concert de heropening te hebben belet van
de Oostersche kwestie, die een Europeeschen
oorlog had kunnen ontsteken. Als gij het
gevaar bedenkt, dat de Slavische staten zich
in een dergelijken oorlog hadden geworpen
en als gij u herinnert boe correct zij zich
gedragen hebben, dan moet gij waardeeren
wat de samenwerking der groote mogend
heden voor den vrede heeft gedaan. Had
het Europeesche concert nifet bestaan, dan
had geen andere macht iets beters kunnen
uitrichten. Als de eene of andere mogend
heden tegen den wil der anderen in tusschen-
beide ware gekomen, dan was een Europee
sche oorlog het eemge gevolg geweest.
De eenige manier om te beletten, dat de
wedstrijd van de Europeesche volken in bewa
pening tot wederzijdsche vernieling leidt, is
dat de mogendheden er geleidelijk toe worden
gebracht, in alle geschillen, die zich kunnen
voordoen, gezamelijk te handelen en in
vriendschappelijken geest, totdat zij eindigen
in een internationaal verbond, dat voorgoed
aan de wereld een tijdperk van voorspoedigen
handel en voortdurenden vrede zal geven.
De verhouding tusscWün Engeland en
Frankrijk met betrekking tot de grenscon
flicten in het wederzijdsche Hinterland be
noorden de koloniën van Lagos en Dahomey,
op de kust van Guinea, in Afrika, blijft
zeer gespannen. De Fransch-Engelsche
commissie, welke op 20 October te Parijs
bijeenkwam, om deze netelige kwestie te
regelen, heeft haar wark zelfs niet kunnen
beginnende gevolmachtigden hebben nog
zelfs geen definitieve instructies en tusschen
de wederzijdsche regeeringen heeft nog een
drukke wisseling van, naar het schijnt, vrij
scherpe diplomatieke dépêches plaats.
Als een bewijs van het hoog gewicht
dezer aangelegenheid mag zeker ook gelden,
dat koningin Victoria den te Parijs geaccre-
diteerden Britschen gezant sir Edmund
Monson en ook graaf Grey, den administra
teur van Rhodesia, naar Balmoral ontboden
heeft.
Feitelijk willen de Franschen door het
achterland van hun kolonie Dahomey den
Niger bereiken zonder zich te storen aan
de papieren tractaten door de Engelschen
van Lagos met de inlandsche vorstjes ge
sloten. Alleen het feitelijk bezit, zeggen
zij, geeft eigendomsrecht, maar niet een
stuk papier wsarop een negervorst alles
onderteekent wat men er op gelieft te
schrijven. Maar de Times verklaart, dat de
Royal Niger Company o. a. op 13 Novem
ber 1894 met den vorst van Kashi een
tractaat heeft gesloten, hetwelk later door
de Britsche regeering garatificeerd en in
een formeele protectoraatsvestiging is over
gegaan. En het blad klaagt steen en been
over de handelingen der Franschen, die
meer dan een dozijn steden op Engelsch
gebied verbrand hebben en allerwegen
anarchie verwekken vooral ook te Boesa en
te Borgoe, waar Engelands rechten, meent
het blad, onbetwistbaar zijn.
Het incident bij Saki, in het Hinterland
van Lagos, had volgens het Daily News reeds
bijna tot een vredebreuk tusschen Frankrijk
en Engeland geleid. De Britsche strijd
macht, die door den gouverneur van Lagos
naar Saki was uitgezonden, had de op
dracht zich door niets te laten weerhouden,
het gebied dat door de Franschen weder
rechtelijk was betreden, te bezetten. Ge
lukkig heeft de aftocht der Franschen een
botsing voorkomen.
Het geloof en de werken.
(Een Sermoen van tien minuten.)
Er was zooveel wanhoop op het gelaat
Van Louisa, zooveel lijden op het ziekelijk
doorkomen van het kind uitgedrukt, dat de
oude haar uit medelijden toch nog eenige
groenten en wat melk toereikte. Louisa
bedankte haar met betraande oogen en
begaf zich naar haren echtgenoot.
Een oude priester, die daar juist voorbij
Awam, om zich naar de kerk van bint-
Suipicius te begeven, was getroffen r de
ellende en de droefheid van deze jonge
Vrouw, want ondanks de armoedige kleeuing,
Welke naar bedekte, had hij toch m haar
vrouw uit den tatsoenlyken burger-
stand ontdekt. Hij wachtte, dat zij zich
verwijderd had, en ondervroeg t°en de
lruitvrouw omtrent haar. Deze bleet met
in gebreke, om hem alles te verhalen. De
uater hoorde haar stilzwijgende aan, stond
en oogenblik in nadenken verzonken, klom
naar boven, en k 'am aan de deur van het
vertrek des schi iers. Na ..achtkens aan
geklopt te hebb n, trad hij m de kamer
naar het bed vu den zieke, op wien de
komst van eenen katholieken priester eenen
onaangeoamen ii Iruk scheen te maken
want het was hem, alsof deze hem den
vast naderenden dood kwam aankondigen.
Wat wilt gij van mij, mijnheer?
vroeg hij op eenen norschen toon, ik ben
„rotestantsch.
K Gij zijt mensch en mijn broeder, her
nam de priester met zachtheid. Men heelt
mij beneden gez< d, dat de dokter in drie
i jgen met bij u eweest isik beb eenige
eneeskundige k'inis, ik bied u mijne
.ei sten aan h komt er met op aan of
van eenen k: noliek of van eeuen pro-
Kistant komen, a ze u slechts hei pen.
De zieke, besef amd over zijne barscheid,
stak den priester zijne hand toe.
De ziekte is geheel geweken, zeide
de grijsaard na hem de pols gevoeld te
hebben; gijzij4 alleenlijk nog zeer zwak,
daarom moet gij licht en gezond voedsel
En hij schreef hem eenen kostbaren
leefregel voor, alsof hij zich bevonden had
in de ziekekamer van eenen rijke, en
niet ii eene ledige kamer, waarin geen
ander neubelstuk stono, dan het ledekant
van deu zieke.
Na moet gij mij eene dienstbewijzen.
Wii hi iben voor oris klooster een schilderij
noodig indien het u niet te zeer tegen
staat, om voor eene katholieke kapel te
werken, dan kunt gij u met dat werk be
lasten; men zal er u vijfhonderd kronen
voor betalen. Zie hier reeds twee honderd,
in go <1 op afrekening; morgen zal ik u
het o' u'ige brengen. Indien gij eene vrouw
hebt, om u in uwe huishouding en
twee zieken ehulpcaara te zijn,
•e hij, zich tot Louisa koerende,
ik u eene mijn r beschermelingen
len het is een werkzaam en naar-
•sje, dat hier i i de buurt woont
naar waarschuwen ais ik naar aint-
Sulpic as ga. Vaarwel, ia moet u verlaten,
want eet uur, waarop ik preken moet, is reeds
geslagen en ik vrees te laat te zullen komen.
ver.'o1
Dit zeggende, verwijderde hij zich snel,
zonder de beide echtgenooten den tijd te
laten, hem hunnen dank te betuigen.
Een kwartier uurs later kwam het meisje,
over hetwelk hij gesproken had zij kweet
zich zoo goerl van haro taak, dat de zieke,
na wat lichte spijs gebruikt te hebben, zacht
insluimerde.
De kleine Charles hield langzamerhand
op met schreien en geraakte op de kmen
van het meisje in slaap. Zelfs Louisa, m wier
hart de hoop herleefde, vond nieuwe krach
ten en nieuwen moed.
Gedurende dien tijd verwachtte eene
talrijke menigte, in de kerk van Sint-
Sulpicius samengevloeh, met ongeduld den
prediker, die zich dien dag zou laten hooren.
Naar den toevloed vi n menschen te oor-
deelen moest de rede aar in eenen grooten
naam staanwant b t waren niet alleen
vrome Katholieken, die de kerk vervulden,
er bevonden zich toe u ook vele lieden uit
de zoogenaamde groi t, wereld, die er eeider
met een nieuwsgierig dan met een god
vruchtig doel gekomen waren.
(Wordt vervolgd).
- 0. i
•Art. 11 Om vrijwilliger bij de militie te njn,
"^et men ongehuwd of kinderloos weduwnaar en
"'"«Meten weien, voort» lichamelijk voor uen sienst
"ÏMchikt, tea mmste 1,5« el laag, op den isttn
-y<»i«ari Tan het jaar der toelat.ng ala vrijwilliger
',llit ls)e j„r ingetreden lijn en het 35»te jaar met
Volbracht hebben, tot op het tijdstip der toelating
zijne verplichtingen ten aanzien van de militie,
«toover die te vervullen waren, voldaan, an een goed
"'«ielijlc gedrag hebben geleid.
,Het Lt van die v.re,achten, met o.trondenng
de lichamelijke geschiktheid en van de geror-
b^rde lengte wordt bewezen door een getuigschrift
"'sa den Burgemeester der woonplaat»-
ö»t getuigschrift is ingericht in den door Ons te
^ï*len vorm.
'ïArt. 12. Hij, die voor de militie is ingeschreven,
»*ordt «lechis »ls vrijwilliger toegelaten voor de
"«"Weenie, in welke hij ingeschreven is, tenzij ntj
'igeenc verplichtingen ten aanzie., van de militie meer
vervullen hebtoe.
-,Art. is. Hy, die bij de zeemachtbij het leger
"kier te lande, of bij het krijgsvolk in Ryks over-
"'sesche bezittingen heelt gediend, «ordt niet als
'^ijwillircr bij de militie loegelaien, tenzij hij otj het
Verlaten van den Aienst behaive een bewijs van
""ntslar van den oeveihebber, ouder wieu hy .aatsie-
"Mjk heelt gediend, een getuigsehrift hebbe ontvangen,
"inhoudende, dat hy Zich gedureude zijn diensttijd goed
"kteft gedragen.
,,Hij kan, heeft hij dit ontvangen, tot dat ityn
"'Mr.igate jaar volbracht ia, als vrijwilliger by de
Militie worden toegelaten."
OF