Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
25ste Jaars.
Zaterdag 24 Mei 1902,
No. 7306.
Je Maagd in het Bosch.
eele berichten.
V;
^EiïgJS OYEBZlCHTi
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
^enni8geyinff.
'"te-Gasfabriek Schiedam.
i)
NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT
PBIiS T JLlf DIT BLAD:
°°r ichisdam oer 3 maanden
•"ras.
LfïB
Cc per posï aoor srenesi Nea ariana
"deriiike Nummers
1.30
O
0.05
PBIJ8 DER ADYKRTSSTIÉK:
Var. 18 regels; 1 i [f 0.50
Elke gewone regei meer 1J -0.10
Voor hernaaide piaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
t
chtin
bih<Pn *elke gevaar, schade of
Hp kunnen veroorzaken.
^«Dz^,eKST*R en Wethouders tan
Greven bepalingen der Hinderwet
Vty»
tr u'"ts h enn's aan de ingezetenen, dat
Jji tet deskundig onderzoek met be-
Asnu1 ,de aanvraag van de Schiedam-
im^Qinc, tfabriek 8tein Co-> oa
quqjjw
bi' tlet f r°' °Prichting van een fabriek
iq tic va"riceeren van houtcement en
Ij' bet p daken en asphalt-dakpapier
ri, dasler l'd aan de Bakkersstraat no. 17,
gd j ®ectie L no, 195 n0g Djet geëin-
Ci'.A0* College
te °e8iiss"" ^°"88e beden besloten heeft
^&en 0?er genoemde aanvraag te
VSe^atln, den 22sten Mei 1902.
e«(er en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
W1JTEMA.
^ep^^bbenden gelieven ter kennis te
a Sla*t ja at tot 2 Juni a.s. gelegenheid
(/•gei*. ,rcontracteu af te sluiten voor de
^'hsi eTer'ng van cokes tot Juli 1903
QSl8Ra 1000 H.L. a 45 ets.
de Directeur.
j, 23 Mei 1902.
0e ^'^'dent Loubet in Rusland.
^•bed *an Pres'dent Loubet en al wat
Saiaenhangt, houdt nog steeds de
Oog» er geheeie beschaafde wereld m
'8e
1,1 **8 otf'6 Hespannen, te meer wijl men
^9"bei(j ^.1C'8°'e toosten die te dezer gele-
dep
borden
geslagen, toespelingen zoekt
!0°rïl o ^Q''tteken toestand in Europa, die
8d«p 8r de tegenwoordige omstandig*
^9acht. bHZonder gewicht moeten worden
Loubet is gisteren te St. Peters-
Nu
Waar het Engelsch.)
I.
to
^c?t8evlr^nvvooridig, dank zij een gestrenge
U ftPl«r 'v 0rd' on gerechtigheid den
b»!96'18 van°eren ovcr do lengte on de
Pj Zeker bet b'uitsche Keizerrijk, kost
de 0 van l^081te z'cb een voorstelling te
e*. n staat van wanorde, die in
O^eti e.i f 8 Staten heerschte drie
üp. jaar 1 of juister bepaald in
^''plstats ^na e"t kasteel was de
v0retlsdoei w*an 8en kleinen tyran, wiens
te ^as' reizigers uit te plunderen,
pj^Pzaliag 08gen m het gelaat van zijn
a.Scbehik.VaSa"en 80 a"8 goddelijke en
Ai a»r n w®tten met voeten te treden,
q ldorf 8 schilderachtige hoogten van
v«rk „dfecht aan de oevers van
slot
'en, stond destijds het voor-
Ql vah de graven van Landshut.
burg aangekomen. Hij werd op het perron
van bet rijk versierde station ontvangen
door den burgemeester, die hem toesprak
met een rede en hem brood en zout aan
bood. Loubet gaf bescheid in hartelijke
bewoordingen. De bevolking bereidde hem
een onbeschrijfelijk geestdriftige ontvangst.
Loubet heeft een bezoek gebracht aan
het klooster Alexander, aan de Newsby-
kathedraal en aan het klooster Isoak. Langs
den geheelen weg juichte een ontelbare
menigte den president toe. Door Loubet en
de geestelijkheid en de autoriteiten werden
redevoeringen gehouden, waarbij hoog werd
opgegeven van de verbintenis tusschen
Frankrijk en Rusland. De heer Loubet
ontving vele geschenken.
In het Winterpaleis heeft dé president
bezoeken ontvangen van de ministers van
Binnenlandsche zaken en van Financiën,
van afgevaardigden van den adel uit St.
Petersburg en Moskou en van de provin
ciale en gemeentelijke raden.
Ook de afgevaardigden der boeren werden
door Loubet in audiëntie ontvangen in het
Winterpaleis, waar deze hem brood en zout
kwamen brengen.
In den avond is de president weer naar
Tsarkoje Selo vertrokken om een tooneel-
uitvoermg bij te wonen. Delcassé is te St.
Petersburg gebleven, waar hij gedineerd
heeft bij Lamsdorf.
Wat voor of na het diner tusschen de
beide ministers van buitenlandsche zaken be
sproken is, blijft voor de groote wereld
een geheim. Wellicht hebben Lamsdorf
en Delcassé er ernstig beraadslaagd over
de houding, na Franknjks toenadering tot
Italië en na Rusiands verbeterue ver
houding tot Oostenrijk Hongarye door
den Tweebond aan te nemen tegenover
den Driebond, welks vernieuwing thans
verzekerd schijnt vermoedelijk zijn de
toestand door het Engelsch Japansch verdrag
in het verre oosten geschapen, de rol
eerlang door Frankrijk te spelen in
Op een hoogen top genesteld, was het slot
bijna onneembaar en de. dreigende, met
schietgaten voorziene torens waren als
afbeeldsels van net wreede, harde en
trotsche ras, wier woonplaats zij sinds
onheugelijke jaren geweest waren.
Boven de frissche landouwen, boven de
groene wijngaarden, boven net schuimende
water van de Isar, de sombere bosschen en
het lachende landschap hing het slot gelijk
een belichaamde schriKgodin, gelijk de dood,
die het gouden licht der zon en de vluchtige
vermaken des levens omfloerst. Overheer-
schend als het was, deed zijne sombere
tegenwoordigheid er den ongeiukkigen land
bouwer steeds aan denken, dat hij met
zwoegde voor zichzelf, maar voor een
meedoogenloozer. meester. Maar al te wel
wist bij, dat in de handen van dien meester
hij zoo hulpeloos was als het jonge lam in
de klauwen van den bargarend en dat het
voorgeborgte der hel niet donkerder en
walgelijker was dan de gevangenissen
onder den slottoren, die de weerspanmgen
wachtten en nooit hunne geheimen ver
rieden of hunne slachtoffers teruggaven.
Graat Rudolf leefde getrouw aan de
traditie van zijn geslacht. Hij was kinderloos
Marokko, de positie van Rusland in
Mantsjoerije en China, de nadeelen voor
de industrie van beide landen verbonden
aan de nieuwe Duitsche toltarieven en nog
meer dergelijke vraagstukken van econo-
mischen en politieken aard met grooten ernst
besproken het is in eik geval geschied
in den geest van verlangen naar het
behoud en de versterking van den vrede
en de wereld behoeft zich evenmin te
verontrusten over gebeurlijke oorlogszuchtige
bedoslingen der regeerir.gen aan de Newa
en de Seine als over die van den
Driebond.
En dan zou heden uit keizerlijken of
presidentieelen mond een woord komen
dat er op berekend was Engeland te
prikkelentoespelingen op de Trans-
vaalsche kwestiesHet yschijnt niet
aannemelijk, tenzij er sprake mocht zijn
van een démenti der gisteren door ons
medegedeelde verklaring door de Echo dt
Paris toegeschreven aan den Russischen
minister Witte
De oorlog in Zuid-Afrika.
Met spanning verbeidt de geheeie wereld
de oplossing van het raadsel te Pretoria,
waar zes afgevaardigden der bijeenkomst te
Vereeniging (leden der twee regeeringen
met De la Rey en De Wet) en acht secre
tarissen Zondag zijn aangekomen en hun
intrek hebben genomen in een huis naast
Kitchener's verblijf.
Wat de uitkomst van de onderhandelingen
die Zondag of waarschijnlijk Maandag tus
schen de Boeren-afgevaaraigden en lord
Kitchener en lord Milner hervat zijn, is of
zal wezen, weten wij natuurlijk niet. Op de
Lonaensche effectenbeurs ging eergisteren
al het gerucht dat de regeering gunstige
berichten had ontvangen, maar op dat
Beursgerucht kan men niet veel vertrouwen.
Gisteren kwam de Daily Telegraph echter
met het bericht, dat haar bijzondere corres
pondent te Pretoria aan een familielid
en de laatste van zijn stam, waarvan hij
ae ondeugden in hooge mate overgeërfd
had. Ver over de helft van een menschen-
leettijd, gat hy zich nog over aan al de
vermaken en uitspattingen der jeugd.
Valsch, wreed en losbandig, zou mj in
ongodsdienstigheid en onmatigheid een
gelijke geweest zijn van George van
Frundsberg, heer van Mendelheim en geesei
van Italië, indien hij diens tijdgenoot
geweest ware.
Het slot van Landshut was, gelijk wij
zeiden, gebouwd op de hoogten, die langs
de Isar loopen. Aan de overzijde der
rivier, aan den zoom van het bosch, dat
zich uren ver strekte, lag een kleine,
alleenstaande hut, een armoedig, eenvoudig
huisje met rieten dak, maar liefdevolle
handen waren er toch in geslaagd het op
te smukken en hadden, met behuip van de
nooit onwillige natuur, de purperen clematis
en de welriekende kamperfoelie geleerd
den Asschepoetster-achiigen eenvoud van
de witte muren en de nederige deur met
hunnen toover-mantel te bedekken.
Hier leefde in geluk en vrede Heinrich
Becker met zyn jonge vrouw Mina.
geseind had, dat hij terugkeert. Dat lijkt
wel een aanduiding dat de oorlog uit is,
naar de overtuiging van den correspondent.
Het blad dat hij dient, maakt er uit op,
dat de correspondent met het oog op de
censuur dezen omweg gebruikt heeft om
zijn overtuiging mede te deelen, dat de
Boeren de voorstellen van Engeland hebben
aangenomen.
Een Reutertelegram uit Pretoria gedag-
teekend 22 Mei, maar klaarblijkelijk door
den censor achtergehouden en van vroe-
geren datum dan het telegram vermeldend
de aankomst der afgevaardigden, zegt, dat
het verzet onder de Boeren hoofdzakelijk
afkomstig is van een kleine minderheid
en dat de afgevaardigden tot eenstemmig
heid willen komen alvorens een verdrag
te sluiten. De toestand geeft meer hoop.
Vermoedelijk zullen de afgevaardigden
te Pretoria in geen geval aanstonds de
voorwaarden van Engeland aannemen. Niet
onmogelijk is het, dat zij eerst nog de afge
vaardigden die te Vereeniging blijkbaar zyn
bijeengebleven, wilien raadplegen, voor zij
het waarschijnlijk gewijzigd voorstel van
Engeland zullen aannemen of verwerpen.
Het uitblijven van eenig bericht omtrent
de bijeenkomst te Vereeniging versterkt
ons in die meening. Ware de taak van die
vergadering met het vertrek der gezanten
te Pretoria afgeloopen, dat zou zy we! uit
eengegaan ziju en wij van net vertrek der
verschillende commandanten naar hun com
mando's wel iets gehoord hebben.
Is de veronderstelling juist dat de afge
vaardigden die naar Pretoria vertrokken
zijn, niet gemachtigd werden de voor
waarden der Engelsche regeering gelijk die
tot nu toe luidden, aan te nemen, dan zal
de beslissing er van afhangen of raen te
Londen genoeg wil toegeven. En blijkbaar
is de Engelsche regeering reeds veel toe
schietelijker geweest dan men hier nog
denkt of weet. In den ministerraad die
heden gehouden wordt, zal zij wellicht er toe
Heinrich had een vreemdsoortig leven
geleid. Van zijn wieg af was hij een
hartstochtelijk liefhebber van muziek en op
tienjarigec leeftijd was hij een volleerd
vioolspeler. Een echt artist is echter altijd
een vreemdsoortig, excentriek wezen, en
Becker was geen uitzondering op dien regel.
Zijn wispelturig lot voerde hem gelijk
den Rattenvanger van Hamerling, door vele
landen, waarin hij rondzwierf met zoo zeer
uit begeerte naar rijkdom, dan wel uit lust
naar avonturen, eerzucht en uit een natuur
lijk verlangen om zijn talent ten toon te
spreiden. En toen opeens, temidden van
een reeks triomfen in Italië, dat toen
evenals nu de bakermat van muzikale
talenten was, werd hij aangetast door het
heimwee, waaraan geen Duitsch hart weer
stand kan bieden. Met evenveel als hij
was weggegaan, keerde hij terug naar da
oevers van de Isar er. naar het despotische
juk van zijn heer graaf Rudolf, dat hij
eerst ontvlucht was. Het was het gevai
van den vogel, die terugvliegt naar de
netten van den vogelaar, maar de geschie
denis van de meuschelijke natuur vloeit
over van voorbeelden van zulke onbesten
digheden. (Wordt vervolgd,J