Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 20ste Jaare Donderdag 11 November 1897. No. 5942. "bureau ^ofersfvaaf 50. PATER BRYDAYilE, Nationale militie. Kennisgeving. Feuilleton. m. PRIJS TAS DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nummers PRIJS DBB ADVBBTBNT1ËK: Van 1—6 regelsf0'™ Elke gewone regel meer "U,1U Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. bFFICIEELE BERICHTEN. Burgemeester en wethouders van ^edam, j* Bfciet hebbende op art. 9 van het ft>oinkhjk besluit van 17 December 1861 \glatsblad no. 127), gewijzigd bij dat van Juli 1892 (.Staatsblad uo. 179) „Hoepen op, allen die genegen moeten als VRIJWILLIGERS bij de NATIO NALE MILITIE in dienst te treilen, om f cb te dien einde vóór 1 December aanslaande gemeente secretarie aan te melden, öe bepalingen der wet beirekkeiyk de ^a'iona(e militie van 19 Augustus 18öl Staatsblad uo. 72), laatstelijk gewijzigd bij wet van 4 April 1892 Staatsblad no. tiju, ten aanzien der vrijwdtigers, de >0'gende Wnders brengen zij ter kennis van de Wnghebbenden, dat tot het opmaken van ^et getuigschrift, bedoeld bij bovengemeld art. 11, dagelijks ter secretarie de gelegen heid is opengest: d. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 10don November 18J7. Burqemeester en Wethouders voornoemd, VERSTEEG. De Secretaris, VERNÈDE. Burgemeester en Wethouders van Schiedam zuilen op Donderdag 25 Novem ber a.s., des namiddags ten 2 ure, ten Raadhuize, onder de in die gemeente gevestigde Boekdrukkers aanbesteden Het Drukwerk der gemeente ge durende de jaren 18981902. Het bestek ligt ter inzage op de Ge meente-Secretarie, terwijl het model ïnschnj- vmgsbiljet aldaar van den 12n November a.s. verkrijgbaar zal zijn. ALttEKEES OVEKZICHT. 10 November '97. De tocht van den nieuwen lord-mayor door het voornaamste deel van de hoofdstad van Engeland, de lord-mayor show, gevolgd door het teestmaal in de Guild-Hall, biedt Engelands premier steeds een welkome ge legenheid zijne aliening omtrent den staat kundigen toestand te openbaren. Ook gis teren aan het feestmaal van den nieuwen Lord-Mayor in de Guild Hall heeft lord Salisbury weder de gebruikelijke rede ge- gehouden. Op Afrika wijzend, zeide hij, dat de onderhandelingen steeds vriendschappelijk 1 met Frankrijk, Italië en Portugal worden voortgezet, maar nog lang kunnen duren, Engeland wil daarbij door strikte rechts beginselen en rijksbelangen geleid worden. Het wenscht niets onrechmatig te verkrijgen. Het verlangt, dat de handel aan Niger, Nijl en Zambesi zijn loop neme. Wij willen goede buren zijn, zeide de minister, maar voelen ons toch genoopt te verklaren, dat, hoewel wij in het verleden toegevend zijn ueweest, de betrachting van die eigenschap naar grenzen hebben kan en wij onze rechten niet over boord laten gooien Leven dige bijval). Ziji rede vervolgende, zeide lord Salis bury. et Europeesch concert is een lichaam, dat aiisen handelt als al zijn leden een stemmig zijn. Het is dikwijls moeilijk die eenheid te verkrijgen, en gij kunt op geen regeenng de verantwoordelijkheid leggen van hetgeen het concer t niet heeft gedaan. De geschiedenis van het aigeloopen jaar is, dat wij Griekenland niet hebben kunnen beletten zich in den oorlog te begeven, maar met die ongelukkige uitzondeiing zijn wij er in geslaagd, den vrede in Europa te bewaren. Het is de roem van het Europeesch concert de heropening te hebben belet van de Oostersche kwestie, die een Europeeschen oorlog had kunnen ontsteken. Als gij het gevaar bedenkt, dat de Slavische staten zich in een dergelijken oorlog hadden geworpen en als gij u herinnert boe correct zij zich gedragen hebben, dan moet gij waardeeren wat de samenwerking der groote mogend heden voor den vrede heeft gedaan. Had het Europeesche concert nifet bestaan, dan had geen andere macht iets beters kunnen uitrichten. Als de eene of andere mogend heden tegen den wil der anderen in tusschen- beide ware gekomen, dan was een Europee sche oorlog het eemge gevolg geweest. De eenige manier om te beletten, dat de wedstrijd van de Europeesche volken in bewa pening tot wederzijdsche vernieling leidt, is dat de mogendheden er geleidelijk toe worden gebracht, in alle geschillen, die zich kunnen voordoen, gezamelijk te handelen en in vriendschappelijken geest, totdat zij eindigen in een internationaal verbond, dat voorgoed aan de wereld een tijdperk van voorspoedigen handel en voortdurenden vrede zal geven. De verhouding tusscWün Engeland en Frankrijk met betrekking tot de grenscon flicten in het wederzijdsche Hinterland be noorden de koloniën van Lagos en Dahomey, op de kust van Guinea, in Afrika, blijft zeer gespannen. De Fransch-Engelsche commissie, welke op 20 October te Parijs bijeenkwam, om deze netelige kwestie te regelen, heeft haar wark zelfs niet kunnen beginnende gevolmachtigden hebben nog zelfs geen definitieve instructies en tusschen de wederzijdsche regeeringen heeft nog een drukke wisseling van, naar het schijnt, vrij scherpe diplomatieke dépêches plaats. Als een bewijs van het hoog gewicht dezer aangelegenheid mag zeker ook gelden, dat koningin Victoria den te Parijs geaccre- diteerden Britschen gezant sir Edmund Monson en ook graaf Grey, den administra teur van Rhodesia, naar Balmoral ontboden heeft. Feitelijk willen de Franschen door het achterland van hun kolonie Dahomey den Niger bereiken zonder zich te storen aan de papieren tractaten door de Engelschen van Lagos met de inlandsche vorstjes ge sloten. Alleen het feitelijk bezit, zeggen zij, geeft eigendomsrecht, maar niet een stuk papier wsarop een negervorst alles onderteekent wat men er op gelieft te schrijven. Maar de Times verklaart, dat de Royal Niger Company o. a. op 13 Novem ber 1894 met den vorst van Kashi een tractaat heeft gesloten, hetwelk later door de Britsche regeering garatificeerd en in een formeele protectoraatsvestiging is over gegaan. En het blad klaagt steen en been over de handelingen der Franschen, die meer dan een dozijn steden op Engelsch gebied verbrand hebben en allerwegen anarchie verwekken vooral ook te Boesa en te Borgoe, waar Engelands rechten, meent het blad, onbetwistbaar zijn. Het incident bij Saki, in het Hinterland van Lagos, had volgens het Daily News reeds bijna tot een vredebreuk tusschen Frankrijk en Engeland geleid. De Britsche strijd macht, die door den gouverneur van Lagos naar Saki was uitgezonden, had de op dracht zich door niets te laten weerhouden, het gebied dat door de Franschen weder rechtelijk was betreden, te bezetten. Ge lukkig heeft de aftocht der Franschen een botsing voorkomen. Het geloof en de werken. (Een Sermoen van tien minuten.) Er was zooveel wanhoop op het gelaat Van Louisa, zooveel lijden op het ziekelijk doorkomen van het kind uitgedrukt, dat de oude haar uit medelijden toch nog eenige groenten en wat melk toereikte. Louisa bedankte haar met betraande oogen en begaf zich naar haren echtgenoot. Een oude priester, die daar juist voorbij Awam, om zich naar de kerk van bint- Suipicius te begeven, was getroffen r de ellende en de droefheid van deze jonge Vrouw, want ondanks de armoedige kleeuing, Welke naar bedekte, had hij toch m haar vrouw uit den tatsoenlyken burger- stand ontdekt. Hij wachtte, dat zij zich verwijderd had, en ondervroeg t°en de lruitvrouw omtrent haar. Deze bleet met in gebreke, om hem alles te verhalen. De uater hoorde haar stilzwijgende aan, stond en oogenblik in nadenken verzonken, klom naar boven, en k 'am aan de deur van het vertrek des schi iers. Na ..achtkens aan geklopt te hebb n, trad hij m de kamer naar het bed vu den zieke, op wien de komst van eenen katholieken priester eenen onaangeoamen ii Iruk scheen te maken want het was hem, alsof deze hem den vast naderenden dood kwam aankondigen. Wat wilt gij van mij, mijnheer? vroeg hij op eenen norschen toon, ik ben „rotestantsch. K Gij zijt mensch en mijn broeder, her nam de priester met zachtheid. Men heelt mij beneden gez< d, dat de dokter in drie i jgen met bij u eweest isik beb eenige eneeskundige k'inis, ik bied u mijne .ei sten aan h komt er met op aan of van eenen k: noliek of van eeuen pro- Kistant komen, a ze u slechts hei pen. De zieke, besef amd over zijne barscheid, stak den priester zijne hand toe. De ziekte is geheel geweken, zeide de grijsaard na hem de pols gevoeld te hebben; gijzij4 alleenlijk nog zeer zwak, daarom moet gij licht en gezond voedsel En hij schreef hem eenen kostbaren leefregel voor, alsof hij zich bevonden had in de ziekekamer van eenen rijke, en niet ii eene ledige kamer, waarin geen ander neubelstuk stono, dan het ledekant van deu zieke. Na moet gij mij eene dienstbewijzen. Wii hi iben voor oris klooster een schilderij noodig indien het u niet te zeer tegen staat, om voor eene katholieke kapel te werken, dan kunt gij u met dat werk be lasten; men zal er u vijfhonderd kronen voor betalen. Zie hier reeds twee honderd, in go <1 op afrekening; morgen zal ik u het o' u'ige brengen. Indien gij eene vrouw hebt, om u in uwe huishouding en twee zieken ehulpcaara te zijn, •e hij, zich tot Louisa koerende, ik u eene mijn r beschermelingen len het is een werkzaam en naar- •sje, dat hier i i de buurt woont naar waarschuwen ais ik naar aint- Sulpic as ga. Vaarwel, ia moet u verlaten, want eet uur, waarop ik preken moet, is reeds geslagen en ik vrees te laat te zullen komen. ver.'o1 Dit zeggende, verwijderde hij zich snel, zonder de beide echtgenooten den tijd te laten, hem hunnen dank te betuigen. Een kwartier uurs later kwam het meisje, over hetwelk hij gesproken had zij kweet zich zoo goerl van haro taak, dat de zieke, na wat lichte spijs gebruikt te hebben, zacht insluimerde. De kleine Charles hield langzamerhand op met schreien en geraakte op de kmen van het meisje in slaap. Zelfs Louisa, m wier hart de hoop herleefde, vond nieuwe krach ten en nieuwen moed. Gedurende dien tijd verwachtte eene talrijke menigte, in de kerk van Sint- Sulpicius samengevloeh, met ongeduld den prediker, die zich dien dag zou laten hooren. Naar den toevloed vi n menschen te oor- deelen moest de rede aar in eenen grooten naam staanwant b t waren niet alleen vrome Katholieken, die de kerk vervulden, er bevonden zich toe u ook vele lieden uit de zoogenaamde groi t, wereld, die er eeider met een nieuwsgierig dan met een god vruchtig doel gekomen waren. (Wordt vervolgd). - 0. i •Art. 11 Om vrijwilliger bij de militie te njn, "^et men ongehuwd of kinderloos weduwnaar en "'"«Meten weien, voort» lichamelijk voor uen sienst "ÏMchikt, tea mmste 1,5« el laag, op den isttn -y<»i«ari Tan het jaar der toelat.ng ala vrijwilliger ',llit ls)e j„r ingetreden lijn en het 35»te jaar met Volbracht hebben, tot op het tijdstip der toelating zijne verplichtingen ten aanzien van de militie, «toover die te vervullen waren, voldaan, an een goed "'«ielijlc gedrag hebben geleid. ,Het Lt van die v.re,achten, met o.trondenng de lichamelijke geschiktheid en van de geror- b^rde lengte wordt bewezen door een getuigschrift "'sa den Burgemeester der woonplaat»- ö»t getuigschrift is ingericht in den door Ons te ^ï*len vorm. 'ïArt. 12. Hij, die voor de militie is ingeschreven, »*ordt «lechis »ls vrijwilliger toegelaten voor de "«"Weenie, in welke hij ingeschreven is, tenzij ntj 'igeenc verplichtingen ten aanzie., van de militie meer vervullen hebtoe. -,Art. is. Hy, die bij de zeemachtbij het leger "kier te lande, of bij het krijgsvolk in Ryks over- "'sesche bezittingen heelt gediend, «ordt niet als '^ijwillircr bij de militie loegelaien, tenzij hij otj het Verlaten van den Aienst behaive een bewijs van ""ntslar van den oeveihebber, ouder wieu hy .aatsie- "Mjk heelt gediend, een getuigsehrift hebbe ontvangen, "inhoudende, dat hy Zich gedureude zijn diensttijd goed "kteft gedragen. ,,Hij kan, heeft hij dit ontvangen, tot dat ityn "'Mr.igate jaar volbracht ia, als vrijwilliger by de Militie worden toegelaten." OF

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1897 | | pagina 1