Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
22ste Jaarg.
Vrijdag 13 October 1899.
No. 6520.
"bureau l?8ofersfraaf 50.
Een VBiiaal uit den
FraascHMtscta oorloi.
PBIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden f 1.50
Franco per post door geneei Nederiand - 2.
Afzonderiiike Nummers j0-05
PBIJS DKB ADVBBTENTIËN:
Van 16 regels 1 i I l fO.GO
Elke gewone regel meer 11 -0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
t aangegaan.
U.GE3LEEN OYERZICHT.
12 October '99.
Londensche bladen zijn zeer boos over
et ^onbeschaamde ultimatum" waarin aan
nSeland wordt voorgeschreven hoeveel
tr°epen dit rijk zal mogen hebben in zijn
®lgen koloniën. Hoe is 't mogelijk 1 Maar wil
^"geland dan niet aan Transvaal voorschrij-
Vfitl Welke wetten dit land zal mogen maken
V°or zijn eigen grondgebied De veront
waardiging der Jingo-bladen is geheel onge
motiveerd en kan gelden als een onbewuste
^eroordeeling van haar eigen inmenging in
e binnenlandsche aangelegenheden eener
VrÜe onathankelijke republiek.
^8 Times, bet groote Jingo-blad, deelt
rnec^8, dat Engelands antwoord op het
mtimatum kort en eenvoudig het leedwezen
uitspreken over den stap van president
rUger. Zelfs als het ultimatum tot Enge-
and gericht was door den machtigsten der
'uternationale staten, moest het leiden tot
s®u onmiddellijken oorlog. De regeering
^au Transvaal heeft niet willen wachten op
~"ngelands laatste woord (wijl Engelands
oedoeling te doorzichtig was 1) De gevolgen
^aarvan zijn voor rekening van de Repu-
"8k. Zij heeft aan Engeland den oorlog
*6rklaard (Geheel onjuist. Dat noemt men
5 rollen omkeeren. Alleen Engeland ver-
laart door het al of niet zenden van een
avredigend antwoord op Transvaals billijke
^'t'Riatum-eischen implicite, maar niet
minder formeel den oorlog).
^at de oorlog nu werkelijk spoedig zal
Uitbreken, is alleszins te voorzien. Reeds
borden aanstalten gemaakt de betrekkingen
^schen de beide Staten af te breken. De
ransvaalsche consul generaal te Londen
6eft verklaard, zijn kantoor te zullen
sluiten, zoodra de dépêche uit Brussel is
0utvangen, welke het ultimatum der Boeren
ehelst. De consul-generaal en de vice-
c°hsul vertrekken eerstdaags naar Brussel.
Feuilleton.
i)
r ?P hunne hooge Mecklenburgers gezeten,
to h ^r'e uhlanen, na een gewaagd stroop-
b8 'n Cuilliers-aux Bois, waar Fransche
tog6tVnS lag, terug naar Pithiviers, dat
p0 n ln. de macht der Pruisen was. Met de
lach'6 P9Per' lr' hun mond, een voldaan
0 J® °P het gelaat, in achtelooze houding
sla .une zadels hangende, reden ze half
hehh^ voort' a's rt|iter3 die geen haast
bé> en a'so* 29 z'c^ °P v8Üig« wegen
'°nden. Naast hen liep, door een lang touw
tïtet k6n achterpoot aan den zadel gebonden,
bn "ar)gende ooren en krullende staart, al
e °r?"en(le, een prachtig varken dat ze bij
boer te Santeau hadden gestolen. Als
w |,Seyangene nu en dan, alsof hij wist
Sp '°t hem wachtte, beproefde terug te
elen stak 8en zijner overwinnaars hem
Gisteren-middag om 3 uur 10 minuten,
d.w.z. op het tijdstip waarop volgens Engel-
schen tijd de oorlog in Zuid-Afrika begon,
is er op de Londensche Beurs een eigen
aardige vertooning geweest President
Kruger werd failliet verklaard, onder alge-
meene toejuiching, omdat hij zijne verbinte
nissen niet was nagekomen. De heeren
Beursbezoekers waren daarbij erg rumoerig
en zongen nationale liederen.
Hetzelfde had in den namiddag plaats in
den schouwburg in Drury Lane onder be
geleiding door het orkest en gisteren-avond
in andere schouwburgen en tingeltangels.
De Londensche Globe verneemt, dat de
Boeren nog gisteren-avond op hetzeltle tijd
stip de oostelijke en westelijke grens zou
den overschrijden. Het heette dat Mafeking
en Vrijburg hun eerste punten van aanval
zouden zijn, ofschoon Joubert een gecom-
bineerden aanval van de Boeren naar Natal
heette te zullen aanvangen. In schijn zou
men daarbij uitgaan van Transvaalsch Zoe
loe-land, van waar dan de leiders der Boeren
zouden willen beproeven een omtrekkende
beweging naar Durban uit te voeren, ten
einde voor de Engelschen de gemeenschap
met de kust af te snijden.
De minister Balfour, gisteren avond een
redevoering houdende in de Unionistische
Vereeniging van East Lothian te Edinburg,
zeide ongeveer het volgende
De oorlog is niet door ons gezocht, en
evenmin door or.s gewenscht. Hij is ons
opgedrongen. Doch niet door menschen die
vechten voor hunne vrijheid, maar door
eene oligarchie welke vreest dat het einde
van hare heerschappij nabij is.
De keuze voor welke de Engelsche
regeering zich gesteld zag, wasóf de
gelijkheid blijven eischen van de blanke
rassen in Afrika, óf het recht verliezen om
zich eene natie te noemen die niet alleen
den wensch koesterde, maar ook de macht
had om te zorgen dat recht gedaan werd
in alle streken der aarde, waar zij be-
met de punt van zijn lans in de rug. Ongetwij
feld een wreed middel, maar zeker afdoende,
want het dier stiet een kreet van pijn uit en
was voor eenige oogeriblikken van de lust tot
tegenspartelen genezen.
Bij die afstraffing brulden de uhlanen van
genoegen als menschen eters, die versch vleesch
ruiken, en de middelste ruiter nam uit zijn
pistooltasch een groote met riet omvlochten
flesch. Hij deed er de kurk af, nam er een
flinken teug uit, gaf haar daarna aan zijn
beide vrienden, die zich evenmin onbetuigd
lieten. Daarna vervielen ze in hun zoet ge
peins, en bliezen dikke rookwolken uit hun
groote pijpen, tot eene nieuwe poging tot
verzet van het gevangen varken een nieuwe
aansporing noodig maakte, welke op haar
beurt weder door een herhaald riondgaan
der flesch werd gevolg. Nadat ze de hoeve
van Buisson voorbij waren, kwam het troepje
bij de brug, die aldaar over de rivier is
gelegd. Geheel verdiept in hun buit, er.
vertrouwende dat de weg even veilig zou
zijn als bij het heengaan, bemerkten de
drie uhlaneu niet dat drie verraderlijke ge-
weerloopen even boven het gras van den
oever uitstaken.
Op het oogenblik dat zij de brug zouden
weerde een oppermachtigen invloed uit te
oefenen.
Welke opofferingen Engeland zich moge
hebben te getroosten alvorens deze oorlog
ten einde zal zijn, zij zullen zijn in het
belang van de rechten der menschheid en
der beschaving.
Een draadberichtuit Pretoria, vermoedelijk
door stoornis op de lijn een dag te lang
onder weg geweest, meldt het volgende
De verjaardag van president Kruger is
gevierd met kanonsalvo's uit het artillerie
kamp, terwijl aan de openbare gebouwen
en vele huizen de vlag was uitgestoken.
Er werd geen officieele receptie gehouden,
maar vertegenwoordigers van buitenlandsche
mogendheden brachten een bezoek aan
den president, en deze heeft een groot
aantal telegrafische gelukwenschen ont
vangen uit alle deelen van Zuid-Afrika en
Europa. De talrijke burgers toesprekend
die hem kwamen bezoeken alvorens naar
de grens te vertrekken, heeft Kruger hen
aangespoord niet hun vertrouwen te stellen
op zich-zelven maar enkel op God en
zich te herinneren, hoe in de dagen van
weleer ondanks het groote getal van den
vijand de verliezen door de burgers ge
leden, betrekkelijk klein waren gebleven.
De burgers vertrokken onder het zingen
van het Volkslied.
Er is een proclamatie afgekondigd, waarin
alle burgers die thans buitenslands zijn,
worden opgeroepen om zich onverwijld aan
te melden voor den krijgsdienst. Wie dit
niet doet, zal worden gestraft met boete
van 100 tot 500 pond sterling of met ge
vangenisstraf van 1 tot 5 jaren, en met
verbeurdverklaring zijner goederen.
Havas meldt uit Pretoria, dat behalve de
Boeren bijna alle Duitschers,Franschen, Zwe
den en Noren, Denen, Italianen, Nederlan
ders, Zwitsers en Amerikanen alsmede de
nog niet genaturaliseerde Afrikaanders uit
de Kaapkoloniën naar de grenzen vertrok
ken om de onafhankelijkheid van de Zuid
oprijden, weerklonken drie geweerschoten.
Twee der paarden, op tien pas afstand in
de borst getroffen, verheffen zich met een
sprong op de achterste pooten, en vallen
daarna met hunne ruiters ter aarde, de
derde ruiter, degene die het varken aan de
lijn heeft, wankelt een oogenblik in den
zadel, terwijl hij een rauwer, kreet uitstoot.
Dan grijpt hij met heide armen om den hals
van het paard, dat hij de sporen in de zijde
zet. Drie francs-tireurs springen op het
zelfde oogenblik uit de rivier waar ze tot
hun buik in het water stonden en snellen
naar den weg, waar menschen en dieren
onder een gerinkel van staal lagen te wor
stelen.
Hoewel ze bijna bewusteloos waren door
den val en geheel in hun tuig verward,
trachten de beide uhlanen zich met hunne
revolvers te verdedigen. De francs-tireurs
maken hieraan spoedig een einde door hen
met bajonetsteken af te maken.
Het paard, waarop de gewonde zich
krampachtig vasthoudt, ontsnapt aan de
handen van een der francs-tireurs, die het
wilde grijpen, en rent in vliegend galop de
weg af, het varken meeslepende, Door de
1 dolle vaart van de been geraakt, rolt het
Afrikaansche Republiek te helpen verdedigen}
Zelfs hebben enkele honderdtallen Britsche
onderdanen den eed van trouw aan de
Republiek gezworen.
Zoowel in Transvaal als in den Oranje-
Vrijstaat heerscht groot enthousiasme.
Een telegram uit Pretoria aan het te
Kaapstad verschijnende South Alrican News
behelst dat generaal Joubert de verschillende
kampen heeft aangeschreven zich gereed
te houden dadelijk op te rukken.
In de wetgevende vergadering te Kaap
stad heeft Schreiner, in antwoord op een
vraag van een der leden gezegd, dat zoovee 1
hij wist de berichten over de ruwe behan
deling van vrouwen en kinderen op hun reis
uit Transvaal en den Vrijstaat naar de
Kaapkolonie, ongegrond waren.
De Kaapsche commissaris Milner heeft
een proclamatie uitgevaardigd, waarin al
degenen die op eenigerlei wijze hulp of
aanmoediging verleenen aan den vijand
tijdens den toestand van oorlog schuldig
worden verklaard aan hoogverraad.
Er wordt veel gesproken over de gedrags
lijn welke het ministerie der Kaapkolonie
zal volgen als de vijandelijkheden zijn uit
gebroken. Volgens loopende geruchten zou
het tegenwoordige ministerie van plan
zijn af te treden, doch dit wordt niet be
vestigd.
Telegrammen uit de Kaap verzekeren,
dat de oudere leden van den Afrikaander
Bond het ultimatum van de Boeren als een
verkeerden stap beschouwen. De wereld zal
nu president Kruger beschouwen als den
aanvaller die daarom minder sympathie
verdient.
De Britsche agent, sir Conyngham Greene,
zou gisteren-middag Pretoria verlaten.
Stead heeft in een interview verklaard,
dat door het ultimatum der Boeren den
toestand niet gewijzigd is.
Gedurende twee maanden verwacht Stead
geen vijandelijkhedentegen Kerstmis oor
deelt hij, zullen de Britsche jingo's den
varken met de vier pooten in de lucht
over den weg heen, ieder oogenblik bij een
nieuwen ruk van het paard opspringende.
Het beest schreeuwt luidkeels bij iedere
aanraking met den grond, waardoor hem
het vel van den rug wordt geschuurd. De
francs-tireurs laden vlug hun geweer, leggen
aan en vuren op twee honderd meter, maar
raken den vluchteling niet. Het paard echter
misschien verschrikt door het fluiten der
kogels, maakte een geweldigen sprong,
waardoor plotseling het touw brak waaraan
het varken reeds lag te zieltogen. Toen het
zich nu vrij gevoelde, bleef het eerst eenige
oogenblikken aan den kant van den weg
liggen, stond daarna met veel moeite op en
bleef droomerig staan rondkijken.
Linkt, op eenige schreden van den weg
stond een klein huisje. Voor de deur, die
wijd open was, zat een oud vrouwtje met
een verschrikt en medelijdend gelaat te
staren naar hetgeen op den straatweg voor
viel. Op het gezicht van de hut, die hem
waarschijnlijk aan zijn vroeger verblijf
herinnert, laat het varken een zacht geknor
hooren en stapt hinkende over den drempel.
{Slot volgt.)
H[i|innnuüimnm'iii
