Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
22ste Jaars.
Zaterdag; 28 October 1899.
No. 6533
*3&xxtea\x !$oter$tvaai 50.
Presenteert geweer!
i
PBIJS TAK DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden f 1.50
franco per post door geheei Nederland 1 - 2.—
Aizonaeriiike Nummers i - 0.05
PBIJS DKR ADTBBTKNTUK:
Van 1—6 regels i 1 1 1 \f0.60
Elke gewone regel meer -0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
^Igemeene Vergadering der
Willibrordus-Stichting.
ii.
Rede van prof. De Groot.
je {Slot).
(je a ee pauze zijn rede voortzettend, zette
'iek^eV'e redenaar uiteen, dat de Katho-
m en in den onvermijdelijken strijd veel
tanuVrela v'nden ^an de wereld geven
^6t Evangelisch woord van onbeschrij-
rin® d'ePte verstaan zij door eigen erva-
w6,° j geef u den vrede, niet gelijk de
'hidH d'e 8eel1'" De ou^6 asceten der
de n.®euwen passen dit denkbeeld toe op
b6s ®trïjdende Kerk, de stads Gods, die zij
r« u' zien door geheel het hemelsch heir
toning Christus aan het hoofd, die de
toont^en zegentDe gedachte aldus onder
ovjere schutse strijdend zeker te zullen
■ty 'winnen, geeft vrede in den strijd. Dat
niet gedachte die de martelaren,
Üp een mystiek bruilofslied op de
de den dood deed tegemoet gaan, die
be] .^rtelaren en heiligen aller tijden een
bet de ''PPen legde. Wie begrepen
Olmr dan die helden Gods de woorden van
dp lstus) dat wij in den strijd overwinnend,
j, Vrede zullen vinden.
'6r is vooral toepasselijk wat kardinaal
den ntlatl van ae Kerk getuigde altijd bestre-
en n°oit verdwenen elke eeuwdachtmen
WP 'e.ddeloos te zien vergaan en altijd
sla®1" z9 weer boven de baren altijd ver-
g0|®en> en telkens onder de hooggaande
a's verdwenen, komt Petrus'scheepje
6p weer boven houdt de Kerk stand
haa 2lngt zij in het aanschijn der volken
^°d Credo voor den Drieëenigen
Otp.' vVij leven en zegepralen in het eind,
d00(at Wij staan op de Petrus-rots, sterk
der h heilbeloften des Heerende poorten
e' zullen haar niet overweldigen.
§®eft ^ec'achte ik zal altijd zegepralen
datvfec'e 'n den strijd de diepe overtuiging
werkend tot den avond, eens zullen
Zaajöen Wat wij met zooveel opoffering ge-
We» |:'ehben, brengt ons den vrede, over-
g0e6dend dat wij strijden voor de hoogste
bet f'60 der nienschheid het behoud van
in u Ware geloof, het behoud van de familie
var) §e'oof. De schoolstrijd geldt het heil
^hoonf!:^1?' ,een. Seraf. van hemelsche
°nheidde kinderziel door de wateren
Feuilleton.
gj. {Slot.)
y h®t geraas, door het springen van
bad Hanaat onder zijne troepen gemaakt
8eneraal omgekeken.
adj|lcj„nt kolonels zeggen," riep hij een
hederii„ toe» *dat ZÜ hunne mannen doen
bied»^°^en> dan zullen ze minder wit
De aan kogels."
adjudant galoppeerde heen.
*4atnst^°eC* onbeweeglijkheid is de zeld-
rukt m Jan a"e' ^anneer nien vooruit-
b®t 'o. ea®oes'eept door den waanzin van
des bemerkt men de schaduwen
terwiji n.let- ^aar roerloos te blijven,
^Ohden"1611 nlfs en rechts dooden en ge-
ZagijjL Zlet 'allen, dat vereischt eene ont-
On h *edellJke kracht,
i het bevel tot liggen kropen de soldaten
des Doopsels geheiligd, is het beeld van
den Christus, den koning der Engelen, schoon
ais de morgenzon, een lelie in de lente
zon, rein en onbesmet als de morgendauw.
En zullen wij dan de ziel van het kind
prijsgeven aan het ongeloof Zullen wij de
kinderen der armen, het werkmanskind, dat
voor zoo zware zorgen en heete vuren zal
komen te (staan, aan armoede, ontbering,
verlatenheid en woestheid prijsgeven, Neen,
ook hier zullen wij in den strijd vrede
vinden, wij zullen die zielen redden door
Christus; door Christus te prenten in die
jeugdige harten, zullen wij hen behoeden
voor het gevaar door het verlies van Chris
tus den vrede te verliezen. De school
zonder Christus brengt den vrede niet: de
statistiek der misdaden, de kinder-misdrij-
ven vooral, heeft de verwachting teleurge
steld van hen die in de school een panacee
zagen voor alle maatschappelijke kwalen
vele liberalen erkennen reeds dat het
dwepen met dat panacee kwakzalverij is
het baat niet de wetenschap te persen in
de kinderhersenen, wanneer wij hun niet
geven een hooger ideaalen wat schooner
ideaal kunnen wij hun geven dan Christus
gelukkig mogen wij ons dan achten duizen
den en duizenden kinderzielen tot Christus
teiug te voeren. Die zielen behoeven een
reike, heilige, hooge inspiratie want (al is
de mensch niet van zonden vrij) ze kunnen
zijn als vazen, die het reukwerk dragen
van Maria Magdalena en den balsem van
den H. Geest.
In den strijd voor de katholieke school
vinden en zoeken wij den vrede Gods, de
rust in God voor grooten en kleinen, nako
mend de hooge heilige wet van Christus
den arme wordt het Evangelie verkondigd.
Gelijk Vondel in zijn Decretum horribile
de kinderen door Beza ten vure gedoemd,
in de vreugde van het Paradijs doet lachen
om Beza's kinderketterijzoo zullen ook
eenmaal van uit de hoogte der hemelen om
de neutrale kinderketterij, die hun in hare
waanwijsheid het hoogste goed onthield,
lachen de kinderen die door ons zorgen
in den waren christelijken geest zijn op
gevoed.
Ons wacht de groote dag en daarom roept
spr. zijn hoorderen toe: bouwt u geen tente
in rust, ontziet geen offers en Iaat u als
christen niet verleiden tot een rust, waarin
men den vrede niet vindt. De vrede die
bijna in de diepe voren door het ploegkouter
achtergelaten. Zij trachtten zich klein te
maken, en nauwelijks dorst men het hoofd
opheffen om in de verte te zien. Diegenen,
welke uit boerengezinnen waren, vonden er
eene soort van bevrediging in, de grondige
lucht der versch omgewoelde aarde van zoo
nabij op te snuiven. Zij dachten aan
hunne vreedzame dorpen, aan hunne brui
den, van wie de wreede dienstplicht hen
had weggerukt, en zij vroegen zich af, of
zij hetgeen hun lief was nog ooit zouden
terugzien.
De officieren waren staande gebleven.
Zij wilden hunnen manschappen het voorbeeld
geven van kalmte. Voor iedere compagnie
liepen de kapitein en de beide luitenants
langzaam en met vasten tred op en neder.
Somtijds stonden zij stil en deden met
hunne veerkrachtige sabels een steentje op
springen. Zij waren ernstig en waardig,
zich aanschouwd gevoelende door hunne man
nen, fier hun leven te kunnen wagen voor
het vaderland.
De generaal zag nog steeds uit naar het
teeken, waarop hij zijne brigade zou doen
vooruitrukken. Met zijn kijker volgde hij
al de wisselingen van het gevecht, dat om
het Lam Gods den christen doet genieten
na den strijd, ze is zoo schoon gemaald
door de gebr. Van Eijk in hun kunstwerk,
de aanbidding van het Lam, dat velen van
uit eene gravure kennen. De taliooze
scharen die daar juichen om den troon van
het Lamzij vonden in den strijd den
vrede. Ook de triomf van Christus' Kerk, het
rijk Gods, over alle machten der duisternis,
duidt op den vrede na den strijd.
Wijzend op den schat van vrede door
den strijd verkregen, zegt spr. ten slotte,
dat de zielekreet van den waren Christen
moet zijn sursum corda I Offers worden
gevraagd om een kostelijken schat te
verwerven, aan elke katholieke ziel een
goede roomsche opvoeding te bezorgen
geld is nu eenmaal de zenuw der handeling,
maar voor geen betere zaak kunnen wij
offers brengen dau voor de heilige zaak van
den schoolstrijd. In dien strijd zullen
wij den vrede vinden. Na dien strijd
zuilen wij in de eeuwige heerlijkheid
genieten dien schat van vrede in dit
tranendal, dit oord van ballingschap ver
kregen. {Daverend applaus.)
Pastoor Langewen achtte zich aller
tolk, wanneer hij den gevierden spreker
dank bracht voor zijne groote verheven
woorden, zijn bemoedigend woord tot allen
om den goeden strijd te voeren. Zij het
zaad, door hem gestrooid, in vruchtbaren
aarde gevallen Zijn bemoedigend woord
leide er ons toe, geen "vrede te willen,
die ons maakt tot losse partijgangers,
tot ontrouwe dienaren van Hem, wien
we trouw zwoeren, maar den strijd,
waarin wij door Gods vaderhand geleid,
gaan ter overwinning. Wanneer wij
dan strijdensmoede het hoofd ter ruste
zullen leggen, zullen wij een geslacht na
laten dat dien strijd om vrede zal voort
zetten en wij zullen sterven den dood eens
waren Christens.
Met krachtig applaus werden ook deze
slotwoorden van den hooggeachten president
der St. Wiilibrordus-Stichting bezegeld.
Over het geheel toonde het zeer aandachtig
gehoor grondhartige instemming met het
heerlijk woord door prof. De Groot ge
sproken, zoowel als met het klemmend be
toog van pastoor Langewen, waar hij van
den nood der St. WillibrordusStichting,
eerie kleine hoeve geleverd werd, niet verre
van daar.
Eene colonne trachtte den vijand die ver
schansing te ontnemen, welke echter met
de grootste dapperheid verdedigd werd.
Trossen menschen, op ladders gekropen,
wilden een muur beklimmen, die uitgekan-
teeld was, en welks schietgaten schroot
braakten. Aan dat gevecht hing de uitslag
van den strijd af. Zooveel diplomatiek
gewrijf voor den oorlog, zooveel krijgstoerus
tingen, verplaatsing van soldaten en wape
nen, zooveel moeite op stoffelijk en verstan
delijk gebied kwam op die eene vraag neer
zal een muur worden beklommen of niet
De eenvoudige metselaar, die deze af
sluiting van een boerenerf had opgetrokken,
had niet kunnen vermoeden, dat zijn nederig
werk eene plaats zou innemen in de
geschiedenis van twee volken, en dat zijn
kalktroffel een der werktuigen was geweest,
waarmede de lotsbestemming van geheele
landen zou worden vastgesteld
Eensklaps maakte de generaal een gebaar.
Hij had het algesproken sein waarge
nomen.
nOp de plaats rustcommandeerde hij.
De beide regimenten sprongen overeind.
hare dringende behoefte aan meerderen
steun getuigde. Wij vertrouwen, dan ook
dat deze avond voor het zwaarwichtig
belang van ons dierbaar katholiek onderwijs
niet onvruchtbaar zal zijn geweest. Toone
weldra de verbeterde toestand onzer school
stichting de rijpe vrucht van dezen onver-
getelijken avond
De volgende dichtregelen worden ons ter
plaatsing gezonden
AjLfctE&EESi OVEÜZAUliT.
27 October '99.
De oorlog in Zuid-Afrika.
Van bet oorlogsterrein.
De berichten van het oorlogsterrein
worden er niet duidelijk op, nu het blijkt,
dat de Engelschen, bij het keeren van de
krijgkans, het niet het geld en de moeite
waard achten zich de bijzonderheden van
een besliste nederlaag of een oneervolleu
terugtocht te laten seinen. Tot voor weinige
dagen kwamen er tenminste uitvoerige be
richten over de Engelsche »overwinningen"
en dat men er geld voor over had, blijkt
»Geeft acht I"
Met trots zag de bevelhebber op zijne
soldaten, die vol geestdrift waren, nu zij niet
langer tot werkloosheid waren gedoemd.
Men ging den kruitdamp ruiken!
Generaal Allard wierp een oogslag op da
eerste compagnie, die waarbij zijn zoon
diende.
De jonge tweede-luitenant stond met
stralend gezicht, den degen in de vuist,
naast zijne mannen. De grtjze bevelhebber
was trotscb op zijnen zoon.
Hij opende den mond, om hetVoorwaarts I"
te commandeeren, toen zijne oogen zich
wijd opensperden van ontzetting.
Een kanonskogel was in de flank der
eerste compagnie gevlogen en had den
tweeden luitenant de beide beenen weg
geslagen. De jonge officier viel stervend
neer zonder een kreet te uiten.
Stom van schrik aanschouwde de generaal
dit tooneel. Hij zag zijn zoon sterven, zon
der naar hem toe te kunnen snellen, om
hem voor de laatste maal te omnelzeu,
want van zijne koelbloedigheid hingen ue
kalmte en daarmede het leven at van zes
duizend man.
NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT
0r övi»i»öj uuui uo* uigci; vai
SONNE T
op den Zeereerwaarden Hooggeleerden Heer, Pater
J. V. DE GROOT.
Het groote Licht, dat heel ons Vaderland doorblinkt,
In 't needrig priesterkleed; het Boek der wetenschappen
De Wijsgeer, die langs 't ste.l der middcleeuwsche
[trappen,
Ter hoogste Glorie draaft, Wiens naam roemruchtig
[klinkt
De Bron, waaruit de kunst met volle togen drinkt
De vrucht der kennis, waar de geest zijn levenssappen
In smaakt, als d'êeisten wijn die nimmer zal ver
klappen
't Genie, dat in den stroom der eeuwen nist verzinkt
O! 'tzal Uw schoonste kroon, Uw heerlijkste eerkrans
[wezen,
Aloude Vaderstad, dat deze Middagzon
Aan Hare morgentrana nit U is opgerezen,
Dat Zij aan Uwe kim Heur gouden baan begon.
Wil dan vergetelheid noch ondergang ooit vreezen,
Schiedam! in Uw De Groot leeft Ge eeuweu door na
[dezen.
G. Rensman.
