Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
2lste Jaars:.
Zaterdag 12 November 1898.
bureau ^Sofersfraaf 50.
S 4?eeste R en Wethouders van Schik
jïf^en Vuor"emens in het openbaar te
RrN in» V°or zevon achtereenvolgende
^St,his i9QK® Kerstmis 1898 en eindigende
ter its Houtvesters.
No. 6243.
eele berichten.
w? ^are Verhuring
meen overzicht.
<W°° 's dryfelaChUg blljft'
ent lleton.
PB IJS TAN DIT BLAD:
*°°r Schiedam per 3 maandenf 1.50
franco per post door geheel Nederland - 2.
Wonderlijke Nummers - 0.05
f'eget, ^«HOOILAND mitsgaders DIJKEN
id Oost- en West-Frankenland
t*r<i0rs en in den Nieuwlandschen
u eo v ed»m, op Woensdag den
S Nf °fTember 1898, des voormiddags
Sbjj en ure, in het gebouw Musis
aan de Lange Haven.
&ïr«*diPi?rceelen *ei- en hooiland, mits-
,n' Sele8en i" het Oost en
hu' de *el(fnd, het Zuidergors, Galg-
.u:(;ï ntl,) e'1 eri den Nieuwlandschen
'et' "ooS' d'e ëemeeüte-
e '"g 0 aarden van verhuring liggen ter
'ijst a gemeente-secretarie, terwijl
te verhuren perceelen met
g van het kadastrale nommer, de
Ito huu ^den naam van den tegenwoor-
^elood er van ieder perceel, aldaar
Hi Prijsbaar is,
''Jlefti d a m> den 9den November 1898.
eeder en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
VERNÈDE.
11 November '98.
r'°b'0h omtrent den uitslag der
Voor bet" 'dms van algevaar-
u.*%
18qJ^a®hington melden, dat gekozen
t p ePuhhkeinen tegenover 166 demo-
V'^iil de^U''Sten 6n z'!ver"rePuhükeinen,
b^'e'acb^ Ults'a8 van 12 verkiezingen nog
|/lreft ^Jg'J'ijit. Wat den nieuwen Senaat
til"1611, 27deze za' hestaan uit 52 republi-
rgpp, deDQocraten, 5 populisten en 4
Ntslj^ ''ke'°en terwijl voor twee zetels
'«eti» *n de Kamer, zij het dan ook
n§e meerderheid de overwinning
V0111 tij h
Wijfie tl gedaan hebben Zou zij zich
teer 'rugkomst verheugen Zij moet
Na Nwiü ;?one j°ng® dame zijn gewor-
SiE «lerfiu mii haar n°g steeds als
V„. gfootv,HVoorstelde' die mü in bet huis
N) 's. In jFS een 'ieve speelgenoote ge-
tk 0PzOek-i!Ü r geval za' lk kaar spoedig
a ^'rd a ïeer sPoedig zelfs.
Nr^oordnn d® deur geklopt en alvorens
tf <tP p' J"g hÜ het boek haastig
grW Ön, bediende kwam vragen
i r ket souper beneden wiide
N>nvafir"er^ later betrad Waldemar
V>;; kek, beladen met allerlei ge-
««I ^avit) grootmoeder, tante en nicht.
P'achti °ra'was zeer iogenemen met
se zijden costuum, dat hij uit
PB IJS DEB ADVBBTKNTIËN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer -0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
behaald door de voorstanders der expansieve
staatkunde, van de imperralistische richting,
die dus in casu de annexatie eischen van
alle Spaaansche koloniëu een actieve diplo
matie op alle punten der wereld en een
krachtige marine tot handhaving daarvan
noodzakelijk achten. Welken invloed dit resul-
taal zal uitoefenen op de houding der Ame-
rikaansche gedelegeerden ter vredesconfe
rentie te Parijs is niet zoo aanstonds te
gissen. De stemming onder het Amerikaan-
sche volk schijnt in de laatste weken eenigs-
zins gekeerd te zijn ten gunste eener kolo
niale politiek en de verwachting van die
bladen welke aan de republikeinen een
gevoelige nederlaag, aan de democratische
anti-annexatiemannen een beslissende zege
praal voorspelden, hebben zich niet bewaar
heid. Uit Paqjs wordt nu gemeld, dat de
Amerikaansche commissarissen eergisteren
een memorandum hebben ingediend, waarin
zij de argumenten der Spanjaarden tegen
den afstand der Filippijnen trachten te
weerleggen. In dat stuk worden echter geen
tegenvoorstellen gedaan, zoo dat men daaruit
tot het besluit komt, dat de Yankees zullen
blijven volharden in hun eisch tot algeheelen
afstand der Filippijnen groepen en een over
name der Cubaansche schuld ook zelfs
een gedeeltelijke hardnekkig blijven
weigeren. Intusschen hebben de Fransche
houders van Cubaansche obligatiën die
bij al hun sympathie voor Spanje natuurlijk
niet het minst vertrouwen kunnen stellen
in zijn soliditeit door bemiddeling van het
Fransche gezantschap te Washington bij de
Amerikaansche regeering krachtig aange
drongen op erkenning hunner vorderingen
door de nieuwe Cubaansche regeering,
terwijl, naar de correspondentjvan de Times
te Philadelphia aan zijn blad schrijft de
Duitsche schuldeischers datzelfde zullen doen.
Behalve de jingo-bladen toont de Londen-
sche pers baar ingenomenheid met lord
Salisbury's toespraak in de Guilhall, vooral
de Times, terwijl de jingo-bladen hun te-
Frankrijk had meegebracht, zij kom immers
narekenen dat hij het van zijn spaarpennin
gen gekocht had.
Waldemar begaf zich vroegtijdig ter ruste,
vermoeid van de lange reis, en de dames
bleven alleen.
«Wat gelijkt Waldemar sprekend opzijn
vader, meende de gravin, het viel me
telkens op."
«Mij ook, mama maar Waldemar is in
zijn optreden zelfstandiger aan onze arme
Adolf ooit was.
«Dat is een gevolg van uw opvoedingssy
steem grootma," zeide Constance lachend.
«Ik heb er tenminite zorg voor gedra
gen dat hij de noodige kennis opgedaan
heeft."
«Hij zal zich hier spoedig genoeg als heer
en meester doen gelden," merkte de barones
met een beteekenisvolien blik op.
sik weet waarop gij doelt, Caroline, ant
woordde haar moeder ontstemd, gij meent
misschien dat ik dat feest voor onze pach
ters niet had moeten toestaan, maar hij
stond er zoo op, dat hebt gij zelf gehoord."
Een bewijs voor de waarheid mijner
woorden."
Hier kwam echter Constance haar neef
leurstelling uiten, dat Salisbury geen pro
tectoraat over Egypte heeft aangekondigd
zooals algemeen zelfs onder de gasten
op het feestmaal in de city verwacht
werd, zoeken te verkroppen door er op te
wijzen, dat zulk een protectoraat slechts
verdaagd is. Salisbury zou dat ook te kennen
gegeven hebben, en gedoeld hebben op
zekere omstandigheden, die Engeland zou
den kunnen |noodzaken, het protectoraat
over Egypte formeel te aanvaarden. Ook
vestigden de jingo-bladen de aandacht op de
rede, terzelfder tijd te Manchester gehouden
door lord Spencer, die verklaarde dat En
geland feitelijk de beschermheerschappij over
Egypte uitoefent.terwijlde hertog van Devon
shire in zijn rede te Eastbourne, ofschoon
sympathie betuigende met het plan van den
Tsaar, aandrong opvoortdurende waakzaam
heid in Engeland, vooral ten aanzien van de
vloot want, zeide de minister, Fasjoda is
slechts een bijzaak; er zijn veel gewichtiger
vraagstukken aanhangig.
De Fransche bladen hebben over het ge
heel genomen nog geen gelegenheid gehad
zich uit te spreken over de rede van Lord
Salisbury. Zwijgen zullen zij zeker niet, want
de Engelsche premier heeft in zijn rede
zulke teere quaesties aangeroerd, dat dis
cussie niet kan uitblijven. De Eclair is reeds
begonnen.
«Als Engeland zoo ver zou gaan om
zich definitief Egypte toe te eigenem
in strijd met alle beloften, welke het aan
Europa heeft gedaan en met de verdragen,
welke dit deel der Ottomaansche bezittingen
onder de bescherming der groote mogend
heden hebben geplaatst, zou de strijd welke
met Frankrijk is aangebonden, ipso fado
een internationaal karakter krijgen."
Zooals wij reeds gisteren meldden, deed
de Fransche minister van marine de berich
ten tegenspreken uit Toulon, aan de bladen
gezonden, over bewegingen van het eskader
der Middellandsche zee. Wijl de officieele
tegenspraak dikwijls als de bevestiging is
te hulp en na nog wat over en weer pra
ten vroeg de barones eensklaps
»Zou Waldemar ook visites willen maken
in de buurt?"
«Ja, hij wil eerstdaags naar Steinhagen
en Schönau rijden."
«Zou hij ook houtvester Kohring weer
opzoeken," vroeg de barones weer.
«Wij kunnen het hem niet beletten, maar
eene hernieuwing dezer kennismaking zou
mij alles behalve aangenaam zijn."
«Vooral omdat Anna zeer mooi moet zijn
geworden."
«Ja, ze is werkelijk mooi, ik moest er
haar onlangs in de kerk nog op aanzien.
Zij heeft zich bezonder ontwikkeld, vroe
ger zou men dat niet van haar gedacht
hebben."
«Ik zou deze woudfee wel eens willen
zien," zeide Constance. Zij was zelf een
knap meisje en geleek zeer op haar neef.
«Dat is alleen mogelijk in de kerk," ant
woordde de grootmoeder en voegde er spot
tend bij of ge zoudt haar in de houtvesterij
moeten opzoeken.
«En zou dat onmogelijk zijn
«Ja Constance," antwoordde de barones
scherp, daaraan is niet te denken. Eveneens
te achten, toont het wel de moeite mede
te deelen, op welke berichten de tegenspraak
van den minister doelde.
In de Echo de Paris stond eergisteren
avond een telegram van haar correspondent
te Toulon. Hierin zegt hij Wat is er op
handen? Het eskader van de Middelland
sche Zee is geheel gereed om uit te
stoomen.
Dinsdag-avond om tien uur ontving ad
miraal Fournier een dépêche in cijferschrift
van den minister, waarop hij terstond order
gaf dat de Forban stoom moest maken.
Tegen middernacht verscheen deze buiten
gewoon snelle torpedo-boot en kreeg de
kapitein bevel „om vice-admiraal Maréchal,
commandant van het lichte eskader, kruisers
en torpedobooten, te verzoeken terstond
naar Toulon op te stoomen.
De instructie divisie, bestaande uit de
gepantserde schepen Magenta Neptune en
Marceau, die naar Medes zou vertrekken
om schietoefeningen te houden, kreeg tegen
bevel en staat ter beschikking van admiraal
Fournier.
Alle verloven, zelfs die van een dag, zijn
ingetrokken.
Alle schepen maken zich slagvaardig.
Dezen morgen namen zij zoet water, kolen
en projectielen in.
Order is gegeven om zoo spoedig mogelijk
de schepen, die op de marinewerf zijn om
te repareeren, te herstellen, waar dan ook
dag en nacht gewerkt wordt. De forten en
kustbatterijen zijn zorgvuldig geïnspecteerd.
Vice-admiraal Fournier, opperbevelhebber
van het oefeningseskader, is door den mi
nister naar Parijs ontboden.
Een telegram uit Algiers aan de Journal
bericht, dat alle havens in de buurt van de
stad door troepen bezet zijn.
Verder wordt nog gemeld, dat admiraal
Gervais, die in tijd van oorlog waarschijnlijk
met het opperbevel zou belast worden,
ernstig ziek is en zijn bed moet houden,
De correspondent vari de Daily Mail te
verwacht ik van u dat gij over deze bosch
fee, zooals gij haar verkiest te noemen, niet
spreekt in Waldemar's bijzijn. Hij zal haar
toch wel wederzien en wie weet wie
weet of zij niet voor ons allen, maar
vooral voor uwe grootmoeder, de oorzaak
vaa veel verdriet en ergernis zal worden.
XVI.
In de houtvesterswoning was door Wal
demar zelf bericht ontvangen dat hij eerst
daags weer zou terugkeeren, met de bij
voeging aan den houtvester, dat zijn vroe
gere leerling zich zou veroorloven om hem
zoo spoedig mogelijk een bezoek te
brengen.
Er was verder niet over de zaak gespro
ken, tot Kohring op zekeren avond met
de mededeling thuis kwam, dat de graat
von Steinhorst op zijne goederen terugge
keerd was.
«Ik ben nieuwsgierig den jonker weer te
zien," sprak Anna onbevangen; «hij zal wel
zeer veranderd zijn."
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
AVJ\J J, ö"v"
~y
