Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
te Jaar®:.
Donderdag 18 Augustus 1898.
No. 6171.
bureau looierstraat 50.
9ëele
°ngenoodigde Gast.
^EEN overzicht.
BERICHTEN.
^Konmoid
Wief'^aan ^^^IsLxxiGici.
0,
°p
leton.
tQfa de rQ
nieuwe schieda
"oor
PRIJS TAN DIT BLAD:
>eaam per 3 maanden1.50
?®r post door geheel Nederiand - 2.
0nderiijite Nummers - 0.05
Ff.
Schi
'anco
II IJI'IMI'-- FIIM l'liilMü
PRIJS DKR ADVERTBNTUNrJ
Van 16 regels ƒ0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
^vf„iec|amTEDELIJK ZIEKENHUIS te
•|®en' Wordt tegen 1 September a.s.
en een
het «J. gelden in persoon of per
i\ ^^!^sziekenhuis.
17 Augustus '98.
b >erhon(j: o- -
Vrie er'ijn 8 tusschen de regeeringen
•lat chanr. te Londen wordt er niet
?o
Men herinnert zich
«c0,
"«ie
(Jg p.
i»„ uu'tsche staatssecretaris Van
et K,
arir,
Sjario^ck'and in de Chineesche pro
rijk van
i0nd aan f, -""«me staatssecretaris v an
ofsCL ^arip'6' Eab>net Salisbury een Nota
vjp) °°h Dm. u'delijk werd verklaard dat,
ttl'Sche ö|°enS geen enkel uj. v»u
eiScl)e°' het tQe<le^inging wenscht uit te
°ch voor zich het recht op-
Ste®d5 "u" "c* 'co"1' uf
^«i'h tot u't eerste aanbieding te ont-
*n dej Voer'ng van een openbaar
h«l Lot,^ streek. Natuurlijk weigerde
staatgVet^ daat.n reckt te erkennen en
Nerï^taJ n°k d°°r den toenmaligen
^«str "g 'v Eurzon thans benoemd
f'at» ?deri. an Lritsch-Indië krachtig
l'hg 1 nie(;ans beeft de Duitsche regee-
kWos.Vari de 0"nuttiS geacht tot toelich-
6 8eh0U(i eraadslagingen over deze
PUblj ®«b 0(r 6ri' 'n het Engelsch Parle-
'h 5Ce6reti, lc'e,Jze verklaring te doen
^Qfaiatlto®tl» aaru't blijkt, dat Duitschland
Co»<*lT een bePaalden termijn
8te der hoof,6 ft verkregen tot den
r'dertleftii SP°°r'ijnen. Wat de nieuw
6(1 Zi!UV? betreft ^6t gebied van spoor-
vOor d'd®'ijk g; l' nk de lijn die Noordelijk
aan t 62« er\ jar'toeng met elkaar verbindt,
in de toekomst nog
Wete'Uen Luitschland zich
ket> b te bedingen van eerste
'j «Ventn d'6n verstande echter dat
e weigering, geen recht
't het Uuitsch.
3)
daQ.Qêar^ ^regen^H6 ve'dtochten van 1813
Z6 de Sf^aarde 6 schatkistbiljetten eene
««r fbat 0°k ln°®dal nu kans was,
<C ^rui j1 te 10de gelegenheid zou zijn,
C rah! ben n' Maar de wonden, die
8lajb°eienScben «.f3!' d°or de heerschappij
be a w'Ss®n de.. u°0rd® buitengewone
NlH^eer^0' gena,®vrijdingso°rlogen ge-
Sbi be» 8 «ïoeot niet 200 spoedig,
d» ds „f a'ten ,tot maatregelen van ge-
kooScbatlfi Verbetero de financiën van
dia ^biljetten0; 2oudeib en zoo werden
Vv. biet hV°'strekt !ng®trokken tegen een
C do>e Sr,ln ovei'eenstemming
1 de -r bekp'"ale waarde. Bovendien
,nl°ssin0r^"dmaking vastgesteld,
der biljetten slechts
heeft zich te verzetten tegen de begunsti
ging van Chineesche industrieelen of vreem
delingen van welke nationaliteit ook.
Uit deze half-ambtelijke verklaring blijkt,
dat wat Engeland weigert te erkennen, ten
gevolge eener Chineesch-Duitsche overeen
komst wel degelijk als een voldongen feit
moet worden beschouwd. Of hierin de oude
Li-IIoeng-Tsjang alweer de hand heeft
gehad Volgens den Manchester Guardian
valt het niet te betwijfelen. Het blad be
schouwt Li als Engelands meest ernstige
tegenstander en beweert dat de Britsche
regeering er eveneens zoo over denkt. Met
het Tsoeng li-yamen zou nog wel op te
schieten zijn, maar Li is onhandelbaar,
laatdunkend, onbeschaamd en nog zooveel
meer. 't Wordt steeds duidelijker, dat Li
met zijn pauweveer en zijn geelveat, ook
zijn invloed in het Hemelsehe rijk heeft
teruggekregen.
Het centrale comité der Duitsche socia
listische partij heett besloten de plaatselijke
comité's de vrijheid te laten om aan de
verkiezingen voor den Pruisischen Landdag
al of niet deel te nemen.
Te Ischl heeft keizer Franz Jozef een
onderhoud gehad met de leidende Oosten-
njksche en Hongaarsche staatslieden over
het tusschen beide rijken hangende geschil
betreffende den «Ausgleich". De conferentie
schijnt de oplossing weinig nader te hebben
gebracht. Baron Banfly, de Hongaarsche
premier, weet zeer goed, dat het Oosten-
rijksche ministerie in een uiterst moeilijke
positie verkeert en naar beweerd wordt,
wil hij daarvan gebruik maken om voor
Hongarije zooveel mogelijk voordeelen te
verkrijgen, ofschoon ook hij het standpunt
blijft innemen, dat de band, welke beide
rijken verbindt, moet blijven bestaan,
In de conferentie met den keizer moet
zulks door hem nog eens duidelijk verklaard
zijn. Men wil nu in de laatste week van
Augustus nogmaals een bijeenkomst houden,
dan in de Hongaarsche hoofdstad, overtuigd
tot een bepaalden termijn plaats had.
De overledene, die waarschijnlijk geene
couranten las, had den termijn van inlossing
laten verstrijken, en de biljetten, waarin zij
haar geld belegd had, waren waardeloos
geworden. Adolf Busicke, haar erfgenaam,
had zich nu met een request tot den koning
gewend, want deze alleen kon bij eene
kabinetsorder de latere inlossing der schat
kistbiljetten bewerken. Op dit request was
heden het antwoord ingekomen. Het luidde
afwijzend. Het ging niet aan, een precedent
te stellen. Wanneer Zijne Majesteit aan
Busicke de uitbetaling van het geld voor
de schatkistbiljetten wilde toestaan, moest
hij dit ook doen tegenover alle requestran-
ten, die nog later met zulke verzoeken
zouden komen, en dat was met het oog op
den financieelen toestand van den Pruisi
schen staat volstrekt niet wenschelijk.
Zoo was de laatste hoop van Adolf Busicke
vervlogen. Hij was weer, wat hij vroeger
geweest was, een eenvoudige kappersbediende
zonder middelen, wien het wel nooit ge
lukken zou, zich zelfstandig te maken.
De teleurstelling trof hem voor 't overige
niet alleen; er was nog een tweede wezen,
dat bij de koninklijke weigering betrokken
als men aan beide zijden is, dat de tegen
woordige toestand niet langer kan blijven
voortbestaan.
In de Times staat een particuliere blief
uit Cetinje, «blijkbaar afkomstig van den
Engelschen zaakgelastigde Kennedy aldaar.
Volgens dien briefschrijver protesteert vorst
Nikolaas verontwaardigd tegen de aanvallen
van de Oostenrijksche pers, welke ook
volgens den schrijver slechts kunnen strek
ken om de populariteit van vorst Nikolaas
bij de Balkan volkeren te verhoogen.
Uit St. Petersburg wordt aan de Daily
Telegraph het volgende bericht gezonden
Het gerucht blijft met groote hardnekkig
heid loopen, dat binnenkort een samenkomst
plaats zal hebben tusschen den Czaar en
Keizer Wilhelm. De Keizer moet zelf het
verlangen tot deze bijeenkomst te kennen
hebben 'gegeven,] teneinde de verkeerde
gevolgtrekkingen uit den weg te ruimen,
welke thans reeds bestaan in Frankrijk en
Rusland naar aanleiding van zijn reis naar
Palestina.
Te Madrid is men geruimen tijd verstoken
geweest van het direct verkeer met Cuba
en Portorico. Maandag is het eerste directe
bericht wederom ontvangen en wel, zooals
de Madridsche correspondent van den Herald
zegt, de aanvrage om ontslag van maar
schalk Blanco.
Deze aanvrage moet niet beschouwd wor
den als een protestdoch de maarschalk
wil de ontruiming van de Antillen niet
bijwonen.
In een proclamatie aan de bevolking van
Cuba verklaart Blanco zijn taak als afge-
loopen te beschouwen, nu de Spaansche
regeering tot den vrede heeft besloten.
Hij heeft zijn ontslag ingediend. Den vrede
kon hij niet aanbevelen, na nog kort ge
leden op voortzetting van den oorlog aan
drongen te hebben.
Volgens bericht aan de Daily Mail uit
Biarritz, verluidt daar dat Don Carlos wacht
was. Dat was Anna de nicht van den hof-
kapper Werner in de Broerstraat. Beiden
beminden elkaar. Trouwen kon Adolf Busicke
Anna alleen, als hij eene Jeigen zaak had.
Want dat een kappersbediende ir. dien tijd
trouwde, en dat nog we! met de nicht van
het hoofd van het gilde, zou ongehoord en
tegen alle traditie geweest zijn.
Toen de hofkapper Werner des middags
naar zijne woning, boven, ging, zag hij,
dat zijne nicht rood geschreide oogen had.
Te vergeefs drong hij er op aan, dat zij
hem zou vertellen, wat haar deerde. Ze
gat ontwijkende antwoorden, en Werner
ergerde zich niet weinig, dat hij zich overal
door geheimen omringd zag.
Ook Adolf Busicke wachtte zich wel, hem
iets van het antwoord des konings mede te
deelen. Tot nu toe was Werner in het ge
loof gebleven, dat zijn bediende wezenlijk
een flinke erfenis gekregen had, en daarom
zag hij tegenover hem een weinig meer
door de vingers dan hij anders zou hebben
gedaan. In de oogen van Werner was Busicke
iemand, die zich elk oogenblik zelfstandig
kon maken, en daar hij, zoon van een Ber-
lijnsch burger en daardoor ook Berlijnsch
burger, bekwaam in zijn vak, zij het ook
met bevel te geven tot een opstand van
de Carlisten, totdat het Spaansche leger
van Cuba terugkomt, dewijl Don Carlos, die
op dat eiland tal van agenten heett gehad,
verwacht dat het leger oproerig gezind en
rijp voor een pronunciaminto zal terug-
keeren.
Volgens een draadbericht uit Washington
is Hay, thans ambassadeur te Londen, be
noemd tot secretaris van Staat in de plaats
van Day.
President Mc. Kinley heett de commis
sarissen benoemd, die beiast zijn met het
vaststellen der bijzonderheden betreffende
de ontruiming van Cuba en Portorico.
Omtrent de overgave van de hoofdstad
der Filippijnen behelst een telegram uit
Manila van den 13 dezer het volgende
Admiraal Dewey heeft aan generaal
Augusti twee uren toegestaan om zich over
te geven, maar Augusti weigerde en dien
tengevolge ving het bombardement te 9
uren 's morgens aan. Het duurde twee uren.
De Spanjaarden zeggen, dat het meeren-
deel der Amerikaansche bommen het doel
niet bereikte. Te 11 uren bestormden
10.000 man Amerikaansche infanterie de
loopgraven. Zij joegen alles voor zich uit;
de kleine troepenmacht der Spanjaarden,
een 3000 man, half doodgehongerd en slecht
gewapend, bood slechts weinig tegenstand.
De Spanjaarden werden teruggedreven tot
de citadel. Toen verder verzet hopeloos
bleek, gaf de kommandant zich over.
In de loopgraven, waar zij blootgesteld
waren aan het moorddadig vuur, dat de
Spanjaarden van uit de hoogte op hen
onderhielden, moeten de verliezen der Ame
rikanen zwaar geweest zijn.
Wolffs Bureau te Berlijn heeft uit Hong
kong het volgende telegram van den 15n
dezer ontvangen Generaal Augustini is den
5n Augustus afgezet. Het opperbevel is
overgenomen door Juandenas De monitor
Monterey is aangekomen. Er was kennis
gegeven, dat de beschieting van Manila,
ietwat luchthartig was, zou aan zijne ver
bintenis met Anna niets in den weg hebben
gestaan. Maar wanneer Adoif zijnen chef
nu mededeelde, dat zrjne erfenis uit waar-
delooze papieren bestond, zou Werner stel
lig geheel anders over hem en zijne be
trekking tot zijne nicht denken.
Des namiddags, op een uur dat er weinig
drukte in den winkel was, kwam een officier
binnen, om zich te laten friseeren. Toen
Adolf de conventioneele buiging voor hem
maakte, herkende hij onmiddellijk den kapi
tein, met wien hij des morgens op de trap
in het slot bijna in botsing gekomen was.
Ook deze scheen hem te herkennen. Hij
keek hem aan en zeide «Hebben wij elkaar
van morgen niet in het slot ontmoet
»Ja, kapitein," verklaarde Adolf, «ikging
naar gravin Wangentieim, die ik eiken dag
friseer. Ik vraag pardon, dat ik bijna in
botsing met u gekomen was, maar u kwam
ook buitengewoon haastig de trap af."
Wordt vervolgd.)
