Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
^milie-eehT
*pzz"4^
Dinsdag 9 Mei 1899.
No. 6391.
22ste Jaarg.
bureau looierstraat 50.
r°, Per ?0Sl d0°r gCheel herland
5t(;lK KJ-,R BERICimra
Kei,nisgevin<'
1Ceilnisgeving,
B~riE'F^r
^RMKEJ, oVEKZlCH'l!
ï6t bezit uT openbaar.
PRIJS Ti.» Dit blad.
°or Schiedam per 3 maanden
A-fzonderiyke .Nummers
f 1.50
2.—
- 0.05
Wethouders van
k""!' tïfc dcr Hinderwet
rechtv«rta" ^Duis van ^ez?tenep- dac op
tot onr£!ï?«enden verson^ en en zÖne
de 1 benede'lfverdlep.n? v Si^rendro^erïj
^emeeuer ^wlthZdtf^-
versteeg oemd-
De Secretaris
VERNÈDE.
PRIJS DER ADVERTENTIÈN:
Van 16 regels I f 0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
D K,e?ERSL|JST.
sliSs|®ngt ter openbare'^ d®r kiesWet,
der !f®i ,klezersliJst, op de s ,ng der
neder^u T6 voor «n ieder tbAecretarie
a m» den 8sten Mei 1899
d°or mr. Té/» Van Cassat'e, die
pr°ees. Daar 8S gedicteerd is vóór Zola's
Vocaat de hooü- 0VerweeSt Esterhazy's ad-
aan te nem den genera]e" staf
beperkten aard H b°°S Was over den
'"gesteld. Tezenas' teg*n Z°'a
9""~- g ett den raad, het
21)
»f bevende' stenf d'" k'® ?}e"ouw Lou's«
^gebroken d1/ Tid',k*'Jls door snikken
èige;edbekeante^lh6lai °P gr°nd
g®"°men, deed Von h Was 8eva"gen
afzien Horwitz va" dit voor-
e oen dichtst bijstaanden stoel
8 Mei '99.
ministerie omver te werpen door een
tijdelijke vereeniging van de radicalen en
e rechterzijde op vaderlandslievend terrein
en een verstandhouding tusschen De Cassag-
nac en De Mun.
Wordt, zegt Tézenas, het ministerie niet
omvergeworpen, dan zal Billot aankondigen,
dat hij zal komen getuigen, maar niet in
persoon verschijnen, hij zal zich in het
Zola-proces civiele partij stellen om het leger
te verdedigen en de advocaat-generaal
zal zich vergenoegen met de behandeling
van de tegen Esterhazy ingebrachte ge
tuigenissen, maar zal verplicht zijn de ge
zworenen te verstaan te geven, dat de
krijgsraad zich heeft kunnen vergissen. Dan
zal Zola vrijgesproken en Dreyfus' proces
herzien worden en Boisdeffre, de generale
staf en de militaire rechtbanken zullen
overtuigd worden van verblinding door anti
semitisme en onteerd.zijn. Indien daar
entegen het ministerie valt, zal men de
dagvaarding tegen Zola kunnen aanvullen
en het proces op het goede terrein brengen
het geld van de vreemdelingen en de lieden
zonder vaderland tegen het Fransche leger.
Boisdeffre wekt achterdocht bij de burgerij,
en vooral bij den president der Republiek
hij behoort bij hooggeplaatste personen den
indruk te weeg te brengen, dat hij uit
zuivere vaderlandsliefde handelt, zelfs dreigen
de zelfverloochening zoover te drijven, dat
hij zijn ontslag neemt om vrij uit te
kunnen spreken.
De Aurore verhaalt in haar nummer van
aterdag-ochtend, dat eene vrouw, die ge-
Vangen zit te Amiens aan Mazeau heeft
geschreven, dat zij Henry gekend heeft.
'e zou haar belast hebben met het af-
sc ryven van bescheiden. Lorimier's, Henry's
secretaris, die zich onlangs te St. Quentin
van het leven heeft beroofd, zou haar de
neven van den keizer van Duitschland
fa" Dreyfas hebben gebracht, die zij in
e osch van Marly zou hebben begraven.
Mimiers zellmoord schrijft zij toe aan
hii ™if Waf '"derdaad alles gedaan en
j elf zoowel als zijn dochter voor de
J? ,m schande en smaad beladen. De
rfathii 1 elan ZlJn dochter had zelf bekend,
had vermoord!® Terrader!Ük ziJn naaste
Langen tijd vermocht de zwasr getroffen
man geen woord te uiten en zijn srelaat
werd eensklaps zoo vuurrood dat de°beide
zelf zoo diep terneergedrukte vrouwen zich
haastten hem te hulp te snellen, uit vrees
Qat hem een beroerte zou treffen.
Eindelijk kreeg Von Horwitz het spraak-
vennogen terug.
"ge'9k echter welde er een vreeslijke,
beschaaf,?® Woede in hem °P- De 200 V
ziin trmr 1 ar'dei"s zoo beminlijke man, gaf
vertrr-mi?» 4 foor een stroom van bittere
aanhield. Hij 2®erde-minuten achtereen
nende woorden der behU T™®'
vergeefs trachtten hem lotk»^®"; k® tS
wen intpwpnHo/»! kalmtö te bren-
ower "e pr?kkelèn! SChe™ hel"
WilLm Kde, ,sche/Pste verwijten tegen
dat h en beklaagde zich over bet noodlot
ziin udl® Z1JI1 l6Ven la°g de eer van
zijn naam hoog gehouden had en op wiens
een brief van haar waarin zij met onthul
ling dreigde. De vrouw vraagt naar het
bosch gebracht te worden, om de plek
waar de bescheiden verborgen zijn aan te
wijzen.
De Temps heeft van het parket te
Amiens een telegram ontvangen, waarin de
juistheid van het verhaal der Aurore be
treffende het kistje wordt bevestigd.
Mevrouw Dreyfus heeft aan het Petit
Journal een brief gezonden dien het blad
niet openbaar maakt. Zij protesteert nu
heftig tegen het feit dat hef Petit Journal
de aanteekening van generaal Dionne van
1898 gedagteekend, en in het nadeel van
van haar man opgesteld, opgenomen heeft,
terwijl de aanteekening vol lof voor haar man
van 1892, weggelaten wordt. Mevrouw
Dreyfus zendt, tegelijk met haar brief
laatstbedoelde aanteekening aan het blad, en
eischt als voogdes van haar man dat het
Petit Journal ze in haar geheel opneemt.
In een interview door iemand van de
Liberté heeft De Freycinet verklaard, de
portefeuile op een moeilijk oogenblik te
hebben aangenomen uit vaderlandsliefde.
Hij heeft zijn best gedaan om de dicipline
en de organisatie van het leger te hand
haven. Hij heeft op de tribune niets gezegd,
dat iemand kon kwetsen. De stelselmatige
interupties van een derde der Kamer heeft
hij niet begrepen. Op zijn leeftijd laten
zijn physieke middelen en zijn waardigheid
niet toe, dat hij zich tweemaal aan een
zoo vijandige houding zou blootstellen. Dit
is de eenige reden van zijn heengaan. Hij
verklaarde zeker te zijn, dat hierdoor geen
ministerieele crisis zou ontstaan. Hij heeft
Dupuy aangeraden oorlog te nemen, dan
zou Leygues naar Binnenlandsche zaken
gaan en Legrand openbaar onderwijs krijgen.
De liberaal-protestantsche Temps be
schouwt wat in de Kamer van Vrijdag is
gebeurd als de meest betreurenswaardige
en ongelukkige gebeurtenis. Het blad
noemt de betooging van de Kamer een
verleden niet de geringste smet kleefde, in
zulk een nauwe verbintenis had gebracht
roet een moordenaar, die zijn zwarte ziel
maar al te goed voor de wereld had weten
te verbergen.
Door de bekentenis, die Wilhelm bij zijn
arrestatie had afgelegd, twijfelde hij geen
oogenblik aan zijn schuld, maar hield die
voor zonneklaar bewezen.
«Maar mijn zoon is onschuldig 1 riep ten
slotte de ongelukkige moeder uit, gekrenkt
door de verwijten, die tegen haar Wilhelm
gedaan werden. «Het is niet edelmoedig,
mijn kind eerloos te noemen, nu hij zich
verdedigen kan. Van u had ik dat allerminst
verwacht, mijnheer Von Horwitz."
Maar dit maakte hem nog des te hef
tiger.
«Wie maakt hem eerloos!" bulderde hij.
»Door zijn bekentenis heeft hij alle aan
spraken op eer verloren."
En weder klonken er beschuldigingen
en verwenschingen van zijn lippen.
«Wanneer de naaste vrienden van mijn
zoon den staf over hem breken, ofschoon
geheel zijn vlekkeloos verleden hun bekend
is, wat moet dan de buitenwereld niet doen I"
nep mevrouw Dorner opgewonden uit. In
brutale inconvenance en brengt warme
hulde aan de velerlei diensten door De
Freycinet bewezen gedurende en na den
oorlog. Nu is alles duister en ingewikkeld
geworden, overgeleverd aan het toeval. Er
is verwarring in den staatkundigen toestand,
onzekerheid en onrust in de openbare
meening des lands.
Volgens de Liberté was deze plotselinge
onweersbui vooruit beraamdhet was een
complot van de onbetamelijkheid. De
eerbied en de spijt van de natie zullen de
Freycinet volgen bij dit heengaan, dat hem
door zijn gevoel van waardigheid werd
bevolen. Wat zullen de natie, het leger
denken van de trisles parlementaire die
hem tot deze daad hebben verplicht.
«De nieuwe minister van oorlog, de
ingenieur Krantz, is een Vosgien met het
gelaat van een puritein", zegt Paul Bosq
in de Figaro. Zijn haar gedragen a la
Brosse, zijn lange baard, zijn onverstoorbare
norsche en ernstige gezichtstrekken, doen
hem op een rondkop van Cromwel gelijken.
Zonder dat hij juist een redenaar is,
spreekt hij, doch langzaam, of hij elk zijner
woorden distilleert. Zijn collega's, getroffen
door deze gestadige langzaamheid, noemen
hem«La fiacre a l'heure." Hij heeft, als
zijn collega Mougeot, zir.nen gebezigd, die
in het geheugen van zijn toehoorders
zullen bewaard blijven, zooals bv.«De
vier directe belastingen die ten getale van
vijf zijn".
Daar hij de vriend is van den heer
Méline, het hoofd der anti-revisionisten in
de Kamer, gaat hij natuurlijk voor een
anti-Dreyfusard door en de gesprekken die
hij in de couloirs houdt, bevestigen deze
meening. De woorden die^hij gisteren tot
zijn collega's sprak, verzwakte deze meening
niet.
»Ik heb den tijd nog niet gehad", heeft
hij gezegd, «om over de zaak-Dreyfus na
te denken en ik heb overigens zelfs geen
regel van het onderzoek gelezen."
plaats daarvan hebt gij slechts verwijten en
klachten. En al wilt gij mij niet sparen, heb
dan voor het minst medelijden met uw arm
kindzie hoe zij weent en snikt. Zij gelooft
Wilhelm niet schuldig."
«Neen en nogmaals neenl" riep Augusta
thans uit terwijl zij opstond van den stoel
waarop zij zooeven nog machteloos had zit
ten schreien. «En al mocht iedereen Wilhelm
ook vloeken, ik ken zijn edel, fier karakter,
hij is niet in staat tot een onrechtvaardig
heid, laat staan tot een misdaad. Ik zie niet
van mijn verloofde af en niets zal mij het
geloof in hem ontnemen."
«Edel liet kind 1" riep de bedroefde vrouw
uit terwijl zij het meisje vol geestdrift aan
haar hart drukte.
Von Horwitz liep opgewonden in het ver
trek heen en weer, terwijl hij een mis
noegden blik op zijn kind wierp, dat
de partij voor Wilhelm tegen hem, haar
vader, durfde opnemen.
«Gij spreekt naar uw verstand 1" zeide
hij minachtend. «Hebt gij dan niet gehoord,
dat hij zijn schuld vrijwillig heeft bekend
Maar Augusta weerstond moedig den
gramstorigen bhk van haar vader
Wordt vervolgd.)
MEüWE SCHIEDAMSGHE COURANT
De p: - «"it 0».
