Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
eerste blad.
ter te Houtvesters.
21ste .laars.
Zondag 18 December 1898.
No. 6274.
bureau IBofersfraaf 50.
PRIJS TAN DIT BLAD:
^oor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheei Nederland
Afzonderlijke Nummers
1.50
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIÈN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
üjFlCIEELE BERICHTEN.
D Politie.
^hd»0''1*6 berinnert aan art- 11 van het
'll'(iendeer"re°'ement V°°r deze 8emeente>
l°hder 'S,,Verboden kachel- oi haardpijpen
^Scheid ijzeren, koperen of zinken
of oD lnS door houten beschotten of zolders,
'ninder dan 3 decimeter afstand langs
bran'd, en 'angs behangsels en andere licht
hom are stoffen te leiden, of onder een
tojw611 Scboorsteenmantel door te brengen,
v^o 1 e daarboven strekkende onderkant
h0pe mantel geheel met een ijzeren,
q en of zinken plaat beslagen zij.
')0f1r.6rtred'ng wordt gestraft met boete van
°§stens flO.—
Parijsclie Kroniek.
j(t"! 's om vele redenen wel te betreuren,
h0i 6 Katholieken, na den zelfmoord van
6 Kenry, niet algemeen het voorbeeld
h^11141111®" als de heeren Hervé de Kéro-
bóly' bo°ilredacteur van de Soleil, en Cor-
Hst' (*an de Figaro, gevolgd hebben en zich
Vqjj etl rondweg voor de revisie van het
kin 'S 'n 1894 tegen Dreyfus geveld, ver
lep bebben* Tot op dat oogenblik kon
Dfgyj ia mocht men, tergoeder trouw in
h(8^;.S scbuld gelooven en dus de revisie
«p de 6n' docb na de bekentenis van Henry
Sobeurtenissen daarna voorgevallen,
6 toestand geheel veranderd. Wat
'5 de0^ Zeggen mooei sedert dat oogenblik,
Eebor lwiitef 'n 'ader rechtschapen geest
H|s geworden en de herziening werd
W-® kwestie van eerlijkheid en recht
w kelijk. Het is evenzoo met het proces
eu illeton.
ip
jj{Slot.)
bleef een oogenblik zwijgend
i de in '1® toen nederdrukte de lippen
,rde a" eTar geslagen handen, en flui-
»Qod "gedaan
enÜh dan- \°0r dit einde' nu is alles
Vb hiHn glJ beiden ziJl verzoend... ik
Uit ri naam terug en mij"e ouders zien
*>e ha. D el zegenend op ons neer."
b hout 1 de band van zijn vroege-
^.^Keh rf Vefe,r noS vaster in de zijne.
J on»« Kohring, dat gij dezen engel voor
®Rde «V°j hebt... zij zal de troost, de
e en de trots mijner laatste dagen zijn.
Me#r XXII. J
j0t Bn,) ®en jaar is voorbijgegaan en in
i bbeln d bereidde men zich op eene
1? de c u loft voor- Het eene bruidspaar
?«ti S[nfk ne bloeiende kleindochter van
b°rst h r en Waldemar, graaf von Stein-
deriw ij andere vrijheer luitenant von
Be en 'reule Constance von Stein.
Sd zü °nge erfgenaam van het majoraat
beh °ntslag moeten nemen om zich met
eer der goederen op de hoogte te
Picquart, waarvan de behandeling door het
Hof van Cassatie, zooals ook wel te ver
wachten was, gelukkig is uitgesteld. Indien
de schuld van Dreyfus niet bewezen is, dan
mag het Picquart toch moeielijk als een
misdaad gerekend worden, dat hij van
Dreyfus' onschuld overtuigd, met dit ver
schrikkelijk geheim op zijn hart, niet zijn
levenlang heeft willen belast blijven en er
mede ten grave dalen.
Heeft men dus tot Henry's tragisch einde
met de antisemieten en nationalisten in den
strijd tegen de Dreyfusards mede kunnen
gaan, na diens dood en wat er op volgde,
is dit niet meer mogelijk en het zoude het
spel der Fransche Loges en Protestanten
slechts kunnen bevorderen en hun tegen
de ciericalen al de troeven in de hand
geven zijn, indien de Katholieken niet van
front veranderden en zich eenparig in deze
zaak van eerlijkheid en recht, van die poli
tieke partijen scheidden en openlijk hun
gedragslijn wijzigden.
Zeer terecht, schrijft de abbé Pichot, de
bekende leeraar aan het seminarie van
Felletin, (Creuze), aan den hoofdredacteur
van de Figaro: «Het is noodig, dat de
«menschen die ter goeder trouw zijn, we
sten waarom ik als priester de brochure:
«Het christelijk geweten en de Dreyfuszaak"
ingeschreven heb. In de eerste plaats deed
»ik het uit liefde voor waarheid en gerechtig-
«heid. Een mer.sch, hoe vurig katholiek men
«ook van geloof moge zijn, wordt veroor-
«deelbaar, zoo hij niet naar rechtvaardigheid
«dorst en de waarheid zoekt, want het
«zoude immers al te gemakkelijk zijn, de
«christelijke deugden alleen in theorie voor
«te staan, zonder ze in daden te toonen
«Doch een nog sterker drijfveer bracht er
«mij toe de brochure het licht te doen zien,
stellen, en op Anna's voorspraak had de
baron in de verloving van zijn erfgenaam
en opvolger met Constance von Stein toege
stemd. Het meisje had na dien verscheiden
malen op Bodenwald gelogeerd en zich de
liefde van den slotheer en zijne kleindochter
verworven.
Er zijn reeds verscheidene gasten aange
komen op de eerste plaats de beide jonge
mannen, wier bruiden zich in Bodenwald
bevinden, gravin Steinhorst, bij wie Anna
ook meerdere weken heeft doorgebracht en
hartelijk door haar begroet wordt, barones
van Stein, die de kleindochter des houtves
ters thans met groote voorkomendheid be
handelt, omdat zij weet hoe Anna de voor
spraak harer doehter geweest is houtvester
Kohring met zijne nicht en Sophie Dorner
met Thusnelda.
De feestdag was aangebroken, de huwe
lijken zouden in de groote zaal voltrokken
worden, die voor dit doel in overvloed met
groen en bloemen was versierd. Aan den
eenen kant was een altaar opgericht en vol
spanning blikten de aanwezigen naar de
hooge vleugeldeuren, door welke de beide
bruidsparen verschijnen zouden. Eindelijk
werd aeze geopend en zeker had men zel
den twee schoonere jonge paren gezien.
Vol trots en liefde blikte de baron dan ook
op zijne kleindochter en met voldoening
bemerkte hij, dat zelden eene edeler ver
schijning sluier en krans gedragen had.
Het huwelijk was voltrokken en als man
«namelijk de zorg voor de godsdienstige
«belangen. De vrijdenkers, misschien wel
«ter goedertrouw, verkondigen rondweg dat
«de katholieke geestelijkheid tegenover de
«geschiedenis voor de Dreyfuszaak verant-
«woordelijk zal zijn, want, dat zij het is
«die den Generalen Staf inspireerde en leidde.
«Welnu het is noodig dat een ieder het
«wete: Niets is onjuister en meerbezjjden
«de waarheid. De geestelijkheid met de
«groote meerderheid der Franschen werden
«bedrogen en in plaats van de zaak opge-
«zet te hebben, is zij er de dupe van ge-
worden. Door d priori vertrouwen in den
«Generalen Staf te stellen, is zij zeker te
«ver gegaan, doch heeft daarom niets ge-
«inspireerd noch geleid. Haar goede trouw
«en oprechtheid in deze, zijn onloochenbaar.
«Het eenige dus wat men haar kan ver-
«wijten, is haar blind vertrouwen. Doch het
«is toch geen misdaad bedrogen te worden,
«doch wel van anderen te bedriegen. Met
«de geestelijkheid, dat is de Kerk en hare
«geloovigen, voor alles verantwoordelijk
«te stellen begaat men dus een nieuw on-
«recht en stookt men het vuur van einde-
«looze oneenigheden en voortdurende wan-
«orde op eene onverantwoordelijke wijze aan".
Waarom zullen de verstandige burgers,
zooals de zaken thans staan, zich nog
langer door de al te heftige en overdreven
volksmenners, als Drumont, Deroulède en
zoovele anderen, zoowel voor als tegenstan
ders, laten meeslepen Welk nut kunnen
volksvergaderingen hebben waarin niemand
aan 't woord kan komen en waar de strijd
met de rotting begint om met de revolver
te eindigen Waar de eene partij schreeuwt
Leve het leger 1 Weg met het Hof van
Cassatie 1 en de anderen hier tegen in
brullen." Leve Picquart! en Weg met Zur
en vrouw namen graat en gravin Steinhorst»
alsmede baron en barones von Bodenwald
de gelukwenschen in ontvangst en nog ge
heel onder den indruk van den gewichtigen
stap dien zij thans op hun levenspad had
den gedaan,
Toen volgde het bruiloftsmaal en daarna
het vertrek der jonggehuwden. Graaf Wal-
demar voerde zijne jonge vrouw naar ver
scheidene groote steden, wier genoegens haar
nog nieuw waren. Baron von Bodenwald ging
met zijne Constance naar Silezië, om daar
nog onbekende bloedverwanten te bezoeken.
Na eenige weken keerde het laatste paar,
na eenige maanden het eerste terug en deze
begaven zich eveneens aanstonds naar Boden
wald, want Anna verlangde er naar haar
zieken grootvader weer te zien.
Met verscheiden personen uit ons verhaal
had eveneens in den loop des jaars eene
verandering plaats gegrepen.
De houtvester had zijn ontslag genomen
om met zijne nicht en den onaf scheidbaren
Wolf naar Steinhorst over te huizen, want
Anna kon er niet toe besluiten van hen, die
haar steeds zoo liet geweest waren, te
scheiden en graat Waldemar stemde vol
komen met dezen wensch in.
De oude gravin Steinhorst woonde thans op
Schönau met hare dochter, barones von Stein,
die na het huwelijk harer dochter, haar eigen
goed aan haar zoon had overgedragen.
De oude baron, die het liefst zijne schoone
kleindochter voor altijd in zijne nabijheid
linden Men kon zich waarlijk wel tevreden
stellen met de allerhevigste scènes welke
de Kamerzitting van Maandag den 12den
dezer te aanschouwen gaf, waar de revo
lutionaire oud-communard, Paschal Grous-
set, uren lang de regeering op eene
onbeschaafde wijze interpelleerde over de
anti-nationale handelingen van zekere amb
tenaren en vroegere ambtenaren aan het
ministerie van oorlog. Grousset was zoo
hevig brutaal en onparlementair, dat zijn
collega's in 't algemeen er krachtig tegen
opkwamen en de geheele vergadering zich
in een eindeloos tumult oploste, zoodat
de president naar zijn hoed greep om de
zitting te schorsen. Al dat nutteloos spec
tacle eindigde ten slotte door,het aannemen
der eenvoudige orde van den dag, door den
minister van oorlog, den heer de Freycinet
geëischt, met 463 tegen 78 stemmen.
Bij al dat rumoer gaan de zaken niet
best en wordt het hoog tijd la trève des
confiseurs, zooals men hier de dagen voor
Kerstmis eu Nieuwjaar noemt, en waarnaar
alle neringdoenden van Parys zoo verlangend
uitzien, een aanvang kan nemen.
Naar ik hoor, zal de heer Huijsmans, de
bekende schrijver, het koortsachtig Parijs,
dat hem, en misschien wel veel anderen,
onverdraaglijk is geworden, gaan verlaten.
Hij moet te Ligugé, bij Poitiers, in de
nabijheid van de abdy der Benedictijner
monniken, een schilderachtige landstreek,
wat rust willen zoeken. In welke verhouding
hij tot de abdy zal staan, zeide hij, zelf
nog niet te weten. Wel schijnt hij oblaat
dier orde te willen worden doch tegelijk
zijn vrijheid als schrijver, te willen be
houden. Hij is een geschokte geest, aan
wien de negatie en het scepticisme onzer
zou gehouden hebben, moest zich evenwel
dezen wensch ontzeggen en zich er mede
vergenoegen, haar op een voor hem onbe-
reikbaren afstand, als gravin Steinhorst,
gelukkig te weten.
Zij had hem echter beloofd hem zeer dik
wijls in Bodenwald, toch ook haar geboorte
plaats, te zullen opzoeken en haar echtge
noot ondersteunde die belofte.
Thusnelda en Sophie Dorner hadden thans
voorgoed op Bodenwald haar intrek geno
men, nadat de doktoren verklaard hadden,
dat er in den geestelijken toestand der
freule nooit eene verandering ten goede
zou komen.
Anna en Waldemar hadden den ouden
baron als een zeer welkom geschenk hunne
portretten van de huwelijksreis meegebracht,
op dezelfde grootte en dezelfde omlijsting
als de familieportretten, en toen zij ze samen
in de portrettenzaal ophingen, bemerkte
Anna naast de beeltenis haars vaders eene
jonge lieftallige vrouw, met hat onderschrift:
Anna von Bodenwald, geb. Kohring.
Hiernaast volgde het portret der eenige
dochter aangeduid als: Anna Thusnelda,
gravin von Steinhorst, geb. von Bodenwald.
De lange rij werd gesloten door Waldemar,
graaf von Steinhorst, en op deze portretten,
de laatste zijner kinderen en kleinkinderen,
blikte de grijze slotheer steeds met bijzon
dere liefde en welgevallen neer.
EINDE.
NIEUWE SCHIEDAM» COURANT
O
H'HtvhMin
