Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
21ste Jaar
Woensdag 9 Maart 1898.
No. 6040.
bureau 13öofersfraaf 50.
^!i
^^föpoffsring uit Ouderliefde.
lit
2J2CIEELE BERICHTEN.
Kennisgeving.
^EüEES overzicht.
feuilleton.
or
53"
5)
0!
NIEUWE SCHIEDANISCHE COURANT
PRIJS VAN DIT BLAD:
^°or Schiedam per 3 maanden1.50
franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nummers 0.05
IHIIImIII'll'lt "|ii|iiiiHi!i».|iiin:n
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
^et Va de alinea van art. 228 der
llQ' 851 ^9sten Juni 1851 staatsblad
'''"S nr,'k'6®6'611^6 de samenstelling, inrich-
Uelet evopSdheid der gemeente besturen
8sten N°nLleu bep.aILr,.gen liei'wet van den
D0en t°vember 1851 (staatsblad no. 51)
Dat 1 6 Weten
9emeee schuldvorderingen ten laste dezer
Vb°r den' dienstjaar 1897 betreffende,
Z'j° incrps eersten Juli aanstaande moeten
n'et let,d, daar zij, die vóór dien dag
den uonl lge n' zullen 9ehouden
EN WETHOUDERS VAN
WoT verjaard.
8aan°bi^n!te verder' wien zulks mocht aan
hoorder '6 drm9end uitgenoodigd, ter
alle Vorh"^ 06ner gereoelf|e administratie,
bus niet kgen Z0° sPoedi9 mogelijk, en
lermiin -0p einde va[' den vorenstaanden
E 91. in te leveren.
^et be'hn'1161"^11 alkondiging geschied, waar
Bur 7den Maart 1898-
'Jeineester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
VERNÈUE.
8 Maart '98.
^et ^ransche Kamer is eindelijk met de
het jJ3 de m'ddelen voor 1898 begonnen,
■tyeget)g 61 Dkst deel der begrooting, want
Uitga S de ta'ryke verhoogingen die bij de
55 n 2iin gekomen, is er een tekort van
Zijn K'f)0611 dat 8edekt moet worden. Er
Vvet vo amendementen op de middelen-
'an? t ®este'd, zoodat de behandeling nog
Kan dnron
wor-
Als
duren.
Hot Va^8v°caa'' van Emile Zola voor het
har<l w ^assatie zal optreden maitre Mor-
Dab0ia 6n deeft er zich over verbaasd, dat
feden niet a's z°odanig zou tungeeren. De
de ruegS Zeer eenvoudig. Labori is, gelijk
s e Parijsche advocaten, ingeschreven
dat zij
een weinig
)Voor het 1 d Ursula groot gelijk
rpcht en asraam ging zitten, en een weinp
i°eh be 10 zocht °m te kunnen leven
?6'sje e^66'3 eerst, waarom het arme
ivoren ui Z°° ^leek uitzaghet was geen
haar n Veeni die blos der jeugd had
„C,doten °01t bestaan zij was rank opge-
C»aduvveeVen a's e®ne plant, die in de
een» gr?01t en nimmer bloemen draagt
1. aarde ji*1 donkeren hoek der kamer ont
r dan h tw?e st°elen, die gemakke
Per
bi
n de overige waren ingericht, twee
tJl het"'k VVed!'B !k' wegens de duisternis
'War«!nnen'sonaen niet had opgemerkt
hijtia zqq60 een °ud man en eene vrou
°ud als hij. Deze vrouw zat
w
ver
bij het Hof van Appèl. Maar er is een
speciale klasse van advocaten, die de zaken
in cassatie behandelt en dus voor het hoogste
gerechtshof optreedt.
Het duel tusschen kolonel Henry en
luitenant kolonel Picquart heeft Zaterdag
ochtend in de manége der militaire school
te Parijs plaats gehad. De partijen vielen
elkander met verwoedheid aan, en reeds
bij de eerste reprise werd Henry lichtelijk
aan den voorarm gewond, wat echter ntet
toereikend was om aan de »eer" te voldoen.
Bij de tweede reprise kreeg Henry aan de
hand een wond van een paar centimeter
diep, waardoor twee vingers verstijfd wer
den. Nu was het genoeg, meenden dokters
en kamprechters, want Henry verkeerde
tegenover Picquart in een toestand van
minderheid, zoodat het gevecht niet kon
worden voortgezet. De kampioenen ginger,
heen, zonder elkaar de hand te geven of
een woord van verzoening te wisselen.
Henry had, naar men weet, bij het proces-
Zola van Piquart gezegd, dat deze gelogen
had, maar het duel, al heeft het natuurlijk
niets bewezen, maakt alles weer goed
Ook Esterhazy wilde met Picquart duel-
leeren, maar deze heeft voor de vriendelijke
uitnoodiging bedankt. Picquart weigerde
zelfs Esterhazy's getuigen te woord te staan
Zij hebben hem daarop schriftelijk gesom
meerd, maar Picquart wil geen getuigen
aanwijzen.
De nieuwe minister-president van Oosten
rijk, graaf Thun-Hohenstein, die weldra als
opvolger van baron van Gautsch de gewichtige
taak zal aanvaarden de verschillende rassen
tot verzoening te brengen, althans den
taalstrijd voorloopig te beëindigen, is een
man van 50 jaar, van flinke lichaamsbouw
en, naar gezegd wordt, niet zonder wilskracht.
Hij was tegenwoordig bij den kroning van den
Czaar en het heet, dat ook keizer Wilhelm
hem gaarne ziet. Tot aan zijn 30ste jaar
heeft hij gediend bij de dragonders, het
laatst als luitenant-koloneldaarna werd hij
van het venster te breien, zij zag niet naar
haar werk zij was blind. De grijsaard
deed niets; hij blikoogde strak en verstan
deloos voor zich uit. Helaas! hij had de
gewone grenzen des levens overschreden;
zijn lichaam alleen leefde noghet was on
mogelijk dien armen grijsaard aan te zien,
zonder terstond te bespeuren, dat hij kmdsch
was geworden.
Men zou niet zelden zeggen, dat, wanneer
de mensch te lang leeft, de ziel, alsdan
ontvreden over hare al te langdurige ge
vangenschap, in hare wanhopige pogingen
de banden verbreekt, die de harmonie tus
schen haar en het lichaam in stand hielden.
Zij verstoort hare woning. Zij is nog wel
niet verhuisd, maar zij is da&r niet meer,
waar ze zijn moest. Dit waren alzoo de
verborgenheden dier kleine, grauwe, stille
en donkere woning. Eene blinde vrouw, een
onnoozel man, en een arm voor den tijd
verwelkt meisje, omdat hare jeugd geknakt,
verdrukt, verpletterd was, onder den ge-
brekkigen ouderdom, die haar omringde,
en onder de oude, sombere muren, die haar
gevangen hielden
Zij zou misschien gelukkiger geweest zijn,
indien de Hemel aan Ursula een beperkt ver-
afgevaardigde in den Boheemschen Landdag
en den Rijksraad, waar hij steeds krachtig
optrad voor de rechten der Czechen, ofschoon
hij zelf slechts gebroken Czechisch sprak en
deze taal eerst had aangeleerd tijdens zijn
gouverneurschap van Bohemen.
In een merkwaardige redevoering van 5
October 1888 zei hij »Mogen de zalving en
de kroning met de kroon van den Heiligen
Wenzel de banden nog inniger maken, welke
den beminden heerscher verbinden met zijn
trouwe volk." Een jaar later, 7 October 1889,
trad hij op als stadhouder van Bohemen,
doch hij voldeed zoo weinig aan de verwach
tingen der Uong-Czechen. dat graaf Badeni
zich eindelijk genoodzaakt zag hem op te
offeren.
Sedert ging hij echter in Weenen zoowel
als in Parijs door voor de «komende man",
Reeft hij getracht de Jong-Czechen weer
tot vrienden te maken doch het wantrouwen
moet nog niet geheel geweken zijn.
Het zal nu moeten blijken, of hij beter
s'aagt dan baron Gautsch, om Duitschers
en Czechen tot eenstemmigheid te brengen-
De eerste stap is door den vorigen minister
president reeds gedaan, doch met weinig
succes. Zal graaf Thun meer voldoening
hebben
Het gouden jubilee der Sardinische grond
wet van koning Karei Albert is in alle
groote steden van Italië met veel vertoon
gevierd, terwijl allerwegen de noodige voor
zorgen waren genomen om niet door uit
barsting var. oproeren de al te schrille tegen
stelling der ellende tegenover den gele
genheidsjubel te laten uitkomen. Ook op
Sicilië bleef, dank aan de buitengewoon
strenge voorzorgen der Regeering, ditmaal
de openbare rust gehandhaafd, niettegen
staande de ellende aldaar tot een uiterste
gestegen is.
Maar al kwam het niet tot volksoproeren,
toch werd in de pers althans zeer heftig
gestreden, er. is het tusschen het Kamerlid
Cavallotti, den leider der socialistische partij,
stand geschonken hadde indien zij verder
niets geweest ware dan eene vlijtige huis
houdster, die in hare kleinste bezigheden
de verstrooiingen van den dag vindt, die
praat zonder iets te zeggen. Maar Ursula
had eene diep gevoelende ziel, haar geest
was opgetogen, zij was zwaarmoedig, want
zij raadde de genietingen des levens, zij
wist het geluk te schatten, dat zij moest
derven zoo had zij zich allengskens zelfs
uit hare treurige gewaarwordingen eene
weelde geschapen. In hate ziel waren al de
snaren aanwezig om de zoetvloeiendste
toonen voort te brengen, maar zij waren
veroordeeld tot een eeuwig zwijgen.
Helaashet lot van Ursula was nog
treuriger dan ik vermoed had, toen ik, naar
nare bleeke wangen en haren neêrslachtigen
blik te oordeelen, giste, dat zij door een of
ander ongeluk leed. Maar er was niets in
haar leven gebeurd.... niets.
Zij had gezien, hoe de tijd dag voor dag
hare jeugd wegraapte, hare schoonheid,
hare verwachtingen, haar leven verslond,
en verder niets.... niets dan stilte en ver
getelheid
Van dien tijd af ging ik Ursula dikwijls
bezoeken. Op zekeren dag, dat wij bij
en den redacteur Mocola, van de Gazetta di
Venetia zelfs tot een duel gekomen, waarin
Cavallotti werd doodgeschoten
Het stoffelijk overschot van den op 25
Februari overleden Italiaanschen minister
Emileo Sineo (Posterij en Telegraaf) is ver
leden week naar Parijs overgebracht, waar
het met militaire eer van het station afge
haald en naar het kerkhof overgebracht
werd, begeleid door een groot aantal amb
tenaren van zijn departement. Hij was in
1853 te Turijn geboren, waar hij later,
na eenigen tijd met gunstig gevolg als ad
vocaat werkzaam te zijn geweest, professor
werd aan het Technisch Instituit aldaar
Van 1886 tot 1896 had hij zitting in het
Parlement, toen werd hij door markies
Starrabba di Rudini tot ondersecretaris van
Staat benoemd en reeds het zelfde jaar met
de portefeuille van Posterij en Telegrafie
belast. Zijn verdienstelijkheid, in de parle-
mentszitting van 28 Februari herdacht,
wordt door nagenoeg de geheele pers er
kend en gewaardeerd. Een opvolger is nog
niet benoemd.
In het Engelsch Lagerhuis verklaarde
gisteren de minister van koloniën, de heer
Chamberlain, dat hij geen voorstellen kan
indienen omtrent West-lndië, want de on
derhandelingen met de Vereenigde Staten
van Canada betreffende de reciprociteit
duren nog steeds voort.
Zoolang die onderhandelingen niet zijn
afgesloten en het resultaat niet door de
wetgevende macht van de Vereenigde
Staten van Canada is goedgekeurd, kan men
onmogelijk zich een denkbeeld vormen van
de positie welke West-lndië zal innemen.
De Duitsche Reichsanzeiger meldt:
De onderhandelingen die de Duitsche
gezant in Peking met de Chineesche re
geering heeft gevoerd, zijn ten einde. Het
verdrag, dat ook de aan Duitschland toege
stane economische tegemoetkomingen be
helst, is den 6n dezer door beide partijen
geteekend.
elkander voor het venster zaten, verhaalde
zij mij haren geheelen levensloop.
Ik ben in dit huis geboren, zeide zij, en
heb het nooit verlatenmaar mijne ouders
zijn niet van dit land; wij zijn hier vreem
delingen, zonder bloedverwanten of vrienden.
Mijne ouders waren reeds op middelbaren
leeftyd, toen zij huwden. Ik heb hen nooit
jong gekend.
Mijne moeder werd blind. Dit ongeluk
bedroefde haar karakterhet was dan ook
in de ouderlijke woning zeer streng ik
heb nooit gezongen niemand is er geluk
kig in geweest; mijne kindschejaren slopen
in stilte voorbij men heeft mij nooit eenige
luidruchtigheid veroorloofd. Slechts zeer
zelden heb ik van mijne ouders een vrien
delijk woord gehadmaar toch hebben zij
mij lief, ofschoon zij het mij nooit gezegd
hebben. Ik heb hunne harten beoordeeld
naar het mijne, ik bemin hen, en daaruit
besluit ik, dat zij mq ook liefhebben. Mijn
leven is echter niet altijd zoo treurig ge
weest als thansik had eene zuster...
Wordt vervolgd.)