Dagblad voor Schiedam en Omstreken. -5ste Jaars. Woensdag 27 Augustus 1902. No. 7384. ^©lukkig I Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85. «Mm \63ftfc OVERZICHT. «S V K mde ^«Uiiieton. Pdrper; de weiden met hun De Zweed met iyn blonden baard en NIEUWE SCHIEDAM COURANT PBïiS TAS DIT BLAD: ,0or ^eaisdiai par 3 maanden ■-«Scc p«r p0SÏ aoor ?snsa: Nederland ^onderiiike Summers f 1.50 2.— 0.05 M.H 11 J PBIJS 1)55 8 ADT BBTKNTIÈS: i i i i 10.50 Var. 16 rsgeis' Élke gewone regel meer J -0.10 Voor hernaaiae piaatsmg worden biiiijke overeenkomsten lanseeaan. 26 Augustus 1902, De ^erkvervolging in Frankrijk. s'«eds '^"«rvolging in Frankrijk blijft nog ^4sriQg atlbouden, daar blijkbaar de Re- *'l. Zij 'anS niet gekomen is, waar zij tot het u '1 b'ijkbaar den strijd voortzetten ^a8®rijen'terst®' tot de meest kleingeestige teS«len tot ri* maeot uit tontanrla ma at. l>ei ,ilj aie "oei tot de meest uittartende roaat- DQeo zich denken kan. Als een Va" minister ieele «"beid Coli l® br, plagerij wordt de door de Regeering fe over de goederen der ZUl«ten getracht heelt de zegels dat cirator «ge lQ6B®®n in een voormalig Jezuïten- o0n d® rue de Madrid te Parijs, «Ue|ijk °°k dit perceel met zijn inboedel 6Sller |eek#Ie"IStreerci 's a's bec eigendom ^r'«st6rse ®ünaaatschappij en de reguliere ('9 ®aaat a't'aar' 10 dienst van bedoel- b® ouderwijs gevend, zich e#,1'gi"ige^tÜU'®atle van de Wet op de Ver- K^dge. b®bben laten opnemen onder de ®toe|j s*®'ijken. De Gaulois ziet in dit r®«ks (jgrec^ts het begir. van een geheele '®§eti &e'9ke vijandige regeeringsdaden thans opgeheven Congre- Va" Per-6 ^'<xtrie bevat een vrij lange lijst 4,ilorit6jj0ri9n militaire en burgerlijke b® troeb en geestelijken die wegens zÜn, of ®n in Bretagne olwel gearresteerd l® 8 °P bet punt staan in hechtenis ^QfdeQ 9n Gnomen, ofwel getroffen zullen l(iiKia00r b® intrekking hunner staats- S. allen beschuldigd van deel- QHder 6t ïroyaÜstisch complot",waarvan 0tl^Q0rie^r®i®ct van Brest het besta an op to°Het, ar® wijze meent te kunnen aan» Inti UsSch '®ele en nenaen te Brest en in het ®Partement Finistére tal van per- s°HBn h r- u ^ie §eid terug van de spaarbank en l®rdgggft8 v®rz®kert, dat het bedrag dezer Da®Q gelden sinds een maand meer (Naar het Duitsch.) 1) Zij ^8t °P0n raam op de derde to<wSlraat t„ R 6®f} achterhuis van de Lü t- vQc,®rde eti®,'lijn. Een laatste zonnestraal ®n d1'8® P'aat 8°v,<*an str®®P °P de «ng®j gen binder»8' ®en str®eP licht en warmte, ibiic 2°chten D..uit he dampige kelderwonin- feS bit dl?, «reep en zaten er als fich.ftt,i®s na ^aar, de ellendige bleeke Z-' den blauwen hemel ge bied daarboven bij Van w aan bet venster zag daar ov'ervi 8a* die enkele zonnestraal ®deir d«t bla0*- Van "ebt te Berchtesgade, ||i. i we meer had gefonkeld als di«p^io^®n van 't lichtste grijs tot rotsen aan den oever dien8„!bt°nken dan een millioen tweehonderdduizend francs bedraagt. Doch het blad, dat eenige inleggers over dezen maatregel interviewde, zegt erbij en dit ter onderrichting van de Parijsche schrijfster in het Sociaal Weekblad dat deze menschen volgens hun eigen verklaring dit geenszins doen uit vrees voor verlies van hun geld, doch ais uiting van protest tegen de Regeering. Koning Alfonso op reis. De jeugdige koning van Spanje zet zijn rondreis door de provinciën voort en wordt alom met de meeste geestdrift ontvangen. In Spaansch-radicale kringen is men er zeer over verbolgen dat gedurende koning Alfonso's rondreis hier en daar eenige anti-ministerieel gezinde personen van invloed zijn verstoken gebleven van uit- noodigingen voor recepties, feestelijkheden en dergelijke en men wijt dit aan 's Konings ultramontaansche omgeving, aan de »cleri- cale" hooggeplaatste hofdignitarissen, die door koningin Maria Christina gekozen ziin buiten het ministerie-Sagasta om en zonder dat dit tegen zulk een veronachtzaming protesteerde. Bijzonderheden omtrent deze grievende achterstelling waarmede trou wens schier elke feestelijkheid gepaard gaat zijn ons onbekend en boezemen onzen lezers vermoedelijk dan ook slechts een uiterst geringe belangstelling in, doch het ware volstrekt niet te verwonderen, indien de «ultramontaansche omgeving" van koning Alfonso inderdaad sommige belhamels, die zich bij de jongste auti- ministeneele en anti-clericale agitatie eeni- germate gecompromitteerd hebben, uit de rjj der genoodigden hebben geschrapt. Te meer daar die beweging langzamerhand het karakter begon te verkrijgen van een anti-dynastiek en vulgair straatoproer. Wanneer dergelijke klachten komen uit den mond van lieden, die het een gruwelijk onrecht zouden hebben geacht, indien Perez-Gaidoz, de politieke tooneel-stokebrand, onlangs eens niet ware opgenomen onder de door de Regeering gedecoreerden wat thans helaas wel het geval is geweest dan verdienen zij zoolang het gemotiveerde ervan niet zonneklaar bijkt slechts te worden aangenomen voor kennisgeving. Het gerucht gaat intusschen, dat Sagasta den Koning raden zal, zich liberale hofdignita rissen aan te schaften en het tegenwoordige hoogere paleis-personeel te ontslaan. Mocht Alfonso dit weigeren, dan zou het ministerie aftreden. Nu, daar zal in Spanje niemand ook maar een enkele traan om schreien. Immers, bij de liberalen heeft Sagasta het door zijn onderhandelen met den H. Stoel radicaal verkorven, terwijl de conservatieven na de door hun invloed be- heerschte Kamerverkiezing, Silvela, d'e reeds staat te wachten, in triomf zullen geleiden naar Sagasta's zetel. Zulk een uiting van baloonge verontwaardiging zou nog de meest onhandige zet zijn, welke Sagasta's partij genooten hem konden ver wijten. De toestand in Zuid-Afrika. De algemeene toestand wordt, blijkens berictiten uit Johannesburg, voortdurend beter. De inboorlingen trekken niet langer weg en de toevloed van nieuwe inboor lingen is bevredigend. Ook gelukt het zich blanke arbeidskrachten te verschaffen. Voor de aanwerving van Chineesche werkkrach ten is het meerendeel der werkgevers echter niet te vinden. Men gelooft, dat dit een ver mindering der blanke bevolking tengevolge zou hebben en overigens zeer ernstige con sequenties na zich zou sleepen op politiek en economisch gebied. Telegrammen uit Johannesburg over de mijnen zijn tegenstrijdig. Terwijl de corres pondent der Daily Mail zegt, dat het oedrijf nagenoeg stilstaat, niet zoozeer uit gebrek aan kaffers als uithoofde van de groen waren voor het oog een rustpunt geweest en de eeuwige sneeuw op de Watzman was samengesmolten met het heldere blauw des hemels. Dat was mooi geweesteen genot voor het oog eens kunstenaars, een rijke buit voor een kunstenaarshand. Maar nog schooner was het in de Sep- temberzon, de Septemberzon, die ook in het hart der vijf-en-dertigjarige de eerste liefde deed ontgloeien, vurig als bij een Kind van 18 jaar. Hij was schildertoevallig trof zij hem, toen zij de romantische kloof schilderde en zij door de schoonheid der natuur getroffen dezelve niet genoeg kon beschouwen. Zij beproefde die schoonheid te schilderen hij ook. En zoo zaten zij dagelijks uren lang stil te werken, bij het geklater van het water, dat de menschelijke stem over stemde. Hij was een statige zoon der Scandina vische kusten, het beeld van kracht en zelfbewustzijn. Slechts zoo iemand kon indruk op haar maken, op haar de trotsche, zelfbewuste, die zich van allen terugge trokken had in haar zelfgenoegzaamheid en onafhankelijkheid. taalblauwe oogen, waaruit zijn energie hjn vast karakter sprak, was de eerstel lie haar begreep; ntj stond hoog, hoog >oven haar, dat voelde zij en zij juicntein ïaar hart. En hij? Dagelijks ontmoetten zij elkan- ier hij vergezelde haar en haar moeder dj het naar huis keeren, hij toonde de evendigste belangstelling in haar schilder- tukben, sprak innig en warm met haar wer de schoonheid van het landschap. Nooit hd zij zulke gesprekken gevoerd als nu aet den gemalen schilder, het was als onneschijn voor haar hart en ook zij, zij af zich in ai haar natuurlijkheid en carmte. Zoo had zij zich het ideaal van haar leven oorgesteld. En bij het afscheid? Hij had aar hand gegrepen en gezegd»aan u heb t alles te dankenals ik u schrijf, ant woordt mij !Nu was hij aan de schilderachtige Fjör- ®n der Noorsche kunstenstadmisschien chreef hij haar, wat zij zoo zeer verlangde. «Chlotilde" riep haar bezorgde moeder, |»sluit het venster, je zult verkouden worden, je avondlucht is zoo koel." sMama," antwoordde de uit haar droo: onbevredigende mijnen-wetgeving, waarbij de correspondent herhaalt, dat de taak van Milner te groot is voor een man. De correspondent van de Times te Johannes burg waarschuwt daarentegen tegen pessi mistische berichten. Hij zegt, dat de uit tocht van Kaffers vermindert, terwijl de vooruitzichten van de werving van Kaffers verbeteren. De ontwerpers van de nieuwe Transvaal- sche politieke vereeniging hebben, na een samenkomst met de tegenstanders besloten, de aangekondigde openbare vergadering uit te stellen. De correspondent van de Times te Kaap stad beschrijft het samengaan van Gordon Sprigg met den Afrikaander-Bond als een treurig schouwspel. De redactie van de limes werkt dat uit in een hoofdartikel. De Times herinnert aan Sprigg's belofte om nooit meer den Bond te steunen. En nu zien we Sprigg optreden als de gehoorzame dienaar van den Bond. Dat zal weer blijken, wanneer de progres sieven een wetsvoorstel betredende de oproerige bewegingen in den geest van de Transvaalsche en Vrijstaatsche wetten zullen voorstellen. Sprigg zal zich dan weer bij de Bondsgelederen aansluiten om de pro gressieven te verslaan. De Daily Mail verneemt uit Pietermaritz- burg: Te Durban is een kist sabels, daar met een schip aangebracht in beslag ge nomen. De aangifte luiddezadelwerk de kist was bestemd voor Transvaal en afge zonden dooor een Engelsche firma. Da mi litaire overheid onderzoekt de zaak. De opstand in Venezuela. Blijkens een telegram uit Curasao pro testeeren Duitschland, Engeland en Frank rijk tegen het blokkeeren der Venezuelaan- sche havens. De regeering van Venezuela antwoordde, dat zij het protest niet in overweging zal nemen. men opgeschrikte kunstenares, »ik ben oud en wijs genoeg om, voor mij-zelve te zorgen ik had wef gaarne dat gij u niet meer met mij bemoeide." De moeder nam haren doek, deed hem om de smalle schouders en blikte teeaer, maar bedroefd naar haar zelfstandige dochter. Het was waar, op het meisje viel niets aan te merken. Niets op haar gedrag, niets op haar schilderen. Maar de moeder had haar gaarne wat liefdevoller gezien, liefde voller ook voor haar moeder, die het zelfs niet waagde haar liefderijk hart te toonen, uit angst een af wij zenden blik harer dochter te ontmoeten, een blik die haar moeder hart als met een mes doorboorde. Chlotilde sloot mismoedig het venster en trad de donkere kamer binnen. Waarom moest haar moeder haar u t die gelukkige gedacüten weer tot de werke lijkheid terugroepen Ook gisteren, toen zij in de schemering tegen haar moeder over hem sprak, had de moeder gezegd«maar Chlotilde, ik geloot niet dat hij het zoo meende ais gij denkt, bet was enkel uwe kunst, die hem aantrok", Wordt vervolgd.j

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1902 | | pagina 1