Daffblad voor Schiedam en Omstreken.
23ste Jaars.
Dinsdag 13 Februari 1900.
No. 6621.
bureau *g&oter$tvaat 50.
De Drieberkenhof.
ALGEMEEN OYEKZ1CHT.
Feuilleton.
NIEUWE SCHIEDAIHSGHE COURANT
PRIJS TiS DIT BLAD:
7 oor Schiedam oer 3 maandenf 1.50
-Tancc per nost door treneei Nederland - 2.
Afzonderiiike Summers
- 0.05
PRIJS DER ADV KRTRSTÏÉN:
Van 16 reseis
Elke gewone regel meer
Voor hernaaiae Diaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
ƒ0.60
-0.10
12 Februari 1900.
De oorlog in Zuid-Afrika.
Aan de Toegel a.
De berichten dat Bulier, ten einde het
n°odelooze verlies van menschenlevens te
Vermijden, zijn opmarsch benoorden de
°egala heeft moeten staken en dus voor
e derde maal over de rivier teruggetrokken
lsi zijn als een koudwaterstraal geweest
den rug der Engelsche imperialisten,
'e zich in 't hootd hadden gezet, dat het
Iiu eindelijk eens gelukken zou, de Boeren-
stellingen aan de overzijde der rivier te
flemen en naar Ladysmith op te rukken.
Volgens een draadbericht uit Springfield
bleek de stelling van de Engelsche troepen
ten noorden van de Toegela moeilijk houd
baar. De versterkingen, die over de rivier
werden gezonden, begaven zich in de lijn
van schansen in de voorhoede, maar ten
gevolge van de groote sterkte van den
"tjand op de heuvelen van Brakfontein links
was het onmogelijk voort te rukken zonder
floodeloos het verlies van menschenlevens
'e wagen. De Boeren gingen intusschen
v°ort met de stellingen der Engelschen te
beschieten. Verscheidene granaten van een
Dreusot-kanon vielen onder den tros. Vier
barstten er op den Zwartkop, maar het
anon kon den afstand niet inschieten Het
flgelsche geschut dat daar stond, onder
hield een vreeselijk vuur. De heele Engel
sche artillerie was aan het werk, maar kon
en langen Tom of andere kanonnen niet
tot 2wUgen brengen. De Boeren lieten in
tusschen hunne Nordenfeldts op de Engel-
sche infanterie spelen. Woensdag-middag
esloot de Engelsche generaal den opmarsch
fl'et voort te zetten. De tros werd terug
gezonden en 's avonds verliet de infanterie
^en Vaalkrans. De superioriteit van het
g'anaatvuur van de Boeren maakte het
°Prukken onmogelijk.
Naar het Duitscli.
De correspondent van de Daily Telegraph
te Spearman's kamp seint dat Buller's
besluit om den Vaalkrans weder te ont
ruimen het wijste was, dat hij onder de
gegeven omstandigheden kon nemen, daar
het forceeren van de stellingen der Boeren
aan dien kant ondoenlijk was zonder ge
weldige verliezen.
Een telegram van de Times Vrijdag
verzonden uit Builer's hoofdkwartier aan
de brug bij Springfield, bevestigt de ont
ruiming van den Vaalkrans, nadat het
onmogelijk was gebleken het Boerengeschut
te Doornkloof, vooral den honderdponder,
welken den Engelschen zware verliezen
toebracht, tot zwijgen te brengen. De
ontruiming begon Woensdag avond. Nadat
Hildyard's brigade de Toegela over was,
werd de pontonbrug weer opgehaald.
Vrijdag ochtend bleven de Boeren nog op
den Vaalkrans vuren.
Volgens een telegram in de Londensche
bladen uit Spearman's kamp dd. 9 Februari,
zijn Buller's troepen weer ten zuiden van
de Toegela, inaar slechts lijdelijk. De
terugtocht is slechts een verandering van
tactiek, noodig geworden door de inlich
tingen verkregen met de laatste voorwaart-
sche beweging. De heele krijgsmacht zal
spoedig weer aan het werk zijn. De
verliezen die de Engelschen hebben ge
leden, worden ten slotte in dit telegram
onbeteekenend geheeten.
In een telegram uit het hootdlager bij
Ladysmith te Pretoria ontvangen, wordt er
van de Boven-Toegela gemeld, dat in het
gevecht van Donderdag, toen de Boeren de
Engelschen dwongen de rivier weer over
te steken en hun zware verliezen toe
brachten, zij zelf vier dooden en acht ge
wonden kregen. Toen de Boeren het kopje
op de Engelschen heroverden, vonden zij
daar 22 lijken van Boeren.
Te middernacht kwam het bericht dat
de bezetting van Ladysmith zich in de
richting van het kamp der Vrijstaters een
49)
terw'-f^rïk' staarde de vader hem aan,
iiiik. i ontaarde kind die gruweitaal
tot raa tei Dok bij hem zwol de toorn
lot storm op.
sterft e''endelingriep hij met donderende
Wonrlt zoodat d? ecbo in het woud ant-
SDret Saf. Jij durft uw vader zóo toe-
be«pken' bem> die jou heeft opgevoed en
niet ^rmf' Z00'ano je leeft? Wil je mij
nailer Hier sta ik' kotn maar
aard« 60 steek toe met je «Knicker", ont-
wao,„?°°Ctl steek toe! Je durft het met
ee^tnr l s Je w" wachten, tot ik
over inn"? w tot !k mij dood heb geërgerd
Weoio Weet je wel, dat ik je kan
in l) ^6n Van dcd' da* 'k je de wereld
En d0 stooten a's een afgedankten hond
aat zal gebeuren, zweer ik je toe, als
je nog eenmaal den mond tegen mij durft
opendoen en tegen dat wat ik zeg of
beveel, jij worm dien ik kan vertrappen!"
«Zóo staat het dus, oude?" knarste de
zoon tusschen de tanden door en met
gebalde vuist stormde hij op zijnen vader
toe
Maar de sterke hofboer stiet met ijzeren
vuist den zinneloos-woedenden zoon tegen
de borst, zoodat deze achterover voor den
grond tuimelde.
In den zwaren, onbeholpen tal sleepte
hij het vermolmde gedenkteeken mede,
terwijl de grond door het losscheuren werd
omgewoeld.
De Drieberkenboer ging zijwaarts voort,
onderwijl Frits zich langzaam oprichtte.
De rechterhand nog in het vochtige mos
gesteund, keek hij met starren blik naar
het omgevallen gedenkteeken eener vroeger
hier gepleegde misdaad en weer beving
hem een kille huivering, weer sidderden
zijne sterke ledematen.
Daar ruischte het struikgewas, en Johan
nes kwam met Eva naderbeide gingen
op Frits toe, die knarsetandend opstond.
«Wat is er gebeurd?" vroeg Johannes
half nieuwsgierig, half verschrikt.
doortocht zocht te banen. Men hoorde een
hevig geschutvuur. Maar bijzonderheden
ontbraken.
De militaire deskundigen van de groote
bladen weten alweer geen weg met de
gebeurtenissen van deze week in Natal.
Sommigen vinden White's werkeloosheid,
terwijl Duller den Vaalkrans aantastte, on
begrijpelijk de Morning Post maakt de
gissing dat Buller's laatste beweging enkel
een schijnbeweging was, om Joubert in
Natal vast te houden, en hem te beletten,
de repubhkeinsche troepen in het noorden
vau de Kaapkolonie en bij Magertor.tein bij
te staan tegen het daar ophanden zijnde
voorwaarts rukken van de Engelschen.
De correspondent van de Morning Post-
in Spearman's kamp eindigt zijn telegram
van Donderdagavond aldusDe Durhams
hebben bij de bestorming van den Vaal
krans 70 man verloren. Wij weten nu dat
het zware geschut niet tegen den Vaalkrans
opgesjouwd kan worden. De Engelschen
hebben zich gehandhaafd in de veroverde
stelling, maar hadden een verlies van 150
man, voordat zij door versche troepen ver
vangen werden.
Ander oorlogsnieuws.
Volgens een telegram uit Durban hebben
de Boeren bezit genomen van de magis
traatsplaats Inkandbla in Zoeloeland. De
magistraat had te voren den schietvoorraad
laten springen en was met zijn staf en de
politie naar Eshowe ontsnapt.
Draadberichten uit Rensburg melden,
dat in den omtrek dier stad enkele
schermutselingen tusschen een kleine troep
Engelschen en Boeren hebben plaats gehad.
De Boeren bezetten een wijden halven
kring ten noorden van het dorp Colesberg
en daarbij alle toegangen tot den Vrijstaat.
Zij zijn druk in de weer, bedreigen den
rechtervleugel der Engelschen en beletten
het wagenverkeer van deze. Vijftig bereden
Australiërs ontmoetten een overstelpende
menigte Boeren en werden onder een
«Wat er gebeurd is?" schreeuwde Frits
en weer steeg hem het bloed in de
wild rollende oogen. »Wat gaat jou dat
aan, valsche onderkruiper? Ga jij in het
woud op de jacht naar het ontloopen wild
Maar ik zeg je, onze rekening is ook nog
niet vereffend, en ook de onze niet, jij,
bruinoogige heksriep hij Eva toe.
Hij wist blijkbaar nauwelijks wat hij
zeide, maar de stiefmoeder sidderde
ontzettend voor den onheilspellenden blik
van den woestaard, dien zij tot alles in
staat achtte.
«Daar zullen wij niet lang over noodig
hebben te rekenen 1" antwoordde de broeder
kortaf. «Maar het is laag, tegenover
zwakke vrouwen zóo op te treden
»En jij wilt haar zeker beschermen,
bleekzuchtige nar? Mijne vuist zal je neer
slaan als een grashalm
Hij balde werkelijk de vuist en zwaaide
ze woest in een kring door de lucht, alsof
ze in het volgend oogenblik reeds op het
hoofd van den broeder zou neersuizen.
Deze plaatste zich kranig voor Eva, die
smeekend hare handen hield opgeheven,
en strekte den gespierden arm uit om
den woedenden aanvaller at te weren
hagel van kogels van kopje tot kopje ge
dreven.
De Times verneemt uit Rensburg. De
veld houwitsers brachten den snelvuurder
der Boeren te Paardehoekoog tot zwijgen
en beschadigden het emplacement, maar de
kanonniers werden vermoedelijk beveiligd
door kazematten. De uitwerking van het
lyddiet op de rots was geweldig. Een groot
rotsblok werd vijftig voet weggeslingerd en
honderd meter opgetiid.
Naar de Engelsche regeering bekend
maakt, meldt generaal Clements uit Rens
burg, dat den 9n de Boeren zijn rechter
vleugel trachtten om te trekken, maar
teruggeslagen werden. De Engelschen
behielden hun positie.
De toestand der belegerden te Kimberley
moet zeer hachelijk zijn. De Boeren zetten
de beschieting krachtig voort. Het beleg
heeft nu bijna even lang geduurd als dat
van Parijs. Vrouwen en kinderen verdragen
de ontberingen dapper.
Een telegram uit Kimberley meldt, dat
het leger van de Boeren blijkbaar is ver
sterkt en dat de Boeren den 7n ten oosten
van de stad verschansingen begonnen te
bouwen, die bijna evenwijdig liepen met
het glacis, 3700 meter van de mijn Premier.
De Boeren zijn uit Maf'eking voor Kimberley
gekomen met een 15 cM. snelvuurkanon.
De limes verneemt uit Kimberley dd.
8 Februari: Het groote kanon van de Boeren
te Kamfersdam beschoot gisteren de stad
den heelen dag, maar met tusschenpoozen.
Tegen den avond bracht 't het Engelsche
geschut tot zwijgen. Een kind en twee
man werden gewond.
De militaire medewerker van de West
minster Gazette is van oordeel, dat Roberts'
eerstvolgende beweging gericht zal zijn
tegen de Boeren om Kimberley, waartoe
hij een aanzienlijke macht samentrekt in
de Aar. French is niet langer te Colesberg,
maar zal onder Methuen's bevel meewerken
te Modderrivier.
Op hetzelfde oogenblik echter kwam de
uit de stad terugkeerende Holenhol-familie,
vader en dochter, langs deze plaats. Zij
keken verwonderd naar de opgewonden
broeders en met een zekeren schrik naar
het omgestorte gedenkteeken.
Eva ging sidderend naast Gonda staan,
die hare ronde oogen wijd openzette.
«Ho, ho!" riep de oude Holenhof-boer,
die deze uitdrukking van zijnen zoon
scheen overgenomen te hebben, «daar
komen wij juist te rechter tijd De oude
wolf heelt, zijn schaapje verloren, en nu
gaan de jongen er om vechten! Het lijkt
er ten minste mooi naar I"
Gonda nam hem bij den arm om hem
te beduiden, dat hij een paar gevaarlijke
tegenstanders tegenover zich had.
De broeders hadden de opgeheven vuist
laten zakken en wilden een onverschillig
gezicht zetten, maar zij verstonden de
kunst niet om met het gelaat te liegen.
Vooral Frits wist zich niet te bsneerschen,
nu hij zijne stiefmoeder naast zijne voor
malige bruid zag staan.
Wordt vervolgd.)
