Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
2lste Jaarg.
Zondag 24 April 1898.
No. 6078.
eau 1$oter$txaat 50.
'^EEUE BLAD.
^arijsche Kroniek.
Ut
ALUEMEES OVERZICHT.
HIEUWE SGHIËDAMSCHE COURANT
PRIJS TAN DIT BLAD:
^°or Schiedam per 3 maanden1.50
franco Der post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nummers - 0.05
PRIJS DER ADTERTENTIËN:
Van 16 regels 1 ƒ0.60
Elke gewone regel meer'-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
ai
de
On a toujoura vingt ans
dana quelque coin du coeur.
is de jeugd toch een verrukkelijke
'e«ti 88 levens, wanneer de zorgen ons 1
ho°ren zeggen bekend zijn, wij;
«tl Cq st hoopvol te gemoet snellen en alles
rose zien. Wanneer nog geen
Hii'^^ën ten grave is gedaald en onze
%>V| droomen van geiuk door geen
«q ontwaken zijn teleurgesteld. Deze
H j^..Vele anderen lentegedachten speel-
N,^ door ket hootd, toen ik Zondag-
Hq i het genoegen smaakte onze be
ha^ lJke aanvallige jonge Koningin naast
V°0l'heeldige Moeder, de Koningin-
««q es> in een landauer gezeten en van
hi Jtoer naar st.-Cloud terugkeerende,
de |j. tt°°r de vroolijke zon beschenen Rue
kiijq °'1 te zien voorbijrijden. Wij hadden,
ik, h Vrouw, een vriend uit Amsterdam en
Hrq*^ dadelijk herkend en met enthou-
°Pg6t: §egroet, hetgeen door de Regentes
d% werd, want wij zagen Haar dui-
hie 2l ^aar dochter er op attent, maken
VrHotnwendde en ons met Hare Moeder
hoof 6 lik terntrtrrnoito Dit voorbeeid was
-,u, groote menigte die ons omringde
Hf 6n nu hoorde men hier en daar
v tes -
Reines I roepen.
«t zj r"et verzwijgen dat mijn hart bij
Van Haar die de hoop van Neder-
leS«tiwP 2Ulk ee"e bekoorlijke wijze ver-
8t> 6r ü0|'dlgt, sneller in mijn boezem klopte
^ilti j oprechte wensch uit oprees dat
H0q 'erbaar Vaderland in Haar alle de
Hoot^ Verwachtingen, welke Zij zoo ruim-
oeloott, moge verwezelijkt zien.
'"Hf6! dagp-n door de Koninginnen in
8°ed ü'Jk's hootdstad doorgebracht zijn met
81ipeqV<irleg besteed en men kan best be-
t0cl) daL na de vermoeiende bezoeken
fÜs 6|. letl Welke dagelijks door geheel Pa-
k Versailles gemaakt werden, zij
L^"«q s Oriaar liever op hare apartementen
Schten Seen Opera ot andere Theaters
St detl' Van at Dinsdag, toen de presi-
j,6r Republiek en wat later Mevrouw
Sr Sfe rnet hare dochter Lucie Faure
tjSkteji kpt Hoiel «Continental visites
t>hgihetgeen eenigen tijd daarna door de
Sq 'ner' met een tegenbezoek aan het
beantwoord, was feitelijk het
0|hen °Pgeheven. Aan het Elysee ge-
S« y, racht. een talrijke menigte haar
ïlSdgS16 ovatie en de binnenplaats in-
hieI een militair muziekkorps het
\S«ril<>11,5 Van Nassauen aan, de troepen
Vq(l rden het geweer en de Standaard-
pj det regiment boog eerbiedig voor
onderhoud met den President
°>d'aal tw'ntig minuten duurde, moet zeer
H geweest zijn.
h St6tl ^7en der Nederlandsche kolonie
6(1 gebod aandaS van de gelegenheid welke
e0 Werd om aan het gezantschap
in de Avenue Kleber aan Hare Majesteiten
te worden voorgesteld, gebruik en er ging
slechts éene roep over de beminnelijkheid
der beide Vorstinnen, doch het schitterendst
gedeelte van het bezoek aan Parijs was
zeker het bijna officieel dejeuner van 60
couverts door den President Woensdag
middag ter eere der Koninginnen in het
Elysee gegeven en waaraan de ministers en
verdere hooge dignitarissen deelnamen,
's Avonds vertrokken zij van de Gare de
Lyon naar Cannes door de offic.ieele wereld
uitgeleide gedaan en overal toegejuicht met
de kreten van Vive la reine 1 en soms met
een Leve de Koningin van Nederlanders,
die hoewel in den vreemden wonende, aan
hun Vaderlandsch gevoel moesten lucht
geven.
De reeds zoo lang gespannen verhouding
tusschen Spanje en de Vereenigde Staten
van Noord-Amerika, waartoe de opstand
van het eiland Cuba de aanleidende oorzaak
was, is er de laatste dagen niet beter op
geworden en hoewel men hier geloofde dat
het bij het gewone hard schreeuwen der
Yankees zoude blijven en niet tot daden
komen, begin ik hard te vreezen dat de
president Mac. Kinley te ver gegaan is om
nu nog terug te kunnen treden en daarbij
zeer onhandig zijn macht uit de handen gaf
door de beslissing over den vrede ol oorlog
aan het Congres over te laten. Verwonder
lijk is het dat Europa toelaat Amerika zich
zoo brutaal mogelijk met zaken die het niet
aangaat, begint te bemoeien, en die Euro-
peesche Staten schijnen niet in te zien, zij
in hun eigen belang Spanje moesten steunen
en elke inmenging van Amerika beletten.
In de zaken is het reeds goed zichtbaar
dat de te verwachten oorlog verlammend zal
terugwerken en de toch niet schitterende
toestand er nog door verminderen zal.
Intusschen bereidt men zich hier ernstig
tot den strijd bij de Kamerverkiezingen te
voeren voor en de minister-president Méline
hield Zondag te Remiremont een belangrijke
rede waarin hij het groote belang dezer
verkiezingen aantoonde. Frankrijk is op een
keerpunt van zijn geschiedenis gekomen en
de uitspraak welke het gaat doen zal voor
langen tijd over zijn toekomst beslissen. De
heer Méiine, een gewetensonderzoek doende,
verklaart dat hij altijd als goed republikein
en goed Franschman gehandeld heeft en de
grootste dienst welke hij gelooft aan de
republiek bewezen te hebben bestaat hierin,
dat hij haar belette in eene revolutie te
vervallen die onvermijdelijk door eene reactie
moest gevolgd worden en zoodoende de
laatste hinderpaal uit den weg ruimde, welke
vele uitmuntende Franschen nog tegenhield
zich aan de republiek te verbinden.
Bij de laatste wetgeving is in de geschie-
nis der Republiek een nieuw tijdvak ge
opend. De collectivistische partij is op het
staatstooneei verschenen en niet bij machte
om een programma, dat het openbare en
groote licht der discussiën niet kan ver
dragen, te doen zegevieren. Verving zjj
de socialistische actie door de politieke,
vandaar de woede waarmede de socialistische
partij de regeering en de kamer voortdurend
aanviel en lastig maakte. Deze nihilistische
staatkunde zoude geen kans van slagen
gehad hebben indien de socialisten op zich
zeiven gebleven en aan hare eigen krachten
overgeleverd waren, doch met zich bij de
radicalen aan te sluiten hadden zij hoop te
zamen hun wil aan de meerderheid voor te
kunuen schrijven. Onder deze conditiën werd
het eerste radicale ministerie-Bourgeois ge
formeerd, dat ten einde de socialistische
vrienden tevreden te stellen de algemeene
globale en progressieve belasting op het
inkomen in zijn programma opnam. Men
weet welk een onrust deze belasting op de
gemoederen maakte en hoe de zaken er
onder begonnen te lijden en het was toen
dat de Senaat het bewijs van zijn helder
inzicht gaf met door zijn krachtige houding,
het kabinet-Bourgeois ten val te brengen,
De heer Méline maakt daarna eene ver
gelijking tusschen de staatkunde van zijn
voorganger en de zijne. Aan de eene zijde
voortdurende beroeringen weike noodlottiger-
wijze op een woedenden strijd der partijen
moet uitloopen en waarvan het einde eene
revolutie en dictatuur moet zijn en aan de
andere de gelukkigste resultaten met
te trachten al de Franschen in de re
publiek op te nemen en door verdraagzaam
heid denvooruitgang en de welvaart te steunen
en te verzekeren. Zulk een staatkunde draagt
een naam en is niet die eener secte, cot-
terie of partij, doch is eenvoudig een repu-
blikeinsche en nationale staatkunde, hetgeen
voldoende zal zijn haar duor het algemeen
stemrecht te doen toejuichen.
Laten wij voor Frankrijk hopen, dat de
uiterste partijen bij de verkiezingen in de
minderheid mogen blijven en deze eeuw
niet, zooals de vorige, met eene revolutie
zal eindigen.
Fidélius.
Parijs, 9—22 April 1898.
22 April '98.
De oorlog tusschen Spanje en Amerika.
De oorlog tusschen Spanje en Amerika
is nu feitelijk uitgebroken. Zonder directe
aanleiding van den kant van Spanje en zonder
formeele aanzegging heeft de regeering
der Vereenigde Staten aangenomen, dat de
oorlogstoestand was ingetreden en is ter
stond tot de feitelijke voorbereiding der
vijandelijkheden overgegaan. Als een bittere
ironie klinkt daarbij hare officieele verklaring,
dat zij voor deze hare handelingen Spanje
verantwoordelijk stelt. Indien er ooit een
oorlog zonder wettelijke redenen gevoerd
is, dan is het die welke het machtige Ame
rika tegenover het zooveel zwakkere Spanje
begonnen is en dat om het bezit van Cuba,
waarover Spanje reeds zooveel eeuwen
wettig gebied voert. De eisch door Amerika
aan Spanje gesteld om zijn troepen van
dat groote en schoone eiland terug te
trekken, is zeker een eisch, waaraan geen
volk, dat noch een een sprankje nationale
fierheid bezit, zou kunnen of willen voldoen.
Het eerste kanonschot in dezen verme-
telde begonnen strijd is reeds gelost. Niet
ver van Key-West heeft de Amenkaansche
kruiser Nashville, een Spaansch vaartuig,
de stoomboot Buen Ventura 1699 ton, met
hout komende van Pascugoula aangehouden
en opgebracht. De stoomboot draaide bij
zoodra het oorlogsschip het kanonschot loste.
Het aanbrengen van het vaartuig te Key-
West nep een aan waanzin grenzende
geestdrift te voorschijn. Het werk werd
gestaakt en de gansche bevolking stroomde
naar de kade om den eersten oorlogsbuit
te aanschouwen.
In den nacht van Woensdag op Donder
dag hebben de Amerikaunsche oorlogs
schepen die ter reede van Key-West lagen,
zich om het vlaggenschip verzameld en on
middellijk daarna zijn twee schepen ver
trokken. Niet de geheele rest van de vloot
is echter naar Cuba vertrokken twee moni
tors, een kleine kruiser een kanoneerboot,
een adviesjacht en drie torpedobooten zijn
nog te Key-West gebleven. Het wegge-
stoomde smaldeel bestaat uit den pantser
kruiser New-York (vlaggenschip), de slag
schepen Jowa en Indiana, de kruiser Cin
cinnati, Detroit, en Montgomery, de kano
neerbooten Castine en New-Port en de
torpedobooten Newport, Dupont, Vicksbury
Poster en Erieson en een adviesjacht.
Van de bewegingen van dit sterke smal
deel is nog niets naders bekend. Een pro
clamatie van president Mac Kinley heeft
nog slechts de blokkade afgekondigd, niet
van de geheele Cubaansche kust, maar van
een kleine kuststrook in het noorden die
Havana en Matanzas bevat, en van de haven
Cienfugos aan de zuidkust van het eiland.
De verwachting, dat Spanje nog voor het
Amerika's ultimatum ontvangen had aan
den Amerikaansche gezant te Madrid Wood
ford zijn paspoort geven en de Spaansche
gezant te Washington Polo de Bernabe
terugroepen zou, is geheel uitgekomen,
meer tot verbazing van het Amerikaansche
volk dan van zijn regeering. Intusschen is
Bernabe aan de Canadeesche zijde van de
Niagara aangekomen. Hier blijft hij eenige
dagen. De landvoogd van Canada, Lord
Aberdeen, heeft bevolen den Spaanschen
gezant met alle mogelijke onderscheiding te
behandelen. Het Canadeesche volk ontvangt
Bernabe met veel symphatie, want lang
niet alle Canadeezen gaan met de Ameri
kanen mede. Zelfs hebben vele manschappen
van de militie Spanje hun diensten aange
boden.
Bernabe wordt middelerwijl druk geïnter
viewd, gelijk ook de andere leden van het
gezantschap. Zij hebben zich uitgelaten, dat
Spanje een aanslag op New-York en mis
schien nog andere kunststeden in het schild
voert. Daarvan verwacht Spanje wonderen
de oorlog zou er een geheel andere wending
door nemen dan de Amerikanen zich voor
spiegelen. Het zou uitloopen op een schit-
