Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
tviert'
Gast
2lste Jaarg.
Zaterdag 13 Augustus 1898.
No. 6168.
reaxx U5oter&tvaat 50.
S.!' -»
°ngenoodigde
>.w«<!,ch «™*-
mmez
'HEJEA
,aN,
H
OVERZICHT.
C S bet,,. bij een schrijnwerker om
Weo te vord6ren van boeten,
eton.
2)
J>tn6rSd6
nieuwe schieoamsche courant
PRIJS TAN DIT BLAD:
~°°r Schiedam per 3 maanden 1 1.50
^nco
Af:
Per post door geheel Nederland
2°nderiijke Nummers
- 0.05
||qii:illllS''JW:iP|il!nhomi.|hh,;iMiMi^,ir^i) |.|'|T-ÏÏ i'-t. jt l >17.
PRIJS DER ADTERTENTIËN:
Van 13 regels 1ƒ0.60
Elke gewone regel meer -0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
*-6(1
der
°°de
11 Augustus '98.
,Vo°rsteden van Brussel, St. Joost
le-
ee r^cbt ^ls',eren-ochtend in opschudding
s 'Se a 0r een bloedig drama, waarin
v^e'd. g6^rc^'sten de hoofdrol hebben ge
vati
v°eg(j 6n. °fficier van politie, Momaerts,
zich
feCbt 0Pgel°etlS °vertreding bij de burger-
ziie°'Verschot°^en ^omaerts werd met
rey rfichter 60 °ntvangen en gewond aan
gs °'Ver te^l^SV'n§er• Hij schoot met zijn
a* en tr°f Willems aan het aan-
rJPer,
Sv.
anarchist wist echter te ont-
kiejV6tlschefl v^Uckt nemende langs den
der, &Chieten g°P strast §inS hiJ voort
arfti 6er> aan 60 Verwondde twee menschen
B0eEen ^6fl 6t ke8n> den ander aan den
t6|i Een a„ kreeS een k°gel door zijn
trdn^ ^ilde&ent van politie, die den woes-
8rijpen, kreeg zoo'n hevigen
en buik dat hij neerviel en
4P t
iaar ?ge«
•>et
vo.
eP. ^^P0''Oe-bureau gebracht moest
seh' "6P d mS Zette 'ntussc'ien ^9n vlucht
leteade 5 °Verdekte markt over, aldoor
ïep
dat
s'atte j.°nder echter iemand te raken,
tr dri/66^ tilen hem beet. Het bleek,
h;i ®e'aden revolvers en een pak
tl>p
tfof
Paar P°hl'e begaf zich ver-
ar 6 Woning van Willems. Hij
°P h
erP Schor' anarchistische gezellen, die
vier
^HOt >^vi>jwhv>
chist66ri heel611 6n M°maerts op hen! Het
Ht antk~8evecht- Twee van de anar-
Piaar n°g-
den
een derde werd
zwaar gewond,
oa aan den hals hij viel
grond zijn toestand is
^Poiy. 1 de Ij L
d®b rieri- Mo 8ewonde werd gevangen
^aak^'P1- E^aerts 's hcht gewond aan
"Pilit de Won6" a^eeling gendarmen be-
anar'c8 Va° ^''lems. Deze is een
te doZLLlst' die al meer met
heeft gehad.
de
~''d het üiiitsch.
Kïaf°pertl' toen^h^ bet snikk®o eener vrou-
'®p da6eP haast' dlchtva|len eener deur,
kpde va^tPede i-1^ .bellen. De oude gravin
apa 0 Uit eene kampi- aan hof
aa*n.a. H det* corria eene. kamei' aan hef
lo dien °or 'd°r opduikende kamenier
hptl°'letu' ^enio-e dolf 2ich nu kon laten
fris. a<Oec P. m'nuten later was hii in
fris^oier ff.6„ P^iouten later was hij in
*ij Sfay'11, 0U 8rav'n druk aan
<C' Ec"'Vl' eiker, ^terk vergrijsd haar; dat
ha!eSeti Mpsels f. d°or Adolf liet ver-
®Hz'toretis 6®,tor'den n de da™es desti)ds
on g«„l! die don- oene, phantastische
ltü^aker, ®Ul>d er) gouden gespen, pennen
%erk P zulk gedraSen werden. Het
®P verAi-8? kaPse' was een waar
c"te tamelijk veel tijd.
De minister Balfour deelde gisteren in
het Engelsch Lagerhuis mede, dat den ln
Augustus aan den gezant te Peking, Sir
Claude Macdonald, last was gegeven om
de Chineesche regeering aan te zegggen,
dat zij vrij is, zich te vergewissen of
er van Duitsche zijde voor den aanleg van
spoorwegen aanbiedingen zijn te verkrijgen
op betere voorwaarden dan die van Engel-
sche kapitalisten, maar dat de Engelsche
regeering geen voorrecht, aan Duitsche
zijde verleend, kan toelaten, enkel omdat
de ontworpen lijn in Sjan-toeng zou liggen-
De gezant moest zich verzetten tegen het
gehoor geven aan zoodanige aanspraak van
Duitschland. Baltour noemde het bericht,
dat China Pavlofs eischen betreffende den
Nioe-tsiwang-spoorweg ingewilligd had, in
hoofdzaak juist. Deze zaak houdt de aan
dacht van de regeering ernstig bezig, voegde
de minister er, onder de toejuiching van
het Huis, bij.
Het aan Rusland toegeschreven plan zich
het protectoraat te verzekeren over het
microscopisch sultanaatje Raheita aan de
kust der Roode Zee heeft reeds aanleiding ge
geven tot eenige «verklaringen" van Engel
sche en Italiaansche zijde. De onderstaat
secretaris voor buitenlandsche zaken te Lon
den, Curzon, die dit zij ter loops mede
gedeeld, benoemd is om lord Elzin op te
volgen als onderkoning van Britsch Indië,
was er al spoedig bij om te verzekeren, dat
negus Menelik van Abessinië Raheita ir. 't
geheel niet te begeven heeft en nu herinnert
de Popoio Romano er aan, dat het Sulta
naat deel uitmaakt van het sinds 1860 onder
bescherming van Italië gestelde kustgebied
der Roode Zee, welke overeenkomst in het
Groene Boek van 1890 door Crispi aan het
Parlement is medegedeeld, en die ook aan
de Mogendheden, ofschoon niet officieel, toch
zeer goed bekend is. De Sultan van Raheita
kan dus evenmin als zijn suzerein Menelik
over zijn grondgebied beschikken naar wille
keur, zegt de Popoio.
Om zich de verveling te verdrijven, onder
hield de gravin zich anders altijd met Adolf
Busicke en liet zich door hem de stads-
nieuwtjes vertellen, waarover de jonge haar-
kunstenaar altijd beschikte. Maar vandaag
zweeg zij en scheen niet dan met moeite
hare opgewondenheid te beheerschen.
Adolf had meer dan een uur werk, eer
hij met den haartooi der gravin gereed
was. Toen ging hij heen met een diepe
buiging, en de gravin gunde hem niet eens
de woorden, die zij anders tot hem zeide
«Adieu, m'n waarde maar liet het bij een
stom hoofdknikje. Adolf trok op het portaal
zijne pelsjas aan, en ging toen langzaam
de trap af.
In het benedenportaal zag hij een vrij
grooten, vierhoekigen brief op der. grond
liggen. Hij nam hem op en zag, dat hij aan
vrijheer v. Göben geadresseerd was. Het
couvert was geopend en er zat een karton
blad met gouden rand in. Toen Adolf het
er uittrok, zag hij, dat het eene invitatie
voor het bal in het koninklijke slot op 7
Februari was. Adolf keek rechts en links,
ot misschien de verliezer van den brief in
de nabijheid was. Toen hij niemand zag,
stak hij de invitatie in den binnenzak van
De aanstelling van den staatssecretaris
van buitenlandsche zaken tot onderkoning
van Britsch-Indië wekt in verschillende
kringen nogal verbazing vooreerst omdat
hij lichamelijk zwak blijft, vervolgens om
dat hij, ofschoon een pairszoon nog maar
plain mister Curzon is, en na Lawrence is
er geen onadellijke tot onderkoning van
Britsch-Indië benoemd (evenwel Curzon zal
tot pair verheven worden voor hij naar
Calcutta vertrekt)ten derde is Curzon
bekend als een bestrijder van Ruslands aan
spraken in Midden-Azie en Afghanistan en
een aanhanger van het zoogenaamde for-
ward-beleid, dat in het noordwesten van
Indië de grensstammen onderwerpen wil.
Intusschen, zegt de Standarddat Curzon
den last meekrijgt om de forward-beweging
welks uitspattingen in Chitral en Kharber
zulke verderfelijke gevolgen heeft gehad,
in te toornen.
De Times spreekt met welgevallen van
de benoeming van haren vroegeren Azia-
tischen correspondent, maar kan niet nalaten
te herinneren, dat Curzon in den laatsten
tijd telkens de menschen teleurstelde,
vooral in zijn verklaring van de Engelsche
politiek in China. De Times werpt den
aanhanger van Rhodes, Wyndham, op als
Curzon's opvolger als ondersecretaris van
buitenlandsche zaken.
De Times verneemt uit St. Petersburg
van eergisteren dat het Tsjoeng-li-jamen
formeel toegastemd heeft in alle voorwaar
den door Pavlof verlangd ten aanzien van
de leening ten behoeve van den Nioe-tsj wang
spoorweg.
Een draadbericht uit Gibraltar in dato 11
Augustus uit Gibraltar geseind, meldt het
volgende
Op gisteren avond ontvangen bevel zijn
de orders voor het vertrek van het Engelsche
Middelandsche Zee-eskader, dat op heden
bepaald was, herroepen. Het eskader blijft
voorloopig te Gibraltar.
Omtrent de vredesonderhandelingen tus-
zijne jas en ging verder. Hij moest dien
voormiddag nog een aantal voorname dames
bedienen, en ieder van haar was zeer boos,
als hij eenige minuten te laat kwam
nochtans nam elke dame het recht hem, als
het haar paste, een half uur en langer te
laten wachten.
Toen Adolf na gedaan werk bij zijn chef
terugkwam, overhandigde deze hem een
vierhoekigen blauwen brief met een groot
rood zegel. Adolf bekeek den brief met
eerbied, want hij was een van die blauwe
blieven, waardoor aan den geadresseerde
een bericht uit het kabinet van den Prui-
sischen monarch wordt gezonden.
Haastig opende Adolf den briefhij scheen
hem verwacht te hebben. Nadat hij hem
vluchtig gelezen had, stak hij hem in den
zak zijn gezicht evenwel vertoonde geene
bevredigde uitdrukking.
De hofkapper Werner was zeer nieuws
gierig te weten, hoe zijn bediende Adolf
Busicke aan eene koninklijke kabinetsorder
kwam. Hij achtte het evenwel niet in
overeenstemming met zijne waardigheid,
er naar te vragen. Busicke moest onmid
dellijk in den winkel eer.ige klanten fri
seeren. Hij had daarbij gelegenheid, na te
schen Spanje en de Vereenigde Staten
wordt nog het volgende medegedeeld
Aan de JSlew York Herald wordt in dato
11 dezer uit Washington gemeld Minister
Day verwacht, dat Cambon heden de vol
macht zal krijgen om het protocol van het
vredesverdrag te teekenen. Het protocol
noemt geen datum voor de ontruiming van
Cuba en Portorico, maar het zal zoo spoedig
mogelijk gebeuren. Spanje zal echter de
eilanden met volle krijgseer mogen verlaten.
De troepen nemen hun wapenen en uitrus
ting mede. Weigert Spanje Cambon tot
het onderteekenen van het protocol te
machtigen, dan worden alle onderhandelin
gen afgebroken en Cambon trekt zich terug.
Volgens een bericht uit Santiago heeft
het Cubaansche muiterhoofd Garcia, Gibara,
dat door de Spanjaarden verlaten was,
bezet.
De Spaansche minister van oorlog over
weegt op 'toogenblik, hoe en waar hij
de duizenden officieren zal plaatsen, die,
als de oorlog is geëindigd, van Cuba en
Portorico in het vaderland zullen terug-
keeren.
Generaal Schwan seint van Portorico, dat
zijn brigade een gevecht heeft gehad met
een groote Spaansche troepenmacht op
eenige mijlen afstands van Maygnez. Twee
Amerikaansche soldaten werden gedood en
een luitenant en veertien soldaten gewond.
In tegenspraak met alle ongunstige be
richten omtrent den gezondheidstoestand des
Pausen, bevat het jongste nummer van de
Voce della Verita de mededeeling, dat een
aantal Italiaansche en vreemde bezoekers, die
Maandag-middag in het Vaticaansche tuinen
waren toegelaten om den H. Vader op zijn ge
wone middagwandeling te zien voorbijkomen,
zich konden overtuigen van het nog krach
tig en gezond uiterlijk des H. Vaders.
Terwijl van den eenen kant het orgaan
van den Hongaarschen minister-president
baron Banffy, uitdrukkelijk verklaart, dat
deze er niet aan denkt af te treden, spreekt
denken over den zooeven ontvangen brief.
De hoop, de laatste, die Busicke bezat
was vervlogen. Zijne oude tante Laura,
wier eenige erfgenaam hij was, was voor
eenige weken gestorven. De teleurstelling
evenwel, die Busicke ten deel viel, toen hem
de nalatenschap overhandigd werd was groot.
De oude vrouw liet hem in 't geheel vijf
duizend thaler na, echter niet in contanten
of voorwerpen van waarde, maar in schat
kistbiljetten, zooals er in den ongelukkigen
tijd, toen Pruisen na den slag van Jer.a en
Auerstad in 1806 geheel in de macht der
Franschen geraakt was, uitgegeven waren.
Deze biljetten had de staat tegen een vas
ten koers uitgegeven, nochtans echter of
liever daarom juist wilde niemand ze
gaarne aannemen, en wie iets verkocht,
nam liever eene kleinere som in zilvergeld
dan in papieren schatkistbiljetten.
Wordt vervolgd.)
