Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Oom Hans.
25stc Jaar£.
Woensdag 19 Februari 1902.
No. 7229
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
Voor Z. 11. den Paus.
A.LUE3LEJSN ÜYEBZ1CHT.
F e u i i 1 e i o n.
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
F BIJ 8 TAS DïT BLAD
'oor iemeaam oer 3 maanden
."rsncc osr tsos» aocr ceneei N eaeris-ztri
Afzonderlijke Nummer?
PBIJSnKB ADFKSTEXTïtïï:
"van 16 resreis'J j /Ü.60
Elke gewone regei rnssr-0.10
Voor hernaairie piaatsmg worden biiiiike overeenkomsten
laacssaan.
horige opgaaff198,—
Leve Leo XIII
■far eere van den H. Antonius - 1.—
't opwekkend woord - 2.50
•Tot meerdere bloei van het Katho
liek onderwijs- 2.50
Ler navolging- 1.
Ler eere van de H. Liduina. - 1.—
"Lot zekere intentie - 1.
Totaal f207.—
18 Februari 1902,
De oorlog in Zuid-Afrika.
De jongste berichten van het oorlogs-
ferrein geven aanleiding ons te verblijden
ln een nieuw succes der Boeren. Reeds
gisteren hebben we even vermeld, dat de
hatelijke verJiezenhjsten opnieuw een be
langrijke nederlaag der Engelscnen hadden
getoond. Te Kliprivier (Kliprivier is een
opruit, een paar uur ten zuid-oosten van
Johannesburg) verraadde de verliezen lijst
waren 4 officieren gewond, 2 man gedood
®o 27 gewond. Het gevecht waarin den
Lngelschen dit échec werd toegebracht, is
Woensdag geleverd. Zooals het gewoonlijk
gaat met de bekendmaking van dergelijke
Lritsche échecs, eerst wordt er door het
ministerie van oorlog niets van gepubliceerd,
dan iekt er wat van uit door de verliezen-
lijsten en eindelijk blijkt het, dat aanvul-
litigsverliezenlijsten moeten opgemaakt wor
den. Zoo ook is 't hier gegaan. Het verlies
is veel grooter dan in het eerste telegram
Werd geseind. Niet minder dan 7 officieren
Werden gedood; de bereden infanterie ver
loor 12 dooden en 48 gewonden, dat is dus
Lot dubbele van hetgeen eerst als verlies
Werd opgegeven. Nu, wij kunnen het ons
®'geniijk ook wel begrijpen, dat het »War-
Office" er slechts schoorvoetend toe over
gaat dergelijke staaltjes van Boerenmoed en
(IVaar het Duitsch.)
28)
Onder het bestuur van den wilden baron
Scheeri alle zegen vandaar geweken. Hij
v«rspilde bij het verbouwen groote geld
sommen en toen het gereed was deed hij
2lJo best om de geheele bezitting op de
snelst mogelijke wijze te verbrassen en te
Wsrdobbelen.
De dolle baron Von Echten was Hilda's
grootvaderhij liet zijn eenig kind bjjna
mets na dan schulden. Deze werden gedekt
ooor den verkoop van Hohenhausen, waarvan
kothar Von Burghofen nu eigenaar werd.
Deze was zooals mevrouw Rothenburg
"aar dochter reeds verteld had, een
r\)k solied mensch de bezitting bracht ook
echter geen geluk aan. Hij stierf als
Jong weduwnaar, kinderloos in de kracht
2lJner jaren, een vijandelijke kogel trof
Boerenhandigheid de Engelschen zijn
in een hinderlaag gevallen mede te
deelen. 't Is dan ook waarlijk geen groote
reclame voor Chamberlain en zijne groote
landveroreringsonderriemlng in Zuid-Afrika,
wanneer men den belastingbetalers, die hun
goede geld voor de dure onderneming in
telkens grooter hoeveelheden moeten afstaan,
moeten bekennen, dat de oorlog nog lang
niet uit is en de geeestkracht der Trans-
valers en Vrijstaters nog ongebroken. Eerst
de ontsnapping van de Wet en vlak daarop
een Engelsch echec bij Kliprivier. Wij
zullen het tweede bericht nog wat achter
houden, heeft men aan het ministerie van
oorlog gedacht. Het wordt dan ook waarlijk
wel wat veel om te verduwen zelfs voor eën
Engelsche jingo maag, die heel wal kan
slikken, als de jobstijdingen elkaar zoo snel
opvolgen.
Dat de Boeren alles behalve ontmoedigd
of zonder hoop zijn, gelijk men uit Engel
sche berichten zou moeten opmaken, bewijst
wel wat dr. Leyds heeft medegedeeld over
berichten, die Hij van het ooriogsterteiii
had ontvangen. Niet alleen was de positie
der Boeren in de Kaapkolonie gunstig te
noemen en was de laatste ontsnapping van
De Wet er alleszins geschikt toe, tiet ver
trouwen der Boeren op een goed einde te
doen aangroeien, maar een officieel stuk
legt onbetwistbaar getuigenis af van hun
onverzettelijkheid en geestkracht. Dr. Leyds
wist mede te deelen, dat men te velde een
soort van pebhsciet van de commando's
had uitgelokt of de vraag of het ai dan
niet wenscheiijk was een eind aan den
oorlog te maken. Met verpletterende meer
derheid bebbëïi de commando's geantwoord,
dat niets hen de wapens zal doen neer
leggen dan de erkenning van de onafhan
kelijkheid der Zuid-Afrikaansche republieken
zelfs voegt het officieel document er bij,
wanneer de oorlog nog vijftien jaren moest
duren. Een dergelijke verklaring van dr.
Leyds, gesterkt door het getuigenis van
hem bij Körnggiaiz. Nu eilde ;(jn broeder
Hans net landgoed, maar zelfs tiet derde
geslacht scheen binnen de voormalige
kloostermuren geen geluk bescharen,
Ritmeester Von Burgnofen verloor vroeg
zijn vrouw en kind, nijzelf verliet daarna
nog eenmaal het kasteel om den Fransch-
üuitschen oorlog mede te maken. Als halve
invalide keerde bij terug, nam ontsiag uit
den dienst en leefde sedert dien tijd alleen
op Hohenhausen. Gedurende de zomer
maanden deelde zijn oude moeder het
verblijf op het heerlijk landgoed met haar
zoon. Misschien droeg zij, hoewel indirekt,
de schuld, dat majoor Hans vóór zijn tijd
oud werd en slechts voor zijn kleine wereld
leefde.
Günthers berichten omtrent mevrouw
Rothenburg en Hilda, alsmede de brief van
deze laatste, vielen in zijn kluizenaarswoning
ais verschietende sterren in een stillen
nacht. Majoor Hans begon met zich zelf
verwijten te doen, dat hij de weduwe
van zijn braven krijgsmakker zoo geheel en
al uit het oog had verloien, ofscnoon hij
gegronde redenen had om zich verre
verwijderd te houden van deze. In zijn
jeugd had hij de schooue freule von Echten
nog kort geleden uit Zuid-Afrika terugge
keerden, doet ons zien, weike waarde wij
moeten hechten aan Engelsche berichten,
die het tegendeel zeggen, zooals bijv. een
bericht van 14 Febr. uit Pretoria, dat een
klein succesje der Britten, de gevangenname
van 10 Boeren meldde bij Koffiefontein ten
Zuiden van Lichtenburg en er aan toevoegde,
dat de nog te veld zijnde Boeren groote
moeilijkheid ondervinden in het vinden van
voedsel en dat hun voorraad munitie begon
op te raken. Wij gelooven er niets van.
En al was het zoo, welnu, de Engelsche
convooien zijn nog altijd daar om door de
Boeren genomen te worden en hen te
voorzien van nieuwe voorraden levensmid
delen om zelf het leven er bij te houden
en van bommen en patronen om dood en
verderf onder de Engelschen te brengen.
Een draaabericht uit Kroonstad meldt
Het geheele succes van de gecombineerde
operatiën bij de groote drijfjachten van
onlangs is300 gevangen, 25 gewonde
Boeren ten 15 gedoode Boeren. Onder de
gevangenen is commandant Besters, die
sedert te Heilbronweg is gestorven aan
zijr. wonden.
Kitchener seint uit Pretoria dd. 17 dezer
De colonnes maken over de afgeloopen
week melding van 17 gedoode Boeren, 65
gewonden, 107 gevangenen, 138 die zich
overgaven, en 86 buitgemaakte geweren.
Het midden gedeelte van de Kaapkolonie
is vrij van vijanden, nu het kleine commando
van Piet Wessels is verdreven. In het
westen, achter de hoofdlijn bij Victoria
west naar het Noord-Oosten, zijn de
Boeren, die in kleine troepjes verspreid
zijn, zeer moeilijk te vangen. Kolonel
Rawlinson heeft de Boeren ten oosten van
Suikerboschrand verdreven veldcornet
van der Westhuizen was onder de gedooden
van den 12n. Met de Malta bereden
infanterie werkende, nam Spens 12 Boeren
ten Zuiden van Amsterdam gevangen, 19
andere gaven zich over.
bemindzij huwde met zijn besten vriend.
Na diens dood verlangde zij in den wedu-
wenstaat te blijven. Hij eerbiedigde haar
verlangen. Daarop volgae zijn kortstondig
huwelijksgeluk en nu wilde hij van de
wereld niets meer weten. Doch een vreemde
gewaarwording ondervond hij bij de «ont
vangst van Günthers berichten. Te oardeelen
naar alles moesten de weduwe van den
ritmeester met haar dochter in zeer
bekrompen omstandigheden leven.
Die gedachte pijnigde hem. Het deed hem
onaangenaam aan, dat bij thans eigenaar
was van mevrouw Rothenourgs voormalige
ouderlijke bezitting. Toen nu het bericht
van haar overlijden benevens Hilda's brief
kwam, bedacht mijnheer Von Burghofen
zich geen oogenólik meer. Een klein
ongeval maakte hem het reizen onmogelijk
en zijn onrust, die met de herinneringen
van vroeger zich van hem had meester
gemaakt, nog grooter. Eerst toen Hilda
zijn aanood had aangenomen, keerde zijn
gewone kalmte terug. Eu thans werd
het jonge meisje op Hohennauseri verwacht.
De dag harer komst was bepaald.
In het naastbij gelegen landstadje stond
een gemakkelijk rijtuig tot haar ontvangst
De Londensche bladen bevatten een
telegram uit Pretoria, dd. 16 dezer, zeg
gende Drie duizend Boeren, die in het
vluchtelingenkamp te Pietersburg woonden,
worden nu gezamenlijk naar Colenso (in
Natal) overgebracht. Er zijn nu meer dan
60.000 mannen, vrouwen en kinderen in de
Transvaalsche kampen en 45.000 in de
Vrijstaatsche. In de laatste paar maanden
zijn er niet veel bijgekomen, aangezien de
colonnes geen gezinnen aanbrachten. Deze
maand zijn er 150 personen uit het Pieter-
burgsche kamp ontvlucht, tengevolge van
Beyer's aanval. In den regel ontsnappen er
weinigen; de ontsnapten zijn meest jonge
mannen.
Lafian seint nog 17 dezer uit Pretoria;
Slechts 150 Boerengevangenen ontsnapten
bij Beyers aanval uit het vluchtelingen-'
kamp te Pietersburg. De bewoners van
dat kamp worden dientengevolge gezamen
lijk naar Coieuso in Natal overgebracht.
De Transvaalsche burgerkatnpen teil
thans 60.000 mannen, vrouwen en kinder i
ue Vrijstaatsche 45000, maar vele onj
wenschte Boerengezinnen zijn naar Na
gezonden. De acüttien Transvaalse-,
kampen Herbergen 25000 kinderen. De
meeste ontvangen onderwijs. De toestand
in de kampen is algemeen beter. Het
sterftecijfer is bijna normaal. De kampbe
woners zijn tevredener.
De Natal Witness behelst het verslag
van een gesprek met mevrouw Canstiaan
de Wet, die te Pietermaritsburg in een
geriefelijk heetende tent onaergebracüt
is. Mevrouw De Wet zeide, dat de
Engelsche bevelhebber haar behoorlijk be
handelt, maar zij noemde hare tent onge
rieflijk de Engelsche regeering behoorde
haar een woning in de stad toe te wijzen,
zeide zij. Van haar man zeide mevr. de
Wet; hij zal liever sterven dan zich aan
de Engelschen overgeven.
Minister Brodick deelde gisteren in het
Engeische Lagerhuis mede, dat het proces
gereed. Een bediende ïu fivrei stond te
wachten op het tameljjk ledige perron.
Het was een man op jaren en de eente
type van een goed geschoolde bedier.de bij
een voorname tamihe.
De trein komt aanrollen. Uit een der
coupéraampjes kijk het Hoofd eener jonge
aame. Met snehen oogopslag monstert ze
de personen, aie zicü op het perron
bevinden en met een lichte handbeweging
wenkt ze den gegaionueerden laket tot zien.
üogenbhkkeiyk ts deze ter aangewezener
plaatse om naar bij het uitstijgen benulp-
zaam te zijn.
»Zijt ge van Hohenhausen gezonden
vroeg Hilda vnendeiyk doen tevens op zulk
een voornamen toon als ware ze al naar
levensdagen gewoon geweest getroste be
dienden tot naar bevelen gereed te zijn.
ïOm u te dienen, freule," antwoordde
de man met den hoed in de üanu.
Mijnheer iaat zien verontscnuldigen, ny
zou gaarne zelve gekomen zjju om u te
ontvangen, maar de dokter wilde net met
toestaan."