Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
D
e eerste twist.
24ste Jaars.
Woensdag 11 December 1901.
iNo. 7173.
h£dbUorv!?de dne dagen vóór het tijd-
J gemPnVPU Senoemd, op de secretarie
tv ftioöht1'6' -an d® schrifturen, die ter
^Tden en zijn ingekomen, kennis kan
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
PRIJS TAH DIT BLAD:
'°°r Schiedam per 3 maanden
•rxncc per pos; door geheei Nederland
^«anderiüke Nummers
f 1.50
PRIJS DER ADTERTEHTIËH:
Van 16 rezeis;1 1 J J f 0.60
Elke gewone rezei meer i j -0.1Q
Voor herhaalde piaatsinz worden biiiijke overeenkomsten
aangegaan.
'^glglEELE BERICHTEN.
Ki.Keil^i8geYing-
Chin^en We'^e Eevaar, schade of
R «er kunnen veroorzaken.
en Wethouders van
s om verZoel£ van W. J. Hase-
d^0 distin- ve.rSunnmg tot oprichting van
h' illoverij in het pand staande aan
6lgskadc no 17, kadaster sectie L,
^®let
^°en d® bepalingen der Hinderwet;
dat I 8 Wel«n
sm d® Sepp1116'^ verz°ek met de bijlagen
®8detarie der gemeente is ter visie
f«Ss Ibidda!?'nsda8 den 24sten December a.s.,
upheld iten ure' ten raadhuize ge-
bet t Wor(^en gegeven om bezwaren
edgSri oestaan van dat verzoek in te
j te lioVit* mondeling ot schriftelijk
j on
En J gnomen. 6
'ftb«h0oi?rï?n af^ondiging geschied, waar
n December 1901.
oester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
WIJTEMA.
h,
Openbare Verkooping.
hClftEwfEESTER en Wethouders van
OvlCemberZlJ,aA?ornera®ns °P MaandaS>16
j. staan ',U1> namiddag 2 ure, ten
°rt aid Van d®n Deurwaarder G. S. Mont-
«Vrj'.fb'iek a contant te verkoopen
'MtsStoomgemaal bij de Begraaf-
®sHe
Ve° °P cuHj0ud en plaatijzer
B °°HsiryStadsmetselwerf aan de Gerrit
6ft''?')tt^e^),n't®n geweest zijnde, doch thans
tfi.., aa^ met stormlantaarn,
^^bout 2 roeidollen en eenig
verk e" boofttsch.
°°P begint aan de Begraafplaats.
feuilleton.
3)
{Slot.)
l *Wat #J>li®'t vr°«wtje, ik ook".
S*of 'S dat Hadden
's Ze rv!"?lïten ze bun smaak.
Hadden de heeren
»war
°®6er of™is dat nu,
fis z® L-„
Maar aar genoeg had
d 6t «en eJ"8ste bwam nog.
ti! 0Ppass«nOr?"onbei®efclen glimlach diende
barder a °mmelette op, die zeker
u *^b, nn„ e?.n kiezelsteen was.
Waarh#tM fijns'" rieP de majoor, »om
5>d Sar i;d te Z®88®B h®b ik g®"oeg
tv.i 'b u i-, zou onbeusch van me zijn
w, de pn»au *e'8erde en daarom zult u
tva UW tra i. wi'len hebben mij even
£r. traai® bandjes te bedienen, niet
Oni?of 8'n dSu?!deed Z® ?an haar verzoek en
baar ma °P z9n cr'stallen bordje,
Wl.od®Hik n,a!® er van, zij echter met.
bÜ en 'd« d®llJk' was dit lijdensuur
majoor na vele dankbetuigin-
ALGEMEEN OVERZICHT.
10 December 1901.
De oorlog in Zuid-Afrika.
De verklaring van de Boeren-afgezanten
eene verklaring, die aan duidelijkheid
niets te wenschen overlaat betreffende
de vredesonderhandelingen heeft in de poli
tieke kringen te Londen, zoo schrijlt de
Londensche correspondent van de Petit Bleu,
diepe ontroering veroorzaakt. Men is zeer
getroffen door het besluit der vertegen
woordigers van de Boeren in Europa om nooit
over den vrede te onderhandelen zonder
de Transvaalsche en de Vrijstaatsche gene
raals en leiders in Zuid-Afrika te hebben
geraadpleegd en omgekeerd. Op die manier
geeft de Engelsche manoeuvre niets, om
door censuur en het verbreken van alle
communicatie tusschen de Boeren in Zuid-
Afrika en die in Europa invioed op even-
tueele onderhandelingen uit te oefenen.
Het Engelsche ministerie van oorlog wil
liefst alleen publiciteit geven aan die be
richten, waarin de Engelscnen overwinnaar
zijn, de Boeren verslagen en gedemoraliseerd.
Dat president Kruger en het gezantschap
dus op zulke valsche gegevens niet willen
onderhandelen en de Engelsche regeering
zich voor eventueele onderhandelingen tot
Kruger en het bekende driemanschap heeft
te wenden, heeft in de regeeeringskringen
te Londen groote teleurstelling gewekt. Het
blijkt maar al te zeer, dat met listen en
lagen de vrede niet zal verkregen worden.
Te minder zal men op deze wijze den
vrede bekomen, nu de wakkere strijders
voor vrijheid en recht in Afrika zoo actief
blijven.
De Times verneemt nl. uit Pretoria dd.
17 dezer.
De afgeloopen week is getuige geweest
van groote bedrijvigheid van de Boeren in
bet oosten van Transvaal. Er zijn herhaal-
gen vertrokken. Eindelijk alleen.
Wat een atmosfeer van walgelijken
wijngeur, en verstikkende tabaksdamp. O,
't waren schoorsteenpijpen geweest, die
beereu, toen ze de koffie, die ze extra-lekker
gemaakt had, dronken. Die prachtige
gordijnen, ze waren voor altijd bedorven.
In bleek lag het vrouwtje, in een opkomende
zwakte op de sofa toen haar man, ziels
vergenoegd een straatdeuntje fluitend
binnentrad.
Met uitgestrekte armen kwam hij op
haar toe.
»Zeg, liefste waarom ben je zoo stil".
En hij wilde haar omarmen, doch ze stiet
hem terug met een kracht, die ze niet in
zich dacht. Haar oogen vlamden hem aan.
uRaak mij niet aan".
Nu, nu, wat is er, vroeg hij verbluft.
»Je bent boos, omdat ik dat vervloekte
onkruid pardon ik wou zeggen je erica-
bouquetje niet meegebracht heb, hé
schatje."
»0, man, hoe kon je me dat aandoen
zoo'n beleediging".
»Beleediging Hoor eens kindje, ik ben
geen meester in 't oplossen van raadseltjes
en daarom zou je je alsjeblieft een beetje
duidelijker willen uitlaten wie je beleedigd
heeft en waarover jy je geschaamd hebt
delijk aanvallen op den spoorweg gedaan,
ofschoon nooit door groote getallen. Het is
nooit aan meer dan eenige weinigen gelukt
om over de lijn te komen. Die aanvallen
werden zoowel van het noorden als van het
zuiden uit ondernomen.
De heele week hebben colonnes den
vijand achtervolgd, maar slechts eens is het
hun gelukt met hen in aanraking te komen.
Er blijft nog veel te doen om het land
te verdeelen door liniën blokhuizen, voor
wij kunnen hopen deze uitgestrekte streken
afdoende schoon te vegen. De ervaring is, dat
blokhuizen op een of meer (Eng.) mijlen af-
stands van elkaar nutteloos zijn. Als de Boeren
het er op gezet hebben, kunnen zij 's nachts
de lijn oversteken. Alleen blokhuizen op
600 a 700 yard (ongeveer 550 ol 650 M.)
afstands met elkaar verbonden door ge
duchte draadversperring, zullen voldoende
blijken. Om echter het land op die wijze
af te rasteren, is er tijd noodig en boven
dien manschappen om de blokhuizen te
bezetten. Maar naar het oordeel van de
militaire deskundigen, is dit de eenige
manier om op te treden tegen een vijand
die weigert te vechten, en de guerilla-
tactiek volgt.
De Boeren ten noorden van den Delagoa-
spoorweg zijn voor het oogenblik bevrijd
van de tegenwoordigheid van Engelsche
kolonnes. De streek is er minder gezond
dan het hooge veld, maar de bergketenen
bieden tot in het oneindige schuilhoeken
voor den vijand. En hij heeft nog voorraad
in overvloed. Het dal bij Ohrigstad, hetwelk
de Engelsche troepen nog nooit ingetrokken
zijn, is uitermate vruchtbaar. De vyand
beijvert er zich den oogst binnen te halen.
Het koren werd naar Pelgrimsrust gebracht
en daar gemalen totdat een veertien daag
geleden, de molen daar ver woest is. Daarop
werd het koren naar Subiedrift gebracht.
Tarwe vjndt zijn weg door het hëele land
»En dat vraag jij? Beleedig jij mij niet,
als je den majoor, die als een fijnproever
bekend staat, twee uur na etenstijd meê-
brengt. Je moest weten, dat men zijn
gast, die nog wel je meerdere is, alleen
het beste wil voorzetten en niet een diner
dat reeds half ongenietbaar is geworden.
Verder heb ik me beschaamd, dat jij zoo
weinig eergevoel bezit dat je op klaarlichten
dag in dien toestand over de straat durft
gaan, jij waart dronken.
Heftig antwoordde hij: »Wat durf je
doen Mij verbeteren Mij met jou
burgerlijk verstand zeggen wat officieren
betaamt 7"
Hij vloog op, omvergooiend den stoel die
krakend neêrviel liep weg en smeet met
een harden slag de deur toe,
't Was de eerste maal dat hij op haar
burgerlijke afKomst zinspeelde en nu nog
die twist. Zij wou hem naijlen, hem
vragen, haar die harde woorden te vergeven,
maar ze kon niet. Alles draaide om haar
heen, tafel, stoelen, kasten, schilderijen, de
gaskroon, alles scheen een rondedans uit
te voeren. Alles scheen haar te willen
verpletteren zij leek nu zelf wel dronken
en bij den eersten stap dien zy wou doen
gleed zij met een zachte klaagtoon op het
I tapyt.
en wordt voor iater gebruik zorgvuldig
verborgen.
In westelijk Transvaal is er deze week
een beweging van Boeren geweest van het
zuiden naar de streek tusschen Rustenburg
en Zeerust, waar duizend man in de buurt
staan. Kemp en Liebenberg met 300 en
Du Toit met 100 man blijven ten noorden
van Woimaranstad.
In den Oranje-Vrijstaat staat De Wet
weer met 1000 man ten zuiden van
Heilbron.
De Londensche bladen vernemen uit
Bloemfontein d.d. 8 dezer: Naar het heet,
bevindt De Wet zich op een hoeve te
Vechtkop op 20 K.M. afstands van Heilbron
en heeft hij een groot commando bij zich.
Op een bijeenkomst, heden daar gehouden,
waren acht Boeren-commandanten tegen
woordig; onder hen waren Steyn, De Wet,
Ross, Meintjes en Botha.
De correspondent van de Times te Pre
toria verzekert, dat by de aideehng Boeren,
die Donderdag de oosterspoorlijn is over
getrokken, de Boeren-regeenng was. De
reden waarom de Boeren noordwaarts
trokken, is blijkbaar, dat de Engeischen
gaandeweg het district Ermelo met blok
huizen afsluiten, die thans aangelegd worden
op een halve mijl afstands van eikaar,
onderling verbonden met prikkeldraad
versperringen. De groote afstanden tusschen
de blokhuizen blijken ondoeltreffend, maar
het bouwen van de nieuw-modische blok
huizen kost natuurlijk veel tijd.
Omtrent bovenbedoelde noordelijke be
weging der Boeren verneemt de Times uit
Pretoria de volgende bijzonderheden
De commando's, die om Botha gegroe
peerd waren, zijn naar het noordoosten en
zuiden verstrooid. Brits met 300 en van
Niekerk met 300 man zijn zuidwaarts,
terwijl het grootste deel van Botha's leger
naar het noordoosten is getrokken. Dit deel
De luitenant had het waim. Hij duwde
de vensters open en maakte de uniform
los. Dat deed hem goed. Zijn kameraden
waren de schuld van alles. Waarom
hadden zij hem altijd geplaagd, hem een
pantoffelheld genoemd die met meer aan
de schortbanden van zijn vrouw kon ont
snappen
Hij had berouw en dadelijk wilde hij 't
weer goed maken, haar vergiffenis vragen.
Barmhartige God. Daar lag zij, zijn
zielsbemind vrouwtje lag als een doode
uitgestrekt, 't gelaat lelieblank ais zonder
één bloeddroppei, lag daar als de gekrenkte
onschuld. Weg was de roes die zijn zinnen
beneveld had. Hij knielde bij haar neer,
riep haar met lieve naampjes, vergeefs
echter, toen tilde hij haar voorzichtig op
en bracht haar op de sofa, snelde naar de
keuken en nep angstig
»Snel Greta een gias water".
Met een boosaardig glimlachje bracht
Greta het gevraagde. Hij besprenkelde
Stella's slapen.
xStella, mijn lieve Stella, vergeet me dan.
Hoor je me niet. Wees toch niet zoo hard.
O, God, dat ik je zoo kon beleedigen. Bij
onze liefde zweer ik je, aat 't nooit, nooit
weer zal gebeuren.
Toen sloeg ze verbaasd de oogen op,
0.05
L i
