Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
^erste
herborgen Schat.
25ste Jaanr.
Zondag 21 September 1902.
No. 7406.
BLAD.
ön,
Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85.
iül
mxm
^ttrijsclie Kroniek.
M,
«n
f*k
'e?el,Dg van de zoo verwarde
ett i 11 et o n
En
V^öbengLj*0 17nnChting P?ckeU's
8fcads- en Gewestelijk Nieuws.
NIEUWE SCHIEDAM COURANT
B li S T15 DIT BLAD:
°°r Schiecam per 2 maanden
•fSBcc per pos» aoor psr.se: »aeriana
Wonderlijke Nummer!
1.50
0.Q5
PBIJSDKB iDTÏSTïXTïÊK:
v-aa 1—6 rsaeis'i J i j /0.6(J
ïlkê gewone rsgei meer -0.10
Voor nernaaiöe piaatsmg worden biiiiike overeenkomsten
lanaesraan.
h®eft
'"^Pslla"6" rMds over een groot getal
,&Uj0g at,es gesproken, welke bij da her-
8r Parlementaire werkzaamheden
^óaao e October aan het kabinet zullen
^'lke °r"8n. Over een daarvan, en wel die,
de ni®ts gehoord. Niettegenstaande
p'*Ssche01Cl*use nota's, is het zeker, dat er
^bcigQ ^8nheer Rouvier, den minister van
>lg6 ®n Verscheidene zijner collega's
8 ön»nV.erScd'"en van °P'n'e zijn gerezen-
°0f!aak C'ee'e toestand is er natuurlijk de
odesVan. of liever de aangenomen
Sti) 0m uit de moeielykheden te ge-
deze zijn met elkander in strijd.
Vat> het
grootste belang zoude zijn,
l«Ch
h- ®®r
do0r °avier heeft zijne plannen, welke
®«n t"' Z8tt8n> en daartegen verheft
t^ 2ÜQ oppositie. Niet in staat
if Schrii aan ^8n numister-president voor
a,her te#n' tracht hij een steunpunt inde
8 "Pibi VlD<*8D- Zoo verwacht men, dat
Jr'e0(| j^ter van financiën zich door een
^®bkt ^am8r za' doen vragen, hoe
d« hegrooting in evenwicht te
|.8t d# r,gfn^6D- ^'t zoude den heer Rou-
i| PUp 868I1heid aanbieden zijn persoon-
°°t t8' *aart«gen oppositie gevoerd wordt,
Srkeid 8§S«n en hij hoopt dat de meer-
81 lee»»eDn 'n het g8lijlt za' stellen. In
i.L egerm e°'sa
j r te Ver8®stelde geval, gelooft men
^hieti Z^°' dat de uoinister het besluit
dl# Qanciën aan een ander over te
he^ a° **8 desperate middelen, welke
°®t Hem Wl' Opdringen, voor zijn risico
öft o.
de" d'e bet vveten kan, schreef
ift iQ88hcdiagenHet is 8een g®heim voor
zijti 8 Vr>enden, dat het ministerie
niet gevraagd is over de
^Übh Zoek* ZÜ mÖ de vroegte
V **r pr8|"- ln de hoop, u aan te treffen,
°0|'deeUr, 8,lti opdat gij over haar kon-
8ekr le®r »oei°f u ^v'8' "iet. Ik
u^tia?80, "Zi '"lichtingen omtrent haar
S 'k o\ bee't ve#' verdriet gehad,
Stik v«°. ®ijnheer Prickett, beeft
bV "^staan °ren' doch heeft geld bij de
t8chu«i. 8n lk houd haar voor eene
*l> da! de sïaPfn ziel. Ik geloof bijna,"
Vo|Öit rv jh'st beft pame dam® ®r bi-i' sdat
S^'1* %ge.d<^ .W8rd bevestigd en het
■atp8f VaU nt>1'k werd de nieuwe eige-
Oom V8fschiln ZlJ was e8n knaPP8-
8®ieo 1 volgens haar uiterlijk
hoogstens twee-en-twintig
fameuse circulaire van 15 Juli, welke de
politiek der decreten en al hunne gevolgen
veroorzaakte, te delibereeren. Noch de mi
nister van onderwijs, noch die van financiën,
die, voor het gedeelte wat hunne departe
menten betreft, zich over de toepassing
dier decreten en de moeielijkheden daaraan
verbonden zullen te bemoeien hebben, werd
over de staatkunde door den minister
president gevoerd, geraadpleegd. Doch wat
zal dat aan de zaak veranderen, indien,
zooals te verwachten is, de meerderheid der
Kamer, door haren sectehaat verblind, de
ongerechtigheid door Combes gepleegd,
goedkeuren en er de verantwoordelijkheid
van overnemen zal
De gewezen journalist Camille Pelletan,
die als minister van marine aan den Zwit-
schen admiraal uit la Vie Parisienne van
Offenbach, doet denken, is nu officieel op
reis en bezoekt ook het eiland Corsica, dat
hij tegen de aanvallen van Italië wil ver
sterken. In een zijner dwaze redevoeringen
sprak hij over den godsdienst, »welke de
regeering niet wil uitroeien, doch men
•verwart deze met de Kerk en de geheele
•geschiedenis leert ons, zoo sprak dit ora-
•kel, dat de katholieke Kerk, zich altijd van
•het gezag heeft willen meester maken. De
•oorlog, welke onze vaderen tegen die Kerk
•gevoerd hebben, zullen wij voortzetten, tot
•heil der menschheid. Wat de godsdienst
•aangaat, die willen wij niet vernietigen,
•en memand kan constateeren, dat wij er
•een andere voor in de plaats willen stellen.
•Bij het onderwijs heeft men over de rech-
ten van den vader gesproken. Met Victor
•Hugo moet men zeggen; »De rechten
van den huisvader, zijn vrijheid, wat be-
•teekenen die. Ik ken alleen zijn plichten".
Men ziet 't, de ministers der Republiekein-
sche Verdediging geneeren zich niet in
hunne officieele redevoeringen. De Katho
lieke Kerk moet in Frankrijk geen recht
van bestaan meer hebben en de huisvaders
niet meer de vrijheid om hunne kinderen
jaar, in diepen rouw, meteen weduwenkap
op en maakte een beschaafden, dames-
achtigeu indruk. Zij had eene zeer aan
gename stem, doch in haar wezen lag iets
schuws, iets schuchters."
ȣ>ne vrouw, die het met een ruwen
gezel van een man heeft te doen gehad,"
was Prickett's eerste indruk.
Ik hoop, dat de heer Prickett tieh zal
laten overhalen om de woning te behouden,"
zeide de hem als juffrouw Harcourt voor
gestelde eigenares, »en ik verzoek u, juffrouw
Perks, mij nauwkeurig op te geven, op
welke wijze gij den heer Prickett bediend
hebt, opdat ik ai zijne behoeften en ge
woonten leer kennen. Het zou voor mij
eene grooie geruststelling zijn, als ik iemand
van mijnheer Prickett's beroep in huis
had."
•Zoo is het mij ook gegaan," stemde de
voormalige hospita toe, »en gedurende de
tien jaren, dat hij hier woont, heb ik mij
altijd zoo kalm op een oor gelegd, als de
koningin in haar slotIn geheel Konden
is geen misdadidiger, die den heer Prickett
met kent en reeds bij het hooren van zijn
naam beeft 1"
Dit getuigenis van juffrouw Perks tastte
het onderwijs te doen geven, waaraan zij
de voorkeur schenken. Is het niet.ongeloof-
lyk dat men zulke nonsens nog in het
begin der twintigste eeuw aan de Franschen
te slikken durft geven. In alle andere landen
zouden zulke woorden, door een minister
gesproken, niet alleen de algemeene ver
ontwaardiging verwekken, doch zijn val
onvermijdelijk maken, maar hier moeten ze
dienen om de regeeringspartij te vleien en
te versterken.
Het zijn niet alleen de Kerk en het
Christelijk Onderwijs welke men wil doen
verdwijnen en door een Staat zonder God
vervangen, ook de liefde voor het Vader
land moet langzamerhand in de jeugdige
harten worden verstikt en het is opmerke
lijk hoe deze gradueele ontbinding der edel
ste gevoelens en neigingen, zelfs in de
hoogste eollegies van onderwijs, wordt be
werkt en soms met ijver voortgezet. Niet
alleen hier, doch ook in mijn eigen land,
bemerkte ik die verslapte liefde voor den
geboortegrond. Moest ik er soms niet hooren
Kom! wat praat ge nog van vaderlandsliefde I
Dezulken zouden ik willen toeroepen Vader
landsliefde, dat is de eeuwige klassieke deugd,
welke men totnogtoe bij alle beschaafde
volkeren boven de hoogste persoonlijke
gevoelens stelde, omdat zij de grondslag
en bewaarster is van den huiselijken haard
Deze liefde beeft een dubbelen oorsprong
van den eenen kant de sympathie, welke ons
aan een hoekje der wereld hecht, waarvan
het aanzien, het klimaat, de voortbrengse
len der aarde, ons bekooren en voeden en
door een menigte andere aantrekkelijkheden,
soms moeielijk te beschrijven, en van den
anderen kant, onze geestelijke vermogens
met eene bovennatuurlijke neiging tot
getrouwheid en toegenegenheid voor een
zekere groep levende, doode en nog te
verwachten menschen, met wien wij een
werk van grooter, duurzamer en volmaakter
waarde ondernomen hebben dan ons eigen
leven dit zijn kan. Het Vaderland is een
Prickett in zijne zwakke zijde aan en bijna
scheen het alsof er een zweem van een
glimlach over de ondoorgrondelijke, kalme
trekken van den man gleed, doch slechts
voor eene seconde."
•Ja, juist, zoo zou het mij ook te moede
zijn," verklaarde de nieuwe bezitster, »en
ik zou gaarne mijnheer Prickett dringend
verzoeken, over de zaak na te denken."
De heer Prickett was natuurlijk bereid,
het geval in overweging te nemen. Het
was immers mogelijk, dat een andere
stadswijk hem beter zou lijken, en ook
aanneembaar, dat de lust tot reizen bij hem
mocht opkomen. Men had hem een weinig
overrompeld met deze aangelegenheid en
voor het 'oogenblik was het hem niet mo
gelijk een besluit te nemen.
Daarmee stelde men zich voorloopig
tevreden en juffrouw Perks nam hare op
volgster mede, om bij een kop koffie het
overige te bespreken, Prickett stak zijne
pijp aan en ging volgens afspraak aan het
overwegen. Later hoorde hij beneden
deuren gaan en spoedig daarop trad de
waardin weer binnen.
Wel, mijnheer Prickett, ik hoop dat de
dame u bevalt.
monument, waaraan wij allen voor onze
trots medewerken omdat wij weten dat
het op den grond wordt opgericht, waarin
ook eens ons lichaam rusten zal. Het
Vaderland is de mensch, die zich met de
natuur vereenigde en bij haar indrong.
Onze groote Vondel dacht er niet anders
over, toen hij in zijn Gijsbrecht van Amstel
den schoonen regel neerschreefDe liefde
tot zijn land is elkeen aangeboren". Het
is te hopen, dat de toekomstige geslachten
er met toe mogen komen, ze slechts als
eene dichterlijke onboezeming te gaan be
schouwen de neiging om tot het leger der
vaderlandloozen te behooren, komt helaas
in de mode en men wordt zoo gaarne
onder de ir.tellectueelen gerekend.
Parijs 6—19 Sept. 1902.
Fideuus.
Schiedam, 20 September 1902.
Gevonden voorwerpen.
Aanwezig aan het commissariaat van
politieeen R, K. kerkboekje, een zilveren
rokspeld, een koperen gewichtje.
Terug te bekomen aan de volgende
adressen: een zilveren broche bij J. v. Dijk,
Buitenhavenweg 176u; een rozenkrans bij
H. Leenders, Dam 33 een dito oij J. Dries,
Groenweegje 1een doublé potloodhouder
bij H. v. d. Hoeven, Villastraat 23een
flescbje met watten bij A. M. Schoof, Ap
pelmarkt 4.
De politie deelt mede, dat alhier valsche
rijksdaalders en valsche guldens in omloop
zijn, zeer kenbaar aan hun loodkleur en
het ontbreken van het randschrift.
Men zij dus op zijn hoede en waarschuwe
onmiddellijk de politie als dergelijke voor
werpen door onbekenden in betaling worden
gegeven.
Hm o ja", zeide Prickett. »Zij is
wat jonger dan mij aangenaam is, voorai
bij eene weduwe, en iets hm in
nemender dan juist noodig, want tien tegen
éen, zal zij door vereerders overloopen
worden en hoogstwaarschijnlijk weer trou
wen. Deze beide gevallen zouden mij dan
niet aanstaan, maar wij kunnen immers
zien. Hoe zegt gij ook weer dat zij
heet
•Juffrouw Harcourt. Zij was met een
Amerikaan getrouwd, die haar mede naar
zijn land nam en ginds gestorven is. Ge
lukkig heeft hij haar eenig vermogen na
gelaten, doch dat is niet voldoende om er
van te leven en zij zou ook gaarne wat te
doen hebben, om zich gemakkelijker over
haar verdriet heen te zetten."
•En gij hebt goede inlichtingen?"
De allerbeste, mijnheer Prickett!"
Heeft de dame veel gereisd?"
•Ja, dat wil zeggen, zij is in Amerika
geweest."
Wordt vervolgd).
