Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Maar
een meisje
21ste Jaar®:.
Vrijdag 23 December 1898.
No. 6278.
bureau "SSofersfraaf 50.
i
algemeen overzicht.
PRIJS TAK DIT BLAD:
voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland -2.—
Afzonderlijke Nummers 0.05
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 16 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
De
22 December '98.
nieuwe oppercommissaris op Kreta,
on'dS ^eor®0 van Griekenland, heeft reeds
kl er feestelijk vreugdebetoon der bevol-
T^p bet edand' voet aan wal gezet.
e Uiania het bewind aanvaardende, heeft
te^ns George in een toespraak tot de Kre-
re J6'"8' belocdd te zul'en regeeren met
c ^aardigheid en onpartijdigheid. Hij
eri°0rde aan tot het vergeten van den haat
de tweedracht die er in het verledene
^ehen de Christelijke en de Mohamme-
Kretenzers hebben geheerscht,
dij verzocht de geheele bevolking om
aar steun.
^°'gens de Italia zou de internationale
ter ^erent'e t0t bet deramen van middelen
r bestrijding van de anarchisten gisteren
re werkzaamheden eindigen. Het proto-
z°u onderteekend zijn door alle gedele
geerden.
be^6"16 Z^n §evaar^j^e stukken van
gebeitne dossier, die de regeering niet
Ur t mededeelen zonder dat de noodige
rborgen van geheimhouding verkregen
Die vraag wordt gedaan en 't ant-
ord blijft uit Sommigen zeggen, dat in
at dossier zich een brief van keizer Wil-
m bevindt, welker openbaarmaking de
kjistigste gevolgen zou hebben. Als die brief
ataat, beweren anderen, dan is hij valsch
Q 6 Derlijn lacht men over de bewering
'r®nt den brief van den keizer. Duitsch-
heett nooit met Dreyfus in betrekking
^®staanen mochten in het geheime dossier
la brieven van den keizer bevinden
Hen die maar gerust openbaar maken.
8 Times verzekert echter, dat die ge-
®|öie stukken, die zoo nauw met de veilig-
1 van den Staat in verband staan, be-
F eni 1 le o n.
(Slot.)
de^t' js,„ toch het beste> wat men heeft
arbeid^ zegt zij ernstig.
antwoordt hij overmoedig, «dat
Nou, ik dweep niet met zoetigheden
friSg kan dus niet boos op hem zijn. De
®en '®venslust die van hem uitgaat wekt
i. ?Cho in böur hart. Is het niet, alsof
bi l een zwaren droom is ontwaakt, sedert
baarer is Vertoont zich het leven niet voor
bliw. l". een heel ander Imht? Waarom
den j als door een toovermacht gebon-
van' f*aS op dag in het particuliere kantoor
Corr. vader' bij de droge, zakelijke
®sPondenties en gesprekken? Ach, zij
hie. j te 8°ed- Onzichtbare, geheimzin-
bet den W bot, die haar binden aan
*elv ^roote bedrijf, aan welks gedijen zij
Vvie6 medewerltt zij en de man, aan
be n a' baar denken behoort, wiens plichts-
levB J-reeds 200 dikwijls harer. moed ver-
hdigde, wanneer die dreigde te veiflau-
trekking hebben op Rusland. Rusland had
enkele jaren geleden van Frankrijk de belofte
gekregen, dat het 500,000 a 600,000 Lebel-
geweren zou ontvangen. Toen de levering
gedeeltelijk geschied was, begon Rusland
in zijn eigen geweerfabrieken zijn eigen
oude geweren naar hetzelfde systeem te
veranderen. Later, toen Frankrijk een
nieuw snelvuurkanon aanschafte, vroeg Rus
land daarvan de teekeningen, welke werden
geweigerd. Wel kon Rusland de stukken,
welke noodig waren voor de reorganisatie
zijner artillerie, in Frankrijk besteilen. Daar
zou een uitgave mede gemoeid zijn van
225,000,000 trancs.
Rusland antwoordde, dat zijn financiën
zulk een uitgave niet konden dragen en
het bovendien zelf over uitstekende fabrieken
beschikte. Toen heeft het getracht door
tusschenkomst van geheime agenten zich
de verlangde ontwerpen te verschaffen en
nu moet het geheime dossier de bewijzen
daarvan bevaten. De documenten bevatten
geen namen, doch de regeering durft ze
toch niet openbaaar te maken, omdat zij het
feit, dat de Russische regeering spionnen
in Frankrijk heeft, voor het Fransche volk
wil geheim houden.
Aldus de lezing van den Parijschen corres
pondent der Times.
Bijna alle organen der Duitsche pers,
welke zich niet door alle weer en wind in
het vaarwater der regeering voortbewegen
waaronder ook de Germania, laken de
diciplinaire maatregelen toegepast op prof.
Hans Delbruck van Berlijn, die, zooals
bekend is, de uitwijzingen in Sleeswijk en
in het algemeen de aldaar door Pruisen
gevolgde draconische straatkunde een schande
voor zijn vaderland heeft genoemd. Discipli
naire maatregelen worden in Pruisen toe
gepast op een beambte die handelt in strijd
wen. Hoe lief hij haar was, had zij op dit
oogenblik zoo recht gevoeld, toen haar vader
het voornemen te kennen gaf, hem te ont
slaan terwille van zijn handelsvriend. Ook
hij beminde haar, zij gevoelde het al lang
alleen zijn talmen begreep zij niet. Zoo
ging het eene jaar na het andere voorbij.
Morgen was zij weer eens jarig.
In haar gezellig kamertje staat Hardy,
de jarige. Buiten heerscht nog morgen
schemering, de brandende hanglamp ver
spreidt een zacht licht. Hardy maakt het
donkerblonde, rijke haar op als zij de lange
strengen uitkamt, blinkt het in den spiegel
voor haar als gouden licht. Bijna schaamt
zij zich voor de neiging tot ijdelheid. En
toch, zeide Walter Braun niet onlangs«U
moet wit dragen bij uw haarkleur zou het
zeer goed staan." Van avond zal zij het
beproeven, want zij wil mooi zijn, zoo mooi
mogelijk. Diep drukt zij haar gezicht in de
geurige bloemen, die haar door het kantoor
personeel als feestgroet gezonden werden,
naar traditioneel, jarenoud gebruik, evenals
de deelneming van dat personeel aan den
feestmaaltijd 's avonds. Hare oogen, hare
lippen glijden liefkozend over den ruiker
zij weet, wie hare lievelingsbloemen voor
haar uitzocht.
Even voor acht uur verschijnt Walter
Braun, een wit ingepakt, langwerpig pakket
onder den armeen extra-geschenk. De
met zijn ambtelijke plichten of zich door
zijn gedrag in of buiten betrekking, de
achting, het aanzien en het vertrouwen
welke zijn ambt vorderen, onwaardig maakt.
Zij kunnen bestaan in ontzetting uit de
betrekking, in waarschuwing, berisping en
geldboete. Daarover beslist in de eerste
instantie het Disciplinairhof fur nicht
ricliterliche beambten, in tweede instantie
het Staatsministerium. Waarschijnlijk zal
Delbruck alleen tot geldboete worden ver
oordeeld.
De Berliner Volkszeitung weet irede te
deeler., dat de professor eerst van den op
hem toegepasten strafmaatregel vernam,
toen deze reeds in als zijn lengte en breedte
vermeld stond in den Reiehsanseiger.
In gelijken geest als professor Delbruch
komt thans in de Preussische Jahrbücher
de bekende hoogleeraar in de theologie,
Kaftau, te Berlijn, een geboren Noord-
Sleeswijker, in verzet tegen een deel van
de geweldige maatregelen van Von Köller.
Hij noemt ze ongerechtvaardigd en onprak
tisch. Kaftau, die overigens zijne afkeurende
kritiek in zeer kalme taal uitspreekt, voegt
er intusschen uitdrukkelijk bij, de uitzetting
van Deensche onderdanen niet even onvoor
waardelijk te kunnen veroordeelen als Del-
brück het gedaan heeft. De Deensche dag
bladpers in Noord-Sleeswijk, zegt hij, igno
reert op brutale manier den bestaanden
reehtstoestand, dat nml. Sleeswijk een deel
vormt, niet van Denemarken maar van
Pruisenen de Denen zeiven veroorloven
zich in naïve zorgeloosheid eenvoudig alles
om hunnerzijds de politieke agitatie in
Noord-Sleeswijk aan te wakkeren. Het is
daarom hun verdiende loon, als hun te ver
staan gegeven wordt, dat er nog middelen
zijn om hen tot rede te brengen. Daaren
tegen gispt Kaftau ten sterkste de Pruisische
vriendschappelijke betrekking van zijn huis
tot de familie Schmidt veroorloven hem dit.
Hardy is verrast.
«Heel aardig 1"
Hij buigt, terwijl hij het omhulsel losmaakt.
«Ik heb voor 't overige een verzoek, juf
frouw Hardyop zulke feestdagen hebben
regentessen de gewoonte haar vazallen ge
makkelijker gehoor te verleenen
Zij let niet op den aanloop. Vol bewon
dering aanschouwt zij de kleine aquarel, die
hij haar aanbiedt.
«Prachtig 1 Heb u dat zelf gemaakt Ik
weet dat u schildert, maar dat is een
kunstwerkEn in het volgende oogenblik
stijgt hare bewondering nog aanmerkelijk
Dat is haar tuin 1 En wat mooiHier de
oude appelboom, in welks takken zij zich
zoo dikwijls tot ontzetting harer moeder
geschommeid heeft, daar het priëel, waarin
zij zoo dikwijls zit.
»U is een kunstenaar 1" zegt zij opkij
kend. «Leg u geheel er, al op de schilderkunst
toe, dat is het ware terrein voor u
Hardy, gij zelf raadt mij dat aan Ach,
doe dan ook het overige, spreek er met uw
vader over, opdat hij bij mijn vader een
goed woord voor mij doet 1"
Zij knikte hem vriendelijk toe. Dat was
het dus, wat hij op het hart had I Nu dan
zal hij in haar de beste pleitbezorgster ge
vonden hebben.
schoolpolitiek, welke het onderwijs in het
Deensch geheel van de scholen in Noord-
Sleeswijk verbannen heeft, en hij zegt
daarvan o. a.hiermede is overtroffen alles
wat de Denen tusschen 1850 en 60 tegen
de Duitschers gedaan hebben.
In een tweede artikel van Delbrük in de
Jahrbücher, door hem geschreven vóór hij
kennis had gekregen van het tegen hem
ingestelde disciplinaire onderzoek laat hij
zich reeds vrij wat minder heftig uit. Hij
verklaart over het algemeen Kaftau's op
vattingen te deeien, en zelfs zich bij Von
Roller's uitzettingspolitiek te willen neer
leggen, als zij inderdaad tot vrede leiden
kan. Dit zou echter slechts mogelijk zijn
als naast het toepassen van geweld tege
lijkertijd tot de juiste tegemoetkomingen
werd overgegaan in zake het onderwijs op
de scholen. Indien Von Köller dit bij het
Pruisische schoolbestuur doorzette, zou Del-
brück hem als een meester in de staatkunst
willen erkennen.
Intusschen verklaren de dagbladen die
voor de strengste bestraffing van Delbrück
zijn, d. i. willen dat hij als hoogleeraar
wordt afgezet, dit slechts te verlangen wegens
den ongehoord ruwen vorm waarin Delbrück
bepaald als «een landverrader" de politiek
der Pruisische regeering aangevallen heeft
Kaftau daarentegen, zeggen die bladen,
bewijst dat men, zelfs ook als een van
staatswege aangesteld professor, geoorloofde
kritiek kan uitoefenen.
Toen Delbrück zijne colleges hervatte,
werd hij door zijne studenten met opzette
lijke toejuichingen begroet.
In Amerika schijnt de strooming, die een
eenvoudige inlijving wil van de Filippijnen
bij de Vereenigde Staten, het te winnen
van de beweging tegen deze imperialistische
politiek. Bryan, de man van den dubbelen
Een uur later leunt zij met over elkaar
geslagen armen op de schrijftafel van haar
vader. «Ik moet met u spreken over
Braun, papa."
De oude heer keek haar blijde verrast aan.
«Is het eindelijk zoo ver Heb je
Zij weert af.
«Neen, neen, dat is het niet. Braun
heeft mij vandaag een schilderij cadeau
gegeven, een aquarel, zoo mooi, zoo uit
stekend uitgevoerd vader, hij is voor
den handelsstand te goed. En zijn hoogste
streven is ook de schilderkunst. Daarom
verzoek ik u, zijn vader te schrijven, dat
hij zijn zoon zijne neiging laat volgen
Schmidt kijkt verbluft.
«En wat zal er van mijne zaak werden
Jij de vrouw van een schilder
Zij lacht.
«Hij wil mij niet hebben, hij houdt alleen
van zijne kunst."
«Kind, Hardy! Wees verstandig. Wat zal
dat worden
Hij ziet haar onderzoekend aan.
«Heeft dan je hart nog niet gesproken."
«Zeker papa."
«Nu, en wie is 't?"
Een oogenblik laat zij het hoofd zinken,
dan zegt zij zacht, maar beslist«Johann
Wolff."
Hij springt op «Niet mogelijk kind! Ben
jelui het al eens?"
NIEUWE SCHIEOAMSGHE COURANT
Zoet M Wel' De arbeid maakt het ieven»
blijft «mum