Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
21ste Jaarg.
Donderdag 24 November 1898.
No. 6253.
"28ureau Ijèoteistvaat 50.
Kleindochter ies Houtvesters.
Je
Scjrnt van ernstise
PRIJS VAN DIT BLAD:
°°r Schiedam per 3 maandenf 1.50
2.
- ranco per post door geheel Nederland
•^iïonderiiike Nummers - 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van '16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
OVERZICHT.
D,
ki
23 November '98.
een°8nernen^e 'nv'oed der geestelijkheid
'ppe:;elonderwerp om den anti-clericalen
l6ret» es 16 d°en krÜgen
6trefr ainer- Levraud dei
te doen krijgen vormde gis-
discussie in de
eed een voorstel
een beperking van den toene-
Van de geeste'ijkheid. Hij
r^e'Hat aan geestelijken het recht om
^u'de '8 °nderwijs te geven, te ontzeggen.
IJrolesten van de rechterzijde).
V°°tEte| Vj"°e§ urgentverklaring van het
o. e Cassagnac bestreed het voor-
«ve
-
'er tp erzocht tot de orde van den dag
?®ide, jöaan* He minister-president Dupuy
a"6 voorsle"en moeten worden
eri dat het voorstel om over te
lfir 2Üde 6 °r<*e Van C'en dag' moet worden
*lj<i He Cassagnac trok daarna
^tig terSte' ln> teneinde het debat voort-
'°t J d°eri vinden. Het voorstel-Habert
steentVerk'arui§ werd met 303 tegen
01611 verworpen. De zitting werd
de P8eheVen'
0tfftan Union républicaine du Jura,
Vatl den heer Trouillot, minister van
W in het
h,
j - «ui kabinet Brisson, deelt de
fol,illot mede, dat er geen stuk be-
Xt de schuld van Dreyfus afdoende
et Soheim dosier, zegt de ex-
«en 2'^'e a"e stukken gezien kan hebben,
lhen1Vere m'st'^cat'e en d© eenige zaken
te verhergen denktvoor de re-
"eu4;°°wel als voor de justitie, zijn de
do0t,n'S fantaisie, welker valschheid
V»'«c?lchtig is geworden, sedert de ver-
¥a» Henry.
6 tare-er Trouillot heeft deze feiten aan
e'f?e ^Sc^611 correspondent van den Ind.
^°StIlaals bevestigd.
*6tl hpj °^S l'homme zegt, dat de brieven
V" iDste Van Esterhazy door den rechter
rUctie Josse in beslap- genomen,
6®n 40-tal bedragen, alle van de
euillet o n.
58)
öe
b h
?lvQrp,tVe?ter dacht oeniSö oogenblikken
bwUten 9 antwoordde
ba"iVen, „fwiJ ''ever bij ons eerste plan
naar2» t1®4 m?geliJk z'jn dat de
ki! chien H* kwam hiJ zou dan Anna
afln fc»~i::i
Sc,'-1 aan de familiegelijkenis her-
niet °om' de baron kan eene zoo verre
0®k nw6Vr ?ndernemen wijl zijne rhu-
de jaren 1S toegenomen, hij kan
*U ^at i od meer uit zijn rolstoel."
V'e> flinbtreUrig' en hlJ was toch een zo°
tk^tin,n a man, een jager, wien de grootste
vim r'let vermoeide. Waar of hij
4 Mt, >°nt J
b^Hrip!*e?wa'd> de k'eine Thusnelda is daar
Vt)lepna 00 barer °uders bij hem geweest,
de maand gaat zij hem bezoeken."
hand van Esterhazy en geschreven op het
beruchte papier pelure, dat in den handel
niet te krijgen is. De brieven dragen da
tums van 1894 tot 1895.
Labori heeft gisteren in de gevangenis
van Cherche Midi van 10 tot 11 ure ge
confereerd met Picquart. Picquart is daarna,
geëscorteerd door twee agenten, in een
rijtuig naar de conciergerie gebracht, van
waar men hem voor de crimineele Kamer
van het Hof van Cassatie heeft geleid,
welke Kamer om 12 uur haar zitting begon.
Volgens nader bericht, heeft Picquart
het paleis van justitie gisteren-middag half
drie verlaten, zonder door de crimineele
Kamer van het Hof te zijn gehoord. Gene
raal Boisdeflre is van half twaalf tot half
drie door het Hof gehoord en opgevolgd
door generaal Gonse, waarop het Hof den
kolonel liet weten, dat hij dien dag niet
kon verhoord worden.
De Italië heeft een telegram van kapitein
Ciccodicolo ontvangen, dat het gerucht van
Meneliks krijgstocht tegen Mangasja beves
tigt. De kapitein voegt er bij, dat hij en
de Russische zaakgelastigde aan het Hof
van den Negus een uitnoodiging ontvingen
om het leger te vergezellen.
Het bericht, dat het Duitsche keizerspaar
reeds Maandag-avond te Potsdam zou terug
komen, blijkt op een misverstand berust
te hebben. Keizer en Keizerin, die de laatste
dagen op zee zeer slecht weer troffen, zijn
Maandag te Pola aan land gestapt, waar zij
verwelkomd werden door den commandant
der Oostenrijksche marine, komen Donderdag
te Munchen en zullen eerst Zater
dag thuis komen. De leden van den
Rijksdag, welks opening aanvankelijk was
vastgesteld op den 29n van deze maand,
zullen waarschijnlijk eenige dagen later
in het begin van December worden
saamgeroepen.
Dan kan allicht ook de netelige kwestie
Lippe Detmold door den Bondsraad uit
den weg geruimd en daarmede de pas af-
»Hoe hard moet het hem vallen een dus
danige kleindochter te hebben, hij, die altijd
zoo trotsch op zijne zonen was."
»Ja het is een hard lot, hetwelk nog
meer opvalt wanneer men onze Anna daar
naast ziet... God heeft aan zijn hoogmoed
een vreeselijk einde gemaakt en hem voor
zijne hardheid jegens zijn zoon Egon gestraft."
Eenige weken na dit gesprek ontving de
houtvester een brief van Anna en toen hij
hem gelezen had, begaf hij er zich haastig
mee naar zijne nicht.
»Lise, Anna heeft van den baron de uitnoo
diging ontvangen zijne kleindochter naar
Bodenwald te vergezellen, indien hare familie
dat veroorloofde."
»Dat is zeker wonderbaar, oom, en wat
zal uw antwoord zijn
»Ik zal mij tegen deze vingerwijzing Gods
niet verzetten, ofschoon ik bij mij zelf de
gelofte heb afgelegd, dat ik den baron zijne
kleindochter nooit zou tooneri. Hij verlangt
nu echter slechts Anna Herteld te zien en
wij zullen haar dus schrjjven dat zij de
uitnoodiging aanneemt-"
»Zoudt gij het niet beter vinden oom, dat
Anna zich aan de dames Dorner bekend
maakt
sneden zijn aan minder welkome vragen
om inlichtingen in den Rijksdag. Indien ten
minste de Bondsraad zich bevoegd acht
tusschen beide te komen. Het in Saksen
verschijnend conservatieve Vaterland, een
nagenoeg officieel orgaan, acht een inmen
ging van den Bondsraad in dit geschil, voor
zoover het de troonopvolging betreft, niet
alleen »een krenkende minachting van de
arbitrale uitspraak des Konings" (de Koning
van Saksen was scheidsrechter in het be
trokken geschil) zooals de Kreuzzeitung zich
reeds heeft uitgedrukt maar meent ook
dat daar beide partijen (de familie Biester-
feld en (dej familie Schaumburg) reeds te
voren verklaard hebben zich bij de uitspraak
van koning Albert te zullen neerleggen, door
een nieuwe beslissing van den Bondsraad
het rechtsgevoel van het Duitsche volk
pijnlijk zou worden geschokt. Het blad wijst
bovendien op eene andere omstandigheid
van groot belang.
Onder het bestuur van den grooten keizer
Wilhelm zegt het die de bepalingen
van het vedrag van Versailles steeds met
pijnlijke nauwgezetheid observeerde, is in
de Duitsche Bondsstaten een oprecht ver
trouwen ontwaakt in de onbaatzuchtigheid
en onpartijdigheid van het Hoofd des Rijks,
een vertrouwen, dat elke gedachte aan de
huispolitiek, welke Pruisen gedurende twee
eeuwen voerde op kosten van zijn naburen,
deed vergeten. Toen was er geen denken
aan, dat onder de verschillende volksstam
men de particularistische geest zou kunnen
ontwaken. Dat vertrouwen in den keizer,
maakte het aan den vorsten mogelijk, met
blijmoedigheid en zelfverloochening de groote
offers te brengen, welke de eenheid des
Rijks vordert. Wij kunnen, zegt het Saksisch
orgaan, niet gelooven, dat het voortaan
anders zal gaan.
De invoer van Nederlandsch varkens
vleesch in Pruisen is weder toegelaten. De
Reiehsanzeiger bevat de volgende mede-
oeeling. De regeeringspresident te Dussel-
De houtvester dacht na, zooals hij reeds
voor weken hierover nagedacht had en ant
woordde toen
»Neen, kind, laten wij haar integendeel
op het hart drukken, haar geheim te be
waren, hetwelk zij des te beter doen kan,
wijl niemand in Bodenwald haar tegenwoor-
digen naam kent. Wij zullen het ook aan
haar zelf overlaten om den strijd met haar
grootvader ten einde te brengen en öf den
weg tot zijn hart te vinden, öf
»Zoudt gij dat wenschen, oom
»Het zou misschien het beste zijn" ant
woordde de houtvester zuchtend. »Hij heeft
mij toen ter tijd zeer, zeer groot verdriet
berokkend, maar hij is ook zwaar gestraft."
Ik heb een schoone, bloeiende kleindochter,
die het sieraad van iedere familie zou uit
maken, hij daarentegen bezit slechts een klein
kind naar ziel en lichaam ziek en zwak. Zeg zelt
Lise, welk lot zou thans het zwaarst zijn
Juffrouw Albrecht zag op tot den stati-
gen grijsaard uit wiens oogen eene diepe
ontroering sprak, en antwoordde
ïOom, lieve oom, ik wilde slechts uit uw
mond hooren of gij niet weer onverzoenlijk
zoudt zijn en hem het leed zoudt kunnen
vergeven, dat hij u aangedaan heeft."
dorf heft het besluit op van 17 Juli 1896
betreffende het verbod van den invoer van
versch varkensvleesch uit Holland over de
grensstreek welke tot het district Reese
behoort.
Sultan Abdul Hamid is begrijpelijkerwijze
zeer ontevreden over het besluit der mogend
heden om prins George te benoemen tot
oppercommissaris van KretaDe Russische
gezant te Gonstantmopel, graaf Sinowjeff,
heeft hem met het aanstaand vertrek van
den prins naar het eiland in kennis ge
steld. Indien de Groote Heer het wenschte,
zou George eerst nog wel eens naar Con-
stantinopel komen, zei de gezant, zoo niet
dan ging hij regelrecht naar Kreta. De
Sultan was zóo boos, dat hij op dit laatste
niet eens antwoordde. Dsjevad-pacha, de
vroegere grootvizier en laatstelijk Turksch
militair gouverneur van Kreta, is nu de
zondebok geworden. Hij werd, zooals wij
reeds meldden, te Damascus in hechtenis
genomen en naar de militaire gevangenis
gebracht.
De Russische regeering stelt de overige
mogendheden voor, in het regeeringstatuut
voor Kreta op te nemen, dat op alle open
bare gebouwen de Turksche en de Kretasche
vlag naast elkaar zullen wapperen.
De internationale rechtbank heeft weer
drie Mohamedaansche belhamels uit Kandia
veroordeeld om doodgeschoten te worden,
en wel, opdat de straf te onteerender zou
zijn, in den rug. Er zijn nog 42 beschul
digden.
De beraadslaging over de uitgifte van een
nieuwe leening is in den Transvaalschen
Volksraad gesloten. President Krüger be
pleitte het aannemen van een redelijk aanbod.
De leider der conservatieve Boeren ver-
klaardde er zich tegen. Men gelooft, dat de
Volksraad de leening zal verwerpen.
Een draadbericht uit Washington meldt,
dat het Kabinet niet twijfelt of het verdrag
met Spanje zal binnen weinige dagen ge-
teekend worden.
»Ik heb hem vergeven, en mijne vrouw
en kinderen zullen van uit de plaats waar
alles vrede en zaligheid is ten volle met
mij instemmen."
Lise drukte haar oom de hand, zij toch
wist het best wat de vergiflenis beduidde,
die hij den baron geschonken had.
XIX.
Gravin Steinhorst was met hare gasten
van de reis teruggekeerd en reeds den
volgenden morgen verzocht Waldemar haar
om een onderhoud. Wel wetend wat dit
beduidde verklaarde zij zich aanstonds be
reid en begaf zich met hem naar haar pri-
vaatvertrek.
Grootmama, ik wenschte met u eene
zaak te bespreken, die mij zeer ter harte
gaat..."
»Dan is het misschien ook eene harts-
aangelegenheid" antwoordde de gravin met
lichten spot. »Het zou overigens op uw
leeftijd natuurlijk zijn."
Wordt vervolgd.)
HE COURANT
te
