Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Oom Hans.
25ste Jaanr.
Woensdag 15 Januari 1902.
So. 7199
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
Feuilleton.
PRIJS TAS DIT BLAD:
roor scmsaam par o maanaen
franco per pos» door geheei Nederland
Afzonderlijke Nummers
- 0.05
PRIJS DKR ADYERTKNTIËN:
Tan 1—8 regeis: 1 i f 0.60
Elke gewone regei meer j -0.10
Voor herhaaide piaatsing worden biilijke overeenkomsten
stans egaan.
AXtfEMJEES OVËKZ1CBT.
14 Januari 1902.
Oe oorlog in Zuid-Afrika.
Van het oorlogsterrein.
Oe berichten van het oorlogsterrein,
°ver 'i geheel vrij schaarsch, concentreeren
^ich weer alle om den on vatbaren De Wet,
16 met alle berekeningen en vermoedens
2lJner vijanden den spot drijft.
buitengewone pogingen worden gedaan
°m De Wet te krijgen en de nachtmerrie
*oor de officieren en soldaten en van de
bngelsche regeering weg te nemen zal
^«n nu wellicht gelukkiger zijn dan vroeger
be zaak schijnt wei zwaar. De Wet heeft,
Zo° 2eggen de Engelsche correspondenten,
Sfoote troepenmachten onder zijn bevelen
0veral hebben er concentraties plaats op
de Noord-Oostelijke grens van den Oranje*
'Njstaat en de natuurlijke gesteldheid van
het terrein is daar van dien aard, dat ope-
raties van de Engeischen zeer moeilijk zijn.
herinneren hier tevens aan het reeds
'ermelde bericht, dat kolonel Delisle ten
tuiden van Heilbron een blijkbaar hevig
gevecht met De Wet heeft gehad, waar
evig gebombardeerd isbijzonderheden
°utbraken. Zij ontbreken nog. Wij hebben
er .niets meer van gehoord. Wel kwam er
daarna bericht, dat De Wet blijkbaar meer
naar het Zuiden trachtte te dringen. Hoe
met elkaar te rijmen Want ook
herover zijn geen nadere berichten gekomen,
boeten we aannemen, dat De Wet bij zijn
Poging om naar het Zuiden door te dringen,
d® Engelsche colonnes onder Delisle, die
poogde tegen te houden, een neder
ig heeft toegebracht en daarop plotseling
naar het Zuiden is verdwenen en nu uit
^et gezicht der Engeischen is Het is niet
°°waarschijnlijk. Men zal echter nog een
Paar dagen geduld moeten hebben, want
voor de bijeenkomst van het Parlement
2lJn geen Eugelsche nederlagen te ver
achten.
(Naar het Duitsch.)
6)
Zoodra Erik vertrokken was, verzonk
Joovrouw Rothenburg wederom in diep
adenken, terwijl Hilda de tafel afnam en
'oine huiselijke toebereidselen maakte voor
^«n volgenden dag. Haar moeder aan
schouwde met welgevallen hoe stil en
edaard ze zich van die werkzaamheden
weet. Niets verried of ze innerlijk ver-
eugd of bedroefd was. Slechts een
°genblik staakte Hilda haar bezigheden,
,°on haar moeder zeide«Nu de huur
,etaaid wordt, moogt ge u een nieuw toilet
°°Pen voor de partij bij mevrouw Schwar-
®n>" De oogen van het meisje schitterden
zr°oiyk en op haar moeder toeijlend, sloot
deze teederin haar armen. «Duizendmaal
ank voor uw goedheid 1 Ik wist wel, dat
aan mij denken zoudt, zoodra de kas het
ochts veroorloofde. O, moederlief, hoe
Kitchener seint 13 Januari uit Johannes
burg Kolonel Wing heeft een brief onder
schept van Piet Viljoen, waaruit bleek, dat
Opperman, die gesneuveld is in het gevecht
bij Plumer bij Onverwachtgeneraal J. D.
Opperman was, een welbekend en belangrijk
Boerenbevelhebber, die het opperbevel over
verschillende commando's voerde.
De Londensche Daily News verneemt
uit VolksrustEen Boerendokter meldt,
dat de Boeren in het gevecht van den 4n
onder Chr's Botha (te Onverwacht) 42 man
aan dooden en 73 aan gewonden verloren.
De Times verneemt uit Ermelo, dd. 9
dezer: Bruce Hamiltons's colonnes zijn hier
even teruggekeerd van een expeditie van
tien dagen op de Szwaziegrens. De uitkomst
van vier nachtelijke tochten is, 105 Boeren
buiten gevecht gesteld (waarschijnlijk ook
gevangen genomen.)
Te Pretoria is een proclamatie verschenen,
natuurlijk van Engelsche zijde, betreffende
den invoer van goederen in Transvaal. Zij
bepaalt, dat het invoerrecht voor goederen
bestemd voor andere plaatsen dan Pretoria
en Johannesburg betaald moet worden in
de havens van de koloniën voor die twee
plaatsen moet het invoerrecht betaald
worden bij de aflevering. De douanewetten
van de Z.-A. Republiek blijven van kracht.
Er is nog een proclamatie verschenen,
waarbij de hoofdoprichters van de concen
tratie-kampen de bevoegdheid krijgen van
resident-magistraten, teneinde te kunnen
optreden tegen vergrijpen tegen de gezond
heids- en andere verordeningen, neergelegd
in de proclamatie tot verzekering van
gezondheid en welzijn in de kampen.
In Engeland en Amerika.
De liberale staatsman Campbell Banner-
nerman zat gisteren voor in een vergade
ring van den liberalen bond te Londen.
Er was een brief gekomen van lord
Rosebery, waarin hij zijn afwezigheid ver
ontschuldigde. De reden van zijn afwezigheid
was, dat hij niet te Londen was. Hij hoopte,
geheel anders zou het zijn, als wij geld
hadden I Ik had toch wel gelijk, toen ik
straks zeide, dat het geld gelukkig maakt.
Zie mijnheer Günther maar eens. Nu hij
geld heeft, is hij van alle zorgen bevrijd,
en lacht hem het leven en de toekomst
vroolijk tegen."
«Ach kind, het leven moge de jeugd
toelachen, het brengt toch aan een ieder
zorg, strijd en leed, ook de rijkdom kan
tegen bittere ervaringen niet beschermen.
Integendeel hij is dikwijls de bron van veel
leed, dat den minder bedeelden, doch
tevreden sterveling verre blijft. Verlang
daarom niet zoo zeer naar rijkdom.
Misschien zoudt ge, bij al uw overvloed,
de tevredenheid terugwenschen, waarin wij
ons in onze bescheiden doch door weder-
zijdsche liefde, gelukkige omstandigheden,
mogen verheugen. Wij hebben door mijn
pensioen immers, wat wij noodig hebben.
Wel en een treurige uitdrukking
werd merkbaar op het zachte, vriendelijks
gelaat van mevrouw Rothenburg «wel
zou ik gaarne iets voor u bespaard hebben,
als ik niet meer ben. Intusscnen bij de
zuster uws vaders zult gij steeds een
tehuis vinden) zij zal als ik opgeroepen
dat de bijeenkomst tot eenheid en eens
eensgezindheid onder de liberalen zou leiden,
waartoe zijne rede te Chesterfield had
bijgedragen. Bannerman sprak vervolgens
zijne hartelijkste blijdschap uit over Rose-
bery's terugkeer tot het politieke leven.
Hij had herhaaldelijk, zoowel in het openbaar
als particulier er bij Rosebery op aange
drongen zich weder bij de liberale partij
aan te sluiten, die hem hartelijk zou welkom
heeten. Hy meende, dat de rede te Ches
terfield zijn verlangen terug te keeren, had
bewezen.
Bannerman verklaarde, dat de oorlog
alleen tot een eind kon komen door
verzoening, niet door onderwerping. Hij zag
geen bepaald verschil tusschen zijn eigen
meening en die van Rosebery over de
vredeskwestie. Hij keurde het af, dat
Rosebery een onafhankelijke positie wilde
behoudeB.
Bannerman en graaf Spencer werden
met geestdrift ontvangen in de bijeenkomst.
Jufvrouw Hobhouse was ook aanwezig en
kreeg een ovatie. Er werden pamfletten
waarin Rosebery als een verrader van de
liberale partij werd afgeschilderd uit de
gaanderij gegooid. Rosebery's brief, waarin
hij zijn afwezigheid verontschuldigde, werd
met gemurmer en gisis ontvangen.
De afdeeling Chicago van het Ameri-
kaansche Boerenverbond heeft besloten een
verzoekschrift te richten tot president
Rooseveld, waarin hij hem verzoekt Ame-
rika's onzijdigheid te handhaven. Naar het
in dat verzoekschrift heet, zou, als de ver
scheping van oorlogsbenoodigdheden uit
New-Orleans verhinderd werd, de oorlog
in Zuid-Afrika spoedig geëindigd zijn en
paarden en muilezels zijn oorlogsbenoodigd
heden. Het verzoekschrift is druk geteekend,
o. a. door rechters en advokaten.
Uit den Duitschen Rijksdag.
De Rijksdag heeft gisteren met weinig
wordt, voor u zorgen, alsof ge haar eigen
kind waart, dat weet ik, en
«Stil, moedertje, stil, spreek daarover
niet verder 1" riep Hilda. «Waarom zulke
treurige gedachten 1"
«Die hebben een zeer natuurlijke oorzaak,
kind. De levendige herinnering van straks
aan den dood uws vaders, deed weder
denken aan de vergankelijkheid van al het
aardsche, maar ik wil u niet bedroeven,
mijn schat." «Verhaal me liever iets van
mijns vaders vriend, dien ik me nog flauw
herinner" sprak het meisje vleiend, en haar
moeder voldeed aan dat verlangen.
Intusschen zat Erik Günther in zijn
kamertje en schreef aan hem, over wien
de dames spraken.
Hij hield woord en schreef hoe goed
mevrouw Rothenburg, die tot verlichting
harer huur, een kamertje aan hem had
afgestaan, altijd voor hem gezorgd had.
Zijn dankbaar hart gaven hem deze
woorden van lof in de pen en zijn vroolijk
karakter drong hem te schrijven van de
kleine Hilda, zooals hij deze beloofd had,
niet vermoedend, dat hij daardoor den
draad spon, waaraan zich de komende
gebeurtenissen zouden vastknoopen.
belangrijke discussiën de behandeling van
de begroeting voortgezet.
Daarna kwamen de interpellaties aan de
orde, die eenerzijds van nationaai-liberale,
anderzijds van Poolsche zijde waren inge
diend in verband met de Poolsche kwestie.
De afgevaardigde Hobrecht lichtte de
interpellatie der nationaal-liberalen toe
hij constateert, uit eigen ervaring, dat het
Duitsche element gestadig is achteruitge
gaan. Jazdzelski lichtte de interpellaties
der Polen toe en besprak de gebeurtenissen
te Wreshen. Hij zeide, dat de gerechtigheid
zich tegenover het vonnis, in verband daar
mede geveld, het gelaat met schaamte
moest bedekken. Voor die uitdrukking werd
hij door den voorzitter tot de orde geroepen.
De rijkskanselier Von Bulow antwoordde,
dat geen mensch de Polen belet te spreken,
zooals hun goeddunkt, maar de Polen zullen
ook Duitsch ieeren spreken en aan het
Duitsche beschavingswerk deelnemen. Wan
neer ik ook overigens liberale gedachten
koester in nationale kwesties versta ik
geen grappen. In het Oosten des Rijks
gaat het niet om geloofs- maar om nati
onale kwesties. De Poolscne kwestie
is het gewichtigste vraagstuk van welks
regeling en ontwikkeling de naaste toekomst
van het vaderland afhangt.
Aldus sprekend, beaamt Von Bulew
de gedachte reeds door een ander Duitsch
staatsman geuit, dat het gaat .om de
hegemomie van het Polendom of het
Deuischthum in het oosten van Pruisen
met weike strijdvraag het bestaan des
rijks nauw samenhangt.
Chamberlain's verweer.
De veelbesproken Joe Chamberlain heeft
het niet van zich kunnen verkrijgen in
alwachting van de wederbijeenkomst van
het parlement, op Von Bulow's rede te
zwijgen. Zaterdag heeft hij in zijn rede
voor de Juweiiersvereeniging te Birming
ham een apologie gehouden, waarin hij
II.
Een vermetel aanzoek.
Günthers pen rustte. In weerwil van de
haast, waarmede ze soms over het papier
was gevlogen, waren de gedachten van den
schrijver slechts half bij den brief, dien
hij schreef. Dikwijls hield bij op en
luisterde. In de woning van mevrouw
Rothenburg was het stil. De dames waren
geheel en al in haar gesprek verdiept.
Günthers gedachten verwijlden reeds
sedert lang niet meer bij deze twee. Hij
scheen op iets te wachten. En terwijl hij
zoo ongeduldig wachtte en van tijd tot
tijd aandachtig luisterde, ging het boven
zijn hoofd, dat wii zeggen op de verdieping
boven hem, tamelijk rumoerig toe. Duidelijk
liet zich het getrippel vaa kindervoetjes
vernemen vermengd met onvermoeide
schreeuwoefeningen van jeugdige kelen,
met rumoer en twisten, en dit alles werd
overstemd door een gillende vrouwenstem
en gevolgd door een geluid, hetgeen deed
vermoeden, dat er met de kleine oproer
lingen korte metten werden gemaakt en
slagvaardige hand krachtdadige maat-
Wordt vervolgd.)
een
regelen nam.
