Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Maar een meisje 21ste Jaar®:. Vrijdag 23 December 1898. No. 6278. bureau "SSofersfraaf 50. i algemeen overzicht. PRIJS TAK DIT BLAD: voor Schiedam per 3 maandenf 1.50 Franco per post door geheel Nederland -2.— Afzonderlijke Nummers 0.05 PRIJS DER ADYERTENTIËN: Van 16 regelsƒ0.60 Elke gewone regel meer-0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. De 22 December '98. nieuwe oppercommissaris op Kreta, on'dS ^eor®0 van Griekenland, heeft reeds kl er feestelijk vreugdebetoon der bevol- T^p bet edand' voet aan wal gezet. e Uiania het bewind aanvaardende, heeft te^ns George in een toespraak tot de Kre- re J6'"8' belocdd te zul'en regeeren met c ^aardigheid en onpartijdigheid. Hij eri°0rde aan tot het vergeten van den haat de tweedracht die er in het verledene ^ehen de Christelijke en de Mohamme- Kretenzers hebben geheerscht, dij verzocht de geheele bevolking om aar steun. ^°'gens de Italia zou de internationale ter ^erent'e t0t bet deramen van middelen r bestrijding van de anarchisten gisteren re werkzaamheden eindigen. Het proto- z°u onderteekend zijn door alle gedele geerden. be^6"16 Z^n §evaar^j^e stukken van gebeitne dossier, die de regeering niet Ur t mededeelen zonder dat de noodige rborgen van geheimhouding verkregen Die vraag wordt gedaan en 't ant- ord blijft uit Sommigen zeggen, dat in at dossier zich een brief van keizer Wil- m bevindt, welker openbaarmaking de kjistigste gevolgen zou hebben. Als die brief ataat, beweren anderen, dan is hij valsch Q 6 Derlijn lacht men over de bewering 'r®nt den brief van den keizer. Duitsch- heett nooit met Dreyfus in betrekking ^®staanen mochten in het geheime dossier la brieven van den keizer bevinden Hen die maar gerust openbaar maken. 8 Times verzekert echter, dat die ge- ®|öie stukken, die zoo nauw met de veilig- 1 van den Staat in verband staan, be- F eni 1 le o n. (Slot.) de^t' js,„ toch het beste> wat men heeft arbeid^ zegt zij ernstig. antwoordt hij overmoedig, «dat Nou, ik dweep niet met zoetigheden friSg kan dus niet boos op hem zijn. De ®en '®venslust die van hem uitgaat wekt i. ?Cho in böur hart. Is het niet, alsof bi l een zwaren droom is ontwaakt, sedert baarer is Vertoont zich het leven niet voor bliw. l". een heel ander Imht? Waarom den j als door een toovermacht gebon- van' f*aS op dag in het particuliere kantoor Corr. vader' bij de droge, zakelijke ®sPondenties en gesprekken? Ach, zij hie. j te 8°ed- Onzichtbare, geheimzin- bet den W bot, die haar binden aan *elv ^roote bedrijf, aan welks gedijen zij Vvie6 medewerltt zij en de man, aan be n a' baar denken behoort, wiens plichts- levB J-reeds 200 dikwijls harer. moed ver- hdigde, wanneer die dreigde te veiflau- trekking hebben op Rusland. Rusland had enkele jaren geleden van Frankrijk de belofte gekregen, dat het 500,000 a 600,000 Lebel- geweren zou ontvangen. Toen de levering gedeeltelijk geschied was, begon Rusland in zijn eigen geweerfabrieken zijn eigen oude geweren naar hetzelfde systeem te veranderen. Later, toen Frankrijk een nieuw snelvuurkanon aanschafte, vroeg Rus land daarvan de teekeningen, welke werden geweigerd. Wel kon Rusland de stukken, welke noodig waren voor de reorganisatie zijner artillerie, in Frankrijk besteilen. Daar zou een uitgave mede gemoeid zijn van 225,000,000 trancs. Rusland antwoordde, dat zijn financiën zulk een uitgave niet konden dragen en het bovendien zelf over uitstekende fabrieken beschikte. Toen heeft het getracht door tusschenkomst van geheime agenten zich de verlangde ontwerpen te verschaffen en nu moet het geheime dossier de bewijzen daarvan bevaten. De documenten bevatten geen namen, doch de regeering durft ze toch niet openbaaar te maken, omdat zij het feit, dat de Russische regeering spionnen in Frankrijk heeft, voor het Fransche volk wil geheim houden. Aldus de lezing van den Parijschen corres pondent der Times. Bijna alle organen der Duitsche pers, welke zich niet door alle weer en wind in het vaarwater der regeering voortbewegen waaronder ook de Germania, laken de diciplinaire maatregelen toegepast op prof. Hans Delbruck van Berlijn, die, zooals bekend is, de uitwijzingen in Sleeswijk en in het algemeen de aldaar door Pruisen gevolgde draconische straatkunde een schande voor zijn vaderland heeft genoemd. Discipli naire maatregelen worden in Pruisen toe gepast op een beambte die handelt in strijd wen. Hoe lief hij haar was, had zij op dit oogenblik zoo recht gevoeld, toen haar vader het voornemen te kennen gaf, hem te ont slaan terwille van zijn handelsvriend. Ook hij beminde haar, zij gevoelde het al lang alleen zijn talmen begreep zij niet. Zoo ging het eene jaar na het andere voorbij. Morgen was zij weer eens jarig. In haar gezellig kamertje staat Hardy, de jarige. Buiten heerscht nog morgen schemering, de brandende hanglamp ver spreidt een zacht licht. Hardy maakt het donkerblonde, rijke haar op als zij de lange strengen uitkamt, blinkt het in den spiegel voor haar als gouden licht. Bijna schaamt zij zich voor de neiging tot ijdelheid. En toch, zeide Walter Braun niet onlangs«U moet wit dragen bij uw haarkleur zou het zeer goed staan." Van avond zal zij het beproeven, want zij wil mooi zijn, zoo mooi mogelijk. Diep drukt zij haar gezicht in de geurige bloemen, die haar door het kantoor personeel als feestgroet gezonden werden, naar traditioneel, jarenoud gebruik, evenals de deelneming van dat personeel aan den feestmaaltijd 's avonds. Hare oogen, hare lippen glijden liefkozend over den ruiker zij weet, wie hare lievelingsbloemen voor haar uitzocht. Even voor acht uur verschijnt Walter Braun, een wit ingepakt, langwerpig pakket onder den armeen extra-geschenk. De met zijn ambtelijke plichten of zich door zijn gedrag in of buiten betrekking, de achting, het aanzien en het vertrouwen welke zijn ambt vorderen, onwaardig maakt. Zij kunnen bestaan in ontzetting uit de betrekking, in waarschuwing, berisping en geldboete. Daarover beslist in de eerste instantie het Disciplinairhof fur nicht ricliterliche beambten, in tweede instantie het Staatsministerium. Waarschijnlijk zal Delbruck alleen tot geldboete worden ver oordeeld. De Berliner Volkszeitung weet irede te deeler., dat de professor eerst van den op hem toegepasten strafmaatregel vernam, toen deze reeds in als zijn lengte en breedte vermeld stond in den Reiehsanseiger. In gelijken geest als professor Delbruch komt thans in de Preussische Jahrbücher de bekende hoogleeraar in de theologie, Kaftau, te Berlijn, een geboren Noord- Sleeswijker, in verzet tegen een deel van de geweldige maatregelen van Von Köller. Hij noemt ze ongerechtvaardigd en onprak tisch. Kaftau, die overigens zijne afkeurende kritiek in zeer kalme taal uitspreekt, voegt er intusschen uitdrukkelijk bij, de uitzetting van Deensche onderdanen niet even onvoor waardelijk te kunnen veroordeelen als Del- brück het gedaan heeft. De Deensche dag bladpers in Noord-Sleeswijk, zegt hij, igno reert op brutale manier den bestaanden reehtstoestand, dat nml. Sleeswijk een deel vormt, niet van Denemarken maar van Pruisenen de Denen zeiven veroorloven zich in naïve zorgeloosheid eenvoudig alles om hunnerzijds de politieke agitatie in Noord-Sleeswijk aan te wakkeren. Het is daarom hun verdiende loon, als hun te ver staan gegeven wordt, dat er nog middelen zijn om hen tot rede te brengen. Daaren tegen gispt Kaftau ten sterkste de Pruisische vriendschappelijke betrekking van zijn huis tot de familie Schmidt veroorloven hem dit. Hardy is verrast. «Heel aardig 1" Hij buigt, terwijl hij het omhulsel losmaakt. «Ik heb voor 't overige een verzoek, juf frouw Hardyop zulke feestdagen hebben regentessen de gewoonte haar vazallen ge makkelijker gehoor te verleenen Zij let niet op den aanloop. Vol bewon dering aanschouwt zij de kleine aquarel, die hij haar aanbiedt. «Prachtig 1 Heb u dat zelf gemaakt Ik weet dat u schildert, maar dat is een kunstwerkEn in het volgende oogenblik stijgt hare bewondering nog aanmerkelijk Dat is haar tuin 1 En wat mooiHier de oude appelboom, in welks takken zij zich zoo dikwijls tot ontzetting harer moeder geschommeid heeft, daar het priëel, waarin zij zoo dikwijls zit. »U is een kunstenaar 1" zegt zij opkij kend. «Leg u geheel er, al op de schilderkunst toe, dat is het ware terrein voor u Hardy, gij zelf raadt mij dat aan Ach, doe dan ook het overige, spreek er met uw vader over, opdat hij bij mijn vader een goed woord voor mij doet 1" Zij knikte hem vriendelijk toe. Dat was het dus, wat hij op het hart had I Nu dan zal hij in haar de beste pleitbezorgster ge vonden hebben. schoolpolitiek, welke het onderwijs in het Deensch geheel van de scholen in Noord- Sleeswijk verbannen heeft, en hij zegt daarvan o. a.hiermede is overtroffen alles wat de Denen tusschen 1850 en 60 tegen de Duitschers gedaan hebben. In een tweede artikel van Delbrük in de Jahrbücher, door hem geschreven vóór hij kennis had gekregen van het tegen hem ingestelde disciplinaire onderzoek laat hij zich reeds vrij wat minder heftig uit. Hij verklaart over het algemeen Kaftau's op vattingen te deeien, en zelfs zich bij Von Roller's uitzettingspolitiek te willen neer leggen, als zij inderdaad tot vrede leiden kan. Dit zou echter slechts mogelijk zijn als naast het toepassen van geweld tege lijkertijd tot de juiste tegemoetkomingen werd overgegaan in zake het onderwijs op de scholen. Indien Von Köller dit bij het Pruisische schoolbestuur doorzette, zou Del- brück hem als een meester in de staatkunst willen erkennen. Intusschen verklaren de dagbladen die voor de strengste bestraffing van Delbrück zijn, d. i. willen dat hij als hoogleeraar wordt afgezet, dit slechts te verlangen wegens den ongehoord ruwen vorm waarin Delbrück bepaald als «een landverrader" de politiek der Pruisische regeering aangevallen heeft Kaftau daarentegen, zeggen die bladen, bewijst dat men, zelfs ook als een van staatswege aangesteld professor, geoorloofde kritiek kan uitoefenen. Toen Delbrück zijne colleges hervatte, werd hij door zijne studenten met opzette lijke toejuichingen begroet. In Amerika schijnt de strooming, die een eenvoudige inlijving wil van de Filippijnen bij de Vereenigde Staten, het te winnen van de beweging tegen deze imperialistische politiek. Bryan, de man van den dubbelen Een uur later leunt zij met over elkaar geslagen armen op de schrijftafel van haar vader. «Ik moet met u spreken over Braun, papa." De oude heer keek haar blijde verrast aan. «Is het eindelijk zoo ver Heb je Zij weert af. «Neen, neen, dat is het niet. Braun heeft mij vandaag een schilderij cadeau gegeven, een aquarel, zoo mooi, zoo uit stekend uitgevoerd vader, hij is voor den handelsstand te goed. En zijn hoogste streven is ook de schilderkunst. Daarom verzoek ik u, zijn vader te schrijven, dat hij zijn zoon zijne neiging laat volgen Schmidt kijkt verbluft. «En wat zal er van mijne zaak werden Jij de vrouw van een schilder Zij lacht. «Hij wil mij niet hebben, hij houdt alleen van zijne kunst." «Kind, Hardy! Wees verstandig. Wat zal dat worden Hij ziet haar onderzoekend aan. «Heeft dan je hart nog niet gesproken." «Zeker papa." «Nu, en wie is 't?" Een oogenblik laat zij het hoofd zinken, dan zegt zij zacht, maar beslist«Johann Wolff." Hij springt op «Niet mogelijk kind! Ben jelui het al eens?" NIEUWE SCHIEOAMSGHE COURANT Zoet M Wel' De arbeid maakt het ieven» blijft «mum

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1898 | | pagina 1