Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
21ste Jaarg.
Donderdag 27 Januari 1898.
No. 6005.
bureau "glofersfraaf 50.
PB IJS TAN DIT BLAD:
"Voor Schiedam per 3 maanden1.50
Franco Der post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nummers 0.05
PB IJS DEB ADVEBTENTIËN:
Vav 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer 1-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
ALGEMEEN OYERZ1CHT.
26 Januari '98.
Hevige opgewondenheid heerschte gisteren
'n en om het parlementsgebouw te Brussel
^en was benieuwd wat de socialist Demblon,
die in de vorige vergadering buitengesloten
*as en acht keer niet mocht komen, zou
doen. Alle leden van de socialistische partij
^aren 's ochtends om elf uur in een vertrek
van net parlementsgebouw bijeen geweest.
Men wist niet wat er verhandeld was,
blaar later bemerkte men het, want tegen
Haltt twee kwam Demblon, de Koningstraat
door, omringd door alle socialistische afge
vaardigden. Op dit oogenblik was het plein
aan den kant van de Leuvensche straat
twart van menschen, en een groote menigte
stond op de voetpunten van de Wetstraat.
He socialisten kwamen het Kamergebouw
binnen met Demblon, doodsbleek, in het
Eaidden.
Nauwelijks deed Demblon een paar passen
baar binnen, ot de luitenant van het parket
linietroepen gaf hem te kennen, dat hij
heen moest gaan. Dadelijk protesteerde zijn
collega's heftig, en vooral Furnemont, die
in naam des lands verzet aanteekende tegen
het schenden van het recht van de afge
vaardigden van het volk, waarop hij een
beroep deed. Zijne woorden werden gevolgd
door toejuichiugen en gejouw. Men hoorde
geroep van: »Leve de republiek! Leve het
Leger
Er ontstond een vechtpartij. Er werd
geslagen. De luitenant gaf bevel de bajonet
op het geweer te zetten, om de menigte
terug te drijven. Verscheiden socialistische
afgevaardigden kwamen in 't gedrang en
protesteerden luid schreeuwend. Het was
onmogelijk iets te verstaan in het rumoer
De procureur des konings, vergezeld van
leden van het parket, kwam aan en gat
bevel om de vestibule geheel te ontruimen.
Dit bevel werd niet zonder moeite ten
Uitvoer gelegd. Verscheiden aigevaardigden
gingen voort met tot de menigte aanspraken
te houden, maar ten slotte gingen ze de
groote trap af.
Na het vertrek van den socialistischen
afgevaardigde Demblon uit het gebouw van
de Kamer heeft zich een optocht gevormd,
die ter eere van Demblon zingend, door
Brussel getrokken is, en die hem later
naar het station gebracht heeft, waar hij
in den trein naar Luik stapte. Iets bijzonders
is niet voorgevallen.
De Kamervergadering, die daarop volgde,
Is zeer rumoerig geweest. Toen de minister
van arbeid sprak over het parlementaire
onderzoek naar het jongste ongeluk in de
kolenmijn te Wasmes, begonnen de socia
listen een hevig lawaai te maken. De minister
zeide, dat het onderzoek volledig en onpar
tijdig zal zijn.
De socialist Defuisseaux bracht nu de
Voorvallen bij den aanvang van de vergadering
ter sprake. De soldaten, zeide hij, hebben
geweld gebruikt tegen afgevaardigden. Wie,
vroeg Defuisseaux, heeft daartoe last gege
ven aan de troepen Laat men daarnaar
een enquête instellenEen onbeschrijfelijk
tumult ontstaat. Verscheiden socialistische
afgevaardigden worden herhaaldelijk tot de
orde geroepen. Defuisseaux valt heftig den
voorzitter aan onder vernieuwd rumoer komt
Woeste den voorzitter verdedigen.
De sociolist Furnemont dringt aan op
antwoord Wie heeft de troepen lastgegeven,
de bajonet op het geweer te steken De
quaestor De Jonghe zegt dat de quaestuur
maatregelen genomen heeft om te beletten
dat het gebouw van de wetgevende macht
overrompeld werd hij waarschuwt de soci
alisten dat hij altijd zijn plicht zal doen
tegenover hen. De rechterzijde jnicht hem
levendig toe, de linkerzijde protesteert. De
socialist Van der Velde komt terug op de
gebeurtenissen bij het begin van de verga
dering. Hij zegt, dat de soldaten de socia
listische afgevaardigden nog weggedrongen
hebben, nadat Demblon reeds vertrokken
3. Hij beschuldigt den voorzitter, een
vechtersbaas te zijn. Het rumoer wordt zoo
zoo erg dat de voorzitter de vergadering
schorst.
Na heropening van de vergadering tracht
Beernaert de maatregelen, Vrijdag tegen
Demblon genomen, te rechtvaardigen. Van
der Velde valt de quaestoren heftig aan,
en beschuldigt de rechterzijde, de socialisten
te willen muilbanden. Hij houdt vol dat
men precies weten moet, wie het bevel
gegeven heeft om de socialisten af te rossen.
Nadat de rumoerige tooneelen in de
Kamer nog eenigen tijd geduurd hadden,
zeide de voorzitter, van Furnémont een motie
ontvangen te hebben, inhoudende dat de
Kamer streng afkeurt de maatregelen,
genomen door haar bureau, hetwelk den
eerbied, aan de leden der Kamer verschuldigd,
niet in acht heeft laten nemer.. Deze motie
werd met 86 tegen 29 stemmen verworpen
negen leden bleven buiten stemming.
Terwijl in Frankrijk de opgewondenheid
in zake-Dreyfus in de laatste dagen ietwat
bedaard schijnt te zijn, duurt ze in Algiers
nog onverpoost voort. Bij de begrafenis van
Cayrol (het slachtoffer van de opstootjes)
was een ontzaglijke menigte op de been.
De overheidspersonen waren ook tegen
woordig. Toen de stoet de begraafplaats
verliet, werden eenige joden gekwetst, éen
doodelijk. Er wordt melding gemaakt van
verscheiden op zich zelf staande aanvallen
op Joden. De rust is voor het oogenblik
hersteld.
Naar de Daily News uit Odessa verneemt,
fnuikt het Dreyfus-schandaal het prestige
van de Fransche regeering in de oogen van
zeer veel beschaafde Russen dermate, dat
men dikwijls afkeuring hoort uiten over
het bondgenootschap van Ruslang met zoo'n
regeering.
Aan de Kölnische Zeitung wordt uit
Parijs geseind, dat de Fransche regeering,
ernstig ongerust over de spanning, welke
er tusschen Engeland en Rusland bestaat,
haar gezant te Londen heeft opgedragen,
zooveel mogelijk bemiddelend te Londen op
te treden en ernstige verwikkelingen tus
schen Engeland en Rusland te voorkomen.
Een draadbericht uit Lagos meldt, dat
een Engelsche troepenmacht Ohoeta in Boes-
sang heeft bezet. Kolonel Mc. Calluni, gou
verneur van Lagos, is naar het binnenland
getrokken.
Uit Nangasaki word gemeld, dat het
Engelsche oorlogschip Centurion vandaar
vertrokken is gevolgd door een Russische
kanoneerboot.
De Japansche vloot bevindt zich te
Yokosaka, 15 mijlen ten Zuiden van Yoko
hama. Over eenige dagen zal zij een demon
stratie houden voor Wei-Hai-Wei.
De regeering van de Vereenigde Staten
heeft besloten de Maine, een tweede klas
oorlogsschip van 6682 ton naar Havana te
zenden. Vruchteloos heeft de minister
van marine gerust pogen te stellen door
een perscommuniqué.
De bedoeling, zoo leest men in dat stuk,
is enkel de oude traditie te hervatten om
de Cubaansche havens vriendschappelijk
door oorlogsschepen van de Unie te laten
bezoeken, wanneer de omstandigheden het
veroorloven. De veel gunstiger staat van
zaken op Cuba veroorlooft het thans.
Men hechtte echter geen waarde aan dit
communiqué en geloofde veeleer de be
richten, volgens welke de regeering de
Maine zendt zonder een uitnoodiging van
de Spaansche regeering af te wachten en
alleen omdat er vóór Havana Duitsche
oorlogsschepen liggen, hetgeen naar men
dacht de Amerikaansche regeering ergerlijk
zou vinden. Ook maakten sommigen opmerk
zaam op het uitrusten van andere Ameri
kaansche oorlogsschepen, ofschoon te Key-
West teeds de grootste Amerikaansche vloot
bijeen is die ooit bij elkaar geweest is.
Volgens een draadbericht uit Havana is
de Maine reeds aldaar aangekomen, en
heeft saluutschoten gelost met de forten en
andere oorlogsschepen.
Uit Washington wordt aan de World,
te New-York, geseind, dat de regeering van
haar consul op Cuba, den heer Leo, drie
cijfertelegrammen heeft ontvangen van zoo
veel gewicht dat de staatssecretaris ze
onmiddelijk bracht naar den rechter Mac
Kenna, waar de heer Mc Kinley dineerde.
Volgens een draadbericht uit Rio de Janeiro
heeft Marcellina Rispo, de moordenaar van
den minister van oorlog, in de gevangenis
zelfmoord gepleegd.
Stads- en Gewestelijk Nieuws.
Schiedam, 26 Januari 1898.
Mevrouw Albregt—Engelman.
Mevrouw AlbregtEngelman heeft in
verschillende plaatsen, en niet 't minst in
Schiedam, met eere haar 50-jarig Jubileum
als Tooneelspeelster mogen vieren.
Het wil wat zeggen, vijftig lange jaren,
een halve eeuw! En dan nog zóó, met zoo
veel trischheid en moed, met zooveel zeg
genskracht en distinctie, op meer dan 64-
jarigen leeftijd op te treden, zie, dat is een
hulde waardig, als dezer dagen heel Neder
land heeft gemeend te moeten schenken
aan deze kunstenaresse.
En, gelukkig, Schiedam heeft niet willen
achterblijven,
De heer H. A. M. Roelants, die na het
eerste stukje, Oue Sientje, een ^dramatische
voordracht" van Justus van Maurik, deze
gevierde tooneelspeelster hulde bracht,
die hare kunst vergeleek met de bloemen,
geur en kleur en genot verspreidend, even
als de heerlijke bloemenmand, welke hij
haar, uit naam der leden van de Schied.
Officieren-Vereeniging, aanbooddie
tevens, met een gelukkig gekozen beeld
spraak, harer kunst een langer leven voor
spelde dan deze, wel genotvolle, maar spoe
dig verwelkende bloemen, de heer Roe
lants sprak ongetwijfeld naar het hart van
allen, toen hij Mevrouw AlbregtEngelman
geluk wenschte op haar gouden feest, en
voor ons, liefhebbers der schoone kunsten,
den wensch uitsprak, zulke tooneelspeelsters
te mogen behouden.
't Was dan ook een haast onbedaarlijke hul
de, die bij elk optreden aan Mevrouw Albregt
werd gebrachthet kon ook niet anders. En
vóóral, toen na het tweede bedrijf van het
tooneelspellalent en Geboorte, eene com
missie uit Schiedam's tooneel-liefhebbers
het tooneel betrad, en Mevrouw Albregt
tegemoetkwam. Het was den heer Horn
wei toevertrouwd, de woordvoerder te zijn.
Op de hem eigen, hartelijke wijze wees de
heer Horn erop, dat Schiedam bij deze
hulde aan de gouden-jubilaresse niet kon
achter blijven met een hoogst-gelukkige ver
verwijzing naar het voorafgaande Oue Sientje'
wier zwager aan zSchiedam" z'n onge
luk had te wijten, mocht hij Mevrouw
Albregt-Engelman er op wijzen, hoe voor
haar integendeel Schiedam nopen" stond
en met gevoelige waardeering kon de heer
Horn den overleden kunstenaar herdenken,
dien hij niet aarzelde te noemen den groot
sten Hollandschen Tooneelspeler onzer eeuw,
Albregt, haren betreurden echtgenoot. Uit
naam van Schiedam's ingezetenen bood de
commissie aan mevrouw Albregt een keu
rige bloemenmand aan, waarbij een cadeau
was gevoegd, welker keuze aan de kunste
naresse discreet werd overgelaten.
Het was te zien, dat deze herinnering aan
haren overleden, geliefden echtgenoot, me
vrouw Albregt-Engelman ontroerde. Met
een kort woord en handdruk beantwoordde
de jubilaresse de commissie en het overtalrijk
publiek, uit welker rijen wêer daverend
handgeklap opging.
Zóo was deze avond een hulde, een eer
betuiging, een dankzegging.
En omdat het dat was, mag en kan de
critiek zwijgen over de stukken. Tenminste,
ze mag er over-heer.-loopen, zonder veel
verwijt. Slechts enkele woorden.
Als Oue Sientje was mevrouw Albregt
uitmuntend. Typeering en dialect waren
éénig en wat er van dit, eenigszins draderige
stukje gemaakt kon worden, heeft zij er
ten volle van gemaakt 1
Over Talent en Geboorte,.. De hemel
beware ons voor meer van zulke xdraken"
(Dit is maar een kleine verzuchting entre
parenthèses). Er, het kan dan ook slechts de
schuld genoemd worden van den vervaar
diger (xschrijver" durf ik niet zeggen), dat
er van een dergelijk vruchtbaar, idéé niet
■wat beters is terecht gekomendat er op
geen overtuigender, edeler manier het on
zinnige is aangetoond van het zich-laten-
voorstaan op geboorte en stand. Enfin,
hierover op dezen eere-avond geen uitwei
ding. Vermeld mag worden, dat de heer
Ruys als Markies de Rouillé uitmuntend
voldeed, wat wel bleek uit het herhaald
applaus j dat de heer Biaauw als viveur ett
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
