Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 21ste Jaar Woensdag 9 Maart 1898. No. 6040. bureau 13öofersfraaf 50. ^!i ^^föpoffsring uit Ouderliefde. lit 2J2CIEELE BERICHTEN. Kennisgeving. ^EüEES overzicht. feuilleton. or 53" 5) 0! NIEUWE SCHIEDANISCHE COURANT PRIJS VAN DIT BLAD: ^°or Schiedam per 3 maanden1.50 franco per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nummers 0.05 IHIIImIII'll'lt "|ii|iiiiHi!i».|iiin:n PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsƒ0.60 Elke gewone regel meer-0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. ^et Va de alinea van art. 228 der llQ' 851 ^9sten Juni 1851 staatsblad '''"S nr,'k'6®6'611^6 de samenstelling, inrich- Uelet evopSdheid der gemeente besturen 8sten N°nLleu bep.aILr,.gen liei'wet van den D0en t°vember 1851 (staatsblad no. 51) Dat 1 6 Weten 9emeee schuldvorderingen ten laste dezer Vb°r den' dienstjaar 1897 betreffende, Z'j° incrps eersten Juli aanstaande moeten n'et let,d, daar zij, die vóór dien dag den uonl lge n' zullen 9ehouden EN WETHOUDERS VAN WoT verjaard. 8aan°bi^n!te verder' wien zulks mocht aan hoorder '6 drm9end uitgenoodigd, ter alle Vorh"^ 06ner gereoelf|e administratie, bus niet kgen Z0° sPoedi9 mogelijk, en lermiin -0p einde va[' den vorenstaanden E 91. in te leveren. ^et be'hn'1161"^11 alkondiging geschied, waar Bur 7den Maart 1898- 'Jeineester en Wethouders voornoemd, VERSTEEG. De Secretaris, VERNÈUE. 8 Maart '98. ^et ^ransche Kamer is eindelijk met de het jJ3 de m'ddelen voor 1898 begonnen, ■tyeget)g 61 Dkst deel der begrooting, want Uitga S de ta'ryke verhoogingen die bij de 55 n 2iin gekomen, is er een tekort van Zijn K'f)0611 dat 8edekt moet worden. Er Vvet vo amendementen op de middelen- 'an? t ®este'd, zoodat de behandeling nog Kan dnron wor- Als duren. Hot Va^8v°caa'' van Emile Zola voor het har<l w ^assatie zal optreden maitre Mor- Dab0ia 6n deeft er zich over verbaasd, dat feden niet a's z°odanig zou tungeeren. De de ruegS Zeer eenvoudig. Labori is, gelijk s e Parijsche advocaten, ingeschreven dat zij een weinig )Voor het 1 d Ursula groot gelijk rpcht en asraam ging zitten, en een weinp i°eh be 10 zocht °m te kunnen leven ?6'sje e^66'3 eerst, waarom het arme ivoren ui Z°° ^leek uitzaghet was geen haar n Veeni die blos der jeugd had „C,doten °01t bestaan zij was rank opge- C»aduvveeVen a's e®ne plant, die in de een» gr?01t en nimmer bloemen draagt 1. aarde ji*1 donkeren hoek der kamer ont r dan h tw?e st°elen, die gemakke Per bi n de overige waren ingericht, twee tJl het"'k VVed!'B !k' wegens de duisternis 'War«!nnen'sonaen niet had opgemerkt hijtia zqq60 een °ud man en eene vrou °ud als hij. Deze vrouw zat w ver bij het Hof van Appèl. Maar er is een speciale klasse van advocaten, die de zaken in cassatie behandelt en dus voor het hoogste gerechtshof optreedt. Het duel tusschen kolonel Henry en luitenant kolonel Picquart heeft Zaterdag ochtend in de manége der militaire school te Parijs plaats gehad. De partijen vielen elkander met verwoedheid aan, en reeds bij de eerste reprise werd Henry lichtelijk aan den voorarm gewond, wat echter ntet toereikend was om aan de »eer" te voldoen. Bij de tweede reprise kreeg Henry aan de hand een wond van een paar centimeter diep, waardoor twee vingers verstijfd wer den. Nu was het genoeg, meenden dokters en kamprechters, want Henry verkeerde tegenover Picquart in een toestand van minderheid, zoodat het gevecht niet kon worden voortgezet. De kampioenen ginger, heen, zonder elkaar de hand te geven of een woord van verzoening te wisselen. Henry had, naar men weet, bij het proces- Zola van Piquart gezegd, dat deze gelogen had, maar het duel, al heeft het natuurlijk niets bewezen, maakt alles weer goed Ook Esterhazy wilde met Picquart duel- leeren, maar deze heeft voor de vriendelijke uitnoodiging bedankt. Picquart weigerde zelfs Esterhazy's getuigen te woord te staan Zij hebben hem daarop schriftelijk gesom meerd, maar Picquart wil geen getuigen aanwijzen. De nieuwe minister-president van Oosten rijk, graaf Thun-Hohenstein, die weldra als opvolger van baron van Gautsch de gewichtige taak zal aanvaarden de verschillende rassen tot verzoening te brengen, althans den taalstrijd voorloopig te beëindigen, is een man van 50 jaar, van flinke lichaamsbouw en, naar gezegd wordt, niet zonder wilskracht. Hij was tegenwoordig bij den kroning van den Czaar en het heet, dat ook keizer Wilhelm hem gaarne ziet. Tot aan zijn 30ste jaar heeft hij gediend bij de dragonders, het laatst als luitenant-koloneldaarna werd hij van het venster te breien, zij zag niet naar haar werk zij was blind. De grijsaard deed niets; hij blikoogde strak en verstan deloos voor zich uit. Helaas! hij had de gewone grenzen des levens overschreden; zijn lichaam alleen leefde noghet was on mogelijk dien armen grijsaard aan te zien, zonder terstond te bespeuren, dat hij kmdsch was geworden. Men zou niet zelden zeggen, dat, wanneer de mensch te lang leeft, de ziel, alsdan ontvreden over hare al te langdurige ge vangenschap, in hare wanhopige pogingen de banden verbreekt, die de harmonie tus schen haar en het lichaam in stand hielden. Zij verstoort hare woning. Zij is nog wel niet verhuisd, maar zij is da&r niet meer, waar ze zijn moest. Dit waren alzoo de verborgenheden dier kleine, grauwe, stille en donkere woning. Eene blinde vrouw, een onnoozel man, en een arm voor den tijd verwelkt meisje, omdat hare jeugd geknakt, verdrukt, verpletterd was, onder den ge- brekkigen ouderdom, die haar omringde, en onder de oude, sombere muren, die haar gevangen hielden Zij zou misschien gelukkiger geweest zijn, indien de Hemel aan Ursula een beperkt ver- afgevaardigde in den Boheemschen Landdag en den Rijksraad, waar hij steeds krachtig optrad voor de rechten der Czechen, ofschoon hij zelf slechts gebroken Czechisch sprak en deze taal eerst had aangeleerd tijdens zijn gouverneurschap van Bohemen. In een merkwaardige redevoering van 5 October 1888 zei hij »Mogen de zalving en de kroning met de kroon van den Heiligen Wenzel de banden nog inniger maken, welke den beminden heerscher verbinden met zijn trouwe volk." Een jaar later, 7 October 1889, trad hij op als stadhouder van Bohemen, doch hij voldeed zoo weinig aan de verwach tingen der Uong-Czechen. dat graaf Badeni zich eindelijk genoodzaakt zag hem op te offeren. Sedert ging hij echter in Weenen zoowel als in Parijs door voor de «komende man", Reeft hij getracht de Jong-Czechen weer tot vrienden te maken doch het wantrouwen moet nog niet geheel geweken zijn. Het zal nu moeten blijken, of hij beter s'aagt dan baron Gautsch, om Duitschers en Czechen tot eenstemmigheid te brengen- De eerste stap is door den vorigen minister president reeds gedaan, doch met weinig succes. Zal graaf Thun meer voldoening hebben Het gouden jubilee der Sardinische grond wet van koning Karei Albert is in alle groote steden van Italië met veel vertoon gevierd, terwijl allerwegen de noodige voor zorgen waren genomen om niet door uit barsting var. oproeren de al te schrille tegen stelling der ellende tegenover den gele genheidsjubel te laten uitkomen. Ook op Sicilië bleef, dank aan de buitengewoon strenge voorzorgen der Regeering, ditmaal de openbare rust gehandhaafd, niettegen staande de ellende aldaar tot een uiterste gestegen is. Maar al kwam het niet tot volksoproeren, toch werd in de pers althans zeer heftig gestreden, er. is het tusschen het Kamerlid Cavallotti, den leider der socialistische partij, stand geschonken hadde indien zij verder niets geweest ware dan eene vlijtige huis houdster, die in hare kleinste bezigheden de verstrooiingen van den dag vindt, die praat zonder iets te zeggen. Maar Ursula had eene diep gevoelende ziel, haar geest was opgetogen, zij was zwaarmoedig, want zij raadde de genietingen des levens, zij wist het geluk te schatten, dat zij moest derven zoo had zij zich allengskens zelfs uit hare treurige gewaarwordingen eene weelde geschapen. In hate ziel waren al de snaren aanwezig om de zoetvloeiendste toonen voort te brengen, maar zij waren veroordeeld tot een eeuwig zwijgen. Helaashet lot van Ursula was nog treuriger dan ik vermoed had, toen ik, naar nare bleeke wangen en haren neêrslachtigen blik te oordeelen, giste, dat zij door een of ander ongeluk leed. Maar er was niets in haar leven gebeurd.... niets. Zij had gezien, hoe de tijd dag voor dag hare jeugd wegraapte, hare schoonheid, hare verwachtingen, haar leven verslond, en verder niets.... niets dan stilte en ver getelheid Van dien tijd af ging ik Ursula dikwijls bezoeken. Op zekeren dag, dat wij bij en den redacteur Mocola, van de Gazetta di Venetia zelfs tot een duel gekomen, waarin Cavallotti werd doodgeschoten Het stoffelijk overschot van den op 25 Februari overleden Italiaanschen minister Emileo Sineo (Posterij en Telegraaf) is ver leden week naar Parijs overgebracht, waar het met militaire eer van het station afge haald en naar het kerkhof overgebracht werd, begeleid door een groot aantal amb tenaren van zijn departement. Hij was in 1853 te Turijn geboren, waar hij later, na eenigen tijd met gunstig gevolg als ad vocaat werkzaam te zijn geweest, professor werd aan het Technisch Instituit aldaar Van 1886 tot 1896 had hij zitting in het Parlement, toen werd hij door markies Starrabba di Rudini tot ondersecretaris van Staat benoemd en reeds het zelfde jaar met de portefeuille van Posterij en Telegrafie belast. Zijn verdienstelijkheid, in de parle- mentszitting van 28 Februari herdacht, wordt door nagenoeg de geheele pers er kend en gewaardeerd. Een opvolger is nog niet benoemd. In het Engelsch Lagerhuis verklaarde gisteren de minister van koloniën, de heer Chamberlain, dat hij geen voorstellen kan indienen omtrent West-lndië, want de on derhandelingen met de Vereenigde Staten van Canada betreffende de reciprociteit duren nog steeds voort. Zoolang die onderhandelingen niet zijn afgesloten en het resultaat niet door de wetgevende macht van de Vereenigde Staten van Canada is goedgekeurd, kan men onmogelijk zich een denkbeeld vormen van de positie welke West-lndië zal innemen. De Duitsche Reichsanzeiger meldt: De onderhandelingen die de Duitsche gezant in Peking met de Chineesche re geering heeft gevoerd, zijn ten einde. Het verdrag, dat ook de aan Duitschland toege stane economische tegemoetkomingen be helst, is den 6n dezer door beide partijen geteekend. elkander voor het venster zaten, verhaalde zij mij haren geheelen levensloop. Ik ben in dit huis geboren, zeide zij, en heb het nooit verlatenmaar mijne ouders zijn niet van dit land; wij zijn hier vreem delingen, zonder bloedverwanten of vrienden. Mijne ouders waren reeds op middelbaren leeftyd, toen zij huwden. Ik heb hen nooit jong gekend. Mijne moeder werd blind. Dit ongeluk bedroefde haar karakterhet was dan ook in de ouderlijke woning zeer streng ik heb nooit gezongen niemand is er geluk kig in geweest; mijne kindschejaren slopen in stilte voorbij men heeft mij nooit eenige luidruchtigheid veroorloofd. Slechts zeer zelden heb ik van mijne ouders een vrien delijk woord gehadmaar toch hebben zij mij lief, ofschoon zij het mij nooit gezegd hebben. Ik heb hunne harten beoordeeld naar het mijne, ik bemin hen, en daaruit besluit ik, dat zij mq ook liefhebben. Mijn leven is echter niet altijd zoo treurig ge weest als thansik had eene zuster... Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 1