Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
2Su veem38ofersfraaf 50.
23ste Jaar*r.
Dinsdag 20 November 1000,
No. 6854.
De
jongste Encycliek van
LEO XIII.
remming Scheepvaartverkeer.
N^PP®rheer°SLhet.f°nder natUUr"
- 0.05
PRIJS TAN DIT BLAD:
'oor Schiedam per 3 maanden
ran co per post door geheei .Nederland
Afzonderlijke Nummers
PRIJS DER AD VERT8NTIÊ N:
Van 1—6 regeis f060
fiJke gewone regei meer i - 0 tO
Voor hernaaide plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
^JlCIEELE BERICHTEN.
T
ai' s- ztf a""1 met Woensdag 21 November
v ®ri tot SpuisJuis aan de Korte Haven
aartv'er. nadere aankondiging voorscheep-
c h gesloten zijn.
^Ur9e)d a ra> November 1900.
ee$ler en Wethouders van Schiedam,
VERSTEEG.
De Secretaris,
G. J. BISSCHOP.
6 Waarl ristus, en Hij alleen is de Weg,
^e vVe#i<1 ®n het ^even.
®'l)(ldoe|. 2j 's 9ij tot God's menschen
I 0flleijba lJ<1 'essen en voorschriften zijn
a^6 'aats/6 We8wlJzers naar o»z« eigen-
d ^Ükt. bestemming. Wie daarvan
®n zij Jammer'yk verdwalen. Zoo
^itiacjlldle bet Rijk van den Verlosser
§ste 6n^e' aan den mensch-zelf de
P'aats dplaats inruimen. Zij stellen in de
^dikt r llelde' door Jezus Cnristus ge
7g#,dief<je beoefend, de menscheiijke
'baken' a"eS aan zich dienstbaar
Maar
d'6"1 de* k7et Van Christus omvat niet
„>den ot natuurlijke geboden er.
H*' b't'drnu" ,°°k Z'dn Sansche 'eer en al
bfi7Vau nu k d°0r Hem is '"gesteld.
W ''"aarster'S ,f Kerk alleen de wettige
®b w-e ^flrhalve 's ook Zij de
's'Us-2eif aar versmaadt, versmaadt
th geld
th#tlSch. al! Z°°Wel V00r der' Wonderlijken
®n het KnV00rd« gemeenschap. Wanneer
ge„ VervverDt'n8SCbap Van Christus ontkent
n86n oLl 7an komen de noodlottigste
ff 6 Wn tnaatschappij.
V?dhet IT* 'S JeZUS ^bristus, omdat
(,S Do W|8° zelfstandige Woord des
t. aarhoj^ Z'dn mond spreekt derhalve
rüi men ün .e'gen P0rs°on-
Ve'd vo k Verstand beeft wel een
V Uittj;®18'" vriJ onderzoek. Maar
C Lve«l a rd beperkt. Daar bestaan
V ®t nat»,,In, Waarb®den, die geenszins
C V'b verh VerStand m stnJd> maar
Sein etl 'geen Zldn* donder die ge-
VuV'8° aan/ "kö g°dsdienst. Door
Cl C?;,ng dler geheimen or
«verHUs' recht "benschelijk verstand
zijn ontstaan heeft. Ook omdat Hij ons
het leven der genade bracht en het leven
der glorie verdiende. Het bovennatuurlijk
leven wordt in ons bewaard en ontwikkeld
door de genademiddelen, waarvan de be
diening aan de Kerk is toevertrouwd-
Zonder gemeenschap met Christus, door
met behulp Zijner genade te gelooven wat
Hij als waarheid leert en te onderhouden
wat Hij als plichtmatig voorschrijft, derft
men het waarachtige leven.
»«h s recht UB"JK verstand aan
O' geraakT'f heerschaPPy- A'dus
'üO'-b njaar u vo|strekt niet in
'W. '*ge G°d-zelf, en wint het de
V nt,ge vriih e« wint het de
Vdt6'0 of ann terwij' het anders
°v#röiee«rej menscbelijken leeraar
e-Crt en in ®r het goddelijke licht
rhei|loos dwlr gewichtig« vragen
bij leUen .Waa'spoor verzeilt.
»it,sM.™':,s' °miu
ven allo natuurlijk leven
Jezus Christus is de Weg, de Waarheid
en het Leven.
Dit geldt evenzeer voor de maatschappij.
Zonder gemeenschap met Christus, gaat
zij onvermijdelijk haren ondergang tege
moet. Dan regeert de haat en triumfeert
de wanorde.
Bij dien verderfelijken strijd der be
geerlijkheden moet naar redding worden
gezocht voor de volkeren. Louter natuur
lijke hulpmiddelen baten niet. Slechts
door Christus is uitkomst te vinden. Den
christelijken geest doen herleven, is de
maatschappij terugbrengen tot orde en
vrede, tot voorspoed en zegening. Der
halve roept het algemeen welzijn om een
noodzakelijken terugkeer tot Hem, van
Wien men nimmer had moeten afwijken
wijl Hij de Weg, de Waarheid en het'
Leven is. Een terugkeer, noodzakelijk niet
alleen voor iederen mensch afzonderlijk
maar tevens voor de gansche menscheiijke
samenleving.
Ziehier op wat meesterlijke wijze Leo XIII
deze gedachten ontwikkelt.
»Hoe komt het vraagt de H. Vader
- hoe komt het dat bij zooveel inspan-
rung om de maatschappelijke welvaart te
bevestigen en te vermeerderen, de Staten
dagelijks meer en meer gedrukt gaan en
als ware het aan krankheid lijdende zijn
in zóóvele en zóó ernstige aangelegenheden
Men beweert tocb, dat de burgerlijke
maatschappij steun genoeg vindt in zich-
zelve en dat zij zonder de hulp der chris
telijke instellingen zich gemakkelijk kan
staande houden en alleen door eigen kracht
het doel, hetwelk zij beoogt, kan bereiken
Vandaar dat men meent bet staatsbestuur
te moeten voeren buiten den godsdienst
om: zoodat in de burgerlijke wetgevingen
in het openbare leven der volken dagelijks
minder sporen van den voorvaderlijken gods
dienst zichtbaar zijn. Doch men begrijpt
niet voldoende wat men doet. Want wanne er
God wordt weggenomen, die het goede en
het slechte als zoodanig leert kennen kan
het niet uitblijven, dat ook het hoogste
gezag der wetten wegvalt en dat het rechts
begrip ondermijnd wordt, welke beide zaken
de hechtste en meest noodzakelijke banden
zijn, welke de menscheiijke maatschappij te
zamen houden. Eveneens zai, indien de
hoop en de verwachting van eeuwige goe
deren zijn weggenomen, de geneigdheid
zegevieren om met onverzadelijkheid ver
gankelijke goederen na te jagen. Daarvan
zooveel hij kan naar zich toe te halen, zal
door iedereen met alle krachten worden
gepoogd. Vandaar naijver, nijd en haat,
voerende tot de snoodste plannen, tot de
meest onbeteugelde heerschzucht, nu en
dan tot waanzinnige pogingen tot verwoesting.
De gevolgen zijn tweedracht buiten, on
veiligheid binnen de eigen grenzenhet maat
schappelijk leven misvormd door misdaden,
»Bij zóó hevigen strijd van opgewekte
begeerlijkheid en bij zóó groot gevaar staat
óf een geweldigen ondergang te vreezen óf
er moet tijdig worden omgezien naar een
geschikt geneesmiddel.
»De boosdoeners te bedwingen, de volks
zeden te verzachten, door wijze wetten op
allerlei wijze van het kwade af te schrikken,is
zekergoed en noodzakelijk daarmede is even
wel geenszins alles gezegd. Het geneesmiddel
der volken moet hooger gezocht worden
een kracht, grooter dan eenige mensche
lijke kracht, moet worden te hulp geroepen,
welke zich richt tot de ziel en welke deze,
na haar tot plichtbesef te hebben terug
gebracht, beter maakt; diezelfde kracht
namelijk, welke reeds eenmaal de wereld,
gedrukt door nog veel grooter kwaad, van
den ondergang heeft gered. Doe, na alle
hinderpalen verwijderd te hebben, den
christelijken geest in den Staat herleven
en krachtiger worden, en de Staat zal
opbloeien.
»De strijd van de lagere klassen met de
hoogere zal welhaast een einde nemen en
door wederkeerige eerbiediging zullen beider
rechten gehandhaafd worden. Indien zij
naar het woord van Christus luisteren
zullen rijken en armen binnen de grenzen
blijven van hun plichten. De eerste zullen
begrijpen, dat zij, als zij de zaligheid willen
verwerven, de rechtvaardigheid en de
naastenliefde hebben te beoefenen de laat -
sten de matigheid en de bescheidenheid.
De maatschappij zal een krachtig leven
leiden, bewaard door de heilzame vrees
voor God, die beveelt en verbiedten even
eens zullen de voorschriften der natuurwet
bij de volken in hooge achting staan, zoo
als de eerbied voor het wettig gezag de
gehoorzaamheid aan de wet, geen on
wettig verzet te plegen, noch vjrboden
samenspanningen te smeden. Zóó wordt
daar waar de wet van Christus alles
beheerscht en waar haar geen beletselen
in den weg worden geplaatst, de orde, door
de goddelijke Voorzienigheid gesteld, van
zelf bewaard; behoud en voorspoed zullen
daarvan de vruchten zijn. Het algemeen
belang betuigt derhalve luide van de
noodzakelijkheid om daarheen terug te
keeren, van waar men zich nooit had
moeten verwijderen, tot Hem, die de Weg
de Waarheid en het Leven is en dit geldt
niet slechts voor enkele personen, doch voor
de menscheiijke samenleving in haar geheel.
»In deze moet als in Zijn rijk Christus
hersteld worden; gezorgd moet worden, dat
alle leden en deeien van den Staat het
leven, dat van Hem zijn oorsprong neemt,
in zich opnemen en daarvan doordrongen
worden, zoowel de gebiedende en de ver
biedende bepalingen der wet als de natio
nale instellingen, de leerscholen, het
huwelijksrecht, de huiselijke samenleving,
de woningen der rijken en de werkplaatsen
der armen. Aan niemand moge het ver
borgen blijven, dat hiervan afhangt wat
met zóóveel ijver wordt nagestreefd, de
beschaving der volken: deze toch wordt
gevoed en verhoogd, niet zoozeer door
stoffelijke zaken, welke de weelde en den
rijkdom vermeerderen, als door die des
geestes, door loffelijke zéden en door de
beoefening der deugd."
Gebrek aan kennis van Jezus Christus
deed velen van Hem vervreemden. Daarom
moet alle denkbare moeite worden aange
wend, om Hem meer en beter te doen
kennen. Hiertoe spanne de geestelijkheid
al haar ijver en krachten in. Door het
onderwijs op den kansel en in den cate
chismus, door de lagere en hoogere scholen,
door woord en geschrift, overal waar de
priesterlijke bediening zulks toelaat. De
menigte hoort tegenwoordig zooveel over
de rechten van den mensch. Zij vername
thans ook, welke de rechten van God zijn
Om hiervan de menschen te doordringen.'
schijnen de tijdsomstandigheden gunstig'
zooals uit veler verlangen naar den Verlosser
en uit de openlijke hulde, Hem zoo algemeen
gebracht, duidelijk blijkt.
Maar wijl bij dien arbeid de goddelijke
genade onmisbaar is, moeten wij haar on
ophoudelijk afsmeeken van den almachtigen
God, opdat Hij genadig neerzie op dezen
tijd, die wel is waar veel misdaan heeft,
maar van den anderen kant ook veel heeft
doorstaan en geleden, om de schuld uit te
boeten.
Als onderpand der goddelijke weldaden,
verleent de H. Vader ten slotte aan de
Bisschoppen en hun onderhoorige geestelijk
heid en geloovigen den Apostolischen zegen.
1 LttE&KEA O VERZICUI.
19 November 1900.
I)o oorlog in Zuid-Afritu.
De berichten van het oorlogstooneel worden
op den achtergrond gedrongen door het
belangwekkend feit dat de aandacht der
geheele beschaafde wereldgespannen houdt.
President Kruger, de oude Staatspresiden t
van Transvaal, wiens Jeven metde geschie
denis van Zuid-Afrika is saamgeweven,
die den voor- en onspoed van zijn land in
alle perioden heeft gekend en thans in
zijn ouden dag naar Europa de wijk moet
nemen, wellicht om nog een laatste pogin^
tot vreedzame beslechting van denreusacii-
tigen worstelstrijd te wagen, zal we'dra
te Marseille voet aan wal zetten.
Alle berichten in de Fransche bladen
stemmen er in overeen, dat het Fransche
volk en vooral de burgerij van Marseille
president Kruger een geestdr.ftvolle en
schitterende ontvangst zal bereiden. Wij
kunnen nist alle gemeenten opnoemen, waar
de gemeenteraad moties van sympathie en
vereering voor den president en zijn volk
Oj
d J*ZUs Ch 11 ^Slot')
