Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
181
-4,
I
Oom Hans.
25ste Jaarg.
Zaterdag 11 Januari 1902,
No. 7196.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
PBïiS TAS DIT BLAD:
7oor Schiedam per 3 maanden
franco oer pos; door geheel Nederland
Aizcnderiiike Nummers
- 0.05
PBIJS DKB ADV1KTBNTIÊS:
Van 18 regeis'; I 1 j 1
Elke gewone regei meer
Voor herhaaide piaatsing worden biiiijke overeenkomsten
aangegaan.
,0.60
J -0.10
QFFICIEELE BERICHTEN.
Kennisgeving.
Inrichtingen welke geraar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Geven kennis aan de ingezetenen, dat op
heden aan W. J. Hasekamp en zijne
r®chtverkrijgenden vergunning verleend is
[ot oprichting van een distilleerderij in
"et pand staande aan de Willemskade no.
I'i Kadaster sectie L no. 618.
Schiedam, den 9den Januari 19G2.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris
WiJTEMA.
Aan de Openbare School D te Schiedam
(hoofd de neer A. W. VAANDRAGER)
^ordt gevraagd
een ouderwijzer.
Jaarwedde 1550, bij bezit of verkrijging
der hoofdakte vermeerderd met f 100, voor
de akte handteekenen f 50.
Drie driejaarlijksche verhoogingen van
*50; daarboven kan de jaarwedde ver
hoogd worden met eene voor bezitters
der hoofdakte met vier driejaarlijksche
'erhoogingen van f 50.
Tegemoetkoming woninghuur f 75.
Stukken in te zenden aan den Burge
meester vóór 20 Januari e. k.
Gasfabriek en Drinkwaterleiding
der gemeente Schiedam.
Belanghebbenden wordt verzocht hunne
rekeningen over het afgeloopen jaar vóór
op 20 Januari e.k. in te leveren aan het
Kantoor van bovengenoemde inrichtingen.
Schiedam, 10 Januari 1902.
DE DIRECTEUR.
Voor Z. H. den Paus.
Vorig bedrag f 126.—
Op den feestdag van St. Agatbo,
^aus en Martelaar (632). f 1.
Totaal f127.—
Feuilleton.
ALfcrEMKEN OVEBZICHT.
10 Januari 1902.
De oorlog in Zuid-Afrik».
Het belangrijkste nieuws van het oor
logsterrein is, dat de Boeren zich coneen-
treeren en dat verscheiden colonnes de
achtervolging van De Wet zijn begonnen.
Waarschijnlijk hoopt men aan het depar
tement van oorlog de aandacht van het
publiek te vestigen op de repetitie van de
ontelbare pogingen in het werk gesteld om
den dapperen generaal in een noodlottigen
hoek te dringen. Kitchener zelf zal zich
waarschijnlijk geen illusies maken en het
woord vervolging kan wel eens een geheel
andere soort operatie verbergen. De Wet
laat zich nu eenmaal niet vervolgen, wanneer
hij overwinnaar is. Men tracht hem den
weg af te snijden, hetzij hij naar het
Noorden van den Vrijstaat, waar hij eenige
blokhuizen gaat vernielen met zijn kanonnen,
hetzij naar de passen van de Drakens-
bergeu, die hij wil forceeren. Men tracht
het publiek wijs te maken, dat een sensa-
tiewekkende jacht op touw wordt gezet,
waarbij de liefde voor sport bij de Engelschen
als basis is opgenomen om hen zoodoende
een weinig minder te doen denken aan de
treurige werkelijkheid van den oorlog op
het oogenblik dat het Lagerhuis geroepen
wordt om nieuwe leeningen en nieuwe be
lastingen goed te keuren.
Een andere afleiding zoeken de Jingo-
bladen in het beieedigen van de buuen-
landsche pers. Een systematische campagne
is geopend om het Engelsche publiek te
doen gelooveu, dat de afschuw, elders ge
toond over de verschrikkingen van den
oorlog, niet oprecht is en slechts een
eenvoudige comeaie, die door de Trans-
vaalsche regeering zelf zoa worden betaald.
De geschiedenis van de honderden milli-
oenen door president Kruger mee naar
Europa genomen, wordt nog eens opge-
(Naar het Duitsch.)
3)
Bat gaf mij na te denken en ik besloot
'n stilte het eenmaal aan gene zijde van
l ®n oceaan met de practische studie der
'andhuishoudkunde of met het goudgraven
te beproeven. Om echter in afwachting
VaR toekomstige schatten hier schulden
achter te laten en ginds met bijna niets
aaR te komen, viel niet in mijn smaak,
f^arotn schreef ik aan mijn ouden rijken
R'oedverwant Hans Von Burghofen, deeide
R®m mijn voornemen mede, zette open-
Rartig mijn moeilijkheden uit elkander en
v«rzdcht om hulp. En ziedaar 1 De goede,
*®r'ijke oude antwoordde mij vandaag niet
ai|een zoo vriendelijk mogelijk, maar zond
r*¥ons een aanwijzing op een bankiershuis
"'«v ter stede, die mij geheel en al in staat
®|«lt mijn plan te verwezenlijken. Burghofen,
emt er niet alleen mee m, maar meent
•Wis, dat het de verstandigste zet is, die
ik kon doen, na dien, welke ik mijn
overste gespeeld heb. Oin dien laatsten
schyut neef Hans volstrekt met boos te
zijn. zooals ik altijd dacht. Bovendien
schrijft hij zóó welwillend, dat mijn hart
daarüoor even aangenaam is aangedaan als
mijn arme beurs door den wissel."
Günther had met vuur gesproken en
daardoor niet bemerkt, dat mevrouw
Rodenburg beproefd had hem te ïnterrom-
peeren. Een zeldzame opgewondenheid had
zich van deze meester gemaakt, die haar
thans haastig deed vragen
ïlndien ik goed verstaan heb, noemaet
gij uw bloedverwant Burghofen? Is het
Hans Burghofen von Hohenhausen
»L)ezelfde, mevrouw; kent u fiem
>Ja!" hernam de dame, zichtbaar be
wogen. »Hij was een vriend en krijgs
makker van myn overleden echtgenoot.
Zij hebben samen gestreden in Boheme.
Mijn Frans vond by Königgriitz den helden
dood en het was mijnbeer von Burghofen,
die mij zijn laatste grosten ovsrbracnt."
Mevrouw Rothenburg zweeg, overweldigd
door de herinnering aan daf smartelijk
uur, waarop haar de treurmare werd
overgebracht, dat zij den geliefden echt-
rakeld en men verzekert met een bewon
derenswaardig aplomb, dat de verontwaar
diging in Duitschland veroorzaakt door de
concentratiekamp-gruwelen en door de
beleedigingen van den heer Chamberlain
ten opzichte van het Duitsche leger in 1870
eenvoudig, de prijs is van de zakken goud
van de heeren Kruger en dr. Leyds.
Wij halen natuurlijk de schouders op
voor dergelijke mededeelingen vooral waar
de Engelsche bladen, die »en bloc" de
continentale pers beschuldigen, zich willen
wachten de bladen, die in Transvaalsch
goud baden, te noemen. Wanneer zij dit nu
maar eens deden met overlegging van
bewijzen, zouden zij hun lezers, maar tevens
het buitenland een dienst bewijzen en niet
het minst aan zoovelen, die maar voetstoots
gelooven wat men hun vertelt.
Een draadbericht uit Standerton in
dato 7 Januari meldt het volgende
In de vorige maand hebben kleine troep
jes Boeren herhaaldelijk getracht den spoor
weg over te steken, maar zelden met goeden
uitslag. De blokhuislinie is voltooid. Dus
moeten de Boeren vechten, zich overgeven
of trachten naar het Noorden door te breken.
De Boeren zeggen, dat een groot aantal
van Botha's mannen uit Natalsche opstan
delingen bestaan. Die willen er niet van
hooren, dat hun Transvaalsche broeders
van overgave spreken, al willen deze gaarne
zich onderwerpen. Laatst trachtten vijftig
man dat te doen, maar slechts tien ont
snapten aan de waakzaamheid van de Na
talsche Boeren.
Vrijelyk zegt men, dat waarschijnlijk den
15n dezer de algemeene onderwerping van
de Transvaalsche Boeren gebeuren zal. Die
het al gedaan hebben, verklaren openlijk,
dat zij, die hun voorbeeld willen volgen,
desnoods geweld zullen gebruiken. Zij zijn
bet moede, heen en weer gejaagd te worden.
Wat in bovenstaand telegram omtrent de
aanstaande onderwerping der Transvaalsche
Boeren wordt gemeld, klopt niet met een
genoot niet zou terugzien.
Gedurende eenige minuten werd het stil
doodstil in de kamer. Het was Hilda, die
het eerst de stilte verbrak door de vraag
sis het u dan toch werkelijk ernst, mijn
heer Günther om naar Amerika te gaan
sZeer zeker, juffrouw Hildanu ik de
middelen voor de reis heb, is het diepe
ernst. In hetgroote, vrije Amerika, waar men
de geheeie kraam van bekrompen vooroor-
deelen niet kent, daar ligt de toekomst
open voor mij, terwijl ze mij hier, door
den beperkten toestand mijner geldmiddelen
weinig of eigeniijk niets belooft. Bovendien
sta ik alleen op de wereld, mijn ouders
zijn overleden. Ik heb geen nadere bloedver
wanten dan oom Hans, wiens edelmoedig
heid mij juist den weg heeft geëffend. De
oude heer leve 1"
sis mijnheer von Burghofen al oud?"
vroeg Hilda tamelijk vrijpostig.
»Nu sprak Erik Günther, na een
oogenblik nadenken shij zal wel niet
zoo jong meer zyn, en hij is in alle gevai
een goede zonderling, die jaar in, jaar uit
alleen op zijn eenzaam landgoed verblijf
houdt en zich geen zier aan de wereld
Stoort. Dat heeft hij ook niet uoodig te
Reuter-telegram uit Johannesburg, waarin
nog niets van onderwerping blijkt. Daarin
heet het
Het mislukken van de bijeenkomsten die
de Boeren te velde onlangs gehouden hebben,
is hieraan te wijten, dat er volslagen gebrek
aan eendracht onder ben is. Zij willen
slechts met volstrekte onafhankelijkheid
genoegen nemen, maar zij rekenen daar
niet meer op. Uit gesprekken met vele
krijgsgevangenen blijkt, dat zij alleen vech
ten om de Engelschen het verlies van hun
onafhankelijkheid zoo duur mogelijk te laten
betalen.
Volgens berichten uit Mafeking te Johan
nesburg ontvangen, trokken de Boeren
aanvoerders in het district Marico weg, ten
einde een samenkomst te hebben met
Boeren-aanvoerders in andere districten.
Er zijn nog geen moordkampen genoeg.
Te Port Elisabeth is een ambtenaar van
openbare werken aangekomen om een
concentratiekamp van tweeduizend vrouwen
en kinderen van Boeren in te richten. Het
kamp, dat aan het Noordeinde van de stad
komt, denkt men in zes weken klaar te
hebben.
Uit Durban wordt aan de Standard ge
meld, dat 1000 krijgsgevangen Boeren
daar aangekomen zijn, om gedeporteerd te
worden.
In een redevoering te Newhaven heeft
de bekende eandiöaat voor den presidents-
zetel der Noord-Amerikaansche Uaie, de
heer Bryan, gezegd, dat, naar hij geloofde,
de dapperheid van de Boeien Engeland zoo
duur te staan is gekomen, dat de republieken
van de geheeie wereld nu veilig zijn.
Lord Roberts heelt de laatste aanteake
ningen van De Villebois-Mareuü, bij zijn
dood in zijn zak gevonden, aan diens broeder
aangeboden. Deze antwoordde, dat hij ze
alleen kon aannemen, als hij ze publiceeren
mocht. Lord Roberts heeft deaanteekemngen
onder die voorwaarde afgestaan.
doen, want hij bezit geld en goed in
overvloed 1"
»Zoo rijk en zoo alleen 1" zei Hilda
nadenkend, waarna ze haar onderzoek
voortzette»Is, of was mynheer vou
Burghofen niet gehuwd V'
»Jawel. Juist door zijn vrouw ben ik
aan hem vermaagschapt. Die was een
zusterskind van mijn vader en mij wilden
knaap, steeds zeer vriendelijk genegen, in
weeiwil van haar zwak gestel. Ze was
altijd ziekelijkook haar docntertje de
kleine Elsa was een arm zwak schepseltje
Ter wtile van vrouw en kind nam Burg
hofen reeds vroeg zijn ontslag uit den
dienst en betrok Hohenhausen dat hy van
zijn broeder geërfd had. Door diens dood
werd hy een rijk manmaar al zyn geid
en goed kon den armen oom Hans niet
beschermen tegen het leed dezer aarde.
Zijn vrouw stierf en de kleine Eisa volgde
haar spoedig in het graf. Ondanks de kos
telijke buitenlucht en het veroiyt op het
land verwelkten beiden ais teere kasplan
tjes Nu Ifefcft Bjrgöofen reeds meer
dan tien jaar ver van het gewoel der
wereld op zyn eenzaam buitengoed."
(Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAM COURANT
<5/1
I ilWV
