Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
J aars.
Donderdag 15 September 1898.
No. 6194.
bureau looierstraat 50.
bukken.
fles Hontvesters.
5*%
huuNu6
PRIJS VAN DIT BLAD:
F|
'oor
'•*0
Schi
co
leaam Der 3 maandenf 1.50
-2.-
- 0.05
P«r post door geheel Nederland
Aderlijke Nummers
BERICHTEN.
eil,eente Schiedam.
Op are Aanbesteding.
\V»|, September a.s., 's na-
ïar^Pder UUr' za' door Burgemeester
Hm .-step? Van Schiedam openbaar wor-
bfti Hgen V°'oens bestek no. 52
i„ Van een riool van cement-
Het t de Gedempte Broêrsvest
SLStJHt> Singelstraat.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels ...2. 2 2 2 ƒ0.60
Elke gewone regel meer 2 !-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
September a.s., 's morgens
a.
b6 ^ttst|,iS 6en woord dat niet alles
Üs j?0or kot wordt gebruikt. Wilt
si.4Veriich»at Was daar 'n Amsterdam
^hrijy^h lng" alleen dat was gloeien
vat) °0veren met licht; dat was
(iHsjj °e'tigyr etteren van licht, teekenen
V,®" bo8 Va" licht, bouwen met
NNtot alles van licht.
sPade°° 'k n" bijkans een
ath's nog bezighoud met
dn.1.® haa„. m'natie, het is me een
b,
^ti 6t> te -ne®r te schrijven, mijn
d^tO°Vewhamen als 'tkan!
j ditk0^aüWend in het achterschemer,
°P donkeren grond, hier
6 tegen witte en oranje-
li®t>e|f,t®gen Ver®'®ringendaar forsch
lj;'r o0J!6 «tra"" oven een donkergroene,
iv ai ®en lichtmassa, die
to|hef>enC' °Psteekt, met scherpe
J'Ke tj/' die wegduisterend in den
1,1 R4',aaj^ers zackt zich mengt in
,.V®'lichting, overal toch met
eton.
Sr Ser
N tr»,, r0t)
S S jjhrd hébh!n ongeluk, dat wij allen
d6n ®r, hpn<.; ["aar hoe is het thans
V<Jted? arjp n 9 behalve het bre-
,'^t het °g andere verwondingen
Jfc\8e°s§?blik is het er8 genoeg
V5 >t. 'd> ^schoon er geen^irect
H ir, r
ff f reedsnrfenkagen aankwamen,
«St k.SlV^ondpn00r aldaar wonen
th^te H rinser hnr met een week
Vs eene urste'd ziJn- Buitendien
KiSfloU^nde l'oofdwonde, maar het
ter iin de borst,' waarover
o geen oordeel wil uit
glans en kleur ten overvloede. Zóó de
algemeene indruk.
En een bijzondereeerst die eenig.
schoone Heerengracht. De zware patrici
sche huizen stonden stijf in stram gelid
fier-óp, en elk voornaam rijzend ten don
keren hemel, nu allen ook gesierd mét het
groen en het oranje en de driekleur. En
omlaag, daar spiegelden zich aan den kant
der gracht, in oneindige kleurenrijen ontel
bare bogen van licht, witten en zwakge
kleurden weerschijn werpende op de artis-
tiek-hangende banieren en vaandels, neer
buigend in het midden tot de zachtgerim-
pelde watermassa, en dan weer hoog-
opgaande, telkens opwaarts naar een vlag
met de drie kruisen of met het oude
koggeschip, en weer dalend naar het water
reeks op reeks.
En daarlangs en daarboven wiegelden
zacht in den nog warmen avondwind de
langwerpig ronde Chineesche ballons als
een aangenaam, rustgevend standpunt voor
het oog, dat nog tintelend gloeit van die
vele schitterende rijen van licht, duizend
voudig weerspiegeld in 't van vuur gloeiende
water.
Op de beide zijden der gracht gaat een
juichende, joelende massa, stapvoets zacht-
kens opdringende, bewonderend, soms in
eens stil onder den indruk en dan
weer zingend het sWilhelmus", aan de be
wondering voor het één weer de ongedul
dige verwachting parende voor het schoons
dat komen zal.
En nu op eens, bij het hoek-omgaan,
daar verrjjst een tempel van licht. Een
oogenblik brengt ieder onwillekeurig de
hand aan de oogen 't doet pijn er in te
zien, zoo op eens. Maar het oog gewent er
aan, en nu staat ieder stil, niet voelend
het voortdringen van de achterkomende
massa, niet hoorend voor het oogenblik het
geschreeuw, dat tot voortloopen maant,
slechts één en al bewondering. Totdat de
menschenstroom te sterk wordt, medesleept,
Is ook de borst verwond vroeg de hout
vester met warme belangstelling en nam
tegenover den slotheer plaats. De bekwame,
ijverige beambte kon zich in de bijzondere
gunst van zijn heer verheugen, zoodat de
baron hem deze vrijheid gaarne veroor
loofde. Mijn zoon heeft bij den val eenige
ribben gebroken, waardoor de longen aan
gedaan zijn, antwoordde met merkbare ont
roering de heer van Bodenwald.
Misschien loopt alles spoedig veel beter
af dan wij denken, troostte de houtvester.
Mij zelf is ook eens een dergelijk ongeval
overkomen, maar zoodra de ribben genezen
waren, werd ik weer spoedig de oude.
Eu heeft dat ongeluk geen nadeelige ge
volgen voor u gehad, vroeg de slotheer met
angstigen blik
Neen, heer baron, want zooals u weet,
heb ik mijn dienst in zijn geheelen omvang
steeds tot uwe tevredenheid volbracht.
Ja, ja, Kohring en geve God, dat gij dat
nog lang mlt kunnen doen
Maar om op mijn zoon terug te komen,
de dokter wenscht hem, zoo spoedig hij
de reis kan ondernemen naar de stad te
zenden, om hem daar beter te kunnen be
handelen.
en u weer doet plaats maken voor uwen
achterbuurman, die ook weer stilstaat en
het soms uitschreeuwt van verbazing, ieder
op zijn beurt. Dat is het nieuwe postkantoor
in de Raadhuisstraat, van onder tot boven
bezet met gouden licht, dat omlijst de on
telbare ramen, omkranst de duizenden bogen,
dat hangt als een franje rond die breede
kroonlijst en opstijgt met vurige lijnen
tegen die hooge torens, tot waar ze zich
verliezen in den donkeren hemel, hoog weg,
tot het geen lichtjes en geen punten
meer zijn, maar slechts licht, gouden licht
in één onafgebroken lijn, aangevend de ranke
bogen, de slanke spitsen.
Nog elders gondels van licht, als op eens
oprijzende uit het water en duizendvoudig
weerkaatst in dien zwarten spiegel, zoodat
het is of het licht leeft en beweegt, en
daartusschen weer eindelooze rijen ballons
in alle vormen, hoog en laag rustig hangende
in een doorloopende reeks, tot waar een
ander scheepje, als een lichtende baak drij
vende op het water, ze opvangt.
Midden in al die vuurzeeën en massa's
van licht staat daar, donker, slechts even
zich afteekenend, als een kolossus het zwarte
Paleis. Enkele verlichte ramen teekenen
een lichten vierhoek in de zwarte massa
steeds minder in getalen dan wordt het
nacht, en alles in het Paleis is stil. Ook
daar omheen. Want de duizenden, die
springend, zingend en joelend juichen in de
straten, langs de grachten, ze zwijgen eens
klaps als ze daar komen op dien Dam,
voorbijtrekken het Paleis, terwijl ze fluiste
rend opzien naar de vensters»Stil, de
Koningin slaapt
En dan weer een straat verder, daar be
gint weer het licht en het geschitter, daar
juicht weer alles en jubelt ter eere van die
Koningin, van die achttienjarige, die nu
slaapt in dat groote Paleis, wier ruste men
niet wilde storen. Er. stormend stijgt weer
op het Wilhelmus", en dansend en zingend
gaat het langs bogen en lijnen van licht,
tot die ten laatste verbleeken bij gebrek
aan voedingskracht, tot ze verduisteren bij
het licht van de zon die weer opkomt aan
den in 't Oosten rood-kleurenden hemel.
Want de morgen daagt.
S. S.
En hoe maakt het mevrouw de barones
na den doorgestanen schrik
Mijne vrouw heeft er zeer door geleden
en ik vrees dat dit niet zonder nadeelige
gevolgen voor haar zal blijven. Maar hoe ik
haar ook tot rust aanmaan, zij wil de ver
pleging van haar zoon niet aan vreemde
handen overlaten.
Dan komt de barones voorloopig niet hier
Misschien komen wij in Augustus, ten
minste mijne echtgenoote en de jonker,
maar hierover laat zich weinig vooruit be
palen. Ik blijf nu eenige dagen hier, vooral
om Egon naar den Beukhof te brengen,
waar hij dan wel voor goed zal blijven,
want over eenige jaren zal hij wel in staat
zijn het goed zelf te besturen.
Jonker Egon heeft daar niet alleen den
goeden wil, maar ook de bekwaamheid voor
en wanneer zijne lichamelijke kracht met
die zijns geestes overeenkwam
Ja, dit ellendige zwakke lichaam, sprak
haastig met gefronsde wenkbrauwen de
slotheer. Het gelaat niet in aanmerking
genomen, zou men hem moeilijk voor een
zoon van mij en mijne vrouw houden.
De houtvester echter, die een vaderlijke
genegenheid voor den zoo versmaden zoon
ALGEMEEN OVERZICHT.
14 September '98.
De moord op Oostenrijks keizerin.
De afgrijselijke misdaad die het leven
gekost heeft aan Oostenrijks keizerin, heeft
bij de bevolking van Genève diepe veront
waardiging gewekt. Naar aanleiding van
de groote ramp die den souverein van een
naburig land trof, verzocht de Raad de in
woners van Genève deel te nemen aan eene
manifestatie, teneinde sympathie te betuigen
aan de Oostenrijksche bevolking en hare
dynastie. Daarom werden zij uitgenoodigd
om zich te vereenigen op de Place des
Alpes om half twaalf precies, om van daar
uit met de regeering te deflleeren langs
het Hotel Beau Rivage, waar de officieele
vertegenwoordigers der Oostenrijksche re
geering zich zouden bevinden. Om deze
manifestatie nog indrukwekkender te maken,
verzocht de Raad magazijnen en winkels
te sluiten.
Reeds vroeg in den ochtend begon het
volk aan deze oproeping gehoor te geven
eene zoo ontzaglijke menigte drong zich op
voor het hotel, dat de daarvoor gespannen
touwen die het plein afzett'en, herhaaldelijk
verbroken werden.
Om 11£ uur begon de klok der Clemence
kerk te luiden en zette zich de stoet, inge
deeld als volgt, in beweging.
Het hoofd der politie van Genève, een
peloton gendarmes, vier deurwaarders van
het canton, de groot-consul van State,
de consuls der mogendheden, de rechter
lijke macht, de burgemeesters van bijna
alle gemeenten, de groote. Raad van State.
En daarachter in rijen van 6 personen
koesterde, waagde het den baron er op te
wijzen, dat de arme jonker zelf er het
meest onder te lijden had.
Nu goed, zwijgen wij over hem, ant
woordde bijna ruw de slotheer, hij zal toch
nooit in staat zijn onzen ouden naam meer
glans en roem bij te zetten, want wie zal
zulk een gebrekkigen man wiilen trouwen
Dat is met Hugo heel iets anders, dien
denk ik aan een jonge, schoone en schat
rijke gravin uit te huwelijken; en dat juist
hij nu met gebroken ledematen daar in dat
dorp moet liggen.
Laten wij het beste hopen, heer baron,
jonker Hugo zal spoedig zijne krach
tige gezondheid teruggekregen hebben,
temeer daar u geen kosten behoeft te
ontzien.
De professor sprak van zeebaden en
ried ons Ostende aan. Mijne vrouw verge
zelt hem en de zeelucht zal ook haar
goed doen.
Wordt vervolgd.)
nieuwe schieoa
tiiflA!
piaattoc ^coluicul wjj
- tige 2ee yan j-c^^ ^|er
