Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
1
ÖÉiocter les Houwers.
-1ste Jaar*:.
Dinsdag 29 November J898.
No. 6257.
bureau ~g$oter$tvaat 50.
i
euiiiet o n.
PRIJS TAN DIT BLAD:
Voor
fcchieriam per 3 maandenf 1.50
- fan co per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nummers O.üö
PRIJS DER ADYKRTKNTIËN:
Van 16 regelsf0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
^$EMEEïi OVERZICHT.
28 November '98,
De ^komst van keizer Wilhelm.
Pas»r j^ruokomst van het Duitsche keizers-
5®n .^e residentiestad Potsdam droeg
e,l'Sszins feestelijk karakter* Toen
de Keizer en de Keizerin te Pots-
Ij''1 de°kW amen, vlagden daar en te Ber
eide,. °Penbare gebouwende school
st vr ri P°tsdam hadden op 's Keizers
^ïcht §ekregen en vormden een eere-
0 ?an ^le'' station. Natuurlijk waren
fjet de stedelijke autoriteiten.
^«ijer ee^ de aandacht getrokken, dat de
6n Rijkskanselier en het geheele
^et r'e mede aanwezig, onmiddellijk nog
5t> in Sta*'on zelf om zich heelt geschaard
Sir^ 66n SesPrek dat bijna een uur ge-
Ve,.^6'10Verd® oogenblikkelijke zoowel als
q acbten resultaten van zijn reis in
l®Vre(jastetl heeft ingelicht. Z. M. zeide
6tl 0ver den uitslag te zijn,
c'lt 's ten slotte bijzonder op te
t8rwijl te Berlijn het vlaggen van
VrÜvyei '6re zÜde uiterst gering was en zich
^n a||t0t de hofleveranciers beperkte, had-
be j, 6 katholieke kerken de Duitsche en
*"s k] ,Se'^e v'aS uitgestoken en werden
hooit er gelu'd een huldebetoon nog
h aaï>schouwd.
^«•Ss-jubilé van keizer Frans Jozef.
^orin ot®ciee'e v'ering van 't gouden
^•'"'hleum van den keizer van
^i(le |j V vverd Vrijdag aangevangen. De
^eilenUl2en van den Weenerschen Rijksraad
aSer [i6en sPica|e morgenzitting. In het
horer u's waren vijl leden van de Schö-
Nig PartÜ en de sociaal-democraten af-
^stpu e uteeste leden droegen gala-
j^S ®n onkele Polen en Czechen hadden
lVdhü" nationaal costuum gestoken,
^'Ostej-g6 ,^'OOInsch-Katholieke en Grieksche
T0en ln vol ornaat waren verschenen.
S'°1den 6 Pres'dent, dr. Fuchs binnenkwam
allen van hun plaatsen op. In een
62)
^Hier Was middelerwijl ingestegen en de
U°8e'ijk ef de paarden aan om, zoo
t ber n°g voor den avond Bodenwald
wr'°oten Thusnelda maakte hare reis-
»aar(Ji opmerkzaam op al het beziens-
to. r vruchtbare landstreek, maar
hw steeds stiller en afgetrokkener.
ï^s sr onoPhoudelijk aan het verhaal
l)tJo «poeci00tVaders denken en zou nu reeds
Sh 'ev C'e P'aats z'en waar hare ouders
tï Hareetl hadden doorgebracht, waar zij
J hnnn grootmoeder gestorven en waar
e 'aalste rustplaatsen te zoeken
j^et, J stelde zich hare ontvangst op
dat voor en daarbij viel het haar
Cu8eze?H00thVa?ei,r Kohnng haar meerma-
Dn ZIJ °P haar vader ge-
z®,gedachte maakte haar ongerust
rede herdacht hij de vijftig jaren van 's keizers
regeering en noemde ze een zegening voor
de volken van Oostenrijk. Hij wees er op,
hoe de keizer zich geheel aan zijn plichten
had gewijd, doch dat op diens regeering de
zon van menschelijk geluk niet altijd had
verschenen.
De president gaf een overblik van de
vooruitgang in beschaving, in kunsten,
wetenschappen, literatuur, industrie en
handel, sinds 's keizers troonbestijging. Met
een toepasselijk gebed ea een oproep hem
te machtigen den keizer namens de kamer
een adres van huldebetuiging aan te bieden,
welke machtiging eenstemmig werd verleend,
werd de zitting gesloten. In het Hoogerhuis
werd een dergelijk hulde-adres eveneens
met gejuich begroet.
Een dag ot drie geleden wilde burge
meester Lueger verlof geven om Weenen
te versieren. De keizer echter, met het oog
op den dood der keizerin, gal zijn wensch
te kennen, dat ook te Weenen zooais in
het geheele rijk zijn jubileum slechts door
kerkdiensten, werken van weldadigheid en
eenvoudige schoolfeesten zou worden her
dacht. De soldaten zullen allen een bronzen
herinnerings-medaille ontvangen.
De zaak-Picquart.
In de Fransche Kamer en in den Senaat
vooral begint zich een sterke beweging te
openbaren ten gunste van het uitstel van
het proces Picquart, waaraan ook Temps en
Liberté artikelen wijden. De regeering moet
in verlegenheid zijn, en is dan ook Zaterdag
avond in een onderhoud van den premier
met de ministers van oorlog en justitie
niet tot een beslissing gekomen. Zondag
zou er een nieuwe vergadering plaats heb
ben. Behalve door de moeilijkheid die het
ziet in de kwestie van het toe te passen
wetsartikel, zou het Kabinet zich laten
weerhouden door vrees dat het tusschen-
beide komen de ontslagneming van Zur-
linden tengevolge zou hebben en het dan
een bezwaar zou blijken een gouverneur
eene herkenning was daardoor mogelijk
Plotseling nep Thusnelda, die voortdu
rend uit het venster keek »Anna, wij zijn
zoo aanstonds in Bodenwald, als het niet
al reeds donker was, zoudt gij het slot
kunnen zien."
Het was reeds volkomen donker, maar
Anna zag toch hier en daar verlichte huizen.
»Hier wonen onze daglooners" sprak
Thusnelda weer, »en nu zijn wij aanstonds
bij grootpapa."
Inderdaad reed het rijtuig thans door
eene breede poort, die weder aanstonds
gesloten werd om dan door eene prachtige
inrijlaan, voor de verlichte vestibule stil te
houden. Nauwelijks had de toegesnelde be
diende het portier geopend of Thusnelde
sprong reeds op den grond en begroette
met groote levendigheid eerst den ouden
kamerdienaar haars grootvaders en toen de
huishoudster, die eveneens reeds vele jaren
op Bodenwald was.
«Juffrouw Linden, dit is juffrouw Dorner,
mijne onderwijzeres en deze," zij greep
Anna's hand »is mijne lieve vriendin Anna
Herteld, die eveneens door grootpapa uit-
genoodigd is."
Juffrouw Linden, eene eerwaardige ma-
van Parijs te krijgen. Ook meent het
Kabinet, dat door een bescheiden pressie
op den krijgsraad, deze zelf tot uitstel zou
kunnen besluiten, waardoor elk gevaar voor
ontstemming vermeden wordt. De Liberlé
zegt van particuliere vrienden van den
overste te weten, dat Picquart voor het
hof zich sterk zou hebben gemaakt, eec
verklaring van Schwarzkoppen te kunnen
overleggen, dat deze de schrijver is van
het petit bleu.
De voorzitters der vier republikeinsche
groepen uit den Senaat zijn Zaterdag ont
vangen door den president van het Kabinet
en de ministers van oorlog en justitie aan
wie zij uitstel van het proces Picquart
hebben gevraagd tot na de beslissing van
het Hof van Cassatie. De ministers hebben
geantwoord, dat zij de zaak zouden onder
zoeken en gisteren antwoord geven.
In de wandelgangen der Kamer verluidde
het Zaterdag, dat men in staatkundige
kringen sprak van de volgende oplossing der
kwestie Picquart. Het Hof van Cassatie zou
het dossier opvragen aan den krijgsraad en
deze, van de noodige bescheiden beroofd,
zou niet kunnen zetelen en zou aldus het
bijeenkomen verdagen
De Jesuïeten en Dreyfus.
De veroordeeling van Dreyfus is het werk
van Jesuïeten en Jesuïetenleerlingen geweest,
oreert dagelijks de Dreyfuspers. De Köln.
Vkztg. nu bewijst dat geen der ministers
van oorlog, geen der hoofden van den gene-
ralen staf ooit leerling is geweest van de
Jesuïeten, noch nooit met hen in eenige
betrekking heeft gestaan. Evenzoo bevindt
er zich geen enkele Jesuïeten leerling onder
alle officieren, die iets met de Dreyfus-zaak
te maken hebben gehad ook niet onder de
zes. welke Boisdefïre als generale stat ter
zijde stonden. Een van hen is zelfs Protestant.
Maar daarenboven zijn er, buiten de
Jesuïetenorde waarlijk duizende en duizenden
genoeg, die, als het mocht blijken dat Drey
fus onschuldig gevonnist is, de anti-kerke-
trone, heette de dames hartelijk welkom,
maar werd aanstonds weer door Thusnelda
onderbroken.
»Hoe gaat het grootpapa, waar is hij, mag
ik naar hem toe
»De baron komt voor het souper in de
zaal, freule, en laat u en de dames ver
zoeken, u eerst naar uwe vertrekken te
begeven."
»Ik mag hem dus niet aanstond zien
vroeg het meisje ongeduldig.
»Neen, freule, en ik zal u en de dames
de thee boven zenden. Mag ik u thans ver
zoeken mij te volgen."
Alleen in hare kamer gebleven legde
Anna hoed en mantel af en zag eens rond.
Het was een fraai gemeubeld vertrek met
aangrenzende slaapkamer. Alles getuigde
van pracht en rijkdom. Het meisje nam op
de sopha plaats en hare gedachten verwijlden
weer bij den grootvader, dien zij nu zoo
dichtbij was.
«Of hij mij herkennen zal en ot nog
anderen mij herkennen zullen Als groot
papa of de familie Bergman eens de familie
gelijkenis bemerkten, wat dan? Zou het
toch niet beter geweest zijn dat ik voor
deze zoo gewichtige uitnoodiging bedankt
lijke exploitatie van de Dreytuszaak zullen
veroordeelen.
De advocaten Labori en Mornard hebben
na een onderhoud besloten een hunner
secretarissen, waarschijnlijk mr. Hild, naar
Cayenne te zenden om inlichtingen omtrent
Dreyfus in te winnen en zoo mogelijk een
onderhoud met hem te voeren.
Spanje en Amerika.
De rampspoed die Spanje in den laatsten
tijd te doorstaan heelt, schijnt nog geen
einde te zullen nemen. Wellicht zal een
langdurige bloedige burgeroorlog de reeks
der jammeren voltooien. Volgens den Ma-
dridschen correspondent van de New-York
Herald zou, met het oog op de verdachte
beweging onder de Carlisten, maarschalk
Martinez Campos opnieuw een vergadering
van verschillende generaals hebben belegd,
teneinde krachtige maatregelen te beramen
ter onderdrukking eenar eventueele anti-
dynastieke beweging. Op die bijeenkomst
zou volkomen eenstemmigheid zijn gebleken
in de meening dat, mocht het kabinet*Salis
bury binnenkort aftreden, een terugkeer
van de conservatieve partij aan het bestuur
des lands niet wenschelijk is, maar een op
treden van Monte Rios, den tegenwoordigen
president der Spaansche vredesgedeiegeer-
den, het- meest bevorderlijk zoude wezen
tot het uit den weg ruimen der ernstige
moeilijkheden die men na het onderteekenen
van het vredestractaat allerwege vreest te
zullen zien oprijzen.
Waj intusschen de plannen van Don Car
los betreft daaromtrent zijn reeds zoo
veel valsch gebleken geruchten rondge
strooid, dat men elk nieuw bericht onwille
keurig ontvangt met wantrouwen. Op
verschillende plaatsen in Spanje moeten
thans weer aanzienlijke bezendir.gen wape
nen zijn binnengesmokkeld waarschijn
lijk met het geld der Londenscne leening
terwijl Don Jaime, Carlos' zoon, plotse
ling verdwenen zou zijn, en, naar men gelooft,
ergens dicht bij de Spaansche grenzen ver
had Maar, neen, sprak zij zichzelf
toen weer moed inïik ben door Gods
beschikking hier en daarop steun ik mij.
Wie weet ook, welke berichten ik misschien
reeds de eerste dagen uit Varenbosch en
Steinhorst zal ontvangen en hoe spoedig
mijn en Waldemars lot beslist zal zijn."
Een blik op de pendule zeide haar, dat hen
tijd werd om aan haar toilet te beginnen
en toen Anna een half uur later voor ded
spiegel trad, weerkaatste deze een bee It
waarop de houtvester van Varenbosch met
trots en voldoening zou hebben neergezien.
Het donkerblauwe kleed omsloot, nauw de
fraaigevormde gestalte en deed deze op
het voordeeligst uitkomen, het goudblonde
volle haar omgaf in rijke lokken het edele,
blanke voorhoofd. De geheele slanke, statige
verschijning omgaf een poëtisch waas van
jeugdige bekoorlijkheid en vol verwachting
blikten de blauwe oogen de toekomst
tegemoet.
Wordt vervolgd.)
HE COURANT
jf