Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
n
23ste Jaan:.
Zaterdag 24 November 1900.
No. 6858. 1
bureau ^Sofersfraaf 50.
Soedkoope Gans.
^jjgCIEELE BERICHTEN.
Kennisgeving.
OVEKZ1CH1.
euilieton
1)
.fir
ft
VrieVroaw Hn, °hristine-
E SCHIED
PRIJS TAK DIT BLAD:
'oor Schiedam per 3 maanden
franco per post door geheei Nederland
Afïonderiiike Nummers
U® "Urc»emeester van Schiedam,
^lene^8.1 ^8 deze ter kennis van de inge-
10 de»»?' k°bierder Personeele Belasting No.
°or dr 8emeente, over het dienstjaar 1900,
i'^en t61» '1eer directeur der directe belas-
190o p sterdam op den 21sten November
®h ontXeCUt,0'r verk'aard> op heden aan
,nv°rdepVanger der directe belastingen ter
V00rtln8 's overgemaakt.
'®der Ver ^ovdt bij deze herinnerd, dat een
ri Vvet. |P bt is, zijnen aanslag op den bij
bed ePaa'den voet te voldoen alsmede
Saat, bjn6u de termijn van zes weken in-
SW i,riekr' welke de reclames tegen dezen
I, is oren te worden ingediend.
6' ^ehone'Van atkondigiog geschied, waar
rti den 23sten November 1900.
Be Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
23 November 1900.
jje resident Kruger te Marseille.
£onjn Prar»sche havenstad Marseille, de
g'ster^'n *an M'ddellandsche Zee, heeft
^°"andh Pracht'oe oorlogsschip van
^«ede I ^on'n&ini de Gelderland, hare
^°s^bar aVe° Z'en biunenstoomen en zijnen
^"lente" 'ÖSl trotS a' ket wo®den der
veiü^n Cn het beiaSen zÜner vijanden,
d«ht van ThaVe" br,noen de oude presi-
^astVrij ransvaal heeft Europa's alouden
Bij en bodem betreden.
^'at«re,fracht,'S maar koud weer naderde
?e2dèrfa°^tftn(l omstreeks half acht de
Un>l mond der haven. Zoodra
^Sen Verbeide schip in 't zicht was,
r'l®'ten s'eepbooten met Boeren-auto-
zoeke U''*n8aats om de Gelderland op
f'.eePbootn' ^lns^uwd door zeilbooten en
te"n st0nd z'j op het punt de haven
®lfde Steveoen- Langzamerhand kwamen
Personen die daar den
f 1.50
PRIJS DKB ADVKRTBNTIgK:
Van i6 rsgeis/'O.fiO
Slke gewone regel meer -0.10
Voor herhaalde plaatsing worden hiiliike overeenkomsten
aangevaan.
vorigen
dag tevergeefs post vatten, op het afge
sloten terrein aan de kade. De menigte
nam allengs toe, maar was minder talrijk
dan eergisteren, daar een deel van de be
volking naar de begrafenis van mgr. Robert,
bisschop van Marseille, was gaan kijken.
Om 9 uur kwamen Thourel, voorzitter van het
Parijsche comité voor de onafhankelijkheid
der Boeren en san&tor Pauliat, voorzitter
van het Parijsche hoofdbestuur, opdagen.
De militaire vereenigingen, in haast van
de komst van de Gelderland verwittigd,
kwamen aangespoed met het vaandel en
stelden zich op tegenover de aanlegplaats.
Om 9.10 komt de Gelderland eindelijk
de haven binnen. Het eerste schot van
het salvo van 21 valt, schot voor schot
wordi beantwoord door de batterijen bij
den vuurtoren.
De leden van het comité scharen zich
aan de trappen van de aanlegplaats. Achter
hen komen de leden van Kamer, departe
mentale en gemeenteraden en voorname
genoodigden te staan.
Aan boord van de Gelderland, waar in-
tusschen Kruger met de Boerenautoriteiten
conferentie hield, worden nu toebereidselen
gemaakt voor het aan wal brengen van den
president.
Nu ziet men een sloep van de Gelderland
naar 'den wal komen. Daarin zit prof. Van
Hamel, de tolk van president Kruger. Hij
komt namens dr. Leyds aan Thoure! mede-
deelen, dat de landing eerst ten twaalf ure
zal plaats hebben, omdat de commandant
van de Gelderland, die onmiddellijk weer
zee moet kiezen, eerst de geheele equipage
in vol tenue wil laten aantreden en defi-
leeren om den President voor het verlaten
van het schip alle honneurs te geven die
hem toekomen, waarna hij met volle eer
bewijzen door de sloep aan wal zal worden
gebracht.
Na zijn medecomité-leden te hebben ge>
raadpleegd, verzocht Thourel prof. Van
Hamel er bij den President op aan te
dringen, dat hij dadelijk aan wal komt.
Het geldt hier zegt Thourel belangen
die zwaarder wegen. De president zal wel
het welnemen van de officieren en equipage
van de Gelderland willen opofferen aan die
van de bevolking van Marseille. Na de
teleurstelling die zij gisteren ondervonden
heeft, zou zij nooit het opgegeven motief als
een ernstige reden opvatten om de landing
van den president, waarop zij ongeduldig
wacht, te vertragen.
De gedelegeerden van het comité, de
heeren Violle en Roels, die de opdracht
hebben, er bij den President op aan te
dringen dat hij onverwijld aan wal zal
komen, gaan dadelijk met prof. Van Hamel
in de sloep van de Gelderland. De sloep
wordt met snelle riemslagen naar de Gel
derland geroeid. Aan den wal wacht men
met ongeduld. Intusschen stoomt de Gel
derland tot aan de uiteinde van de haven
hoofden, dus tot op 800 meters. De Presi
dent, die erkent dat het vertoog van de
gedelegeerden der commissie gegrond is,
belooft binnen een half uur aan wal te
aan hij verlangt slechts dat men hem den
tijd laat, afscheid te nemen van de offi
cieren van den kruiser. Tien minuten later
verschijnt de sloep, met de Nederlandsche
marine vlaghet is de sloep met den Pre
sident. Aan alle zijden barsten de toe
juichingen los.
De sloep legt aan, en het gejuich ver
dubbelt in kracht, als Kruger's gestalte
zichtbaar wordt. Leve de Boeren, Leve
Kruger! roept men. Het volk is vol geest
drift. De President wordt vergezeld door
dr. Leyds en de gezanten. Leyds stapt bet
eerst aan wal, en reikt den President de
hand, die met lichteren tred dan men van
iemand van zijn leeftijd zou verwachten,
den voet zet op Franschen bodem. Het is
vijf minuten voor elven.
Kruger wordt uitgenoodigd, in een voor
hem gereedstaanden stoel te gaan zitten,
maar hij weigert. De President draagt een
donkergrijze overjas; zijn hooge gestalte
is niet gebogen, hij houdt zijn hoed, die
tot op de helft van de hoogte bedekt is
met een dikken rouwband, in de linker
hand maar zeer dicht bij het hoofd. Krugers
voorkomen wekt groote sympathie. De
portretten die hier sedert eenige weken
algemeen bekend zijn geworden, geven
slechts een onvolkomen indruk van zijn
persoon, zegt Reuters verslaggever, die deze
bijzonderheden mededeelt.
Thourel, de voorzitter van het Marseil-
laansche comité voor de onafhankelijkheid
der Boeren, sprak daarna den welkomst
groet uit, waarin hij, den President namens
de geheele burgerij en het comité verwel
komende en denkende dat nooit grooter eer
hem (spr.) zou te beurt vallen," verder aldus
sprak: »Wilt U dus op het oogenblik
waarop gij onzen goeden en gastvrijen
grond betreedt, den welkomstgroet aan
vaarden, die ik u uit naam van mijne
medeburgers aanbied en de verzekering van
onzen diepen eerbied, onze warme sym
pathie en onbegrensde bewondering voor u
peisoonlijk en voor het dappere volk der
Boeren, welks voortreffelijke en heldhaftige
vertegenwoordiger gij zijt; onze ontroering
zegt u, wat wij met kunnen uitdrukken,
Eer aan de helden der groote worsteling
voor de onafhankelijkheid, aan den grooten
burger Kruger een welkom in ons midden."
Na Thourel voerde Pauliat het woord,
die den President namens al de comué's
voor de onafhankelijkheid der Boeren ook
buiten Frankrijk begroeteude en de hoop
op de eindzegepraal der Boeren uitsprekende
aldus besloot: »De Kaapkolonie welker
krachtigste, ievendigste takken Transvaal
en Oranje-Vrijstaat zijn, heatt haar oor
sprong in Holland, dat tot fier devies
heeft: »Ik zal handnaven," en in Frankrijk.
De onuitputtelijke geestkracht van de
Boeren heeft jgetoond in welke mate de
ziel van die twee stammen nog in hen
woont. Gij zult volharden, u blijven Verzetten,
{Naar het Duitsch
lhü!' <1 t0Ch 'ets gedaan worden, nu
t>S z°u kn V00r d® eerste maal als officier
Vu ddi had
w iunb "I" voorl!®tde voorde redsters
dus °01' gebraden toestand het
h«t ®r> het UUr'ü'£> dat Christine, zijne
hlatv, diner „erst dacht aan een gans bij
M**' Rudi "diner met hun drietjes,
See,.® daar es wo°nde in Weenen en
de l donder r w®duwen-pensioen,
h d'shoudeir't3' Christine sedert lang
MaBt ideaaft® r®kenk«nde goed kende
Qjwi^ia Wa digdegoed en goedkoop.
®®h on keuket> bij Leni, toen
d'nainLt binnenstormde met
zo» a6' zooals z9 bet noemde,
door de moeder van Leni,
eene boeiin, in het dorp gekocht worden,
en zij zou ook zorgen voor het vetmesten
dan zou op den dag van Rudi's aankomst,
de moeder van Leni de gans, schoonge
maakt en geplukt, komen brengen zij kon
Leni dien dag nog een handje helpen inde
keuken. De moeder van Leni kon dan een
paar dagen in de stad blijven en met Leni
het een en ander gaan zien.
Mama Helmes en Leni waren over dit
idéé in de wolken en allen zagen met
verlangen den vreugde vollen dag tegemoet.
Den avond vóór dien heugelijken dag
ontvangt Leni het volgend briefje van hare
moeder »Lieve Leni, de gans is geplukt
zij komt morgen met Toon in de stad
Toon heeft Weenen nog niet gezien en ik
kan niet komen, en daar mevrouw het toch
betaalt, komt Toon de gans is prachtig, er
is ook een verrassing bij. Uw moeder."
Deze briet ontstemde mevrouw Helmes
niet weinig; Toon inplaats van de moeder
was een slechte ruil, wat met dien boeren
jongen te beginnen Daar Toon nog nooit
in Weenen gewee t was, moest L-m hem
van 'c station halen en daar ging wel een
uur mede heen en dat op zoo'n drukken dag.
Toevallig komt Rudi met denzelfden
trein, dus tot dan maar flink meegeholpen.
Eindelijk gaat mama toilet maken
Christine heeft het nog druk met allerlei
werkzaaamheden. Er wordt gebeld Chris
tine "vliegt naar de deur en ziet Rudi daar
staan, beladen als een pakdrager, in de
rechterhand zijn koffertje, in de linker een
groote boerenmand, die hij nu met een
»oefop den grond zet.
»Practisch zijt g;e, dat moet ik zeggen,"
roept hij ergelijk uit; »hij het station neem
ik een rijtuig en wii instappen, toen ik een
stem achter mij hoormijnheer de baron".
Ik kijk om en zie Leni met een gans in
den arm, nog wel een geplukte, en een
boerenjongen naast haai met een groote
mand, die hij met een dommen lach in het
rijtuig zet. Ik wilde mij natuurlijk niet
langer met die twee daar ophouden, sluit
het portier en rijd weg, en hier kon ik
niets anders doen dan koffer en mand
zelf naar boven dragen't is om razend te
worden.
Nauwelijks heeft Rudi dit gezegd, of
zijne mama komt uit de deur der eetzaal
nij gaat naar haar toe en drukt ze teeder
in zijne armen; alles was vergeten.
Ctiristine kijkt met welgevallen naar de
verrassing", in de mand, mooie versche
eieren. Voorzictitig neemt zij ze op en
brengt de mand in de eetkamer op het
kleine tafeltjeeen stadskeuken is zoo
klein en het is vandaag zoo druk.
Een half uur later komt Leni met de
gans en haar broeder Toon, die er niet
erg snugger uitziet en begeeft zich naar de
keuken.
Christine drukt hem op het hart, goed
voor de gans, die inderdaad prachtig is,
te zorgen, en verlaat daarna de keuken.
Mevrouw Helmes wetende, hoe gevoelig
Leni is voor haar familie, begeeft ztch naar
de keuken, om den broeder van Leni te
groeten en hem te danken voor de mooie
eieren, en neemt zich voor zoo aardif
mogelijk tegen Toon te zijn.
Hoe verbaasd kijkt zij 0p, r.u zij den
jongen ingeslapen vindt, zijn hoofd op een
alies behalve schoonen zakdoek rustend op
de keukentafel, en Lem er vlak bij, de
groenten schoonmakend op dezelfde tafel.
tVordt vervolgd.)
