Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
""«C!uiKn-
"ïAMteT
Jaar
Dinsdag 12 Juli 1898.
jaarg. uinsaag ïz
No. 6140.
bureau !$oier$tvaat 50.
6 ^schenhandelaar.
Jft.tr -
i,S*°lr'kL
PRIJS TAN DIT BLAD:
Schiedam per 3 maanden
nc° per oost door eeheel Nederland
•Vfz
Aderlijke Nummers
f 1.50
- 2.—
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIÈN:
Van 16 regels ƒ0.60
Elke gewone regel meer 1-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
OVEKZ1CHT.
e 0otlo{r Mi '98-
iti^6 strÜd Scken Spanje en Amerika.
v°llen 0tri Santiago is nu wellicht reeds
V<>riifaarig' Reeds eergisteren waren
or deti aansche vloot en het landleger
Stf^^eliit-Vft' gereed- Het leger, na een
Sh-,. y" tier k "*c"
i'er is - atteryen artillerie. Generaal
Hri'e'i)ke
tn 'Jdvaar<}i„ FUSt van een week, was weder
3r' en Ret is versterkt met 3800
yVan zijn ziekte hersteld. Ook
Ij1S tnen voorbereid. De vreem-
t« ^6ri de ^e*a'e var* ongeveer 500,
Sr) ^atl«y, ^tad verlaten en kampeeren nu
ge ^°°fdzaka,ar Ze zeer veel gebrek lijden
"etaai quV 'even van het voedsel dat
VerJf tl,r kun> °P verzoek van de
Ut h te'e8ram van de New-Vork
°VeraVana keeR Toral geweigerd
VerH°ten heeft geven- Hij zegt, dat hij
sch 'gen- Ds'ad tot ul'erste te
goed R'anco
Cor,
gouverneur van Cuba, maar-
keurt Toral's standvastigheid
resPondentn ^ericht van een particulier
Z0>r w van den Beliner Lokal-
()QVan Santiago gebombardeerd,
lot ^^ftient;6' a'S Van landzÖde en za' ket
v6 stad Z°° la"g blijven aanhouden,
aP'tuleert.
»6i ut' heeft m aan de Temps gemeld
f"«k lanc° geseind, d.t het onmo-
d,
C aank0mgarsterkinsen te Santiago te
de Vat) die e. 6en tÖdst'P dat daar
afhVerdedieir,!.0t konden zijn. Hoe lang de
°v Za' w°rden volgehouden, zal
."itie, n de levensmiddelen en de
1(1 het
veizekn6,^euter"telegram uit Madrid
Vo0r V,6rheelt L' daJ de regeering het zich
0. haar k overgaaf van Santiago
r,Vr®de tfi6. 00genblik zal gekomen zijn
meldt een telegram uit
eUilleton.
65)
Ve^°r8an
S'°eg'h'kkeli!k 1161 noodig oordeelde, het
Vatl °0w on i?nSCfl t0 gehoorzamen,
ll^0' en «n u g6waad en de armen
i§3t en ver« °n maahte een gebaar
Het is Verwarring.
o0\8er' dien-uV^ Wiggins. huiderde
hSU ?03» geliilf i weg herwaarts,
n aden htheid lk 200 even u deed,
i'htieU^ geWored k°k 00gen te hebben ge-
beltin waarna >k zÜn met
Wa hetwnlL1^ 'n een moeras
tiaarin Twelk de dwaallichten dansen,
•rokodil en de geduchte
Washington aan de New York Herald, dat
naar de meenmg van Mac Kinley en zijne
omgeving niets de opvatting wettigt, dat
Spanje het oogenblik gekomen acht om op
het sluiten van den vrede aan te dringen.
Dit zou voor een groot deel afhangen van
de houding der Mogendheden.
Het departement van buitenlandsche zaken
te Washington verzekerde ook Zaterdag nog
dat het geen enkele directe of indirecte aan
bieding tot opening van vredesonderhande
lingen heeft ontvangen.
Een draadbericht uit San Sebastian meldt,
dat maarschalk Martinez Campos het oogen
blik tot het sluiten van den vrede nog niet
gekomen acht.
Intusschen doet de invloed der Carlistische
agitatie door de vredesberichten versterkt,
zich reeds gevoelen.
Een draadbericht uit Ney-York meldt,
dat de kruiser St. Louis met admiraal
Cervera en andere Spaansche krijgsgevan
genen aan boord, gisteren-ochtend te Ports
mouth (New-Hampshire) is aangekomen,
Kapitein Evan, commandant van de Jowa
heeft in een interview betreffende de ver
nietiging van Cervera's vloot o. a. het
volgende gezegd Ten slotte wendde desloep
zich naar de lowa, met commandant Eulate
van de Vizcaya aan boord. Eulate was
blijkbaar gewond; er werd een stoel naar
beneden gelaten, om hem daarin op te
hijschen.
Het detachement matrozen op de brug
bewees Eulate de militaire honneurs, toen
de stoel, waarop deze zat, op de brug werd
geplaatst. De manschappen presenteerden
ae wapens, Eulate richtte zich op en salueerde
met waardigheid daarna maakte hij zijn
sabelriem los en zijn degen in de hoogte
houdende kuste hij eerbiedig het gevest,
terwijl de tranen hem in de oogen kwamen.
Eulate overhandigde daarna den degen,
welke Evan weigerde in ontvangst te nemen.
De bemanning, welke dit tooneel zag,
brak in een geestdriftig gejuich uit.
kikvorsch elkander bevechten. Zis, hier is
zijne brieventaschzij bevat banknoten,
welke hij u voor uwen grondeigendom wilde
geven, maar ik zal ze gebruiken tot myne
overvaart naar Afrika, waar ik aan mijne
zwarte broeders zal verhalen, hoe slecht
de blanke menschen zijnwaar ik hun zal
verhalen, wat ik geleden, wat ik gezwo
ren en hoe stipt ik mijn eed gehouden heb.
Nu kent gij, ging Zombo voort, terwijl
hij een groot blank mes uit zijn gordel
trok, het plan mijner wraakgij weet, hoe
ver ik daarin reeds geslaagd ben en wat
mij thans nog te doen overig blijft.
Terwijl Zombo zoo sprak flikkerde er
eensklaps eene knetterende vlam in het
vertrek, en werd er een knappend ge-
ruisch als van een pas opkomenden brand
vernomen.
Ik wilde, riep Zombo, dat al, wat
door uw geld ontstond, in puin en asch
ineenstortte, daarom heb ik ook dit huis in
brand gestoken, alvorens ik aan de deur
klopte om binnengelaten te worden. De
wind zal weldra met de asch van dit huis
zijn spel drijven. Blanke! wat blijft mij nu
nog te doen over
Mij vermoorden 1 zuchtte Morgan, met
Op het oogenblik, dat Evan comman
dant Eulate naar de hut geleidde om diens
wonden te laten onderzoeken, ontploften
de magazijnen en ammunitie van de Viz
caya met donderend geweld.
»Adios Vizcaya", sprak Eulate, »daar
gaat mijn mooi schip."
Het smaldeel van admiraal Camara, dat
voor de Filippijnen bestemd heette, is thans
in vollen terugtocht naar Spanje.
Twee Spaansche kruisers en nog twee
andere Spaansche transportschepen zijn gis
teren van Port Said naar Spanje vertrokken.
De rest van Camara's flotielje is daarna
ook te Port Said aangekomen.
De tegenwoordigheid van het gansche
Duitsche escader te Manilla heeft waar
schijnlijk alleen ten doel, om een der
Filippijnsche eilanden te naasten als kolen
station volgens sommigen wacht men nog
maar alleen op de komst van de »gepant-
serde vuist", om te beslissen, welk eiland
aan het »wereldrijk" zal worden toegevoegd.
A's iets in staat was om de steeds groeiende
toenadering tusschen Engeland en de Ver-
eenigde Staten te bevorderen, dan zou het
zeker zulk een daad van de zijde van den
Duitschen keizer zijn."
Uit een blauwboek door de Engelsche
regeering in 't licht gegeven, blijkt dat
er eenige wrijving bestaat tusschen de
ministers van oorlog en van de schatkist,
over het toekennen van pensioen of grati
ficatiën aan vijf officieren die bij Jameson's
strooptocht betrokken waren. Nadat besloten
was, hen bij de legerreserve in te deelen,
maakte de minisler van de schatkist be
zwaar dat de minister van oorlog eigen
machtig 300 pensioen had toegekend
aan kolonel Rhodes, benevens de volgende
toelage 1200 aan kapitein; White, 1600
aan kapitein Grey, 1750 aan majoor
White, 1333 aan majoor Willoughby. De
minister der schatkist heeft ten laatste er
in berust.
De Daile Chronicle teekent hierbij scham-
gevouwene handen op de kniën liggende
en zacht biddende.
Ja, moord moord aan hem, die
mijn vader geen zonnestraal, geene hand
vol rijst gunde moord aan hem, naar wiens
bloed ik dorst, als een hongerige tijger naar
dat van het wild gedierte.
Bij deze woorden sloeg Zombo de lamp
van de tafel, en in het laaie brandlicht, dat
rood als een bloedstroom door de vensters
drong, stond hij daar als een uit de hel
gekropen monster, en riep
De fakkel des doods brandt! Weg
met elk ander licht
Nu hief hij het mes in de hoogte, slin
gerde het boven zijn hoofd, en Morgan, zijne
oogen naar een kruisbeeld opheffende, bad
met luider stemme
Albarmhartige Godwees mijner arme
ziel genadig 1
Met een duivelschen lach, dezen angst
kreet ten spot, wierp Zombo zich op den
knielende; de felle hitte deed alle glas
ruiten in weinige minuten spnngin, dikke
rookwolken drongen met onweerstaanbaar
geweld het noodlottig vertrek binnen, in
hetwelk men eenige oogenblikken een blank
mes zag flikkeren, een akelige.n kreet ver
per aan, dat de medeplichtigen aan Jameson's
daad nu bijna geheel schoongewassen zijn
immers de voornaamste leiders van den
strooptocht ontvangen klinkende bewijzen
dat in de hoogste kringen hun handelwijze
goedgekeurd wordt.
De Fransche staatsman Buffet is over
leden. Hij werd reeds vóór 50 jaar kamer
lid, r.am deel aan de staatsgreep van Na
poleon, was onder het keizerrijk herhaalde
lijk minister, evenals onder het bewind
van Mac. Mahen. Later werd hij senator
voor het leven.
In de Republique fran$aise geeft de
oud-minister-president Méline de verklaring
waarom hij bij de stemming over de aan
plakking der redevoerixig van Cavaignac zich
onthouden heeft. Als voornaamste reden
voert hij aan, dat openbaarmaking van docu
menten onvermijdelijk men, heeft er reeds
het bewijs van, zegt hij die discussie
heropenen moest in plaats van ze te sluiten.
De brief van Picquart aan Brisson, waarin
hij schrijft voor elke bevoegde rechtspraak
te kunnen bewijzen, dat de twee eersie
briefjes niet op Dreyfus slaan en het derde
alle kenteekenen vertoont valsch te zijn,
brengt een nieuwe bevestiging der ziens
wijze van den vorigen premier. Genoemd
schrijven heeft een sterke beweging ver
oorzaakt in het Palais Bourbon, waar nie
mand eigenlijk zag hoe dezen stoot af te
weren en ieder de moeilijkheid voelde dit
schrijven met stilzwijgen voorbij te gaan.
Men sprak zelfs van de mogelijkheid dat
een lid deze kwestie op de tribune zou
brengen.
Bij de behandeling in de Italiaansche Kam^r
van afgevaardigden van de aanvraag tot
machtiging om zeven afgevaardigden straf
rechtelijk te vervolgen, verklaarde de mi
nister-president, generaal Pélloux, dat hij
het met de commissie eens is, voor zoover
deze voorstellen de aanvraag tegen Pescettu.
Deandreis, Turati en Morgani in te willigen
maar ten aanzien van het voorstel der com-
nam, waarna alles zoo stil en zoo douker
werd als in het graf.
TWINTIGSTE HOOFDSTUK
»De Heer wil den dood des zondaars
niet, maar dat hij leve en zich bekeere."
Deze troostrijke uitspraak moet ik hier
nogmaals herhalen want ondanks het vree-
selijke gevaar, waarin Morgan verkeerde,
kwam hij er niet in om.
Toen de nachtwind den rook door de
tegenovergestelde, insgelijks in stukken
gesprongen, glasruiten uit de zaal verdre
ven had, en het van binnen weder licht
begon te worden, zag men Morgan even
als te voren op de knieën liggen en bidden
het mes des negers lag op den grond, en
hij zelf stond met neergebogen hoofd in
een hoek van het vertrek.
Tusschen hem en den biddenden zondaar
stond de missionaris, die den aigodendienaar
een kruisbeeld voorhield.
Wordt vervolgd.)
nieuwe schieoa
llllff
Volse._
6 i>
"lt \f„ j
EEN NACHT VAN GENADE.
