Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
-5ste Jaar«:.
Zondag 20 Juli 1902.
No. 7353.
§ÜRSTE
BLAD.
maar niet schoon.
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
FBUS TAS DIT BLAD:
'°°r Scmaözm oer 3 m&anaen
p*r oos; aoor eecesi Neaeriana
A:iocderiüke dammers
r vso
0i .-.if.
F BUS DER ADTBRTBNTIêH:
Van 16 rsgeis"i l 1 1 ,70.60
Elke gewone rsgei meer -0.10
Voor 'nernaaide piaatsing worden biiiijke overeenkomsten
aaneesraan.
EELE BERICHTEN.
cursus ter opleiding; voor het
bitten van hoofdonderwijzer
°f hoofdonderwijzeres.
*v°Hd, jy w®k«lijksche lesuren 15 (Maandag-
§cho0i'nf^aS-avond, Zaterdag-namiddag).
wenschen deel te nemen aan
1 APe°d LS,1S' ^le d«n September a.s.
tt8üst wor^en verzocht zich voor
Us a.s. schriftelijk op te geven aan
Dr. C. J. VINKESTEIJN,
Voorzitter der pl. commissie van
Schi.j toezicht op het Lager onderwijs.
OV Juli 1902.
bes overzicht.
19 Juli 1902.
t>, Italië en Rusland.
k"®' W U^r#'s Tan koning Victor Emma-
®^®ti<i ,®rkte zich, voor zoover tot heden
^S'er«ti.r'let ^oor incidenten. De Koning is
niet een bijzonderen trein
d#ll®r*a|aan8®'£om®n> vergezeld door
d'111§aar °'^OPo®'"i adjudant-generaal van
't'ig r' een oponthoud van ongeveer
treiri"lllten stapte de Koning weer in
L.^'atid ^'e daar op zijn terugkeer uit
»erder8®Wacht had en over tienen reisde
&e g' Zo,'der Eydtkuhnen aan te doen.
Valle5®'Sch® bladen zijn over de in 't
7 Italië t0eoadering tusschen Rusland
5'®i hi® n°8 naaar s'scht te spreken, daar
e,letl s'®chts tot stand kan zijn
van de vriendschappelijke
d® tUsschen Engeland en Italië.
t® hekeQ(j1S van oordeel, dat, al moge ook
^8®worden toosten tot geen bij-
4tösdor°Pna®rk>ngen aanleiding geven,
®n Prinetti met elkaar gewich-
ken hebben gevoerd, waardoor
feuilleton.
i)
4®° der „k L
°Ud6 'hst ba onste sieraden der oude
On, stari».^® 'oteressante huizen was de
S tij dUUr' Als ®®n g"jzen g°rdei
JicheV[nvanff 66nZame plaats ,n haar ge"
"«la., aaron hooge torentjes, welke
^eid V?r^'®veni tootiden nog de
ti "er vesting in den vervlogen
IjMst. *as
>u iviiin68^ zonnige namiddag in den
d'Uii.1' der p ?bt als dokter voerde mij
W. '>epeD< 8£J®S' welke langs den ring-
v*ti z®g j. Aot mijne niet geringe ver
sta»®®0 tor.'n at d® voormalige schietgaten
v®fand«J>P de wallen in aardige
^a» duidpr. waren, en alles scheen
V
1"
®c> dat dit uilennest bewoond
Woont rli8p tk een voorbijganger toe,
1 daar boven
dit vorstelijk bezoek wel degelijk een poli
tieke beteekenis heeft verkregen. Men kan
het dé wereld volstrekt niet kwalijk nemen,
redeneert Daily Graphic, indien zij een
ietwat ongeloovig gezicht zet bij de verkla
ringen welke van het jongste vriendschaps
betoon tusschen Italië en den Tweebond
gegeven worden. De groote vraag is of
daardoor de bestaande politieke toestand al
of niet gewijzigd wordt. Indien de geest
van Italie's tegenwoordige buiter.landsche
staatkunde een juiste uitdrukking heeft
gevonden in de jongste middellandsche zee
overeenkomst met Frankrijk, dan zijn wij
er bevreesd voor, dat de waarborgen voor
het behoud van den «status quo" iets van
hun deugdelijkheid hebben verloren. In
hoever staat daarmee het bezoek aan Rus
land in verband
Minister Prinetti, die zich door de No-
voje Wremia heeft laten interviewen, is
blijkbaar zoo verstandig geweest Engeland
geheel buiten beschouwing te laten. Hij
stelde zich tevreden met uitdrukking te
geven aan de «levendige voldoening welke
de Italianen bezielt, nu zij tengevolge van
de hartelijke en warme ontvangst des
Konings te St. Petersburg, de banden tus
schen de beide rijken nauwer zien toege
haald." Wat zijn onderhoud met den minister
van Financiën Witte betreft, verklaarde hij,
een overeenkomst .op het gebied der han
delspolitiek tusschen Rusland en Italië zeer
wenschelijk, doch zeide tevens, dat hier
alles afhing van de houding van Duitschland
inzake de toltarieven. Mocht het nieuwe
Duitsche toltarief met de commercieel e
belangen van Italië niet voldoende rekening
honden aldus is hier tusschen de regels
te lezen dan ligt een handelspolitieke
overeenkomst tusschen Rusland en Italië
in het verschiet.
Fngelands buitenlandsche politiek.
In antwoord op een reeks van vragen
over de buitenlandsche politiek heeft lord
Landsdowne gisteren in het Hoogerhuis
gezegd, dat de Engelsche politiek in China
ten doel had maatregelen te vermijden die
konden strekken tot verdeeling van China
of tot het plaatsen van de Chineesche
regeering onder de voogdij eener vreemde
mogendheid voorts meer vrijheid te ver
krijgen voor den handel, en te werken in
overeenstemming met de andere mogend
heden.
Ten aanzien der betrekkingen met Italië
zeide Landsdowne, dat er geen land was
met hetwelk Engeland liever op een vriend-
schappelijken voet wilde zijn, en geen land
waarmede men op beteren voet was dan
Italië (Toejuichingen). Er bestond geen
reden waarom de verstandhouding tusschen
Frankrijk en Italië in Engeland bezorgd
heid zou wekken.
In antwoord op een desbetreffende vraag
zeide Landsdowne, na de verzekering dat
de betrekkingen met Italië allerhartelijkst
waren, verder nog het volgende Er be
staat geen bepaalde alliantie, maar wel
is men tot een entente gekomen met de
strekking om samen te werken wat betreft
de ,handhaving van den status quo in de
Middellandsche Zee. Kleine wolken, die zich
hadden gevormd over Erythrea en Tripoli
zijn weggevaagd door de verzekering dat
Frankrijk en Engeland geen verandering in
den toestand omtrent de Middellandsche
Zee voorstonden. Engeland wenscht zichzelf
geluk met de goede verstandhouding tus
schen Frankrijk en Italië en verheugt zich
over de verbeterde internationale positie
van Italië.
«Weet u dan niet. dokter, dat professor
Raymond daar zijn atelier heeft?"
«Neen. Dat is iets nieuws voor mij."
«Kijk, kijk, wat heeft die Raymond
zich hoog afgezonderd. Dien ga ik eens
opzoeken."
Aldus sprak ik bij mij zelf, terwijl ik
reeds de wankelende ladder opsteeg en
kort daarna aan een zware, met ijzer be
slagen deur klopte.
Daar zat de schilder, tusschen olieverf
en ouden rommel, dat hij zijne modellen
noemde.
«Hé, Raymond, wat drijft u hier boven
op dezen toren? Heeft het huwelijk u
krankzinnig gemaakt?"
«God beware me, Karei I Hier heb ik
een prachtig noorderlicht en u weet niet,
wat dit voor een schilder waard is."
«A, zoo. u werkt dus bij den schijn van
het noorderlicht! U hebt misschien mijn
landschap onder het penseel Laat eens
zien I"
Ik trad op den schildersezel toe en sloeg
mijne handen in eikaar.
«Vriend, wat maakt u daar voor dwaas
heden U schildert daar Rosa zij is
verstandig maar niet schoon
Kerkvervolging in Frankrijk.
De Parijsche Matin verneemt, dat ba-
halve de 135 godsdienstige scholen, die
heeten te zijn opgericht na de atkond iging
der wet-Waldeck en de 2500 onderwijs
inrichtingen, die geen autorisatie hadden
aangevraagd, ook onverwijld de wettelijk
erkende moederhuizen zullen gesloten worden
Raymond lachte tevreden.
«Zij is ook schoon," antwoordde hij,
«en wat het schoonste is, zij is mijne
vrouw."
Ik moest hem gelijk geven; hij had goed
gemaald. Doch hoe het zoover kwam, dat
zij zijne vrouw werd, zal u door het navol
gende duidelijk worden.
II.
De oude Grosberger was onze teeken
onderwijzer. toen ik voor meer dan twintig
jaar het gymnasium bezocht. Wij hielden
allen van dien man met zijn grijze haren
en witten baard. Zijne groote blauwe oogen
waren scherp, doch vol goedheid, wat ons
studenten het beste beviel.
Hij was bekend als portret- en land-
scbapsschilder. Eveneens had hij door zijn
bekwaamheid ieders achting gewonnen.
Diegenen der leerlingen, welke talent en
I lust voor het onderricht toonden, trachtte
hij op bijzondere wijze in de geheimen der
kunst in te wijden. Spoedig teekenden
wij Raphael's Madonna na, en naar een
gipsmodel het hoofd van Apollo. Zoo klom
men wij met onzen professor van de zesde
tot de eerste klasse op, wij waren zijne
van die Congregaties, wier niet geautho-
riseerde onderwijsinrichtingen weigeren ge
hoor te geven aan het bevel der regeering
om haar leerlingen en haar personeel binnen
acht dagen weg te zenden. Inderdaad Com
bes en zijn trawanten houden hun belofte
trouw en gaan tot het uiterste«Nous
irons jusqu'au bout I"
De Vérité franpaise ontvangt een merk
waardige berekening omtrent de slacht
offers van Combes, waaruit blijkt, dat zij
leerlingen, onderwijzers en ouders te zamen
genomen, een getal van 484.840 slacht-
oflers omvat, die door het ministerieel
besluit worden getroffen
Vrijheid, gelijkheid en broederschap, waar
zijt gij-
«De republiek is de regeeringsvorm,
waaronder de souvereine erkennende macht
zetelt bij het volk en alle machtsuitoefening
gecontroleerd wordt I
«Dat dan het volk, de hoogste rechter,
opsta en deze ontzettende misdaad bedre
ven tegen 484.840 slachtoffers, veroordeele,
zegt de inzender der berekening.
«Aux urnes citoyens
Faites des pécit'ons
Signons, signons."
Petities! Zij zullen wei helpen om
Loubet's en Combes' papiermand te vullen
Datzelfde lot zal ook wel beschoren zijn aan
een in de Gaulois gepubliceerd schrijven
van de afgevaardigden der rechterzijde
Denys Cochin, abbé Gayraud, Lerolles,
baron de Mackau en graaf de Mun ge
richt aan den president der republiek, waarin
een in krachtige bewoordingen gesteld
protest is vervat. Dit stuk zal op Loubet
den marionet, die op het eene oogenblik te
Duinkerken en elders vrede en verzoening
aanprijst, om in het volgende op bevel
zijner ministers met vernieuwde woede de
fakkel van de tweedracht en den burger
oorlog te zwaaien, weliswaar geheel koud
laten, maar het is toch nuttig en noodig
dat dergelijke protesten ten aanhoore van
lievelingen geworden en mochten zeifs nu
en dan eens een blik slaan in zijn eigen
huiselijk atelier, waar hij in vrijen tijd
portretten en landschappen schilderde.
Binnen een paar weken zou het eindex
amen gehouden worden en dan vaarwel,
gymnasium.
Heden, bij eene buitengewone Junihitte,
was de laatste teekenles, wij hadden ons
nog éénmaal verzameld. Terwijl wij aan
den arbeid waren, ging Grosberger tevreden
lachend de zaal rond, keek bij dezen en
dien even op de proef. Daarna ging hij
naar het zwarte bord en teekende daar een
aardig meisjeshoofd op.
«Hé. dat is Rosa!" nep plotseling mijn
vriend Raymond uit.
Wij zagen allen van onzen arbeid op, en
werkelijk, op het bord vertoonde zich het
gelaat van Rosa, de schoone dochter van
den professor.
«Wat is Rosa?" vroeg deze ernstig,
ieder woord wegend. «Gij hebt toch niet
met kleuren te schilderen, maar met
stiften
«Neen, uwe Rosa, mijnheer professor!
uwe dochter Rosaklonk het in koor.
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAMSCKE COURANT
O
- O.UC
ij di© f 25.
tilj RriiUL tr»nnH«n nnnr Ho
