Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 25ste Jaar£. Woensdag 11 Juni 1902. No. 7320. ^ulp in nood. 0 Bureau Boterstraat 50. Telefoon Xo. 85. 'oor PRIJS YA3 DIT CLAD: ■ea&m Dar o maanaan fr&sco D«r D0S- aoor Nederland Afïc -bariiite Nummers - 0.05 PRIJS DBS ADY BRTBMTIÉR: Van 1—8 regels';J J J ;/0.60 Elke gewone reeei meer i -0.10 Voor nernaaide plaatsing worden biiiiike overeenkomsten aangegaan. OYEKZ1CHT. 10 Juni 1902. I De Vrede in Zuid-Afrik». 6n k 1 2W8rinS te Pretor'a- Sinds 006 Vred«sstem ming die te Londen ro«s ^ageo den onzinnigen vredes- weer voor een °>nblik anS®n» wordt richtje Vorstoord door een tendenz-be- "ogal at in de Engelsche pers vooral D« j^atlS maakt. ,r den°i-9nSC'le Daily Mail verneemt, dat Penset, 0q Mei te Pretoria een zestigtal 8,0 ln hechtenis zijn genomen wegens ^at t8n ^oe' ha<^ voor" l® ver re§e8ringsgebouwen met dynamiet %iier ^8Q er> de kazernes te overrompelen. v°catea Sainenzweerders zouden zijn ad- al)oti'«kers, een arts en een bekende Dit tgj00^8 ^°"an|ior op parool. ;ebQ„e§ram, biijkbaar door den censor at in voor zoover hot waarheid °P de '8d#r govaal een eigenaardig licht ^8^schen°°S rige voorstelling die de En- ^°®r «n RVa0 **8 verhr°odering tusscben 'S dr^i r'1 de wereld voor oogen trachten v°or zullen geduld moeten hebben, orntrent den waren toestand daar Sinds j'cht Dog8llcht worden. De censor, die wei tje "'«er dergelijke berichten in zijn ^e®it, is een dergenen geweest, die j^'chten'1 °or'°8 v*®' werk heelt moeten 6 korist 6,1 ^8' Was mo®i'ijk werk. Want 8ri> die niet naar zijn zin waren, Sito't ta^k ®n I1®1 was D'et altijd aatJ a 'olijk door schrappen en knippen '0<)r$tSjjj 8t ^igelscue publiek welgevallige S'®ket1d t8 88voa- TÖCh is hem dit uit- jC^®b h.^i U'tt' ^et meerendeel der Engel- "ooit begrepen, welk een mis* hun 2«or a*d dQeei' ha Qoor w UUn re2eerin£ *n Zuid-Afrika e,d. En ook thans nog, na het raiten va hn ook thans nog, u» 8ricljleri n ^8n vrode, worden alleen zulke o 00rgelaten, die den toestand republieken voorstellen als feuilleton. Vf^ss e#n V 2a' aan H 8un8 gezicht, de man, die iti if^rootg ®n rand van een der straten hiet tucky nï?r'kaansche stad Louisville, ba,.,, nQe®eribedelaar kon men hem 8P" Eer'a ennQtnste geen bedelaar van 'lien ''«re at£ se'löen het iemand te zijn Ri8'8 el|enj k°mst, nu vervallen tot de tonn0othoofrf^8 8n l?' de uiterste armoede, lütn'^ralen daar in de zengende ter].P8t> datl' jAflJ°® k'eeren geleken meer W.1® stat ,s «eters te zijn zijn rech- "'tot,8 ^'0ot 7?°r broek, zijne voeten 'lie ltigi Da gelaatteekende volkomen *r®«s«li,u_ P ak°hge verschijnselen van W. lijden in waaraan z°o duizen- Dagen sterven maatschaPPÖ en zoo ^khgersaS,in'8tnan'l van de haastige voor- 1 18 acht op hem scheen te slaan. die van een paradijs, waar aiom vrede en geluk heerschen. De vrede is gesloten en bijgevolg zijn de vijandelijkheden gestaakt. Maar de censor blijft net nog even druk hebben. Dit geelt te denken. Afwikkeling in Afrika. Berichten als bovenbedoeld zijn zeker wel de volgende telegrammen, die weer van den idealen toestand in de beide voorma lige republieken getuigen. Kitchener seint in dato - 9 dezer De overgaven bedroegen op Zondag- en Zater dag-middag 2500 geweren, waarvan 448 aan Kaapsche rebellen behoorden. De rest waren meest mannen van De Wet. Men hoorde meest juichkreten voor den Koning Schalk Burger, tot voor het vredesver drag waarnemend president van Transvaal, was den 6n Juni te P etermaritzburg, waar hij bij den gouverneur lunchte en het concentratiekamp bezocht, In een toe spraak, die langer dan een uur duurde, legde hij voor de geïnterneerden den tegen- woordigen toestand bloot, Hij verzocht hun het verleden te vergeven en te vergeten, wees op het nuttelooze en het hopelooze van een voortzetting van den ocrlog. Hij spoorde aan overeenkomstig de voorwaarden van overgave te handelen, en zeide, dat hij zelf, nu hij ze geteekend had, niet terug dacht te gaan. Hij hoopte, dat allen zouden werken aan het welzijn van Zuid Afrika. Mevrouw De Wet heeft haar man, van wien zij zoo lang gescheiden was, te Wol- vehoek ontmoet. Lord Kitchener heeft verlof gegeven om de mijnen in het district Barberton weer in werking te brengen. Reuters agentschap te Londen verneemt, dat met de aandeelhouders der Neder- landsche Zuid Afrikaansche spoorwegmaat schappij nog geen regeling is getroffen. Reuter kabelt verder uit DurbanSchalk Burger heeft in zijn toespraak tot de vluch telingen in de concentratiekampen dezen aangespoord te vergeten en te vergeven en Ja, toch, daar naderde een groepje jongens van 12 tot misschien 16 jaren. Maar hun eerste aanblik deed u reeds zeggen, dat ze niet veel góeds in den zin hadden. En werkelijk, reeds begon een hunner de aandacht zijner kameraden op den armen man te vestigen, door met een klein steentje naar hem te gooien. Zie, die daarl klonk 't nu. LeelijkerdDronkaard Hebt ge ze weer gepakt En langzamerhand hernam het jonge gezelschap zijne gewone straatjongen s- brutaliteit die ze altijd zoo gaarne ver- toonen als er, geen »bob" (politie-agent) in de nabijheid is. Ze gingen rondom hem staan en begonnen met allerlei straatvuil naar hem te werpen. Een nam zelfs een handvol zand en wierp het hem, juist toen hij zich tegen den steenworp van een ander wilde beschermen, in het gezicht. Dat verhoogde 't plezier en juist ging er een geroep van vreugde op over deze laag hartige heldendaad, toen een voorbijganger den jeugdigen booswicht bij den kraag greep en riep Wat heelt die man u gedaan te werken onder de vrije en roemrijke Union Jack Aan Reuter's agentschap wordt medege deeld, dat de meening, zoo aanhoudend door Boerenagenten in Holland verspreid, als zou er een of ander geheime protocol of geheime bepalingen aan de voorwaarden van onderwerping gelijk zij nu officieel te Londen bekend gemaakt zijn, verbonden zijn, van allen grond ontbloot is. In het Lagerhuis heeft Stanley gezegd dat de repatriatie van de Boeren-gevangenen zoo spoedig mogelijk zou beginnen, maar dat hij op het oogenblik niets anders kon zeggen. Dankdienst te Londen. Zooals wij reeds kortelijk melden, had Zondag te Londen in de heerlijke St. Pauls kathedraal de dankdienst voor het herstel van den vrede plaats. Het ruime kerkgebouw was bij deze gelegenheid geheel gevuld. In de groote ruimte voor het koor opengehouden voor de koninklijke familie stonden twee grooten eikenhouten zetels voor den Koning en de Koningin. In de rondte zaten een groot aantal peers, leden van het^agerhuis, officieren, diplo maten enz. De vorstelijke personen reden in open landauers afzonderlijk naar de kathedraal zonder eenig militair vertoon of escorte, behalve de ruiters naast de portieren. Bij Temple Bar werd stil gehouden, waar de lord mayor en de sheriffs in hun mantels den koning het stedelijk zwaard aanboden, dat de Koning, die de uniform van veld maarschalk droeg, even aanraakte. Daarna gingen de vorstelijke personen verder, vooraf gegaan door den mayor en zijn stoet, naar de kathedraal. Aan de groote deuren werden zij ontvangen door de geestelijkheid en het koor. Vooraf gegaan door trompetters werden zij naar hun plaatsen geleid ouder het koorgezang Onward Christian soldiers. De dienst was geheel ingericht als dank- En hij tracteerde den schelm op een pak slaag. Het spreekt vanzelf, dat de anderen op het gezicht van 't geen hun kameraad overkwam, reeds het hazenpad hadden gekozen. De jeugdige gevangene schreeuwde als een varken, dat gekeeld wordt, en dan zich met slangengladheid aan de handen van den heer ontrukkend en 't op een loopen zettend, riep hij Ziet ge dan niet, dat de kerel dron ken is? Maar meteen was ook hij verdwenen. De heer, die den bedelaar redde, was een jong, krachtig persoon. Helder en oprecht zag z.jn blik in 't rond, met eene vastheid der kracht zijner armen evenredig. 't Moest ook wel een rijk man zijn, want zijn kleeding was van de fijnste stof en van de laatste mode. Hij trad op den bedelaar toe, die intus- schen was opgestaan. Onmiddellijk begreep hij, hier niet te doen te hebben met een beroepsbedelaar, die speculeert op de weldadigheid der menschen en door bedrieglijke middelen leeft van andermans zak. dienst voor den vrede. Sullevan's Peace te Deum vormde er het voornaamste onderdeel aan. De anglicaansche bisschop van Londen hield een preek en legde bijzonderen nadruk op het feit, dat de kroon die staat geplaatst te worden op het hoofd des Koning's er een zal zijn van een vreedzaam rijk en zijn scepter een van rechtvaardigheid en vrede. De dienst eindigde met het koraal »Dankt allen God den Heer" en het Volkslied. Hunne Majesteiten werden hartelijk toegejuicht door de menigte. Het weer was triestig en koud, maar het regende niet. Elzassers en Polen. De opheifiog van de dictatuur-paragraaf heeft Zaterdag in den Duitschen Rijksdag aanleiding gegeven tot levendige discussies, waaraan ook de afgevaardigden uit het Rijksland Riefï, Reisz Wetterlé Schlum- bsrger, Roelinger en Von Schmid deelnamen. ïAls Elzaszer riep RiefF, de afgevaardigde voor Straatsburg uit, «begraven wij met stille trom een doode, over wien wij beter doer, niet te spreken, daar hij bij ons niets dan slechte herinneringen achterlaat". «Men zal niet van ons verwachten", zei de afgevaardigde Reisz, «dat wij dank betuigingen doen hooren of vreugdehymnen aanheffen. Men geeft ons geen geschenk, maar men hergeeft ons een recht. Door de dictatnur af te schaffen, volbrengt de Regeering slechts een plicht, dien zij ge- ruimen tijd verzuimd heeft. Indien de Re geering op deze wijze voortgaat, zal zij in de zedelijke overwinning, welke zij onderno men heeft, vermoedelijk beter slagen dan totnogtoe. Tusschen graaf Von Bulow en Bebel vielen scherpe woorden naar aanleiding van de perscensuur in het Rijksland, terwijl de geheele linkerzijde lachte, rumoer maakte en protesteerde, toen Van Bulow 's Keizers bedreiging tegen de Polen te Marieuburg Ga liever naar huis, vriend, zeide de heer. Naar huis? Maar ik heb geen huis I Zie, hernam de eerste, ga zijt ge kwetst, uw voorhoofd bloedt, die schel men Maar zeg eens, hebt ge al wat gegeten dezen avond Mag ik u iets geven? Die weldoende woorden maakten indruk op 't gemoed van den bedelaar. Heer in den Hemel 1 riep hij, en zijne stem beefde van aandoening, ik heb nooit geloofd, dat er nog goede menschen op de aarde leven. En daar had ik alle reden voor. Mijnheer! ik ben verstooten geworden, beroofd, vertrapt onder de voetenik neb de menschen leeren haten. Ja, haten, de hemel weet, hoezeer 1 En nu ja, mijnöeer, ik neem uw geld aan. Ik ban tl dankbaar, zooais meD een broeder dank baar is. Want als een broeder zijt ge hisr voor mij opgetreden. De jongeling stond zwijgend voor den arme. Te meer m lakten diens woorden en tranen indruk op hem, daar hij aan alles bemerkte, dat de andsre vroeger betere dasren gekend moest nebben. Wordt vervolgd.) NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT 4 =XI l X O Heeft in 1 ■gg;

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1902 | | pagina 1