Dagblad voor Schiedam en Omstreken,
eerste blad.
bureau l&oterstvaat 50.
22ste Jaarg.
Zondag 22 October 1899.
No. 6528
Een Executie.
PBIJS TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden f 1.50
Franco Der post door geheel Nederiand - 2.
Afzonderiiike Nummers - 0.05
PB IJS DKB ADTKBTBNTIËN:
Van 16 regeis i i ƒ0.60
Elke gewone regel meer -0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Parijsche Kroniek
is bij al het onaangename wat wij
er thans beleven, eene verkwikkende ge-
arw°rding te bespeuren, hoe algemeen
j,e ranschen oprechte sympathie voor de
j)°6ren en hun heldhaftigen strijd voor
nne onafhankelijkheid, tegen de overwel-
c,ers, de steeds overal meer en meer ge-
ate Britten, gevoelen. Ik spreek hier
ntlafid of hij is van harte met de moe-
Se, kranige, Afrikaansche Republieken,
01 oud-hollandsche afkomst, hare bewoners,
®h oneer zullen aandoen er. fel tegen de
Schaamde Engelschen met hunne aan-
ai>ging om aan een vreemd en tot dusverre
griend land allerhande, tegen het volken-
indruischende eischen te stellen en
'J geen onmiddellijke aanneming daarvan,
'°o te zoeken. Zeer ad rem schreef Paul
Bassagnac een dezer dagen in zijn Au-
Re'; »Kunt gij U iets waardiger, edeler
°rstellen dan deze woorden door Presi-
Dyent KruSer aan de groote Republiek der
ereenigde Staten van Noord-Amerika, door
ÜSSchenkomst van het dagblad World
gericht
j twee Republieken, zoo schreef hij,
Jn besloten zoo zij aan Engeland moeten
^et daarvoor een PrÜs te
en betalen waar de wereld zich over
»d 6n 2a'- Nooit zal de menschheid, iets
ar°P gelijkend, aanschouwd hebben".
l(je sprak men bij de Thermopylen op
"''dagingen der Perzen. En ik geloof
de Engelschen ditmaal in een munt
eo moeten betalen waarvan zij niet
den en maar zelden bij hun in omloop
'b bedoel met bloed, in stroomen ver-
jPeiiilIeiosa.
Vostenrijksche Vertelling.
2)
Kroof. kijk!" dacht de boerin van de
eXecn .ergh°eve zoo bij haar-zelve nDie
als u. e"soldaat lijkt me nog zoo kwaad niet
Wat 6r We' u'tziet. Maar ik zal hem maar
^rsch06^ broodjes bakken, want hij is zoo
dat riahelijk sterk, en als hij nijdig wordt,
kort ra®',t 1*9 me n°g den heelen rommel
ken a'e'n- Intusschen, als hij wat wer-
De waarom niet
iDa,;.n voigenden dag ging de soldaat uit
en, met de zeis over den schouder, die
betei°0t vor|rï de boerin hem haast nog
er on pd dan het geweer met de bajonet
boerin' °P den derden dag kreeg de
?n ,eenen kostelijken inval. Die soldaat
verdie° 11 zü zal zelf het geld voor mij
hebh.nen' waarv°or ze hem op mijn dak
uedben gestuurd 1
»goten en niet in goud, zooals zij dit ge-
»woon zijn.
Ja, het is schoon en bewonderingswaardig,
neen klein volk, wanneer zijn vrijheid be-
»dreigd wordt te zien opstaan en rustig,
oozonder leven of drukte te maken, met
»den eenvoud aan waren moed eigen, dade-
»iijk gereed te zijn een strijd, even ver
schrikkelijk als ongelijk te gaan voeren.
»En wij Franschen, wij die de dolende
»ridders van alle rechtvaardige zaken, van
»alle verdrukten, sedert de langst verledene
ïtijden der geschiedenis waren, wij zouden,
«tegenover zulk een grootsch en aangrijpend
«schouwspel, koel en onverschillig blijven
«Doch zoo wij, ongelukkigerwijze, helaas
vaan de Boeren de hulp onzer beurzen, noch
«de steun van onzen nationalen degen
«kunnen schenken, laten wij dan ten minste
«met eerbied en geestdrift dit volk toe-
«juichen, dat waardiger en fierder dan de
«kampvechters der oudheid, zich tot de
«verouderde, onbewogen en in haar egoisme
«laf geworden wereld keerend, haar toe-
roeptschaamt U Europa zij die gaan
«sterven, groeten U!"
Tegelijkertijd dat de dappere Boeren in
Afrika een ongelijken strijd voor hun vrij
heid zullen voeren, kunnen de Fransche
Katholieken zich op een oorlog, hun geweten
en godsdienst aangedaan, voorbereiden. Al
zullen de Kamers niet voor 7 November
bijeenkomen, toch doen zekere voorteekenen
duidelijk voorzien wat zij van de saamge
zworen vrijmetselaars, socialisten en revolutio
nairen, onder de nieuwe republikeinsche
vlag vereenigd, te wachten hebben. De
begrootingscommissie stelt voor, de cre-
dieten voor het gezantschap bij den Paus
uitgetrokken, te schrappen. Hoewel ik hoor,
dat de minister-socialist Millerand het be
houd er van zal verdedigen, toch heeft deze
post nooit zooveel gevaar geloopen als thans.
Het bericht er van moet op het Vaticaan
een zeer onaangenamen indruk gemaakt
hebben en men moet inderdaad bekennen,
«Heer soldaat" vroeg zij hem «kan je
bijl en zaag hanteeren V'
»Dat zou ik wel denken antwoordde de
soldaat.
«Mooi zoo I" zeide de boerin «Dan gaan
we morgen, als je er niks tegen hebt, er
samen op uit, om wat sparren klein te
maken, die ik daarboven op den berg heb
staan. Wij met ons tweeën hakken en
zagen, en doove Matje gaat mee om de
blokken te kloveD."
Best. Zoo gezegd zoo gedaan. Zij gingen
dan in het woud en begonnen de oudste en
zwaarste boomen te vellen. Doove Matje,
een klein oudje, had daarbij een drieledige
gewichtige taak. Vooreerst moest zij de
afgehouwen takken weghalen en kleinhak-
ken ten tweede moest zij oppassen dat zij
door geen vallenden boom verpletterd werd
en ten derde moest zij gereed staan de
behulpzame hand te bieden, voor het geval
dat de soldaat eens zijn krijgsmansaard
ging toonen en tot vijandelijkheden tegen
de boerin mocht willen overgaan. Dat was
één, twee, en drie.
De soldaat echter deed niets, dan vlijtig
boomen veilen. Samen met de boerin trok
hjj de lange bladzaag in den stam langzaam
dat Z. H. Leo XIII na zijne talrijke be
wijzen van genegenheid en sympathie aan
Frankrijk en zijn Republiek bewezen, wel
op een andere behandeling recht had.
Wij zijn hier bepaald aan den vooravond
van een nieuwe anti-clericale campagne. De
vervolgingen tegen de niet-geautoriseerde
geestelijke vereenigingen zijn aan de sec-
tarissen en Jacobijnen beloofd en, reeds be
gonnen. De Katholieken, zoo heet het, moeten
voor hun houding in de Dreyiuszaak gestraft
Worden. De Republiek, na den val van het
ministerie Méline, tuimelde van het centrum
naar links en de uiterste linkerzijde en
deze is nu zoo ver gekomen, dat een uit
hun midden gekozen minister, de heer
Millerand, een socialistisch feest te Rijssel
presideerde, waar de gasten hem straffe
loos metleve de socialenbegroetten.
Tegenover deze gevaarlijke vriendjes der
nieuwe Sociale Republiek welke ons wacht,
staan thans alle Franschen, die de naderende
omverwerping en ondergang dezer zieke
maatschappij met al hare gruwelen zien
naderen en zulk eene regeeringsvorm dus
verwerpen, aan de grootste willekeur en
verdachtmaking bloot. De reeds zoo lange
instructie van het Hooggerechtshof was nog
steeds in vollen gang en zoo men de ver
dedigers der beschuldigden kan gelooven,
dan moet de algemeene indruk deze zijn,
dat het proces alle ernstige basis mist en
in al de dossiers te zamen niets gevonden
wordt, waardoor op juridieke gronden een
samenzwering tegen de Republiek door een
aanslag gevolgd, kan bewezen worden.
Toch vrees ik, dat deze zaak doorgezet
zal worden, want wanneer eene regeering
zulke vervolgingen begint, dan is zij vooruit
besloten te gaan vonnissen en om daarbij
geen tegenwerking te ondervinden, leverde
zij de beschuldigden aan den Senaat over,
waarvan de meerderheid hunne politieke
vijanden en tegenstanders zijn. Alleen hopen
eenige verdedigers nog op eene ministerieele
crisis bij de hervatting der Kamerdebatten
heen en weer. Trok hjj aan, dan gat zij
mee en trok zij aan, dan gaf hij mee
totdat de boom begon te wankelen, straks
door de lucht eenen wijden boog beschreef
en dreunend op den mosgrond neerplolte.
Doove Matje had goed opgepast. Zij was
op veiligen afstand gebleven en verheugde
zich nu kinderlijk dat zij niet verpletterd
was.
«Hoor eens boomen vellen kan je
goed, heer soldaat", zeide de boerin.
»'t Zou er mooi uitzien, als ik dat niet
kon!" luidde het antwoord: «Daarvoor ben
ik een boerenzoon."
«Dat heb ik al dadeljjk gedacht," hernam
zij. «Zeker een Tiroler, nietwaar?"
«Kijk als je mij ten doop hadt ge
houden, boerin, dan hadt je 't niet beter
kunnen raden."
Toen het namiddag werd, gingen zij
zitten en aten een stuk brood. En doove
Matje schrok niet weinig toen de soldaat
zijn zakmes voor den dag haalde. Hij deed
dit echter alleen maar om zijn brood heel
netjes aan dobbelsteentjes te snijden.
«Wel, heer soldaat", vroeg de boerin
«hoe lang moet je nu nog kommiesbrood
eter.?"
waardoor alles veranderen en met eene
verwijzing voor het hof van Assises of
algemeene vrijspraak eindigen zou.
De ex-commandant van het fort Chabrol,
Jules Guérin, is een der laatste beschul
digden welke de instructie-commissie in
verhoor nam. Zooals de meeste zijner
lotgenooten, verklaarde hij aan den presi
dent Bérenger dat hij op zijne vragen niet
zal antwoorden, daar zijn gezondheid geen
lang verhoor toelaat om welke reden hij
eene lange verklaring had medegebracht,
welke hij aan de commissie voorlas. Hij
zegt daarin dat er in zijn dossier geen
enkel bewijs van schuld te vinden is, doch
daarentegen slechts valsche en verdraaide
politierapporten, waarvan hij enkelen aan
geeft. Hij protesteert tegen de beschuldi
ging samengezworen te hebben met het
doel de zekerheid van den Staat aan te
randen. Wel heeft hij sedert meer dan tien
jaren voor zijn eigen risico tegen eete
staatkundige en finantieele organisatie ge
streden, welke zijn vaderland ruineert en
de Fransche werklieden aan de joodsche
handelaars en hunne trawanten overlevert.
Wat hij wil en duizenden Franschen met
hem, dat is een einde maken aan die
financieele, industrieele en handelsoverheer-
sching in een woord aan de joodsche ma?on-
nieke onderdrukking waarvan wij allen t'e
slachtoffers zullen worden. Het zijn de
antisemieten niet die tegen de Republiek
complot smeden. Zij die haar dooden en
onteeren, zijn de slechtfr republikeinen, die
sedert negen-en twintig jaren al hunne
gedane beloften tot leugens hebben gemaakt.
De ware daders van het complot tegen den
Staat, zijn zij, die het leger en zijne chefs
door ellendige daarvoor betaalde leegloopers
deden beleedigen en die de arbeid en het
met zooveel zwoegen bijeengespaarde geld
aan het cosmopolitische jodendom in de
handen speelden. Zij pleegden de misdaad
en ons zet men gevangen I
De vervolgden Derou'ède, Balliéres en
«Zeven jaren nog en zeven jaar al
gedaan," luidde het antwoord.
«Dien je graag
»Zeg, boerin hoe heb ik 't nou met
je? Wie dient er nou graag?"
«Je vader had je moeten vrijkoopen,"
«Ja, met houtspaanders zekert mijn
oudste broer heeft het erf overgenomen
zooals dat gaat. En wie geen eigen erf
heeft, die moet onder de wapens begrijp
je wel
«Als er nu in Godsnaam maar geen oorlog
komt!"
«Wat Oorlog Liever tienmaal oorlog
dat zoo'n soldaten leven in vredestijd, 't Is
me een baantjeLiever dag en nacht werken
op de boerderij. Dat kazerneleven kijk,
boerin, dat zit me tot hier I" en hij
wees met het zakmes, dat hij in de hand
had, naar zijn keel.
«Nou, kijk, zei de boerin, als 't zoo ge
legen is, dan zal ik me niet haasten met
't betalen van dat geld. Dan blijft je maar
uit en terna hier, als je 't hier zoo naar je
genoegen hebt."
Wordt vervoljd.)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
C'est surtout a la veille
d'une revolution qu'on lacroit
impossible. Juiss Simon.
