Dagblad voor Schiedam en Omstreken. verborgen Schat. 25ste Jaars. Dinsdag 4 November 1902. i\o. 7442. Bureau Boterstraat 50. Telefoon No. 85. OVEKZ1CHT. °'o mk V 11161 k, feuilleton. 38) NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT PBIJS TAS DIT BLAD: T°or Schiedam per 3 maanden •"rance per poet aoor geneei Nederland ^ftanderinke Nummerz 3 November 1902. jje 6 ver volging in Frankrijk. Dac'ere berichten omtrent het belang eer Senaatsdebat in zake de sluiting ®r itl'Sienze scholen doen zien, dat het "Hi n i b PBIJS DBB ADTSBTBMTIÈH: Van 1—8 regels1 1' 1 1 J J j ^0.60 Elke gewone reeei meer ij -0.10 Voor nernaaide piaatsmg worden billijke overeenkomsten aangegaan. 81$ ,ls C,erdaad 8«spannen heeft. Van iemand ^.eoaenceau was het te verwachten, r'e^'g zou uitvaren tegen de Con- die hij theocratische organen" eb <[e w«lke den weg van vooruitgang v»rui#t °ntw'kkeling versperren en daarom '®8de '^d noo®ton wordenDe rechterzijde d«n ïlc'1 mtusschen evenmin een slot op hulde °Dd' Admiraa' de Cuverville bracht houding der bevolking in 'eo 8> w«lke haar geloof verdedigde met 8rg'e, beschamend voor de lafheid hen j me hun overmacht misbruikten y rne®st onbetwistbare rechten der ri 'tdr- o Sfettat. o 6 ll® der Dochters van den H. ^6,s te schenden. Hij verdedigde de -u,t 8aile der Dochters van den H. °P gèed'e' decreet wettelijk erkend, 8bbenÖer'?1 wlJze tegen de wet misdaan ^eletj d Proiesteei"de tegen de maat- hat ten doel tiebb«ndn in Hr«ta <rn« 8®lo d°e' üet>d®nd® in Bretagne l« r0#1 d® tradities en zelfs de taal uit ^deR0, led® van dezen spreker lokte Ü0g ecdterzijde herhaaldelijk applaus uit. s®tm0r krachtiger toejuichingen vielen *<>orSl 6 Lamarzelle ten aeel. Deze stelde d®r 8t onwettige van de handelingen l5g«r,ov^eerU)g m het licht. Zij had l°t er de Congregaties noch het recht noch tot disciplinaire al'®8n ?8l8n- Bat recht berustte enkel en ;*n blJ de rechtbanken »Uw handelwijze geen enkelen tekst der wet u«r r Worden, zelfs niet implicite", riep l,S«h 8S®enng toe. Gij hebt gehandeld 'rQHfy a"8 beleiden tegen alle goede D° Regeering is den weg opge- 0p#r, w'dekeur en van het geweld. Zij d®cb ^j^1811 WeS Diet kunnen stilhouden, °r sommigen barer verwanten beksensabbath van inhechte- 'im'de zi~h on pogingen tot ontvluchten ®h die V°or h8m at> strooptochten op t, *'cli Sc,°n8eoorloofde genoegens zochten, dio "i ocï 8D onderdanig lieten gevangen •hi (j,.P°nngen van wanhopige misda- 1de tri-, t®r wille van hun leven en 81d zich hevig verzetten, dwaze V.h8sienij ar°P b« zich nu eens in eene bet buuBn ,we®r in eer. welbekende stad k. """"l 1U OOfj VVOlDOIkOIlUO S«9(l k tegen h n^and bevond, allerlei vergrij- «n Hid v strafwetboek, welke te ge- ^,v®randerj0orvi®'®n ®n waarvan 0®' doel Op jj J" twee ronde zilveren stukken hij,8rklaarhn 8n dat was juist even dtn ^®er als het overige herkende «ttan h" amer> waarin hij lag en zag 'oneaireden. Ry was hem vol- voortgedreven worden verder dan zij zelve verlangt. Wat gij wilt, dat is de inrichtingen van onderwijs opheffen door een slinksche manoeuvre. Gij moest den moed hebben, dit ronduit te erkennen. Doch gij geeft er de voorkeur aan de vrijheid van onderwijs in 't geniep te dooden. En de redenaar eindigde met te berinneren aan Danton, die, na zijn ver oordeeling door de revolutionaire rechtbank uitriep»Ik zelf heb deze rechtbank helpen stichten. Ik vraag vergiffenis aan God en de menschen." Voor Danton had het uur van berouw geslagen. Pas op, riep de redenaar den minister-president toe, »dat gij het uwe niet langer uitstelt". Keizer Wilhelm in de Kunstacademie. Het Duitsche keizerpaar woonde Zondag de plechtige inwijding bij van de nieuwe academie voor beeldende kunsten en muziek. De Keizer hield een redevoering, waarin Zijne Majesteit herinnerde aan de bescher ming welke de kunstacademie steeds van het Koninklijk Huis genoot en de stichting van het nieuwe gebouw door keizer Frie- dnch, den geestdrittigeu kunstenaar en zijn even fijn gevoelige gade. De Keizer ver klaarde de bevordering van den mensch veredelende kunsten als een der hoogste plichten van een vorst te beschouwen en spoorde de leeraren aan, in navolging der onbereikbare voorbeelden der klassieken en der groote meesters van latere eeuwen, de kunstidealen te kweeken langs de door overlevering en onwrikbare schoonheid en harmonie aangewezen banen der aesthetica. De Keizer riep de kunstenaars op, hun heilige looping te vervullen, alle volks klassen uit den aliedaagschen sleur tot de kunst op te helfan en bg de Germaaasche stammen vooral een eigen schoonheidsgevoel en zin voor het edele aan te wakkeren. De Bóeren-generaals in Europa. De Boeren-generaais hebben het Duitsche komen vreemd en zeide ook geen woord, maar hij boog zich over den ijlende, tilde met belachelijke gemakkelijkheid een zwaar gewicht van zijne borst, rolde hem dat op zijn gezicht en verrichtte iets aan de stijve, krampachtige handen op zijn rug. De vreemde gaf hem ook iets te drinken, doch slechts heei langzaam, lepelsgewijze. Daarop was hij verdwenen en Pnckett behoefde nu niet meer door de woestijn te dolen, noch te droomen, het was, alsof hij van een hoogen toren in de diepte was gestort in een luchtbed, waar hij alles vergat. Hoe lang en hoe kort hij na dit laatste droomgezicht in eene pikzwarte duisternis ontwaakte, dat wist hij met, ook had hg in het begin met de kracht, daarover na te denken. Langzamerhand drong zich de vraag aan hem op, waar hij eigenlijk was. Hij kreunde luid en voelde zich zonderling zwak en licht, totdat hij zich trachtte te bewegen en weer dat loodzware gewicht in zijn leden gevoelde. Een klok sioeg de kwartieren, allen na eikaar en vervolgens het uur drie uur. Het was dezeltae klok, welker slepende gang hij den vorigen nacht had gevolgd. Nu begon zgn brein weer te werken en volk verzocht voortaan niet meer per post- kwitantie giften te zenden. Deze waren zoo talrijk, dat het onmogelgk is iedereen te beantwoorden en door de uitgaven voor frankeering was reeds een aanzienlijke som besteed, waardoor reeds veel nood gelenigd had kunneD worden. De generaals verzoeken de giften aan den »Deutschen Burenhilfs- bund" af te dragen. Dank zij de uit alle oorden van Duitschland toegestroomde giften heeft men op 't oogenblik reeds 150.000 mark direct op rekening van het Generale Boeren-Hulpfonds gebracht. Generaal De Wet is Zaterdag-ochtend uit Londen naar Southampton vertrokken op weg naar Zuid-Afrika. Eenvoudig als zijn geheele persoonlijkheid is het vertrek van De Wet geweest. Geen bloemen, toespraken. Maar toch duizenden waren aan het Waterloostaton te Londen, vanwaar de generaal met zgn gezelschap, waaronder zich ook onze schilderes Thérèse Schwartze bevond, in een gewoon compar timent eerste klasse vertrok. Van alle kan ten drong men op, iedereen wilde De Wet zien en aan het wisselen van handdrukken kwam geen einde. Een dame booi hem een bouquetje viooltjes, dat De Wet dankend en even glimlachend aannam. Nog een oogenblik bleef de Wet op het platform van het spoorwegrijtuig praten met Botha, De la Rey en John Burns, het eenige En- gelsche parlementslid, dat hem een goede reis kwam wenschen. Toen werd eindelijk afgeluid snel drukten de generaals den vertrekkenden broeder nog de hand en onder een oorverdoovend gejuich en een luid roepen »Good luck, general" en Good-bye, De Wetl" verliet de een voudige van harte de hoofdstad van het door hem zoo schitterend betreden Britsche rijk, om weinige uren later met vdie groote zeeskip huis toe" te gaan. De vroegere waarnemende president van de Zuid-Afnkaansche republiek Schalk Bur ger, die De Wet komt vervangen, is Zater- met kracht. Hij bevond zich nog in zijne gevangenis, maar zijne ledematen waren niet meer geboeid, en hij kon zich, hoewel ook met eenige moeite, vrij bewegen. Met moeite werkte hij zich in eene zittende houding en greep onwillekeurig naar zijn vestzakje, waarin hij gewoonlijk zijne siga ren en lucifers borg die waren er. Nu liet hij de beenen vau het bed afhangen, maar eene duizeling overviel hem, zoodat hij zich met beide handen aan de lakens moest vastklemmen en het hem toescheen alsof hg in eene kleine boot op eene hoog gaande zee heen en weer werd geschom meld. De aanval ging voorbg en mj tastte op het bed rond naar het doosje lucifers, dat hem ontvallen was. Ten laatste vond hg dat en het gelukte hem met moeite, een lucifer aan te steken. Het flikkerende lichtje toonde hem de wel bekende kamer, onthulde hem echter ook de merkwaardige omstandigheid, dat de deur daarvan open stond. Pnckett's verzwakt en verward brein spiegelde hem daarin een nieuw gevaar voor, al zgn moed was weg achter de open deur stond een vijand met dolk en knuppel op den loer, die op item sou los* dag te Southampton aangekomen en naar Europa doorgereisd. De Times verklaart, dat Botha's artikel in de Contemporary Review hoopvol is, als de Boeren-geceraals nu maar, overeen komstig het advies der Indépendance daar naar handelen wilden. Het blad juicht ook toe, dat de Boeren hun diensten hebben aangeboden voor den veldtocht in Somaliland. Verder is het blad ingenomen met de aan Farrer en Fitz Patrick blijkens de London Gazette verleende onderscheidingen wegens hun in het land van de Boeren aan den Staat bewezen diensten. C Engeland en Zoid-Afrika. De Engelsche Staatscourant publiceert een lange lijst van eervolle bevorderingen wegens in Zuid-Afrika bewezen diensten. Lord Methuen kreeg het grootkruis van de Bathorde, de generaal majoor French en Jan Hamilton werden tot luitenant-generaal benoemd. Een draadbericht uit Pretoria meldt De samenstelling is gelast van een corps vrijwilligers voor Transvaal en een commissie is benoemd voor het instellen van een onderzoek naar de eischen om schadever goeding bij de regeering voor gedurende den oorlog geleden verliezen ingediend. Reuter seint uit JohaunesburgEen aantal Boeren-commandanten, met verschei den Britsche officieren hebben besloten met duizend man, waarvan de tteift uitgeleverde manschappen zijn uit de Boeren- strgdkracbten en het overblijfsel der Bru- sche hun diensten aan te bieden aan de Engelsche regeering in den veldtocht tegen de Somalis. De Engelsche Onderwijswet. Na een dehat van twaalf dagen is clau sule 8 van de Onderwijswet, die een der meest ingrijpende artikelen was, aangeno men met 169 tegen 65 stemmen. varen. i, zoodra hg zich buiten de kamer waagde. De trap was afgebroken, hij moest bij den eersten stap onfeilbaar in eene bodemlooze diepte vallen meende bij. De lucifer verbrandde hem den vinger en hij wierp dien weg. Nu drong de duisternis zich met nieuwe ontzetting aan hem op, maar zijn aangeboren en aange kweekte moed herleefde en verjoeg al°de schrikbeelden. Eene gedachte kwam bg hem op naar de open deur starend, had zijn oog onbewust het beeld vau den blaker met kaars m zich opgenomen, welke op een tafeltje naast het bed stond. Bijna een minuut verstreek, voor hg zich kon aangorden om de naad daarnaar uit te steken het was geen drogbeeld geweest. Nu stak hij de kaars aan; elke beweging kostte pijn en het opheffen van de hand eene krachtsinspanning, alsof hg halsters van honderd pond had opgetild. Hij keek om zich heen en ontdekte op een tafel bij het raam zgn hoed, mj tastte in zijn zakken en vond horloge, beurs en zakportefeuuie. Dat was eigenlijk natuurlijk, want om een roofmoord was het met te doen geweest. (Wordt vervolgd)*

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1902 | | pagina 1