Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
bureau !$oter$ivaat 50.
^iülclter ies Houtvesters.
^lste Jaar£.
Vrijdag 21 October 1898.
No. 6225.
^ïölülKESTER en wethouders yak
PRIJS TAK DIT BLAD:
Schiedam per 3 maanden1.50
o.
Voor
ranco per post door geheel Nederland
Wonderlijke Nummers - 0.05
H
PRIJS DER ADTERTENTIËK:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer -0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Vii
IEELE BERICHTEN.
e n li i s g e y i n g.
cbtin
hind n we^e gevaar, schade of
'"Ier kunnen veroorzaken.
Hst 1
heaven V* <*.e bepalingen der Hinderwet,
«h 0 j, '""is aan de ingezetenen, dat op
I, V® 8 'j* firma Van Deventer Zoon
t "d js .^"tverkrijgenden vergunning ver-
fiAKftrU st°' "Bbreiding harer stoomhout-
N bet ^nd« °P bet terrein aan de Maas
tl°' los esterbavenhootd, kadaster sectie
Scjjj ^et een oliekokertf.
e a m, den 20sten October 1898.
testeren Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
VERNÈDE.
ftEEJS OVERZICHT.
20 October '98.
^Uch^^oraatskwestie blijkt tusschen
en het Vaticaan geheel in der
^6schikt te zijn.
Algem. Zeit. meldt, dat, naar
Zekerheid verneemt, als de op-
X s«Ujken ^an Biilow als gezant bij den
.Ni ®n stoel aangewezen is de tegen-
^82ant te Bern, baron Rothenthan.
Za' dan gezant worden de tegen-
op ,8®zant te Oldenburg, Von Bülow,
fWe ij^r' beurt zal vervangen worden door
s,Sldopt Bonnersmarck, thans minister
v*> 8 Luxemburg. En voor deze laat-
»0tl Ni'0 de Plaats komen de geheimraad
k*0rtfa,> atïl0l*Schwarzenstein, tot dusver
®der Rath" hij het ministerie van
Scbe zaken.
j^btsaij Y'^belm heeft van den Sultan een
.Wfs ten geschenke gekregen, mits-
|^v*l pjt 8116 schilderij, voorstellende een
j^®eg 6e 9n s'ag bij Domokos. De keizerin
w* ®r°otk k°stbaren diadeemvon Bülow
rüis van de Osmaniëh orde.
euilie t o n.
3*)
bi^Solijk j
Oot(jn piet 9at dit de oorzaak is, ik wil u
ha^reel be^ 'e8«nspreken, maar naar mijn
'dan °°rt do vrouw aan de zijde van
zoowel in den dood als in het
t dat
sl4?n8etvvml|j'tan 6n waar dat zÜn kan."
^ille 8 Uw «ri maar bier kan het zijn,
vap u zou ben scheiden. Reeds ter
i|8r®n. W kleinkind moogt gij het niet
m rWll
?i) 0a °brinVan mÜn kleinkind
iVr - geriA za' ZÖ eenmaal, wanneer
Hpejj geworden is om de zaak te
Jwjr' de ai e,raf baars vaders moeten zoe-
<>d» da»» 8 famihegroeve, dat van hare
a^d'd ?(ite8en op het kerkhot van
®üken zou ZÜ van zu'k eene scbei-
i welke vragen tot u richten
De Gustaaf-Adolf-Vereeniging heeft30,000
mark ter beschikking gesteld van Keizer
Wilhelm, om te Jeruzalem een tweede
Protestantsche kerk te bouwen. De Keizer
zou er zelt de plaats voor uitkiezen en den
eersten steen leggen.
Dinsdag is te Jeruzalem plechtstatig een
nieuwe Anglikaansche kerk ingewijd door
den bisschop van Salisbury, in tegenwoor
digheid van den Engelschen bisschop in
Jeruzalem eri in het Oosten, en van vele
Engelschen. De bisschop van Salisbury wacht
verder de komst van keizer Wilhelm af
om de inwijding van de Verlosserskerk bij
te wonen.
In de Duitscbe pers is enkele malen de
vraag ter sprake gebracht, wie de gewichtige
zaken zou behandelen tijdens de afwezig
heid van keizer Wilhelm.
Volgens de btrassburger Post is de
groothertog van Baden aangezocht, om zich
daarmede te belasten.
Keizer Wilhelm heeft zooals wij reeds
gisteren meldden aan het dejeuner inde
Duitsche ambassade te Konstaniinopel, een
toost uitgebracht en daarbij verklaard, tegen
over Turkije dezelfde politiek te volgen als
eertijds zijn grootvader. Volgens de Indépen-
dance beige is die uitdrukking nogal sterk.
Trek een denkbeeldige lijn van St. Petersburg
naar Parijs en van Berlijn naar Konstanti-
nopel, en ge hebt de richting aangegeven
der twee politieke stroomingen die op dit
oogenblik elkaar bijna rechthoekig kruisen.
Vroeger ten lijde van Wilhelm I en den
IJzeren kanselier liep de eerste lijn van
de hoofdstad des Duitschen rijks naar St.
Petersburg. Thans is zij, evenals de tweede,
geheel verlegd. Als een in 't oog springende
bijzonderheid wordt verder opgemaakt, dat
met het bezoek van keizer Wilhelm aan den
Sultan samenvalt het verblijf van graaf
Muraview te Parijs. Dit laatste levert,
vooral aan de Duitsche pers, stof tot be
schouwingen, die bijna alle eindigen met de
conclusie, dat een verkoeling in de vriend-
Bergmans bedaarde voorstelling van de
zaak die door de vrouwen ondersteund werd,
vond eindelijk bij den houtvester gehoor
maar hij vroeg toch bedenktijd tot den vol
genden morgen.
De rentmeester begaf zich daarop weer
naar huis om den volgenden dag op den
bepaalden tijd terug te keeren. Hij vond
de bedroefde ouders bij het lijk hunner
dochter en hem ziende trad Kohring op
hem toe, reikte hem de hand en wees met
de andere op de jonge levenlooze gestalte.
Vriend zij zal rusten naast dengene aan
wien sedert hare jeugd haar hart heeft
toebehoord. Zeg den baron dat ik zijn voor
stel aanneem en draag dan voor het overige
zorg opdat alles in orde is."
Zoo werd dan Anna von Bodenwald aan
de zijde van haar echtgenoot begraven. Een
met vier paarden bespannen lijkwagen bracht
de kostbare kist van Beukhof naar de oude
familiegroeve gevolgd door een grooten stoet
deelnemenden.
Aan de grens van Bodenwald werd het lijk
door den zaakwaarnemer des barons en vele
onderhoorigen in ontvangst genomen en onder
steund door Bergman volgde Kohring in diepe
smart zijn kind naar hare laatste rustplaats.
schappelijke verhouding tusschen de nations
allies als een feit moet worden beschouwd.
Ofschoon men natuurlijk aan hetgeen van
Duitsche zijde in deze zaak gezegd wordt,
niet veel vertrouwen kan schenken, is het
toch opmerkelijk hoe kras zich de Peters-
burgsche Börsenseitung, het orgaan van
den Russischen minister van financiën, uit
spreekt omtrent Frankryks geschil met
Engeland over Fasjoda.
vEngeland heeft zich, zegt het orgaan
van den heer Witte, meer opofteringen en
moeite getroost dan Frankrijk voor het
bezit van den Boven-Nijl. En het is daarom
noodig dat het zijn rechten op Fasjoda met
meer kracht en volharding verdedigt dan
Frankrijkte meer daar Marchand het
gebied ai lang zou hebben moeten verlaten
of met zijn getrouwen van honger zou zijn
omgekomen als generaal Kitchener hem
daarvoor niet had bewaard door hen edel
moedig van levensmiddelen te voorzien.
In een gisteren te Northshields gehouden
redevoering heeft Hichs-Beach, de kanselier
der Eogelsche schatkist, de hoop te kennen
gegeven, dat de Fasjoda-kwestie op vreed
zame wijze beslecht zal worden. Engeland
heeft intusschen eene vaste positie inge
nomen. Als ongelukkigerwijze Frankrijk
eene andere opvatting huldigde, zou de
Engelsche regeering weten hoe haren plicht
te vervullen. Het zou, nadat er tachtig jaren
lang vrede is geweest, een groot ongeluk
wezen, wanneer de vriendschappelijke be
trekkingen verbroken bleken en Engeland
een grooten oorlog moest ondernemen. De
regeering schuwt echter een dreigend
gevaar niet, omdat zij het bewustzijn heeft,
dat het gansche volk achter haar staat.
Kapitein Baratier is, met het rapport van
majoor Marchand, gisteren-ochtend te Kaïro
aangekomen. Hij vond daar een telegram
van de Fransche regeering, hem verzoekende
van dat rapport den hoofdinhoud over te
seinen. Men hoopte dat telegram gisteren-
Alleen de kleine Anna begreep niets van
de treurige plechtigheid die daar plaats
vond, zij speelde vergenoegd met hare pop
pen en kon maar niet begrijpen waarom
grootmoeder en tante Bergman zoo treurig
waren.
Toen het laatste rijtuig uit het gezicht
verdwenen was zonk de houtvestersvrouw
weenend in de armen der trouwe vriendin
en zeide met nauwelijks hoorbare stem:
»Dezen slag zal ik niet lang overleven, ik
voel het hier... en zij drukte de hand op
het hart... het zal de laatste nagel aan mijn
doodkist zijn. Maar zegt Kohring er niets
van ik zal het voor hem verborgen houden.
Hij moet eerst eens weer wat op rust
komen, anders was hij best in staat om in
de overmaat zijner smart den baron een
ongeluk toe te brengen."
De voornaamste plicht voor de achterge
bleven bloedverwanten van Egon en Anna
von Bodenwald was thans de zorg voor het
verweesde dochtertje en ook hier trad Berg
man weer als bemiddelaar op.
De beide grootvaders hadden elkaar nog
niet weergezien en vooral van de zijde van
Kohring was er weinig kans dat zulks spoe-
I dig gebeuren zou. Hij en Bergman werden
avond in Parijs te hebben. Volgens het
Journal des Débats komt Baratier te Parijs
het rapport toelichten.
Voor de negende Kamer te Parijs, waar
gisteren het proces wegens laster van Pic-
quart tegen het blad Le Jour aan de orde
was, heeft Labori verklaard, dat hij ondanks
alle aangewende pogingen in de onmogelijk
heid verkeerde om zich met zijn cliënt in
verbinding te stellen. Het komt mij voor,
zeide Labori, dat deze toestand noch door
de feiten, noch door het recht gewettigd
onmogelijk lang meer kan duren. Het is
noodig de verdaging van deze zaak over den
kortst mogelijken tijd te laten loopen. De
Kamer beval daarop eene verdaging van
drie weken.
Het gerucht loopt dat Cavaignae dadelijk
nadat de Kamer weer bijeen is, vragen zal»
dat de zaak-Dreyfus aan het Hof van Cas
satie zal worden onttrokken.
De dossiers aan het Hof van Cassatie
overgelegd, zouden, gelooft de 2 emps, enkel
bestaan uit die van de processen Dreyfus
en Esterhazy, van de instructies van Ber-
tulus en de ondervraging van Henry. Volgens
de Lïberté zou de laatste geschiedenis geen
invloed hoegenaamd hebben op den gang
van het revisie-proces. Het nieuwe »feit"
zou een kladschrijven van Esterhazy aan
een onbekende zijn, dien de majoor niet wil
noemen, en van wien de Liberté meent, dat
hij du Paty zou zijn, terwijl Clerrenceau
Boisdeffre heeft aangewezen. Het bedoelde
klad zegt, dat Esterhazy zou meenen, bij
onzekerheid omtrent de deskundigen goed
te doen met de namaak van zijn schrift te
bekennen.
Naar Reuter seint, zal het Hof niet anders
kunnen doen dan revisie gelasten, doch het
is waarschijnlijk dat het zich niet tevreden
zal stellen met de overgelegde stukken;
maar ook de niet medegedeelde stukken
en dossiers zal opeischen en getuigen zal
hooren in het byzonder over de memorie,
gericht aan den minister van justitie en
aan het Hof overgelegd.
tot voogden aangesteld en de baron was
met deze keuze ingenomen want de familie
zaak gaf hem thans meer te denken dan
tijdens het leven van zijn zoon.
Het kind was de rechtmatige erfgename
haars vaders en in overleg met zijne vrouw
wilde hij hare rechten met een geldsom
afkoopen.
Hij deelde dus Bergman mee dat aan de
voogden zijner kleindochter honderduizend
gulden zou uitbetaald worden van welks
intrest de kosten harer opvoeding bestreden
konden worden en over welke som zij bij
hare meerderjarigheid zelf kon vervoegen.
Alles wat hare ouders had toebehoord, de
inrichting van Beukhof zou haar eveneens
toevallen en daarover konden de voogden
naar welgevallen beschikken.
Toen Bergman met deze mededeeling bij
Kohring kwam voer deze heftig uitik wil
dat geld niet Bergman, het onderhoud en
de opvoeding van mijn kleinkind kan ik
zelf bestrijden."
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAM
D
•bii
"bi®
