Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 21ste Jaarg. Zondag 9 Januari 1898. No. 5990. "göureau TBotersfraaf 50. EERSTE BLAD BERNARD DE E0RC1. DE HAAT TAM HET SOCIALISME. nationale militie. OFFICIEELE BERICHTEN. Kennisgeving. N. VAM DER SLUIJS, Kennisgeving. Feuilleton. BOUWMATERIALEN als Keien, Trot- toirbanieu, Straatklinkers, tlard- grauw, Houtwaren en IJzeren voor werpen ten behoeve der gemeente werken. ALtfEMEES OVEUZ1CUT. NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT PRIJS VAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden1.50 Franco Der Dost door geheel Nederland -2.-— Afzonderlijke Nummers - 0.05 ii;iii[lli|i'i'liiiri'liilllil''liiiiim ii;im|i|iiiii|Wi||im:ri'i: 'i:i PRIJS DER ADVERTKNTIËN: Van 16 regelsƒ0.60 Elke gewone regel meer-0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. Burgemeester en wethouders van Schiedam, Voldoende aan het bepaalde in art. 56 der verordening cp de brandweer binnen die gemeente; Brengen ter openbare kennis, dat bij hun besluit van den 3üsten December jl. tot onderbrandmeester bij de bediening der brandkraneri van de waterleiding is benoemd vroeger onderbrandmeester bij de sedert het vorige jaar buiten dienst gestelde spuit no. 9. Schiedam, 8 Januari 1898. Burgemeester en Wethouders voornoemd, VERSTEEG. De Secretaris, VERNÈDE. Burgemeester en Wethouders van Schiedam, brenger, ter kennis van belanghebbenden, dat de militieraad in het '2e district van Zuid- Holland, voor deze gemeente, op Donderdag 20 Januari aanstaande, des voormiddags ten 10^ ure, zijne tweede zitting zal houden te ROTTERDAM, in het Oude Mannenhuis aldaar, en brengen voorts in herinnering artikel 92 der wet betrekkelijk de nationale militie van 19 Augustus 1861 {staatsblad no. 72;, laatstelijk gewijzigd bij de wet van 4 April 1892 {staatsblad no. 56), luidende In de tweede zitting van den militieraad wordt uitspraak gedaan omtrent alle in de eerste zitting niet afgedane zaken en omtrent hen, die als PLAATSVERVANGER of NUMMER VER WISSELAAR verlangen op te treden. De loteling, omtrent wien de militieraad in zijne eerste zitting reeds uitspraak heeft gedaan, behoeft NIET in de tweede zitting te verschijnen. 12) In het opene veld, nauwelijks door eenige hoogten tegen den gierenden wind beschut lag een man, wiens kleederen welke doornat waren, den militairenstand verrieden zijne bevende hand kon nauwelijks het zwakke hoofd meer ondersteunen, dat op baar rusttemet den rug tegen een kanon leunende, sloeg hij nu eens eenen blik op het akelige verwarde gewoel, dat rondom hem heerschte, en sloot dan weder de oogen, alsof hij reeds den eeuwigen slaap ging sluimeren. Kolonel, ik zal vuur maken, zeide een sergeant, die eenige dorre takken droeg en naderbij kwam. Zij herinneren mitsdien den lotelingen voor de lichting van 1898, die verlangen mochten zich voor den dienst der nationale, militie te doen vervangen, dat zij voor gemelden militieraad ten bepaalden dage en ure moeten verschijnen, ten einde hunnen plaatsvervanger of nommerverwisselaar te doen onderzoeken. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 8sten Januari 1898. Burgemeester en Wethouders voornoemd, VERSTEEG. De Secretaris, VERNE DE. Burgemeester en Wethouders van Schiedam, zijn voornemens op Donderdag 20 Januari a.s., des namiddags ten 2 ure, ten raadhuize aldaar in het openbaar aan te besteden de levering van Het bestek is a f0.25 verkrijgbaar ter gemeente-secretarie en ligt, met de teeke- ning der ijzerwei ken, aan de stads-tiramer- werf op werkdagen ter inzage. (Ingezonden). Wat niet vóór Christus is, is tegen Hem En daar het socialisme zich nooit of te nimmer voor den Christus heeft verklaard, moet het noodzakelijkerwijze vierkant tegen over het Christendom staan. Het socialisme heeft dan ook den haat tot grondslaghet leeft in en door die haat. Laten we eens zien wat die haat der socialisten is. De socialist haat den mensch, de maat schappij, hij haat God, ja God vooral. Wij zouden kunnen zeggen God alleen want wie God haat, haat noodwendig het maak sel zijner handen, den mensch haat ook de door God geordende maatschappij. Een oprecht revolutionair heefs gezegd »De revolutie, het socialisme is anti-clericaal, of De overste zag op en knikte toestem mend. Vriend, sprak hij toen, gij mat u voor mij at. Neen, neen, kolonelgij behoeft hulp er. ik kan die ontberen. Wacht, weldra zullen uwe kleederen droog zijn en de warmte zal u een nieuw leven schenken. Helaas!... ik vrees, dat het voor luttel tijds zal wezen... de vroeger ontvangene wonden... het doorgestane lijden... en de gedwongene ontberingen hebben mijn ge stel ondermijnd, hernam de overste op zwakken toon. De sergeant legde het hout op den grond, haalde vuurgereedschap uit zijnen zak, en weldra steeg eene heldere vlam opwaarts, die de verkleumde handen des krijgsmans verwarmde. Wie had kunnen denken, vervolgde hij, toen onze ontzettende macht naar het Noorden trok, dat de boorden der Berezina ons eenmaal in dezen toestand zouden terugvinden. Moed, kolonel... zeide de sergeant, zich naast hem nederzettende. anders gezegdtegen den godsdienstzij is goddeloos't is de heerschappij der menschelijke vrijheid tegenover het godde lijk gezag." Als het socialisme, dat de revolutie is in hare hoogste macht, door zijne woordvoerders uitsprak wat er in zijn bin nenste ligt, het zou moeten erkennen: »de revolutie is satanisch"en wie hun werk aanschouwt, moet erkennen Het socialisme is Satan in de menschheid. Het zoekt de maatschappij der menschen tot een af schuwelijk beeld van het leven der duivelen en de aarde tot een soort van hel te maken. Van waar nu komt die hartstocht, die haat tegen den mensch, tegen de maat schappij, tegen God De eerste en voornaamste oorzaak is de afscheiding der menigte, zonder geloof en zonder godsdienst, van het groote en alge- meene middelpunt der liefde, van God die heillooze afscheiding, reeds vóór eene eeuw door het ongodisme van Voltaire begonnen, onder het volk toegenomen en voltrokken. In de plaats van de Christelijke liefde, die de harten vereenigt, kwam het egoïsme er. de haat. Een andere oorzaak van de klimmende haat der socialisten was het noodzakelijk verzet der maatschappij tegen hunne onge rechtigde eischen. Het socialisme randt den eigendom, het gezin, den godsdienst aan de maatschappij met hare grondwetten en onverwinnelijke behoeften van zelfbehoud, staat daar om die drie belangen te verde digen. Vergt de socialist volstrekte, alge- heele onafhankelijkheid, de maatschappij moet spreken van gezag vergt de eerste rijkdom voor allen, de laatste antwoordt gij vergt het onmogelijke wij kunnen het lijden verlichten, verminderen, maar onmo gelijk is het alle lijden uit deze wereld weg te nemen en aan allen een gelijk genot en geluk te verschaffen. Door dier. noodzake lijken tegenstand wordt de socialistische haat te meer geprikkeld, ja ten toppunt gevoerd. Op wie nu vooral heeft de socialistische Moed ontbrak mij nimmer... bij elke gelegenheid heb ik dien getoond... Zaagt gij eenen enkelen trek van mijn gelaat veranderen, toen bij Smolensko twee paarden achtervolgens onder mij werden doodgeschoten Het oog des sprekers glansde met meer vuurhet scheen, dat bij deze herinnering zijne levenskrachten weder werden opge wekt eene roode kleur overtoog zijne wangen, maar verdween even spoedig, om voor eene doodelijke bleekheid plaats te maken. Gij toon det steeds een koen en dapper man te zijn. Maar thans is alle hoop voor mij verdwenen ach, waarom heeft niet een der duizenden kogels mij getroffen Dan ware ik ten minste als soldaat gestorven. Kolonel, gij Debt altijd onze roemrijke vanen gevclgd en zijt steeds den naam van Franschman waardig geblevenmocht gij sterven, dan sterft gij zooals het den krijgsman pastwij waren gekomen om den vijand, niet om de elementen te be vechten j doch verban alle sombere ge haat het gemunt Op al wat zich tegen zijne drievoudige begeerlijkheid en aanslagen verzet, hetzij dan de godsdienstige, de stof felijke of de zedelijke krachten zeer bijzonder op vijf klassen van menschen, die het socialisme, naar eigen verklaring, boven alles haat en verschuwt. En die zijn de regeerder of het gezag, dat zijn recht tegenover de volstrekte onafhankelijkheid handhaaftde soldaat, dat isde kracht in dienst van het recht de eigenaar, die immers voor den socialist een onrechtvaar dige bezitter is; de magistraat, die door de wet den eigendom en de vrijheid beschermt en vooral ten slotte de priester, die, meer dan de vorige personen, God vertegenwoor digt. Wat den priester betreft, men denke aan Parijs, wat daar tijdens de ellende van 1870 en '71 aan zooveel priesters is ge schied, en aan de volgende woorden, in die bange dagen onderde uitbundigste toejuiching eener gansche vergadering gesproken »Het algemeen stemrecht blijft slaaf, zoolang er een priester op aarde blijft. Men moet het kapitaal vernietigen, en ter vernietiging van het kapitaal moet men den priester treffen." Hier vooral toont de haat zich nog meer satanisch en nog meer tegen Godhier is hij ten toppunt gevoerd, tot razernij geste gen. Hier alleen kan de liefde, die sterker is dan de dood, de overwinning behalen m. a. w.tegen het socialisme vermag enkel en alleen de Katholieke Kerk iets immers, alleen God en wat uit God is kan den duivel weerstaan. 8 Januari '98. De toestand in het verre oosten blijft nog steeds de hoofdschotel op den disch der dagelijksche staatkundige gebeurtenissen. Het laatste nieuws in zake het optreden der mogendheden in China is, dat de Chi- neesche regeering de voorstellen betreffende eene door Rusland gegarandeerde leening van de hand heeft gewezen. Daarmede schijnt aangeduid te zijn, dat dachten eenmaal zien wij in betere dagen Frankrijk weder Troost mij niet door woorden, welke uw beter weten logenstrafthier is mijn graf, sergeantik werd slechts uit de rivier gered om te sterven. De zwakke stem des oversten werd al gedurig flauwer en eene doodsche kleur vertoonde zich op de bevende lippen. De sergeant sprong op en sloot de handen des kolonels in de zijnen. Mijn tijd is gekomen, dik wijls heb ik den dood getrotseerd en ik zal ook manhaftig weten te sterven slechts wensch ik u nog van dienst te kunnen wezen Gij hebt reeds genoeg gedaanik heb u mijne bevordering te danken. Ik zou gaarne. uwe zorgen vergel den, dit zeggende haalde hij een brieven- tasch van onder zijne kleederen, scheurde er een blad papier uit en reikte het bene vens een potlood aan zijnen makker over. {Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 1