Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Geliefde.
25ste Jaar
Woensdag 20 Augustus 1902.
No. 7378.
Bnreau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
^suiiieioii.
ö,C#ur uit?.ing-
«VAch,b*kk*n"
or
PRIJS YA5 DIT BLAD:
,0or Schiedam per 3 maanden
■?*ncc per dos; aoor genesi Nerieriand
^onrieriiike Nummers
PRIJS DIB ADYXRTKNTIlH:
Van i5 rsgeis i J J /0.6Q
Elke gewone regei meer ij -0.10
Voor herhaalde plaatsing worden biiiiike overeenkomsten
aangegaan.
ELE BERICHTEN.
Herhalingsschool voor
meisjes.
ipar en6^'n^ Van leerlingen, ouder dan 12
«e«nk6n 'eer''ngeii, eener dagschool,
r'n' bij h., u n ?®or den ®n September
r °*d <d'©r school, den heer C.
^ange Nieuwstraat.
9nl)are Herhalingsschool voor
jongens.
4^
r^1 en8'!'118 van leerlingen, ouder dan 12
8«s<fh?ü 'eerlingen, eener dagschool,
K r, h«. l v°or den 6n September
ÖJSL t td dier school, den heer C.
attye Nieuwstraat.
ko
EEN O VEEZICHT.
19 Augustus 1902.
eren-generaals in Engeland.
'tl8elsn1^East; der Boerea-generaals is in
°8. bb '10§ steeds het hoofdfeit van den
1 lines
betreurt in een hoofdartikel
van de Boeren-generaals om
Sp|, et bÜ te wonen, omdat het buitens-
f"15 brand u'c8elegd zou worden. Overi-
51 voik de Times de ovatiën, die
heefater<^a8 en bondag aan de gene-
ais 1 gebracht tegen den zin van
v 2e°r'Waardig en ongepast. De Engel
harend' Times, willen de generaals
Sö biet en vriendelijk bejegenen, maar
Qist6reVl<!r«n.
e 81 ®b ba" VÜ' zijn Botha, De
S<1 b0n a 6 'a Rey, vergezeld van Fischer
^r'rokke^V°'° Van houden naar Rotterdam
^viey j01®1 de Nederlandsche stoomboot
Steyn 0Da de presidenten Kruger
l'dis VaQ l® gaan begroeten en de begra-
d'd v^r, UCas Meyer bij te wonen. Naar
t^#, Verk'aring van gezaghebbende
6 ^°Ddetl Qe generaals van piaD binnenkort
terug te komen om zaken af te
(baar het Duitsch).
3)
ijf'bdeüjk <"Slot->>
ziiall«b te ï1 d® daS en begon bij
Viq. t a|u blaken voor de reis.
korn ln orde is als ik met mijn
J8! hij (j Vrouw Hopper", zei hij nog,
v»as sprak miJ verlaten, mijnheer
Zal biet ZlJ' terwijl zij druk bezig
hlfw^ekep ,.pwater alles te reinigen»ik
'k kopj.„ d® koffie klaar is en die
koati.„n?et de bloemen op tafel, en
k'öri vers.; ,n stilte, de kamer feeste-
Op #r een f6n baar zoon dan boek
ets t !aten ransParant met »welkom" er
h iltorider^ L' e6D ion8 Paar is altijd
®ke h«. .eb het kon dan altijd dienen,
°ereikte gelukkig per trein het
doen. Tijdens hun verblijf te Londen heb
ben de generaals vele uitnoodigingen en
vriendelijke begroetingsbrieven gekregen.
Het gerucht dat het besluit van de gene
raals om de vlootschouwing niet bij te
wonen, geweten moet worden aan den
invloed van Fischer, is volmaakt onjuist.
De generaals hebben de uitnoodiging afge
slagen, omdat zij hun kleeding niet passend
vonden voor een plechtig bezoek en zij
geen tijd hadden de noodige toebereidselen
te treffen, .daar zij pas 's ochtends waren
aangekomen. De generaals waren zeer
verheugd, dat zij gelegenheid hadden gehad
om den Koning te bezoeken, nadat zij de
noodige inkoopec hadden gedaan.
Bij hun wederkomst van het koninklijk
bezoek te Londen juichte de menigte de
generaals aan het Waterloo-station levendig
toe. Brebner, door Reuter onjuist de secre
taris van generaal Botha genoemd, heeft
de volgende kennisgeving afgegevenDe
generaals zijn uiterst voldaan over de ont
vangst bij den Koning. Het gesprek was
informeel. Er is over geen politiek ge
sproken of iets var. dien aard. Het onderhond
was zeer kort.
Nederland en de Driebond.
De geruchten omtrent een aansluiting van
ons land aan de Triple-Alliantie duiken weer
op in de buiteniandsche pers. Het te Weenen
verschijnende Duitschgezinde blad, de
Deutsche Zeitung, publiceert het volgende
bericht
zOnderstaand bericht hebben wij uit
Rome ontvangen. Men beweert in diploma
tieke kringen, dat dr. Kuyper, de minister
president der Nederlanden, tijdens zijn
verblijf in Italië een ontmoeting zal hebben
met Prinetti, den minister van Buiteniand
sche Zaken. Men beweert, dat het do«l
van dit bezoek, en het doel van de bezoeken
aan Berlijn en Weenen gebracht door er.
Kuyper, zou zijn de toetreding van Nederland
tot het Drievoudig Verbond."
eind-station en ging verder te voet naar
het dorp-
De lucht was drukkend heeteen sterke
wind verhief' zich en joeg wolken van
stof voor zich uitde eerste donderslagen
deden zich in de verte hooren. Hij ijlde
voorthet onweer brak in volle krucht
uit en buiten adem kwam hij injhet dorp aan.
»Galop!" riep de dansmeester.
Peske speelde, hij speelde in een wild
tempo, de paren draaiden voor zijn ocgen,
vlammen joegen om hem heen, rook om
hulde hem, een menigte menschen schresuw-
den en riepen, voor hem lag een brandend
huis.
»Anne Marie", kreet hij in vertwijfsling.
»Het onweer is ingeslagen," antwoordde
iemand, »Anne Marie is in de vlamnen."
Hij wilde zich in 't vuur werpen, maar
hij werd teruggehouden. Toen wist hij
niets meer.
Hij houdt met spelen op en wischt zich
het zweet van het voorhoofd.
sZijt ge moe?" vraagt de dansmeester
deelnemend.
Hij knikt en is in het tegenw«ordige
terug.
De Kerkvervolging in Frankrijk.
De sluiting der nog in Bretagne geopende
godsdienstige schoien gaat gepaard met
dezelfde heftige tooneelen, die het verzet
in de overige gemeenten hebben gekenmerkt.
Gisteren-ochtend elf ure sommeerde een
commissaris van politie, vergezeld door
troepen en gedarmes, de inwonenden van
de school te Ploudaniel, om de deuren te
openen. Toen zij dit weigerden, trad een
slotenmaker naar voren, maar deze werden
door het verbolgen volk overstelpt met
emmers water en drek. De Boeren zongen
onderwijl godsdienstige liederen seint
Reuter Een luitenant der gendarmes,
de commissaris en een gendarm beproefden
den muur met een ladder te beklimmen,
maar zij werden met stokslagen ontvangen
en vielen van de sporten, bedekt met slijk
en uitwerpselen. Sommigen boeren wierpen
met stroowisschen, die zij in petroleum
gedrenkt en aangestoken hadden.
Men meende versterking noodig te hebben.
Te Folgoët en St. Mein is het verzet
ook ernstig.
In Folgoët kwamen drie commissarissa-
rissen van politie, verzegeld van gendarmes
en twee compagniën infanterie, om elf uur
aan. Toen de commissarissen hun sommaties
hadden gedaan, werd de deur niet geopend.
Genie-soldater. sloegen de deur toen in. De
manifesteerenden wierpen de soldaten met
water. Verscheiden soldaten liepen stok
slagen op. De zusters werden ten slotte om
twee uur op straat gezet.
Te St. Mein werden de onderprefect en
de commissaris ontvangen met het geroep
van: »Weg met het ministerie!". Aan
de troepen werd bevel gegeven, zich in
uitgebreide linie op te stellen. De commis
saris ging naar de deur van de school en
deed de sommaties. De boeren achter de
barricades roerden zich echter niet. Toen
de gendarmes oprukten, had er een botsing
plaats. De boeren sloegen met knuppels
op de paarden los. De soldaten verbraken
de versperring en de gendarmes trokken
Hij heeft veel in het verleden gelaten,
en als hij nu de vroolijke kinderschaar
overziet denkt hij »er mogen er veel onder
u zijn, die denken een eerste viool te
spelen, en daarna God zullen danken, als
zij een bescheiden plaatsje innemen. Ja,
ja zoo gaat het, niet waar," zegt hij en
streelt zijne viool »wij weten het."
Hij had zich aangewend, om in zij a een
zaamheid met zijn viool te spreken als
hij schreef, bing de viool aan den muur
en blikte hem deelnemend aan. Zij begreep
hem, zij kende zijn herinneringen. Werd
hem soms zijn kruis te zwaar, hij nam zijn
viool en zijn strijkstok, en de viool toover-
de hem het beeld van zijn Anne Marie
voor de oogen.
»Weet gij nog dat zij dit stuk zoo
gaarne hoorde en dat zij mij zoo streelend
vasthield als het stuk uit was."
Met de menschen sprak hij er nooit
overhet deed hem te veel pijn en zij
vroegen zooveel; de viool nooit; zij zweeg
als hij wilde en antwoordde slechts als hij
de snaren beroerdeen altijd volgen s zijn
stemming.
Was hg vroolijk, dan kionk zg vroolgk
met de blanke sabel op de boeren los,
die antwoordden met stokslagen. Aan beide
kanten werden eenige mannen gewond.
Van alle kanten werd met steenen gegooid.
De onderprefect werd door een steen
lichtelijk aan het hoofd gekwetst. Metse
laars die door de menigte met uitwerpselen
en steenen bestookt werden, maakten een
bres in den muur van de school. De
troepen liepen daarna storm en er volgde
een hevig handgemeen, waarbij men solda
ten van pijn hoorde schreeuwen. De
schooldeur werd met bijlslager, ingeslagen
De commissarissen noodigden daarna de
zusters uit om heen te gaan. Dezen gehoor
zaamden en de zegels werden nu aan de
deuren gehecht.
Na twee uren is men aldus met de uit
zetting te St. Mein onder zeer groot verzet
klaar gekomen. De commissaris van politie
werd licht gekwetst. Te Ploudaniel en
Folgoët zijn de scholen ten slotte ook ont
ruimd.
Vau het Vaticaan.
Gelijk ieder jaar op den dag van St.
Joachim heeft Zondag-middag de Heilige
Vader audiëntie verleend in zijn particuliere
bibliotheek. Drie-en-twintig kardinaien en
vele prelaten waren aanwezig. Hoewel
deze soort van bijeenkomsten altijd een
familiaar karakter dragen, verwachtte men
toch in kerkelijke en diplomatieke kringen,
dat de Paus iets zou zeggen aangaande
den schoolstrijd in Frankrijk. Paus Leo
heelt herhaalde malen den naam van
Frankrijk in den mond genomen, maar
heeft zorgvuldig den schoolstrijd vermeden,
Overigens sprak de Paus met lof over
Frankrijk: »Het heeft altijd aan het hoofd
der katholieke naties gestaan". En toen de
prelaat van Madagascar, desgevraagd, een
gunstig verslag uitbracht over de katholieke
missies op het eiland, zeide de PausvZiet,
hoe ook in dezen tijd in Frankrijk zijn
katholieke tradities getrouw blijft". De
Vader genoot een uitstekende gezondheid.
en vol melodie, was hij treurig dan troostte
zij met zachte muziek. Was hij eenzaam,
hij sprak met haar, altijd bereid zijn wen-
schen te vervullen. Stil en stom, levendig
en spraakzaam, klagend eu jubelend, zacht
en mild vereenigde zij aiie goede eigen
schappen in zich, zoodat Peske niets op
aarde meer beminde dan zijn viool.
Dat hij liet met zulk een voorwerp niet
tot eersten violist gebracht had, begreep
hij niet. Hij schudde somtijds nadenkend
het hoofd en zeide: jij en ik we hadden
samen een beter lot verdiend."
Dames en heeren ik wensch u goeden
dag" zegt de dansmeester met een buiging
en de kinderen verdwijnen in de garderobe
De violist zit aiieen, hij bergt met zorg
zijn instrument op, en gaat naar buiten.
De sneeuw knettert onder zijn voeten en
boven de daken scheen de maan.
Peske kijkt naar de verlichte vensters
»Zouden daar gelukkige menschen wonen
en drukt ziju viool, züü eenige geliefde
aan het hart.
nieuwe schiedamsche courant
4 5/1
1 .«-v
- 0.05
]f V'00tspk
°biög n n°bwing als gasten van den
Sell WWOUj UlIIUitb IlOL UUlbCIJÖ-
