Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
'^°S niet op dreef'.
ter fles Hntvntm.
2lste Jaarg.
Zaterdag 15 October 1898.
bureau ^Sofersfraaf 50.
No. 6220.
l
euiile t o n.
PRIJS VAN DIT BLAD:
°°r Schiedam per 3 maandenf 1.50
^raric° per post door geheel Nederland -2.—
Wonderlijke Nummers - 0.05
PRIJS DBR ADVERTENTIÊN:
Van 16 regels/"0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
0,
0
'«te
tit
Nie
ta
et)trefilets in ons nummer van 13
bebben niet de eer gehad der
Van de Schied. Ct. te behagen.
en?rtaren spijt ons te minder, waar
^e'b«ha re^'ets volstrekt niet op het
gen onzer zuster-redactie berekend
feej» nder het opschrift «Nog niet op
°^tnerllj er°or'0°tt die redactie zich eenige
Wster "g6n aan ons adres. Onze oudere
®®nt
Vafin
g
m het volle besef harer rijpere
hef °ns te moeten opmerken, dat bij
0r1tvi>??t'3c'1 vermogen nog onvoldoende
Sm. 1^kkeld
ki
dat
breekt*6
defi°eftel
er. wat ons eerste entrefilet
daaruit «een gemis aan opmer
en onderscheidingsvermogen
°dder0(1 a'tijd de opmerkingen van
0' ;<Q(D eereni althans wanneer zij niet
01ze 30 beid worden beheerscht wat
h6ezf;ster'.die nog slechts even Abra-
!)H 1 gezien, wel niet het geval zal
0tiS dit^°eten W1J tocb bekennen, dat zij
o 8® val niet hebben overtuigd
Wcf, ct.-
(je - meent, dat wü vroeger
n, dep 'nc°nsequentie van de Regeering
r'st. ri°eten °pkomen, waar het aan den
gavM '"boudersbond verleende subsidie
ls van een ten vorige jare op de
^thten r°0t'n8 gebrachten post maar wij
de ltïlIïlers dit subsidie in verband
'ci)Hs V®orgostelde verhooging van den
d het et 8edistilleerd en ddarvan was
otirigsV°0rstei|en
van den bedoelden be-
d ^ed°eld°St t°C'1 nog geen sPrake-
"r e r®dactie acht het fiscaal belang
te Verbooging met. een heel andere
'di6ten ^an bet moree'e belang van
4a "e®r|e ,maar wij vragen of daarmede
k" 6en g ls bet verwijt van inconsequentie
dit
i; .dranij„_6geer'n8! die aan den eenen kant
W f1ö6bru'b bestrijdt en aan de andere
naociestelsel geheel van dit drank-
30)
do?ij w«
eb bnle z'°b n°g eenmaal tot den
bi v 8 zich over het koude gelaat
S g°6d 2n®„ Egon, gij zijt mij steeds
'k u^Ün kinj g®weest en hebt het geluk
v °°k, dat iUltëemaakt, maar dit zweer
d'e °r laat ïoolang God mij de kracht
Higü zon' Za zor8 dragen voor diegenen
N bij dernni£r h"ht rr"~"
buis.
6 hij j nn]g hebt liefgehad." Toen
ïn l 1 hui* dokter de hand en verliet
VJle. s°ch'aangfb°men waar zij° riJtuig
0tn ,et bij eenige regels aan
te deelen treur>g® gebeurtenis
aa«stor,a„ en tevens te verzoeken om
edfi^d zijn t naar beukhof te begeven,
'"aid, h«o.6tiSjer met bet briefje naar
stelde zelf een ander rijtuig
gebruik doet afhangen. Overigens is de
houding door de Regeering te dezer zake
tegenover Schiedam aangenomen, zoo hoogst
treurig, dat wij niet kunnen begrijpen hoe
die nog in een Schiedamsch blad verdediging
kan vinden.
Nog minder dan ons entrefilet «Conse-
quent" beviel aan onze oudere zuster ons
tweede entrefilet «Treffend edelmoedig".
Dezen titel vindt zij op het stukje zelve niet
toepasselijk vindien venijnig niet een scherp
woord ware, zouden wij het «treffend ve
nijnig" willen noemen," aldus de Schied. Crt.
Nu spijt het ons wei, dat wij zoo juist
de gevoeligste plaats moesten treffen, de
vinger op de schrijnende wond moesten
leggen, maar daarmede bedoelden wij toch
niet «venijnig" te zijn.
Wat wij over de quasi-liberaliteit van het
Rotterdamsch liberale hoofdorgaan opmerk
ten, vindt de Schied. Ct. onlogisch gedacht!
«Zou de N. S. Ct. dan verlangen dat bij
deze gelegenheid een aantal liberale raads
leden hun demissie vroegen om plaatsen
voor katholieken vrij te laten. Och, neen,
Schied. Ct. wij zouden alleen willen, dat
de liberale partij te Rotterdam wat meer
ware vrijzinnigheid toonde onder andere
omstandigheden, wanneer het er om gaat
de 83000 Rotterdamsche Katholieken in
stads raadszaal wat billijker te doen ver
tegenwoordigen dan door een of twee leden,
bij een getal van 39 raadsleden, wordt
uitgedrukt.
«Maar nu komt voor ons de hoofdzaak
aldus de Schied. Ct. «voor ons ten
minste en wat ons de eenige oorzaak is,
waarom wij deze bespreking voeren.
«Het entrefilet eindigt
vvMaar komt er eens om, voor uwe partij
evenredige vertegenwoordiging te vragen in
den Raad, of vraagt, haar door een harer
meest achtenswaardige mannen in het
college van het Dagelijksch Bestuur naar
recht en billijkheid vertegenwoordigd te
zien, dan klopt ge aan een doovemans deur.
en begaf zich met een zwaar hart naar
Beukhof terug.
Op Beukhof was de eerste dag sedert
het vertrek van den huisheer snel genoeg
verloopen. Anna en juffrouw Bergmann had
den vlijtig voor de arme steenhouwersfamilie
gezorgd, en de kleine Anna had door haar
levendig gesnap de moeder opgevroolijkt en
bij haar telkens herhaalde vaaag naar papa,
troostte de jonge vrouw haar met de be
lofte dat papa den volgenden dag terug
komen en vele schoone zaken uit de stad
zou meebrengen.
Het was de gewoonte op het heerenhuis
om zich vroegtijdig ter ruste te begeven,
daar voor alie bewoners het dagelijksch werk
vroeg begon.
Anna had voor hare moederlijke vriendin
een slaapvertrek naast het hare gereedge
maakt en juffrouw Bergmann had reeds
eenige uren geslapen toen zij plotseling door
een luid kreunen gewekt werd. Zij begaf
zich ijlings naar het aangrenzende vertrek,
dat door een nachtlichtje verlicht werd en
vond het kind rustig slapend in het bed
Zoo zijn der liberalen manieren
»Dat is nu niet vriendelijk gezegd, en
wij meenen ons die onvriendelijkheid te
moeten aantrekken, omdat die woorden
blijkbaar meer speciaal aan ons adres ge
richt zijn, zinspelend op een niet lang ge
leden gebeurd feit.".
Zeer terecht brengt de Schied. Ct.
hier de in Juni plaats gehad hebbende
wethouderskeuze in herinnering, maar min
der terecht haalt zij hier weder den ouden
knol van stal, die reeds zoo dikwijls dienst
heeft gedaan. - De penvoerder der vrij-anti-
revolutionairen vergeve ons dit plagiaat 1
Waar wij nu ter verdediging van de klein
zielige partijdaad bij de jongste wethouders
keuze wel eens wat nieuws hadden verwacht,
krijgen wij niets anders dan de oude afge
zaagde phrase >dat vóór alles een liberaal
in het college van B, en W. gekozen dien
de, omdat zoodoende alleen het in-éen-
richting werken kon bestendigd worden,
wat een tactische eiseh was, zoolang niet
de havenplannen in behouden haven waren."
Het baat niet met iemand die niet over
tuigd tvil worden, debat te voeren, anders
zouden wij hier nog eens herhalen wat wij
reeds meermalen opmerkten dat de haven-
plarmen zeker 't minst bedreigd werden,
waar voor de bestaande vacature werd can-
didaat gesteld een zoo warm voorstander
dier plannen als de heer Nolet zich bij de
bespreking en stemming over die plannen
had betoond.
»Het mindere moest hier voor het meer
dere wijken zegt verder de Schied. Ct.
Wij wenschten in de gegeven omstan
digheden geen crisis in ons kabinet door
een der meerderheid vijandig raadsvotum
uitgelokt."
Geheimzinnige, onheilspellende woorden
Wat vreeselijke gevolgen de komst van dien
éénen anti-liberalen wethouder voor het
viertallig college toch wel zou hebben
gehad
Over de opmerking der Schied. Ct. dat
naast de moeder, deze echter; eveneens
slapend, maar met als in smart verwrongen
trekkende angstkreten die eenige ©ogen
blikken hadden opgehouden, deden zich thans
weer hooren en overtuigd dat Anna door
een bangen droom gekweld werd besloot zij
haar te wekken. Dit ging echter niet ge
makkelijk en eerst na herhaalde pogingen
sloeg de jonge vrouw met een zwaren zucht
de oogen op, die een bange, starre uitdruk
king hadden.
Juffrouw Bergman verschrok en sprak
haar zachtjes toe, en langzamerhand kwam
er weer leven in de verstijfde trekkeu
zij zuchtte nog eens en vroeg toen ver
wonderd
»Gij hier, juffrouw Bergman
»Ja Anna, ge sliept zoo onrustig, mis
schien kwelde u een bange droom
»0, een vreeselijke, vreeselijke droom I
Ik zag Egon bleek en met bloed bedekt
mijn vader hield hem in zijne armen
acb het was een afgrijselijk gezicht
»Het was maar een droom Anna," poogde
juffrouw Bergman haar gerust te stellen,
»en heel gemakkelijk te verklaren door uwe
voortdurende zorg om uw echtgenoot".
Beproef echter er niet meer aan te denken
wij debat met haar niet meenden te kunnen
aanvaarden stoen wy de puntjes op de i's
begon te zetten en wij eenige scherp gefor
muleerde vragen ter beantwoording aan de
redactie voorlegden" zullen wij maar niet
uitweidenduidelijk hebben wij 't haar
toen gezegd, da't haar onzinnig vragen een
vragen was naar den bekenden weg,
«Waarom nu nog weer eventjes «en pas
sant" een oude koe uit de sloot wordt gehaald,
die op verlangen van de redactie van de
«N. S. Ct." zelve reeds voor eenige maanden
begraven werd," is haar niet recht duidelijk.
Mogen wij de Schied. Ct. opmerken dat
hier volstrekt geen oude koe uit de sloot
wordt gehaald en evenmin op ons verlangen
werd begraven, zooals zij ten onrechte uit
het niet beantwoorden harer bewuste vra
genlijst meent af te leiden.
«De oude koe" ligt nog aan en in den
weg en wij zullen haar nog wel eens nade
ren, niet om er over te vallen, maar om er
als een waarschuwend teeken op te wijzen.
Dat dit onze oudere zuster geducht hindert
begrijpen wij, maar wij kunnen het niet
verhelpen. Het blijft altijd een waar woord,
al treedt de waarheid altijd niet zoo dadelijk in
't lichthet storm oogsten voor hem, die
wind zaait, en wat heeft de Schied. Ct. bij
de wethouderskeuze anders gedaan
ALGEMEEN O VEEZICHT.
14 October '98.
De vier mogendheden, die als toeziende
voogden op Kreta optreden, hebben beslo
ten, het voorbehoud dat de Porte in haar
antwoord op het ultinatnm aangaande Kreta
heeft gemaakt, te verwerpen. Zij zullen den
Sultan een nieuwe nota in dien zin sturen
en weer verklaren, dat alle Turksche solda
ten het eiland binnen den gestelden termijn
moeten verlaten.
In den loop der volgende week zullen de
Russische troepen, die zich onder bevel
van admiraal Skrydlow in de Cretenzer
wateren bevinden, worden versterkt.
en weer rustig te gaan slapen, ik zal u
eenige kalmeerenöe druppels geven.
Anna nam ze, zag naar het kind dat
zacht sluimerde en zonk toen afgemat weer
in de kussens terug. Juffrouw Bergman
bleef bij haar tot zij was ingeslapen en
zocht toen ook haar legerstede weder op.
Zij vermocht echter niet den slaap te pakken,
Anna's droom hield haar voortdurend wak
ker... zou hij profetisch geweest zijn!...
Egon kon ook zoo driftig worden als zijn
vadermisschien waren er familiezaken
ter sprake gekomen maar neen, het was
onmogelijk, hij moest toch aan vrouw en
kind denken en zich voor haar sparen.
Na een half uur trad zij opnieuw aan
Anna's bed, de jonge vrouw sliep thans rus
tig maar haar gelaat was ongewoon bleek
en de op de deken rustende handen
waren vast gevouwen. Zeker was zij met
een gebed voor den geliefden man inge
slapen
Wordt vervolgd.)
®ft.
^or
hi
q wpauuicu, waai net aan uen
b^Lbeêro,
bi
hf0
"dit
Q "y» IUVVU96<j|UOUVIU
J Zon 8 "iaoc" uicgeiion
