Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 1 ÖÉiocter les Houwers. -1ste Jaar*:. Dinsdag 29 November J898. No. 6257. bureau ~g$oter$tvaat 50. i euiiiet o n. PRIJS TAN DIT BLAD: Voor fcchieriam per 3 maandenf 1.50 - fan co per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nummers O.üö PRIJS DER ADYKRTKNTIËN: Van 16 regelsf0.60 Elke gewone regel meer-0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. ^$EMEEïi OVERZICHT. 28 November '98, De ^komst van keizer Wilhelm. Pas»r j^ruokomst van het Duitsche keizers- 5®n .^e residentiestad Potsdam droeg e,l'Sszins feestelijk karakter* Toen de Keizer en de Keizerin te Pots- Ij''1 de°kW amen, vlagden daar en te Ber eide,. °Penbare gebouwende school st vr ri P°tsdam hadden op 's Keizers ^ïcht §ekregen en vormden een eere- 0 ?an ^le'' station. Natuurlijk waren fjet de stedelijke autoriteiten. ^«ijer ee^ de aandacht getrokken, dat de 6n Rijkskanselier en het geheele ^et r'e mede aanwezig, onmiddellijk nog 5t> in Sta*'on zelf om zich heelt geschaard Sir^ 66n SesPrek dat bijna een uur ge- Ve,.^6'10Verd® oogenblikkelijke zoowel als q acbten resultaten van zijn reis in l®Vre(jastetl heeft ingelicht. Z. M. zeide 6tl 0ver den uitslag te zijn, c'lt 's ten slotte bijzonder op te t8rwijl te Berlijn het vlaggen van VrÜvyei '6re zÜde uiterst gering was en zich ^n a||t0t de hofleveranciers beperkte, had- be j, 6 katholieke kerken de Duitsche en *"s k] ,Se'^e v'aS uitgestoken en werden hooit er gelu'd een huldebetoon nog h aaï>schouwd. ^«•Ss-jubilé van keizer Frans Jozef. ^orin ot®ciee'e v'ering van 't gouden ^•'"'hleum van den keizer van ^i(le |j V vverd Vrijdag aangevangen. De ^eilenUl2en van den Weenerschen Rijksraad aSer [i6en sPica|e morgenzitting. In het horer u's waren vijl leden van de Schö- Nig PartÜ en de sociaal-democraten af- ^stpu e uteeste leden droegen gala- j^S ®n onkele Polen en Czechen hadden lVdhü" nationaal costuum gestoken, ^'Ostej-g6 ,^'OOInsch-Katholieke en Grieksche T0en ln vol ornaat waren verschenen. S'°1den 6 Pres'dent, dr. Fuchs binnenkwam allen van hun plaatsen op. In een 62) ^Hier Was middelerwijl ingestegen en de U°8e'ijk ef de paarden aan om, zoo t ber n°g voor den avond Bodenwald wr'°oten Thusnelda maakte hare reis- »aar(Ji opmerkzaam op al het beziens- to. r vruchtbare landstreek, maar hw steeds stiller en afgetrokkener. ï^s sr onoPhoudelijk aan het verhaal l)tJo «poeci00tVaders denken en zou nu reeds Sh 'ev C'e P'aats z'en waar hare ouders tï Hareetl hadden doorgebracht, waar zij J hnnn grootmoeder gestorven en waar e 'aalste rustplaatsen te zoeken j^et, J stelde zich hare ontvangst op dat voor en daarbij viel het haar Cu8eze?H00thVa?ei,r Kohnng haar meerma- Dn ZIJ °P haar vader ge- z®,gedachte maakte haar ongerust rede herdacht hij de vijftig jaren van 's keizers regeering en noemde ze een zegening voor de volken van Oostenrijk. Hij wees er op, hoe de keizer zich geheel aan zijn plichten had gewijd, doch dat op diens regeering de zon van menschelijk geluk niet altijd had verschenen. De president gaf een overblik van de vooruitgang in beschaving, in kunsten, wetenschappen, literatuur, industrie en handel, sinds 's keizers troonbestijging. Met een toepasselijk gebed ea een oproep hem te machtigen den keizer namens de kamer een adres van huldebetuiging aan te bieden, welke machtiging eenstemmig werd verleend, werd de zitting gesloten. In het Hoogerhuis werd een dergelijk hulde-adres eveneens met gejuich begroet. Een dag ot drie geleden wilde burge meester Lueger verlof geven om Weenen te versieren. De keizer echter, met het oog op den dood der keizerin, gal zijn wensch te kennen, dat ook te Weenen zooais in het geheele rijk zijn jubileum slechts door kerkdiensten, werken van weldadigheid en eenvoudige schoolfeesten zou worden her dacht. De soldaten zullen allen een bronzen herinnerings-medaille ontvangen. De zaak-Picquart. In de Fransche Kamer en in den Senaat vooral begint zich een sterke beweging te openbaren ten gunste van het uitstel van het proces Picquart, waaraan ook Temps en Liberté artikelen wijden. De regeering moet in verlegenheid zijn, en is dan ook Zaterdag avond in een onderhoud van den premier met de ministers van oorlog en justitie niet tot een beslissing gekomen. Zondag zou er een nieuwe vergadering plaats heb ben. Behalve door de moeilijkheid die het ziet in de kwestie van het toe te passen wetsartikel, zou het Kabinet zich laten weerhouden door vrees dat het tusschen- beide komen de ontslagneming van Zur- linden tengevolge zou hebben en het dan een bezwaar zou blijken een gouverneur eene herkenning was daardoor mogelijk Plotseling nep Thusnelda, die voortdu rend uit het venster keek »Anna, wij zijn zoo aanstonds in Bodenwald, als het niet al reeds donker was, zoudt gij het slot kunnen zien." Het was reeds volkomen donker, maar Anna zag toch hier en daar verlichte huizen. »Hier wonen onze daglooners" sprak Thusnelda weer, »en nu zijn wij aanstonds bij grootpapa." Inderdaad reed het rijtuig thans door eene breede poort, die weder aanstonds gesloten werd om dan door eene prachtige inrijlaan, voor de verlichte vestibule stil te houden. Nauwelijks had de toegesnelde be diende het portier geopend of Thusnelde sprong reeds op den grond en begroette met groote levendigheid eerst den ouden kamerdienaar haars grootvaders en toen de huishoudster, die eveneens reeds vele jaren op Bodenwald was. «Juffrouw Linden, dit is juffrouw Dorner, mijne onderwijzeres en deze," zij greep Anna's hand »is mijne lieve vriendin Anna Herteld, die eveneens door grootpapa uit- genoodigd is." Juffrouw Linden, eene eerwaardige ma- van Parijs te krijgen. Ook meent het Kabinet, dat door een bescheiden pressie op den krijgsraad, deze zelf tot uitstel zou kunnen besluiten, waardoor elk gevaar voor ontstemming vermeden wordt. De Liberlé zegt van particuliere vrienden van den overste te weten, dat Picquart voor het hof zich sterk zou hebben gemaakt, eec verklaring van Schwarzkoppen te kunnen overleggen, dat deze de schrijver is van het petit bleu. De voorzitters der vier republikeinsche groepen uit den Senaat zijn Zaterdag ont vangen door den president van het Kabinet en de ministers van oorlog en justitie aan wie zij uitstel van het proces Picquart hebben gevraagd tot na de beslissing van het Hof van Cassatie. De ministers hebben geantwoord, dat zij de zaak zouden onder zoeken en gisteren antwoord geven. In de wandelgangen der Kamer verluidde het Zaterdag, dat men in staatkundige kringen sprak van de volgende oplossing der kwestie Picquart. Het Hof van Cassatie zou het dossier opvragen aan den krijgsraad en deze, van de noodige bescheiden beroofd, zou niet kunnen zetelen en zou aldus het bijeenkomen verdagen De Jesuïeten en Dreyfus. De veroordeeling van Dreyfus is het werk van Jesuïeten en Jesuïetenleerlingen geweest, oreert dagelijks de Dreyfuspers. De Köln. Vkztg. nu bewijst dat geen der ministers van oorlog, geen der hoofden van den gene- ralen staf ooit leerling is geweest van de Jesuïeten, noch nooit met hen in eenige betrekking heeft gestaan. Evenzoo bevindt er zich geen enkele Jesuïeten leerling onder alle officieren, die iets met de Dreyfus-zaak te maken hebben gehad ook niet onder de zes. welke Boisdefïre als generale stat ter zijde stonden. Een van hen is zelfs Protestant. Maar daarenboven zijn er, buiten de Jesuïetenorde waarlijk duizende en duizenden genoeg, die, als het mocht blijken dat Drey fus onschuldig gevonnist is, de anti-kerke- trone, heette de dames hartelijk welkom, maar werd aanstonds weer door Thusnelda onderbroken. »Hoe gaat het grootpapa, waar is hij, mag ik naar hem toe »De baron komt voor het souper in de zaal, freule, en laat u en de dames ver zoeken, u eerst naar uwe vertrekken te begeven." »Ik mag hem dus niet aanstond zien vroeg het meisje ongeduldig. »Neen, freule, en ik zal u en de dames de thee boven zenden. Mag ik u thans ver zoeken mij te volgen." Alleen in hare kamer gebleven legde Anna hoed en mantel af en zag eens rond. Het was een fraai gemeubeld vertrek met aangrenzende slaapkamer. Alles getuigde van pracht en rijkdom. Het meisje nam op de sopha plaats en hare gedachten verwijlden weer bij den grootvader, dien zij nu zoo dichtbij was. «Of hij mij herkennen zal en ot nog anderen mij herkennen zullen Als groot papa of de familie Bergman eens de familie gelijkenis bemerkten, wat dan? Zou het toch niet beter geweest zijn dat ik voor deze zoo gewichtige uitnoodiging bedankt lijke exploitatie van de Dreytuszaak zullen veroordeelen. De advocaten Labori en Mornard hebben na een onderhoud besloten een hunner secretarissen, waarschijnlijk mr. Hild, naar Cayenne te zenden om inlichtingen omtrent Dreyfus in te winnen en zoo mogelijk een onderhoud met hem te voeren. Spanje en Amerika. De rampspoed die Spanje in den laatsten tijd te doorstaan heelt, schijnt nog geen einde te zullen nemen. Wellicht zal een langdurige bloedige burgeroorlog de reeks der jammeren voltooien. Volgens den Ma- dridschen correspondent van de New-York Herald zou, met het oog op de verdachte beweging onder de Carlisten, maarschalk Martinez Campos opnieuw een vergadering van verschillende generaals hebben belegd, teneinde krachtige maatregelen te beramen ter onderdrukking eenar eventueele anti- dynastieke beweging. Op die bijeenkomst zou volkomen eenstemmigheid zijn gebleken in de meening dat, mocht het kabinet*Salis bury binnenkort aftreden, een terugkeer van de conservatieve partij aan het bestuur des lands niet wenschelijk is, maar een op treden van Monte Rios, den tegenwoordigen president der Spaansche vredesgedeiegeer- den, het- meest bevorderlijk zoude wezen tot het uit den weg ruimen der ernstige moeilijkheden die men na het onderteekenen van het vredestractaat allerwege vreest te zullen zien oprijzen. Waj intusschen de plannen van Don Car los betreft daaromtrent zijn reeds zoo veel valsch gebleken geruchten rondge strooid, dat men elk nieuw bericht onwille keurig ontvangt met wantrouwen. Op verschillende plaatsen in Spanje moeten thans weer aanzienlijke bezendir.gen wape nen zijn binnengesmokkeld waarschijn lijk met het geld der Londenscne leening terwijl Don Jaime, Carlos' zoon, plotse ling verdwenen zou zijn, en, naar men gelooft, ergens dicht bij de Spaansche grenzen ver had Maar, neen, sprak zij zichzelf toen weer moed inïik ben door Gods beschikking hier en daarop steun ik mij. Wie weet ook, welke berichten ik misschien reeds de eerste dagen uit Varenbosch en Steinhorst zal ontvangen en hoe spoedig mijn en Waldemars lot beslist zal zijn." Een blik op de pendule zeide haar, dat hen tijd werd om aan haar toilet te beginnen en toen Anna een half uur later voor ded spiegel trad, weerkaatste deze een bee It waarop de houtvester van Varenbosch met trots en voldoening zou hebben neergezien. Het donkerblauwe kleed omsloot, nauw de fraaigevormde gestalte en deed deze op het voordeeligst uitkomen, het goudblonde volle haar omgaf in rijke lokken het edele, blanke voorhoofd. De geheele slanke, statige verschijning omgaf een poëtisch waas van jeugdige bekoorlijkheid en vol verwachting blikten de blauwe oogen de toekomst tegemoet. Wordt vervolgd.) HE COURANT jf

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 1