Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
22ste Jaarj
Dinsdag 11 Juli 1899.
l\o. 6440.
1$ureaxx l&oter&tvaat 50.
FAiHILIE-EEK.
- 0.05
OVERZICHT.
0. ZT'""""8 Vak,
^^.hebbe- Zö"
e,iilletoii.
M'
PRIJS TAN DIT BLAD:
f^°r ®cói®flam per 3 maandenf 1.50
nc° Per post door eeheei Neóeriand - 2.
l2onöeriijie Nummers
iv'1 I'.1
mstZL
PRIJS DER ADYERTENTIËN
Van t6 regelsf0.60
Elke gewone regei meer-0.10
Voor herhaaide plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
n 10 Juli '99.
satn
,Vi4ri "tiUien""ta"'n8 der fameuze «commissie
rigedieri(je e'ast met het onderzoek der
|ClMjdt no„ kjeswetontwerpen ir. België
u®Petl dan rn °tter Van staPe' te 2Ün g®-
e' 'öoet h 6u aanvan^e'ijk verwacht had.
ri'n® der r«\ eer. Woeste in de vergade-
d"6 v°orstanVerZ^de voorgeste'd hebben
v®nreijjge eJs en zeven bestrijders der
H 6n' wiil dit e' 'egenwoordiging te benoe-
h® 'eden Hp,. Sp6 sel' zo°als hij zeide, onder
wnSers telde ®Ch'erziJ noS geen 35 aan-
s. °este's en.radat de sympathie voor
®"s evenvoud'ge kiesdistricten min-
g®erinj?
no,Pen
berden'0" 'S' voorste' der He-
-'«en vijf „t nu in de commissie opge-
d, afE,e.1,Ji. ,"riIja Lantsheere bene-
ntWfir ig en Heuvelmans, van
W, Wm'. SoToia de Gen-
a,etieiS®6<1« d™ leden der
men e|f i ^et den voorzitter dus te
jaar gedelesj. 6n' Linkerzijde heeft als
°rand, J0u,e®rden afgevaardigd de heeren
,®a,J* en p a®z en Van der Velde, Defuis-
^gen 0 rnenQont. Daar de iaatsten aan-
der 60 re*erei*duna, waardoor de
i"riVrUchOjaarL°m,rn'ssle reeds te voren tot
i®n v°°r de veroordeeld schijnt, zal
ïïr ^el niet *erk'ezingen van het volgend
Kapilfi. 0t een resultaat komen.
o®^®") m6tHleyfuS w°rdt, naar men ver-
?°®deu efit| ®n daR sterker. Hij heeft een
!?*°ek oritva Gn Siaapt %oed' A!s hiJgeen
et het best If*' bren°t bÜ 2Ün tijd door
Zaak 8Wen van de stukken die op
®2oekt
V
z*ak u "a" ue stunner
de
vrouw
ptreden Va„6 aro 's dadelijk na het
.eau een ftnet kabinet Waldeck-Rous-
Qrn nit t ®rzoek aangevangen met het
I de Sla maken°f het incident-Derou-
n ,i®s te Auteuil enz, op zich-zelf
60)
5 Weüi£h? hte Wilhelm Dorner moeilijk-
tvv6«H® rechts<ypUgr^P8n de twee schelmen
heeft l maal zou i!t Z.niet ?oor een
Ui, hij 2jc. 'aten plunderen mogelijk
hoon ®n - d ,eeDe er8e'ijkö bedreiging
C' die2ao JW°U verklaren, hoe de
gev!n°ver zifn J een dre'gende houding
K4|en e ^Jnmeesteraannam, hem aan®
C dan ook in n,an gebetea heeft -
dat '5 d« alknlr geval heeft Horner,
«ich 'helm Dornlr 0r?6n Was' gehoord,
Vr« "erder t. i voornemens was
W®S®hjk besluit Pakken. Toen is het
bezhr?m 2ou hij dtm4 hen ePgekomen
van aten var h ouden Dorner in het
V»a<s '6n 2oon »mj SOm' d'e door den wissel
^nvoudiJ!! f vertegenwoordigd Wat
g dau den argeloozen ouden
staande feiten waren of de uitingen van
een bepaald plan.
Bij een bezoek van een eskader aan de baai
van Coruna is er een groote verbroedering
geweest. De burgemeester betuigde zijn
spijt, dat wegens de treurige omstandig
heden waarin Spanje verkeert geen feesten
konden gegeven worden.
Het bezoek van keizer Wilhelm aan
het Fransche opleidingsschip wordt in
verschillende bladen een feit van beteekenis
geacht. Men heeft daaraan zelfs de veron
derstelling vastgeknoopt, dat de keizer nu
waarschijnlijk in 1900 wel te Parijs zal
kunnen komen om de tentoonstelling te
bezoeken. Als hij dat doet, zal het niet zijn
eerste bezoek aan de Fransche hoofdstad
zijn. Want, zooals gezegd wordt in een
brief van zijn vader (keizer Frederik) aan
koning Karei van Roemenië «Wilhelm is
zooeven van Engeland en Schotland
teruggekeerdhij ontmoette Charlotte en
Bernard te Parijs, waar hij zich, in het
strikste incognito, uitstekend heeft geamu
seerd.
ierwijl de liberale pers te Berlijn lang
zamerhand met geestdrift gaat spreken over
de Duitsch- Fransche toenadering, zijn de
conservatieve bladen nog voortdurend meer
terughoudend. Alleen de Post slaat een
beetje warmer toon aan, zeggende, dat de
gebeurtenissen te Bergen bewijzen, dat de
toenadering tusschen Duitschland en Frank
rijk voortdurend vorderingen maakt. De
Fransche regeering heeft, naar haar meening,
blijkbaar na rijpelijk overleg besloten dat
de Iphigénie naar Bergen zou gaan.
Bij den doop van de jonge grootvorstin,
dochter van den Tsaar, die gisteren plaats
had, traden als peters en meters op de
keizerin-weduwe Maria Feodorowna, groot
vorst Michael Alexandrowitsch, prins George
van Griekenland, grootvorstin Elisabeth
Feodorowna, grootvorstin Alexandra Jose-
phowna, en prins Hendrik van Hessen.
van kant te maken De verdenking zou
toch op niemand dan op den jongen advo
caat vallen, terwijl hij, Horner, den vol
genden morgen bijtijds het geld aan de
Nationale bank zou gaan ontvangen en het
dan met niemand zou behoeven te deelen.
Zoo gezegd, zoo gedaan. Snel besloten greep
Horner het scheermes, dat voor de hand
lag, en naderde op de teenen zijn argeloos
slachtoffer, dat nog vol hebzuchtige verruk
king het kostbare stukje papier zat te
bekijken. Een krachtige snede en alles was
gedaan. De hond kwam verwonderd naderbij.
Horner besloot dezen ofschoon stommen
getuige van zijn gruweldaad eveneens te
te dooden. Hij riep het dier. dat voor hem
zeer gedwee was, in de alkoof en doodde
het ook door een enkele snede met het
vlijmscherpe scheermes. Toen nam de mis
dadiger koelbloedig zijn maatregelen om
alle verdenking [op den onschuldige te
werpen. In juiste beteking wierp hij het
lijk, dat nog aan de tafel zat, op den grond
en, goed bekend met de eigenaardigheden
van den verslagene, schreef hij de bloedige
letters links daarvan op, waarna hij ook de
linkerhand van zijn slachtoffer met bloed
bemorste, opdat het den schijn zou hebben,
De imperialistische pers te Londen gaat
voort de krijgstoebereidselen der regeering
breed uit te meten en verkleint zooveel
mogelijk de officieuse telegrammen uit
Pretoria naar luid waarvan de Volksraden
inderdaad tot gewichtige wijzigingen in
het kiesrecht besloten hebben overeenkom
stig de voorstellen van de Atrikaander
Bondpartij. Sommige oorlogszuchtige bladen
gaan die telegrammen geheel voorbij b.v.
de Times.
De Volksraad in Transvaal heeft de voor
stellen van de regeering betreffende de
kwestie van het stemrecnt naar eene com
missie van vijf leden verzonden, met de
opdracht ze tot een wet uit te werken.
De eerste minister der Kaapkolonie, de
heer Schreiner, heeft in een gesprek gezegd,
dat hij de hervormingsvoorstellen van de
regeering der Zuid-Afrikaansche republiek
voldoende en bevredigend vond.
De aanslag op koning Milan.
Omtrent den aanslag op den ex-koning
Milan van Servie worden nog de volgende
bijzonderheden gemeld, De aanvaller Klese-
vitch, een lang opgeschoten man, loste
vier schoten, waarvan twee een schouder
stuk [der uniform van Milan raakten en
daarop afstuitten, zoodat zij slechts lichte
ontvelling aan den hals en den bovenarm
teweeg brachten, een derde schot trof den
adjudant Lukitsch die zich op den aanvaller
wilde werpen, om dezen de revolver te
ontrukken. Daarop nam de aanvaller de
vlucht. Milan en de adjudant snelden hem
met getrokken sabel na. Het.duurde eenigen
tijd voor de gendarmes, die steeds langs den
weg geschaard zijn wanneer Milan of koning
Alexander uitrijden, ter hulpe kwamen toe
snellen. De aanvaller, uit Uzsise afkomstig
en vroeger brandweerman, sprong o. a.
te water en trachtte zich te verbergen
tusschen de schepen voor de kade, maar
door de vereenigde pogingen van gendarmen
als had de stervende met een laatste krachts
inspanning den naam van zijn moordenaar
met zijn eigen bloed opgeteekend, en daarna
verwijderde zich de misdadiger. Het viel
hem gemakkelijk het huis onopgemerkt te
verlaten, daar hij een huissleutel had, waar
van hij zich vroeger reeds, met of zonder
voorkennis van den bewoner, had meester
gemaakt. Natuurlijk ging hij regelrecht
naar huis en daar hij donkere kleeding
droeg, behoefde hij niet te vreezen, dat de
bloedvlekken op zijn broek hem in den
avond zouden verraden. Toen hij op zijn
kamer kwam, bemerkte h(j waarschijnlijk
dat hij in een voorbijgaande verstrooidheid,
die zelfs de koelbloedigste misdadiger kan
hebben, het moordwapen in den zak had
gestoken. Nu moest hij dit natuurlijk ver
stoppen, want hoe slim hij alles ook had
aangelegd, kon hij toch niet weten, hoe het
een of ander toeval hem als den dader
aanwees. Nog in denzelfden nacht naaide
hij derhalve broek, mes en be bloeden zak
doek, benevens den sleutel, in zijn bed, met
het plan om deze voorwerpen, zoodra de
gelegenheid gunstig was, te doen verdwijnen
Nu zijn wij hem echter voor geweest en
daarmee is, volgens mijn gevoelen, het
en schippers werd hij uit zijn schuilhoek
te voorschijn gebracht en ingerekend.
Milan, die zeer opgewonden en doods
bleek was, begaf zich, nadat hij de ver
volging van den aanvaller gestaakt had, in
den winkel van den koopman Barlowatz,
waar hij slechts de woorden wist te sta
melen »God alieen heeft mij beschermd.'
De aanvaller heeft verscheiden mede
plichtigen aangewezen, onder wie den
redacteur der Odjek en den oud-minister
Tanganovitch. De heer Paschitch, de leider
der radicalen, zal eveneens vervolgd worden.
Volgens latere berichten zou Milan
de inhechtenisneming bevolen hebben van
eenige der voornaamste radicalen, ofschoon
tegen hen hoegenaamd geen redenen tot ver
denking bestaan. Deze maatregel wordt te
Belgrado algemeen sterk afgekeurd en zou
wel eens aanleiding kunnen geven tot ern
stige ongeregeldheden. Koning Alexander
moet dan ook alle pogingen hebben aan
gewend om zijn vergramden vader van dit
plan af te brengen. Maar Milan is buiten
zich zelf van woede en heeft last gegeven,
dat door het geheele rijk de troepen ge
consigneerd zullen worden gehouden.
Nader wordt nog gemeld
De bevolking van Belgrado heeft een
fakkeloptocht gehouden ter eere van het
feit, dat koning Milan aan den op hem
gepleegden aanslag ontkomen is. Tal van
burgers, allen in feestgewaad, hebben aan
deze manifestatie deelgenomen en het voik
trok in dichte drommen door de feestelijk
verlichte straten. Van de balcons van net
slot gaf koning Milan zijn hartelijken dank
te kennen voor deze vaderlandsliever.de
betoogingen; stormachtig werden zijn woor
den toegejuicht.
De politie gaat nog steeds voort met het
doen van huiszoekingen, om de draden van
het complot in handen te krijgen en als
men de berichten uit Belgrado mag gelooven,
moet zij daarin boven verwachting geslaagd
zijn.
duidelijk bewijs geleverd, dat Horner de
eenige schuldige en de advocaat Dorner
in geen enkel opzicht zijn medeplichtige
is.
Niederer haalde de schouders op.
»De eene meening staat tegenover de
andere," zeide hij. «Het best zal zijn, dat
wij den gevangene terstond in verhoor
nemen."
De commissaris verliet de kamer, om
zelf het bevel te gaan geven, dat men
Horner binnen moest brengen.
Een paar minuten later trad de misdadi
ger met trotsche houdingen onbeschaamden
blik tusschen twee bewakers binnen.
Reeds met den eersten oogopslag was
het Horner aan te zien, dat hij zijn ver-
dedigings-systeem inmiddels overlegd had
dit bewees de vastberadenheid en het zelf
vertrouwen, dat op zijn terug stootend ge
laat lag uitgedrukt.
Wordt vervolgd)
5