Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 22ste Jaarj Dinsdag 11 Juli 1899. l\o. 6440. 1$ureaxx l&oter&tvaat 50. FAiHILIE-EEK. - 0.05 OVERZICHT. 0. ZT'""""8 Vak, ^^.hebbe- Zö" e,iilletoii. M' PRIJS TAN DIT BLAD: f^°r ®cói®flam per 3 maandenf 1.50 nc° Per post door eeheei Neóeriand - 2. l2onöeriijie Nummers iv'1 I'.1 mstZL PRIJS DER ADYERTENTIËN Van t6 regelsf0.60 Elke gewone regei meer-0.10 Voor herhaaide plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. n 10 Juli '99. satn ,Vi4ri "tiUien""ta"'n8 der fameuze «commissie rigedieri(je e'ast met het onderzoek der |ClMjdt no„ kjeswetontwerpen ir. België u®Petl dan rn °tter Van staPe' te 2Ün g®- e' 'öoet h 6u aanvan^e'ijk verwacht had. ri'n® der r«\ eer. Woeste in de vergade- d"6 v°orstanVerZ^de voorgeste'd hebben v®nreijjge eJs en zeven bestrijders der H 6n' wiil dit e' 'egenwoordiging te benoe- h® 'eden Hp,. Sp6 sel' zo°als hij zeide, onder wnSers telde ®Ch'erziJ noS geen 35 aan- s. °este's en.radat de sympathie voor ®"s evenvoud'ge kiesdistricten min- g®erinj? no,Pen berden'0" 'S' voorste' der He- -'«en vijf „t nu in de commissie opge- d, afE,e.1,Ji. ,"riIja Lantsheere bene- ntWfir ig en Heuvelmans, van W, Wm'. SoToia de Gen- a,etieiS®6<1« d™ leden der men e|f i ^et den voorzitter dus te jaar gedelesj. 6n' Linkerzijde heeft als °rand, J0u,e®rden afgevaardigd de heeren ,®a,J* en p a®z en Van der Velde, Defuis- ^gen 0 rnenQont. Daar de iaatsten aan- der 60 re*erei*duna, waardoor de i"riVrUchOjaarL°m,rn'ssle reeds te voren tot i®n v°°r de veroordeeld schijnt, zal ïïr ^el niet *erk'ezingen van het volgend Kapilfi. 0t een resultaat komen. o®^®") m6tHleyfuS w°rdt, naar men ver- ?°®deu efit| ®n daR sterker. Hij heeft een !?*°ek oritva Gn Siaapt %oed' A!s hiJgeen et het best If*' bren°t bÜ 2Ün tijd door Zaak 8Wen van de stukken die op ®2oekt V z*ak u "a" ue stunner de vrouw ptreden Va„6 aro 's dadelijk na het .eau een ftnet kabinet Waldeck-Rous- Qrn nit t ®rzoek aangevangen met het I de Sla maken°f het incident-Derou- n ,i®s te Auteuil enz, op zich-zelf 60) 5 Weüi£h? hte Wilhelm Dorner moeilijk- tvv6«H® rechts<ypUgr^P8n de twee schelmen heeft l maal zou i!t Z.niet ?oor een Ui, hij 2jc. 'aten plunderen mogelijk hoon ®n - d ,eeDe er8e'ijkö bedreiging C' die2ao JW°U verklaren, hoe de gev!n°ver zifn J een dre'gende houding K4|en e ^Jnmeesteraannam, hem aan® C dan ook in n,an gebetea heeft - dat '5 d« alknlr geval heeft Horner, «ich 'helm Dornlr 0r?6n Was' gehoord, Vr« "erder t. i voornemens was W®S®hjk besluit Pakken. Toen is het bezhr?m 2ou hij dtm4 hen ePgekomen van aten var h ouden Dorner in het V»a<s '6n 2oon »mj SOm' d'e door den wissel ^nvoudiJ!! f vertegenwoordigd Wat g dau den argeloozen ouden staande feiten waren of de uitingen van een bepaald plan. Bij een bezoek van een eskader aan de baai van Coruna is er een groote verbroedering geweest. De burgemeester betuigde zijn spijt, dat wegens de treurige omstandig heden waarin Spanje verkeert geen feesten konden gegeven worden. Het bezoek van keizer Wilhelm aan het Fransche opleidingsschip wordt in verschillende bladen een feit van beteekenis geacht. Men heeft daaraan zelfs de veron derstelling vastgeknoopt, dat de keizer nu waarschijnlijk in 1900 wel te Parijs zal kunnen komen om de tentoonstelling te bezoeken. Als hij dat doet, zal het niet zijn eerste bezoek aan de Fransche hoofdstad zijn. Want, zooals gezegd wordt in een brief van zijn vader (keizer Frederik) aan koning Karei van Roemenië «Wilhelm is zooeven van Engeland en Schotland teruggekeerdhij ontmoette Charlotte en Bernard te Parijs, waar hij zich, in het strikste incognito, uitstekend heeft geamu seerd. ierwijl de liberale pers te Berlijn lang zamerhand met geestdrift gaat spreken over de Duitsch- Fransche toenadering, zijn de conservatieve bladen nog voortdurend meer terughoudend. Alleen de Post slaat een beetje warmer toon aan, zeggende, dat de gebeurtenissen te Bergen bewijzen, dat de toenadering tusschen Duitschland en Frank rijk voortdurend vorderingen maakt. De Fransche regeering heeft, naar haar meening, blijkbaar na rijpelijk overleg besloten dat de Iphigénie naar Bergen zou gaan. Bij den doop van de jonge grootvorstin, dochter van den Tsaar, die gisteren plaats had, traden als peters en meters op de keizerin-weduwe Maria Feodorowna, groot vorst Michael Alexandrowitsch, prins George van Griekenland, grootvorstin Elisabeth Feodorowna, grootvorstin Alexandra Jose- phowna, en prins Hendrik van Hessen. van kant te maken De verdenking zou toch op niemand dan op den jongen advo caat vallen, terwijl hij, Horner, den vol genden morgen bijtijds het geld aan de Nationale bank zou gaan ontvangen en het dan met niemand zou behoeven te deelen. Zoo gezegd, zoo gedaan. Snel besloten greep Horner het scheermes, dat voor de hand lag, en naderde op de teenen zijn argeloos slachtoffer, dat nog vol hebzuchtige verruk king het kostbare stukje papier zat te bekijken. Een krachtige snede en alles was gedaan. De hond kwam verwonderd naderbij. Horner besloot dezen ofschoon stommen getuige van zijn gruweldaad eveneens te te dooden. Hij riep het dier. dat voor hem zeer gedwee was, in de alkoof en doodde het ook door een enkele snede met het vlijmscherpe scheermes. Toen nam de mis dadiger koelbloedig zijn maatregelen om alle verdenking [op den onschuldige te werpen. In juiste beteking wierp hij het lijk, dat nog aan de tafel zat, op den grond en, goed bekend met de eigenaardigheden van den verslagene, schreef hij de bloedige letters links daarvan op, waarna hij ook de linkerhand van zijn slachtoffer met bloed bemorste, opdat het den schijn zou hebben, De imperialistische pers te Londen gaat voort de krijgstoebereidselen der regeering breed uit te meten en verkleint zooveel mogelijk de officieuse telegrammen uit Pretoria naar luid waarvan de Volksraden inderdaad tot gewichtige wijzigingen in het kiesrecht besloten hebben overeenkom stig de voorstellen van de Atrikaander Bondpartij. Sommige oorlogszuchtige bladen gaan die telegrammen geheel voorbij b.v. de Times. De Volksraad in Transvaal heeft de voor stellen van de regeering betreffende de kwestie van het stemrecnt naar eene com missie van vijf leden verzonden, met de opdracht ze tot een wet uit te werken. De eerste minister der Kaapkolonie, de heer Schreiner, heeft in een gesprek gezegd, dat hij de hervormingsvoorstellen van de regeering der Zuid-Afrikaansche republiek voldoende en bevredigend vond. De aanslag op koning Milan. Omtrent den aanslag op den ex-koning Milan van Servie worden nog de volgende bijzonderheden gemeld, De aanvaller Klese- vitch, een lang opgeschoten man, loste vier schoten, waarvan twee een schouder stuk [der uniform van Milan raakten en daarop afstuitten, zoodat zij slechts lichte ontvelling aan den hals en den bovenarm teweeg brachten, een derde schot trof den adjudant Lukitsch die zich op den aanvaller wilde werpen, om dezen de revolver te ontrukken. Daarop nam de aanvaller de vlucht. Milan en de adjudant snelden hem met getrokken sabel na. Het.duurde eenigen tijd voor de gendarmes, die steeds langs den weg geschaard zijn wanneer Milan of koning Alexander uitrijden, ter hulpe kwamen toe snellen. De aanvaller, uit Uzsise afkomstig en vroeger brandweerman, sprong o. a. te water en trachtte zich te verbergen tusschen de schepen voor de kade, maar door de vereenigde pogingen van gendarmen als had de stervende met een laatste krachts inspanning den naam van zijn moordenaar met zijn eigen bloed opgeteekend, en daarna verwijderde zich de misdadiger. Het viel hem gemakkelijk het huis onopgemerkt te verlaten, daar hij een huissleutel had, waar van hij zich vroeger reeds, met of zonder voorkennis van den bewoner, had meester gemaakt. Natuurlijk ging hij regelrecht naar huis en daar hij donkere kleeding droeg, behoefde hij niet te vreezen, dat de bloedvlekken op zijn broek hem in den avond zouden verraden. Toen hij op zijn kamer kwam, bemerkte h(j waarschijnlijk dat hij in een voorbijgaande verstrooidheid, die zelfs de koelbloedigste misdadiger kan hebben, het moordwapen in den zak had gestoken. Nu moest hij dit natuurlijk ver stoppen, want hoe slim hij alles ook had aangelegd, kon hij toch niet weten, hoe het een of ander toeval hem als den dader aanwees. Nog in denzelfden nacht naaide hij derhalve broek, mes en be bloeden zak doek, benevens den sleutel, in zijn bed, met het plan om deze voorwerpen, zoodra de gelegenheid gunstig was, te doen verdwijnen Nu zijn wij hem echter voor geweest en daarmee is, volgens mijn gevoelen, het en schippers werd hij uit zijn schuilhoek te voorschijn gebracht en ingerekend. Milan, die zeer opgewonden en doods bleek was, begaf zich, nadat hij de ver volging van den aanvaller gestaakt had, in den winkel van den koopman Barlowatz, waar hij slechts de woorden wist te sta melen »God alieen heeft mij beschermd.' De aanvaller heeft verscheiden mede plichtigen aangewezen, onder wie den redacteur der Odjek en den oud-minister Tanganovitch. De heer Paschitch, de leider der radicalen, zal eveneens vervolgd worden. Volgens latere berichten zou Milan de inhechtenisneming bevolen hebben van eenige der voornaamste radicalen, ofschoon tegen hen hoegenaamd geen redenen tot ver denking bestaan. Deze maatregel wordt te Belgrado algemeen sterk afgekeurd en zou wel eens aanleiding kunnen geven tot ern stige ongeregeldheden. Koning Alexander moet dan ook alle pogingen hebben aan gewend om zijn vergramden vader van dit plan af te brengen. Maar Milan is buiten zich zelf van woede en heeft last gegeven, dat door het geheele rijk de troepen ge consigneerd zullen worden gehouden. Nader wordt nog gemeld De bevolking van Belgrado heeft een fakkeloptocht gehouden ter eere van het feit, dat koning Milan aan den op hem gepleegden aanslag ontkomen is. Tal van burgers, allen in feestgewaad, hebben aan deze manifestatie deelgenomen en het voik trok in dichte drommen door de feestelijk verlichte straten. Van de balcons van net slot gaf koning Milan zijn hartelijken dank te kennen voor deze vaderlandsliever.de betoogingen; stormachtig werden zijn woor den toegejuicht. De politie gaat nog steeds voort met het doen van huiszoekingen, om de draden van het complot in handen te krijgen en als men de berichten uit Belgrado mag gelooven, moet zij daarin boven verwachting geslaagd zijn. duidelijk bewijs geleverd, dat Horner de eenige schuldige en de advocaat Dorner in geen enkel opzicht zijn medeplichtige is. Niederer haalde de schouders op. »De eene meening staat tegenover de andere," zeide hij. «Het best zal zijn, dat wij den gevangene terstond in verhoor nemen." De commissaris verliet de kamer, om zelf het bevel te gaan geven, dat men Horner binnen moest brengen. Een paar minuten later trad de misdadi ger met trotsche houdingen onbeschaamden blik tusschen twee bewakers binnen. Reeds met den eersten oogopslag was het Horner aan te zien, dat hij zijn ver- dedigings-systeem inmiddels overlegd had dit bewees de vastberadenheid en het zelf vertrouwen, dat op zijn terug stootend ge laat lag uitgedrukt. Wordt vervolgd) 5

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1