Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
RëBSTE 7
Gedenk den arme!
De
goedkoops Schoenen.
-4ste J aars.
Zondag 1 December 1901.
No. 7165.
<Sieester en Wethouders
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
PBIJS TA5 DIT BLAD:
'oor Schiedam oer 3 maanden
^=0 p«r aosi door eenee: Nederisunu
^ïonderiiike Nummers
PBIJS DBB ADYBBTBSTIÊS:
Van 1c rsgeisO.GO
Elke gewone regei meer I
Voor hernaaiae plaatsing worden biiliike overeenkomsten
ïanaesaan.
hjii nilmmer bestaat uit
Pit
,JiJ BLADEN.
j?jlClEELE BERICHTEN.
kennisgeving.
ezing voor den gemeenteraad.
Ve
br°E
rQemeester van Schiedam,
Dinsdag, van des morgens acht tot des
namiddags drie ure, de volgende straten
voor het verkeer met voertuigen (hand
wagens uitgezonderd) zullen gesloten zijn
lo. De Lange Kerkstraat en
2o. De Groote Markt,
en dat daaronder niet zijn begrepen voer
tuigen tot het aanbrengen voor vee etc.
naar het marktterrein welke echter onmid
dellijk na lossing het terrein moeten ver
laten.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
WIJTEMA.
Vam 1® verkiezing voor een LID
kjesrt- EN RAAD dezer Gemeente in
tUre (I8trict ter vervulling der vaca-
hiiniT ^et niet aannemen der benoe-
doo RVan den heer J. H. HOUTMAN,
bgDa j rSemeester en Wethouders is
2 bet g °P Maandag den 9den Decem-
dg; n
P êenoemden dag van des voor
niet a^s ne9en uur tot des namiddags
de «UUli ten Raadhuize overeenkomstig
art|kelen 51 en 52 der Kieswet
Stadsziekenhuis Schiedam.
ino»iUen ,an candidaten kunnen worden
dft ®Verd;
b0Ve formulieren, bestemd voor de
di8r 'doelde opgaven, ter secretarie
zÜn e®meenten kosteloos verkrijgbaar
D#P.Van beden tot en met den 9den
tot a*1 ®,lt« van des morgens 8£
da; h*S nam'ddags 4 uur.
b8p Burgemeester en Wethouders
•hitis 'S' ^at' 200 no°di?' de stem-
Sesch herstemming zullen
d«n tTi r9SPectievelijk op Dinsdag
24-t December en Dinsdag den
S c i en ®®cember ek.
11 d a m, den 29sten November 1901.
De Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
Aan bovengenoemde inrichting worden
zoo spoedig mogelijk gevraagd, gelinwde
lieden zonder kinderen, waarvan de man
dienst moet doen als portier-huisknecht en
de vrouw als keukenmeid.
Salaris f 300 's jaars en eenige emolu-
menton, benevens vrije kost en inwoning,
bewassching en geneeskundige behandeling.
Nadere inlichtingen worden verstrekt aan
het Ziekenhuis door de adjunct-directrice.
Persoonlijke aanmelding gewenscbt.
De Commissie van Administratie
voor het Stadsziekenhuis.
VAN WESTENDORP
Voorzitter.
W. A. VAN DOLDER Dz.
Secretaris- penningm.
kennisgeving.
^tslniw
Van straten bij gelegenheid
n de wekelijksche markt.
B-
van
^bhda613 'er °Pen'5ar8 hennis dat op eiken
ot wegens invallende feestdagen
feuilleton.
3)
Een reisherinnering.
Nation stapte hij uit bij een volgend
^foeuwdh™ ^9 °P 't perron stond,
*08190^®^ ^aar z't iemand met bloote
h>o6s(. ®®n eerste-klasse coupéZoo iets
Dj; J81 gepermitteerd worden,
boog nj--00. 'j1 toch niet verkroppen. Ik
U'1 't portierraampje en riep:
,hsen °°te voeten 11 lk heb toch behoorlijk
Pkelni San®bef, die man heeft 'n paar
t^ein »(>eUwe schoenen van mij uit den
za' bera leeren, vreedzame
a berooven van hun schoeisel
stapp8 s u politie wil hebben, moet u uit-
«het, ®n ®en agent gaan zoeken, zei de
De winter met zijn ijs en sneeuw, zijn
storm en hageljachten staat weer voor de
deur. Niet lang zal het misschien meer
duren, ot de aarde is met een schitterend
sneeuwkleed bedekten de bioemen op de
ruiten zullen ons 's morgens waarschuwen,
dat er een koude dag te wachten is, dat
het beter zal zijn binnen bij de warme
kachel dan buiten in de felle koude.
Gelukkig hij, die zich te midden der
zijnen kan nederzetten bij den warmen
UitstappenSinds een half uur was het
beginnen te regenen, en nu goot het.
Ik heb geen plan uit te stappen. Ik
ga naar Boschdijk zoodra ik daar ben, zal
ik mijn maatregelen nemen.
Dan hebben we hier ook niets meer
met de zaak te maken. Afluiden
De trein raakte weer in beweging. Ik
bleef zonder medepassagiers.
Boschdijk, dat wist ik, was het eerstvol
gende station het regende emmers vol en
ik had geen schoenen aan de voeten.
Ik was nooit in 't plaatsje geweest, maar
ik stelde mij voor, dat 't een gat was,
waar 't heel moeilijk zou vallen, een paar
behoorlijke schoenen machtig te worden.
Wat 'n toestandDe Kruisbergs zouden
zeker iemand aan den trein sturen, of een
rijtuig. Als Jeanne zelf eens kwam, en ik
haar tegemoet moest treden op sokken
Het denkbeeld alleen deed mij overwegen,
eenvoudig de plaats voorbij te sporen.
Had ik 't maar gedaan 1 De vreeselijke
werkelijkheid overtrof mijn zwartste ver
wachtingen.
't Heele »station" Boschdijk bleek te
haard, die daar kan spreken over den
souwerwetschen winter van 90, dien hij
beleefd, heeft of over den dito van 1740, dien
hij alleen uit de geschiedenis kent. Gelukkig
hij, die met vreugde kan terugdenken aan
de dagen zijner jeugd, toen vader de ver
tellingen maar uit der. mouw schudde, toen
hij luisterde naar de lotgevallen van Rood
kapje, Klein Duimpje en Blauwbaard
Voor velen brengt de winter genoegens.
Feesten van allerlei aard. Bals, concerten,
tooneelvoorstellingen, lezingen. Alles om de
lange, lange winteravonden zoo aangenaam
mogelijk door te brengen.
Maar voor den arme Is ook voor hem
de winter een aangename tijd Hij zit daar,
in een armoedig vertrek, slechts met dunne
kleeren bedekt, nauwelijks beschut tegen
den kouden wind. Bij hem komt de ge
dachte niet op: wat zal ik morgen genieten?
maar wel: wat zal ik morgen eten,
hoe zal ik aan voedsel komen voor mij en
mijn gezin
Te midden onzer dagelijksche beslom
meringen en genoegen?, hoe weinig denken
wij dikwijls aan den arme. En tocher
zijn arme ongelukkigen, die honger lijden,
en de honger is zulk een scherp zwaard.
Er zijn armen, die blootgesteld zijn aan
alle gebrek, armen die het allernoodzake
lijkste missen.
Heeft de schatrijke, die gehuld gaat in
zijde en opgesmukt met kostbare edelge
steenten, er wel eens aan gedacht, hoevele
personen met die kostbaarheden voor ellende
bewaard zouden zijn En hoevel hebben
sommigen niet noodig voor totaal nutte-
looze uitgaven? Wie zal iemand zijn ge
oorloofde genoegens misgunnen Maar ook
aan den arme dient gedacht.
Er zijn niet vele plichten zoo schoon als
de plicht der naastenliefde. Wie heeft het
niet ondervonden, hoe zoet het geven is.
En toch, hoe dikwijls wordt niet de vrager
met een ruw bescheid weggezonden 1 Men
zal zeggen die langs de deur loopen,
zijn maar leegloopersde meesten zijn te
lui om te werken en zoeken nu een ge
makkelijker manier om aan den kost te
komen. O zeker, er zijn zulke: wie zou
het niet toegeven? Zij maken een slecht
gebrnik van de gaven, hun geschonken.
Maar er zijn er ook bij, die verlangen naar
een hete broods er zijn er die honger en
koude lijden. Gij beseft toch, hoe zulk een
norsche weigering hen door de ziel snijdt.
En zou het dan zoo erg zijn wanneer gij
een aalmoes gaaft aan iemand, die het
niet verdiende Zalig zijn de barmhartigen
dit woord blijft toch waar, al geeft ge
aan onwaardigen. Een aalmoes met een goed
doel gegeven, is niet verloren, niet nutteloos.
Maar wilt gij, dat uw gift of gave niet
in onwaardige handen komtwilt gij weten,
wien gij uwe weldaden bewijst, leg nw
aalmoes in de hand van den priester, of van
de Sint Vincentius- of Sint Elisabetsver-
eeniging, dan is het zeker, dat uw aalmoes
goed besteed wordt; ot wel breng zelf hulp
of steun in de huizen, waar ellende heerscht
betreed zelf de kille woningen en gij zuit
ervaren, waar gebrek is.
Maar vergeet bij uw geld ook uw hart
niet. Kom niet als de rijke, die den arme
hooghartig laat voelen, dat hij misdeeld is
als de rijke, die ja den arme wat geld
geeft, maar hem tevens door zijn optreden
de ziele wondt. Weiger den gebrekkigen
stoel niet, die u wordt geboden, spreek een
opbeurend en troostend woord. Na zulk een
bezoek zult gij met blijdschap heengaan in
het bewustzijn, die menschen gelukkig
gemaakt te hebben.
Er zijn er, die hart en hand sluiten voor
de vragende hand van den armemaar
gelukkig het is slechts een klein getal. De
meeste menschen beseffen, dat het hun
dure christenplicht is, de armen te helpen.
Dat dan in het barre jaargetijde, dat we
tegengaan, de christelijken naasteliefde zich
weer niet verloochenen 1 Er wordt gebrek
geleden, meer dan menigeen denkt. Laten
we onze hand openen om de armen te
heipen 1 Rijk zal ons loon zijn.
bestaan uit een nietig gebouwtje en een
perron. Mijn trein stopte aan 't uiterste
einde van het overdekte perron, zoo ver
mogelijk van het gebouwtje af. Ik verloor
al mijn tegenwoordigheid van geest en had
niet 't flauwste idéé, wat ik eigenlijk moest
dosn. Zonder parapluie de zon scheen
fel, toen ik op reis ging met een deftig
zwart pak en een nieuwen hoogen hoed,
enkel kousen aan ae voeten en dan
uitstappen op een kletsnad, modderig
plankier 't leek gekkemans werk.
De conducteur liet mij echter geen tijd
om lang na te denken.
Boschdijk, meneerUitstappen 1 'n
Beetje vlug als 't u belieft.
Er hielp niet veel aan.
Ik sukkelde door de glibberigheid, tot
aan 't hek aan den uitgang, waar een jong-
mensch stond, de stations assistent, om het
kaartje aan te nemen. Hij grijnsde genoe-
gelijk, tegen den regen beschut door een
waterdichte cape.
De trein reed ons voorbij, en ik merkte,
dat de passagiers schik hadden aan mijn
onbeholpen, droevige figuur.
Uw kaartje, meneer? vroeg het jonge
mensch.
Kaartjeriep ik, uitbarstend in lang
verkropte woede Wat kan 't kaartje
schelen Breng mij in 't station.
Dat wordt gesloten. Er stopt hier
vanavond geen trein meer.
Gesloten? Wat bedoel je? Stuur
dadelijk den chef naar mij toe.
De chef is naar 't dorp. 't Is kegel
avond. Ik ga straks ook.
Waar is het dorp Is er geen rijtuig
Ik keelf rond, in de hoop, iets van de
Kruisbergs te ontdekken. Er was man noch
paard te zien. 't Schoot mij nu te binnen,
dat ik vergeten had, te melden, met welken
trein ik kwam.
Er is hier geen rijtuig Mag ik
nu als 't u belieft uw kaartje
Waar kan ik een paar laarzen
krijgen
Weet ik 't? Die verkoopen we
hier niet.
{Slot volgt.)
nieuwe schiedamsche courant
|i|niiiii'nniim''i»iiiHiuiiiHi'
if tï
UKMEESTER VAI
da; #r ,a'senQeene kennis,
1 M UUIi
